പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ 2
Peeli Vidarthiyaadunna Mayilukal Part 2 | Author : Spulber

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

കൊഴുത്ത നനവുള്ള പൂറിതളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് ഷീബ, ബെന്നി ഫോണെടുക്കുന്നതും കാത്ത് കിടന്നു. അവളുടെ ഹൃദയം അതിവേഗം മിടിക്കുന്നുണ്ട്. ഇതൊന്നും സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ചിന്തിക്കാത്ത കാര്യമാണ്. നാൽപത് വയസ് കഴിഞ്ഞ തന്നെയൊരാൾ പ്രേമിക്കുന്നുണ്ട്. അതും താനറിയാതെ. പ്രേമമെന്ന വികാരം എന്താണെന്ന് തനിക്കറിയില്ല. അത് ഇതുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടുമില്ല.
ഇനി കളളന് തന്നോട് പ്രേമം മാത്രമേ ഉള്ളോ… അതോ….
ഹൂ… ആ ഓർമ തന്നെ അവൾക്ക് താങ്ങാനായില്ല.

“ഹലോ…”

ഫോണിൽ ബെന്നിയുടെ മധുര ശബ്ദം കേട്ടതും ദേഹമാസകലം ചോണനുറുമ്പുകൾ ഇഴയുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.

“ ഹലോ…”

വീണക്കമ്പിയിൽ നിന്നുതിരുന്ന നാദം പോലെ നേർത്ത സ്വരത്തിൽ ഷീബ കുറുകി.

“ഹലോ… ചേച്ചീ… എന്തേ… എന്തിനാ വിളിച്ചത്…?”

“അത്… മോള്… അമ്മു… പറഞ്ഞു… വിളിക്കാൻ…”

ഷീബ നുള്ളിപ്പെറുക്കി.

“അമ്മുവേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ…?”

“ഉം…”

“എന്ത് പറഞ്ഞു…”

ഷീബ മിണ്ടിയില്ല. അവളുടെ ശരീരമാകെ വിറക്കുകയാണ്. എത്രയോ തവണ ബെന്നിയുമായി നേരിട്ട് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരു വിറയൽഅവൾക്ക് തോന്നി.

“ചേച്ചീ… പറ…”

ബെന്നി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“അത്… അമ്മു… അവൾ…എല്ലാം… പറഞ്ഞു..”

“എന്നിട്ട് ചേച്ചിക്കെന്ത് തോന്നുന്നു…?”

“എനിക്ക്… ഞാൻ…. എനിക്കെന്ത്…”

ബെന്നി പിന്നെ കേട്ടത് ഒരു തേങ്ങലാണ്. ഹൃദയം പൊട്ടിയുള്ള തേങ്ങൽ…
അവന് ചെറുതായി പേടി തോന്നി. ഇനി ഷീബക്ക് ഇതൊന്നും ഇഷ്ടമായില്ലേ..?
അവൾക്കിഷ്ടമായില്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ വെച്ച് താനിത് നിർത്തും. അവൾക്കിഷ്ടപ്പെടാത്തതൊന്നും താൻ ചെയ്യില്ല.

“ശരി ചേച്ചീ… ഞാൻ എൻ്റൊരാഗ്രഹം അമ്മൂനോട് പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ…
ചേച്ചിക്കത് വിഷമമായെങ്കിൽ സോറി…”

ബെന്നി നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ… അല്ല… ഇല്ല… അതല്ല…”

അവൻ ഫോൺ വെക്കുമോ എന്ന പേടിയിൽ ഷീബ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

‘’അപ്പോ… ചേച്ചിക്ക്… ഇതൊക്കെ ഇഷ്ടമാണോ… എന്നെ ഇഷ്ടമാണോ..?”

“ഉം…”

ഹൃദയം കൊണ്ടുള്ള ഒരു മൂളൽ.

“ പിന്നെ ചേച്ചി എന്തിനാ കരഞ്ഞത്..?”

“ഇല്ല… ഞാൻ കരഞ്ഞില്ല…”

“ചേച്ചി കള്ളം പറയണ്ട… ഞാൻ ശരിക്കും കേട്ടു…”

“അത്..അത്..”

വീണ്ടും തേങ്ങൽ.

“ ചേച്ചീ… എന്തായിത്.. ചേച്ചിയെന്തിനാ സങ്കടപ്പെടുന്നത്…”?

“എനിക്ക്.. ഇങ്ങിനെയൊന്നും…. ഇത് വരെ.. എനിക്കറിയില്ല…”

“എൻ്റെ ചേച്ചീ… എനിക്കും ഇത് വരെ ഇങ്ങിനെയൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല…. പക്ഷേ… ചേച്ചിയെ ആദ്യമായി കണ്ട അന്നുതൊട്ട് ഞാൻ ജീവിച്ചതെങ്ങിനെയെന്ന് ചേച്ചിക്കറിയോ… എനിക്ക് എൻ്റെ ജീവനെക്കാൾ ചേച്ചിയെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് അറിയിക്കാൻ കഴിയാതെ… മനസിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഓരോ തവണയും ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽനിന്ന് ഇറങ്ങുന്നത്…”

വീണ്ടും ഒരു തേങ്ങൽ ഷീബയിൽ നിന്നും കേട്ടു.

“ എന്നിട്ടെന്തേ… എന്നോട്… ഇതുവരെ… ഒന്നും…”

“എങ്ങിനെ പറയും ചേച്ചീ… ചേച്ചി ഒരു കുടുംബമായി കഴിയുകയല്ലേ…
ഞാനിത് അന്ന് പറഞ്ഞാൽ ചേച്ചിയുടെ ജീവിതത്തിന് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നുണ്ടായാലോ… എന്നോർത്താ ഞാൻ.. ഇപ്പോ ഇതുപോലൊരു അവസരം വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞതാ…”

“എങ്കിലും… എന്തിനാ… മോളോട്…”

ഷീബക്ക് ഇനിയും ശരിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ കഴിയുന്നില്ല. സന്തോഷം കൊണ്ട് ഹൃദയം കുതിച്ച് തുള്ളുകയാണ്.

“ അവൾ നല്ല പക്വതയുള്ള കുട്ടിയാ ചേച്ചീ… കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ തന്നെ അവൾക്ക് മനസിലായി… അവൾ പറഞ്ഞതെന്താണെന്നോ… അമ്മയെ അവൾ സെറ്റാക്കിത്തരാമെന്ന്..”

“ ശൊ… ഈ പെണ്ണ്…”

ഷീബ പറഞ്ഞതങ്ങിനെയാണെങ്കിലും മകളോടവർക്ക് വല്ലാത്തൊരിഷ്ടം തോന്നി.

“ചേച്ചീ…”

“ഉം

“ എന്താ ചേച്ചീ ഇങ്ങിനെ ഒരു മൂളൽ മാത്രം… ചേച്ചിക്കെന്നോടൊന്നും പറയാനില്ലേ…?”

“ഉം..”

“ എന്നാ എന്നോടെന്തെങ്കിലും പറ..”

“ നീയെന്നെയിനി ചേച്ചിയെന്ന്… വിളിക്കണ്ട… പേര് വിളിച്ചാൽ മതി…”

ഷീബ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.
ബെന്നിക്കതു കേട്ട് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല. എങ്കിലും ചോദിച്ചു.

“ഞാനങ്ങിനെ വിളിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഷീബക്ക് പ്രയാസമൊന്നുമില്ലല്ലോ…”?

അവൻ്റെ വായിൽനിന്നും തൻ്റെ പേര് കേട്ടപ്പോൾ ഷീബ കോരിത്തരിച്ചു പോയി. തന്നെക്കാൾ പ്രായത്തിൽ കുറവുള്ളവനാണ് പേര് വിളിക്കുന്നത്. അതൊരു വല്ലാത്ത സുഖമാണവൾക്ക് നൽകിയത്.

“ ഇല്ല… അങ്ങിനെ… കേൾക്കാനാ എനിക്കിഷ്ടം…
ഇനി..ഇനി… ഞാൻ..ഞാനെന്താ… വിളിക്കേണ്ടത്…?”

ഷീബ കാറ്റൂതുന്ന സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“ഷീബക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് വിളിച്ചോ…”

“വേണ്ട… പറ…”

“നീ ഇഷ്ടമുള്ളത് വിളിച്ചോടീ…”

“ഹ്…ഹ്…ഹൂ…”

ബെന്നിയുടെ പറച്ചിൽ ഷീബക്ക് താങ്ങാനായില്ല. പൂറ്റിലൊന്ന് തൊടുക പോലും ചെയ്യാതെ മദജലം പൂക്കുറ്റി പോലെ ചിതറിത്തെറിച്ചു. അവൾ അലറിപ്പോയി.

“എന്താടീ… എന്തുപറ്റി…?”

ബെന്നി അവളുടെ അലർച്ച കേട്ട് ഒന്നും മനസിലാകാതെ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും… ഒന്നുമില്ല…’’

അവൾ ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു. അതോടെ ബെന്നിക്ക് കാര്യം മനസിലായി.

“ ഞാൻ…ഞാനെന്താ വിളിക്കേണ്ടതെന്ന് പറഞ്ഞില്ല…?”

ഷീബ ചെറിയൊരു കൊഞ്ചലോടെ ചോദിച്ചു.

“നീയെന്നെ… ബെന്നിയെന്ന് വിളിച്ചോ..”

“വേണ്ട…”

“എങ്കിൽ ബെന്നിച്ചനെന്ന് വിളിച്ചോ…”

“വേണ്ട…”

“എന്നാ പിന്നെ നീ തന്നെ പറയെടീ….”

“ഞാൻ…. ഞാൻ…പിന്നെ… ഇ…. ഇ…
ഇച്ചായാ… എന്ന് വിളിച്ചോട്ടേ…”

ബെന്നി അമ്പരന്നുപോയി. തന്നേക്കാൾ മൂത്ത ഒരു സ്ത്രീയാണ് ചോദിക്കുന്നത്. തന്നെ ഇച്ചായാ എന്ന് വിളിച്ചോട്ടേന്ന്. തനിക്കവളോടുള്ളതിനേക്കാൾ ഇഷ്ടം അവൾക്ക് തന്നോടുണ്ടെന്ന് ബെന്നിക്ക് മനസിലായി.

“ശരി… ഷീബക്കുട്ടി എന്നെ ഇച്ചായാ എന്ന് തന്നെ വിളിച്ചാൽ മതി…പിന്നെ..എൻ്റെ മോൾക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടോ…? നേരം ഒരു മണിയാവാറായി…നമുക്ക് നാളെ സംസാരിച്ചാൽ മതിയോ…?”

“ഉം… ഉം..”

ഷീബ വേണ്ട എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ചിണുങ്ങി.

“ നേരം ഒരുപാടായി… ഉറങ്ങണ്ടേ നമുക്ക്…”

“വേണ്ട..”

“എന്നാ മോളെന്തെങ്കിലും പറ…”

“ഇച്ചായൻ പറ…”

ഷീബ ശരിക്കും ഒരു കാമുകിയായി മാറി.

“ശരി… ഞാൻ പറയാം… എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്… മോളത് ശരിക്ക് കേൾക്കണം… കേട്ടല്ലോ…?”

“ഉം…’’

“ഇനി ഒരിക്കലും എനിക്ക് തരാനുള്ള പൈസ യോർത്ത് സങ്കടപ്പെടരുത്… ഒരിക്കലും നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇങ്ങേണ്ടി വരില്ല. ആ പൈസ ഞാനെന്നേ ഒഴിവാക്കിയതാണ്… പിന്നെ ഞാനവിടെ ഇടക്കിടെ വന്നിരുന്നത് എൻ്റെ മുത്തിനെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ്…
അത് കൊണ്ട് മനസിൽ ഒരു സങ്കടവുമില്ലാതെ എപ്പോഴും സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കണം…
കേട്ടല്ലോ…?”

ബെന്നി കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു.
ഷീബ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.

“എന്താടീ… നീ പോയോ…”?