🦚🦚പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ🦚🦚 – 4 21അടിപൊളി  

ബെന്നി ടോയ്ലറ്റിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ഷീബയെ കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറച്ചായി. വാതിൽ തുറന്ന് അവൻ്റെ മുന്നിലേക്കിറങ്ങി വന്ന ഷീബയെ കണ്ടവൻ്റെ കിളി പോയി. അവളുടെ മുഖത്ത് കാമം കത്തിജ്വലിക്കുകയാണ്. അവൾ കണ്ണിനടിയിൽ എഴുതിയ കൺമഷിയാണ് അതിന് കാരണം എന്നവന് മനസിലായി. നേരത്തേ അതില്ലായിരുന്നു. അപ്പോൾ ശാലീന സൗന്ദര്യമായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ മദാലസയായൊരു മാദകത്തിടമ്പാണ്. ഇവൾ രണ്ടും കൽപിച്ചാണെന്ന് ബെന്നിക്ക് തോന്നി.
ചെറിയൊരു ഫാമിലി റൂമിലേക്ക് രണ്ടാളും ഇരുന്നു. ബെയറർ വന്ന് ഓർഡറെടുത്ത് പോയി. ഷീബക്ക് ഒട്ടും വിശപ്പ് തോന്നിയില്ല. വയറിനേക്കാൾ വിശപ്പ് മറ്റു പലതിനുമാണ്. എങ്കിലും ബെന്നി ഓർഡർ ചെയ്തത് തന്നെ അവളും പറഞ്ഞു. ടേബിന് അപ്പുറവും, ഇപ്പുറവും ഇരുന്ന് രണ്ടാളും കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരുന്നു. അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കും തോറും ഷിബക്ക് ബ്രാക്കുള്ളിൽ മുലഞെട്ടുകൾ കൂർത്ത് ബലം വെച്ചു.

അവരിരിക്കുന്ന ടേബിളിന്റെ, ഗ്ലാസിനടിയിൽ ആഹോട്ടലിൽ കിട്ടുന്ന ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ പേരും വിലയും മെനു കാർഡ് പോലെ പ്രദർശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഷീബയതോരോന്നും വായിച്ചു നോക്കി. അതിൻ്റെ ഏറ്റവും അടിയിൽ എഴുതിയതിലേക്ക് ഷീബ ഒന്നുകൂടി നോക്കി.
‘റൂംസ് അവൈലബിൾ. വൺഅവർ, വൺ ഡേ, വൺ വീക്ക്, വൺ മന്ത്’
അവളുടെ സിരകളിലൂടെ രക്തം കുതിച്ചു പാഞ്ഞു. ഒരു മണിക്കൂർ നേരത്തേക്ക് വരെ ഈ വലിയ ഹോട്ടലിൽ റൂം കിട്ടും. ഷീബ ബെന്നിയുടെ കൈയിൽ തോണ്ടി താഴോട്ട് നോക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അത് മുഴുവൻ വായിച്ചിട്ടും അവനൊന്നും മനസിലായില്ല. അവസാനം ഷീബ ’വൺ അവർ’ എന്നെഴുയതിൽ തൊട്ടു കാണിച്ചു. അത് വായിച്ച ബെന്നി മുഖമുയർത്തി ഷീബയുടെ കണ്ണിലേക്കൊന്ന് നോക്കി. കരിമഷിയെഴുതിക്കറുപ്പിച്ച അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും തീ പാറുന്ന പോലെ അവന് തോന്നി.
ഒരു മണിക്കൂർ ഈ ഹോട്ടലിൽ റൂമെടുക്കാം എന്നാണവൾ പറയുന്നത്.
അത് വേണോ..?

“ മോളേ… അത് വേണോ…?”

അവളുടെ ചുവന്ന് തുടുത്ത മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ബെന്നി ചോദിച്ചു.

“ഉം..”

“ നമുക്ക് പിന്നീട്… സമയമെടുത്ത്…
വേറെവിടെയെങ്കിലും…?”

“പോര… എനിക്ക്… എനിക്കിപ്പം വേണം…”

ചുണ്ട് മലർത്തി ഷീബ പറഞ്ഞു. പൂറാണ് അവൾ പിളർത്തിക്കാട്ടിയത് എന്നവന് തോന്നി.

“എടീ… മണ്ടീ… ഒരു മണിക്കൂർ കൊണ്ട് നമുക്കെന്താവാനാ… നമുക്ക് പിന്നെ നോക്കാടീ… ഇച്ചായനില്ലേ നിൻ്റെ കൂടെ..എൻ്റെ പൊന്നിന് വേണ്ടതെല്ലാം സമയമെടുത്ത് ഞാൻ തരില്ലേ..അത് പോരേ ടീ…”

ഷീബ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് ആഴത്തിലൊന്ന് നോക്കി.

“ അത് പോരേടീ പൂറീ…?”

ബെന്നി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഉം… എല്ലാം ഇച്ചായൻ പറയുമ്പോലെ…”

മുഖം വലിയ തെളിച്ചമൊന്നുമില്ലാതെ താഴോട്ട് നോക്കി ഷീബ പറഞ്ഞു. അവളെന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോ മാറ്റിയ പാൻ്റീസും നനഞ്ഞു. പൂറ്റിൽ നിന്നെന്ന പോലെ കൂതിയിൽ നിന്നും ഒലിക്കുന്നുണ്ടെവൾക്ക് തോന്നി.

“ ഇങ്ങോട്ട്… എൻ്റെ മുഖത്തോട്ട് നോക്കി പറയെടീ… നിൻ്റെ തലയെന്താ പൊന്തൂലെ..’?

“ഇച്ചായാ… ഞാനതിനൊന്നുമല്ല… എൻ്റിച്ചായനെ കുറച്ച് നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കണമെന്ന് തോന്നി. അല്ലാതെ…”

“ഉം… അയ്ക്കോട്ടെ… ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു. കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കുന്നത് തുണിയുടുത്തിട്ടോ… അതോ തുണിയില്ലാതെയോ…?”

“സത്യമായിട്ടും അതിനാ ഇച്ചായാ… ഇച്ചായനാ വേറെന്തോ കരുതിയത്…”

അവൾ ചമ്മൽ മറച്ച് കുറ്റം ബെന്നിയുടേതാക്കി.

“ അല്ലെങ്കിലും ഇച്ചായനെ എനിക്ക് ഒരു മണിക്കൂറിന് കിട്ടിയിട്ടെന്തിനാ….
എനിക്കത്രയൊന്നും പോര…”

ലിപ്സ്റ്റിക്കിട്ട് ചുവപ്പിച്ച ചുണ്ടിൽ നാവ് നീട്ടി നക്കിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.
ബെന്നി എന്തോപറയാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ഫുഡ് വന്നു. ബെന്നി നന്നായി കഴിച്ചെങ്കിലും,
ഷീബ എന്തൊക്കെയോ ചിക്കിപ്പെറുക്കി എഴുന്നേറ്റു. കൈ കഴുകാൻ വേണ്ടി മുന്നിൽ നടക്കുന്ന ഷീബയുടെ വിരിഞ്ഞ ചന്തി, വരിഞ്ഞ് മുറുക്കിയുടുത്ത കടും പച്ച നിറത്തിലുള്ള സാരിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന് ഉരുണ്ട് മറിയുന്നത് കൊതിയോടെ ബെന്നിനോക്കി. ഇനിയിതെല്ലാം തനിക്ക് മാത്രം സ്വന്തമാണ്. ഇതൊരു മണിക്കൂർ കൊണ്ടൊന്നും എങ്ങുമെത്തില്ലെന്ന് അവന് മനസിലായി. രണ്ടാളും കൈ കഴുകി, ബില്ലുമടച്ച് അവർ കാറിൽ വന്ന് കയറി. ഇപ്പഴും നല്ല മൂടിക്കെട്ടിയ കാലാവസ്ഥയാണ്. മഴ ഉടനെ വീണ്ടും പെയ്തേക്കുമെന്ന് തോന്നി. ഷീബ ബാഗെടുത്ത് പിൻസീറ്റിലേക്കിട്ടു. അവളുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി ബെന്നി വണ്ടിയെടുത്തു. അവൻ സമയം നോക്കുമ്പോൾ പതിനൊന്ന് മണി ആയിട്ടേയുള്ളൂ. ഇപ്പത്തന്നെ മടങ്ങണോ..?
ഏതായാലും ഷീബയോടൊന്ന് ചോദിക്കാം.

“മോളേ… നമുക്കിപ്പത്തന്നെ മടങ്ങണോ..അതോ വൈകുന്നേരത്തിന് എത്തിയാൽ മതിയോ… നീ പറ..”

“ഞാനെന്ത് പറയാനാ… എല്ലാം ഇച്ചായനല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നത്…?”

ഷീബ കലിപ്പിലാണ്. ഇവിടെ റൂമെടുക്കാതെ പോകുന്നത് അവൾക്ക് ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അതവൾ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ സാവധാനത്തിൽ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞതാണ് കാര്യം എന്നവൾക്ക് മനസിലായി. സമയമെടുത്ത്, വിശദമായി പിന്നീട് നോക്കാം.
പെട്ടെന്നവൾ സന്തോഷത്തോടെ, ചിരിച്ച മുഖത്തോടെ ബെന്നിയോട് പറഞ്ഞു.

“ വണ്ടി നേരെ പോട്ടെ ഇച്ചായാ… നമുക്ക് രാത്രിയായിട്ടൊക്കെ വീട്ടിലെത്തിയാൽ മതി… എനിക്കൊരു തിരക്കുമില്ല…”

ബെന്നി വണ്ടി മുന്നോട്ട് തന്നെ വിട്ടു.

“ഇച്ചായാ… ഞാൻ മോൾക്കൊന്ന് വിളിച്ചാലോ…. ഇതുവരെ ഞാനവളെ ഓർത്തതേ ഇല്ല…”

“നീ വിളിക്കെടീ … എന്നിട്ട് ലൗഡ്സ്പീക്കറിലിട്..”

ഷീബ, നിഖിലക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു. രണ്ടാമത്തെ ബെല്ലിന് തന്നെ അവൾ ഫോണെടുത്തു.

“ഹലോ… അമ്മേ…”

“ആ… മോളേ…’’

“അമ്മേ… എവിടെയെത്തി…”

“എവിടെയും എത്തിയിട്ടില്ലെടീ…ഞങ്ങളിവിടെ അടുത്ത് തന്നെയുണ്ട്…”

“വണ്ടിയിലോ.. അതോ…. റൂമിലോ..?”

“ദേ… അമ്മൂ… ഒരുപാടങ്ങ് കേറിപ്പോകല്ലേ…”

ഷീബ താക്കീതിൻ്റെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“അതമ്മ ഇച്ചായനോടല്ലേ പറയേണ്ടത്… ഒരുപാടങ്ങ് കേറ്റരുതെന്ന്..”

നിഖിലകുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു.

“എടീ പോത്തേ… നിനക്കൊരു ഉളുപ്പുമില്ലേടീ… ഇങ്ങിനെയൊക്കെ പറയാൻ…”?

“പിന്നെ ഇണക്കുരുവികൾ രണ്ടും കൂടി പാറേപ്പള്ളിയിൽ ധ്യാനം കൂടാൻ പോയേക്കുവല്ലേ…”

“ഞങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ ധ്യാനം കൂടാനും, അമ്പലത്തിൽ പൂജ ചെയ്യാനും ഒക്കെപോയെന്നിരിക്കും…”

“നഗ്നപൂജയായിരിക്കും…”

നിഖിലയുടെ കുറിക്ക് കൊള്ളുന്ന ഡയലോഗുകൾ കേട്ട് ബെന്നി അമർത്തിച്ചിരിച്ചു.

“ഞങ്ങളിപ്പഴും വണ്ടിയിലാടീ…”

അമ്മുവിൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് ഇനിയൊന്നും കേൾക്കെണ്ടന്ന് വെച്ച് ഷീബ പറഞ്ഞു.

“ കാറിലിരുന്നൊക്കെ എങ്ങിനെയാ അമ്മേ… വല്ല റൂമും നോക്കാൻ മേലായിരുന്നോ…?”