🦚🦚പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ🦚🦚 – 1 57അടിപൊളി  

“ഹലോ… ബെന്നിച്ചായനല്ലേ…?”

മധുരമായ ഒരു പെൺ സ്വരം കേട്ടവൻ അമ്പരന്നു. സമയം നോക്കുമ്പോൾ പതിനൊന്ന് മണിയായിട്ടുണ്ട്. ഈ നേരത്തി താരാണ്. അതും ഒരു പെണ്ണ്. അവന് ചെറിയൊരു കൗതുകം തോന്നി.

“ അതേ…. ബെന്നിയാണ്…. ഇതാരാണ്..”

“ഞാൻ കോൾ ചെയ്യാം, ഇച്ചായൻ എടുക്കണേ..”

കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടാണത് പറഞ്ഞതെന്ന് ബെന്നിക്ക് തോന്നി. ഇതാരാണ് തന്നെ ഇച്ചായൻ എന്നൊക്കെ വിളിക്കാൻ.
ഉടനെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു. ഒറ്റ ബെല്ലിന് തന്നെ ബെന്നി എടുത്തു.

“ഹലോ…?”

“ഹലോ… ബെന്നിച്ചായാ… ഇത് ഞാനാ… നിഖില… സത്യേട്ടൻ്റെ മോൾ… അമ്മു..”

ബെന്നിക്ക് പെട്ടെന്ന് കത്തിയില്ലെങ്കിലും ഉടനെത്തന്നെ ആളെ മനസിലായി. ഷീബയുടെ മോൾ.
ആ പേരോർത്തതും അവൻ്റെ ദേഹത്തെ സകല രോമങ്ങളും എഴുന്ന് നിന്നു. ഇതിപ്പോ വല്ലാത്തൊരു എടങ്ങേറായല്ലോ എന്നവന് തോന്നി. ഷീബ എന്ന പേരോർത്താൽ പോലും ഹൃദയം കുതിച്ച് തുള്ളുകയാണ്. ഇത് എവിടെച്ചെന്നവസാനിക്കുമോ… എന്തോ…

“ആ… എന്താ മോളേ കാര്യം…?.
ഈ സമയത്തെന്തിനാ വിളിച്ചത്…?”

അവൻ സൗമ്യമായി ചോദിച്ചു. അതു കേട്ട നിഖിലക്ക് ചൊറിഞ്ഞു കയറി. ഈ അസമയത്ത്, അതും തന്നെപ്പോലെ സുന്ദരിയായ ഒരു പെൺകുട്ടി അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചിട്ട് ഇയാളെന്താ,ലാളിക്കുകയാണോ?

“അത്..വീടിൻ്റെ കാര്യം..’’

“അതെല്ലാം ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞതാണല്ലോ…. മോളെന്തിനാ വിളിച്ചത്? അത് പറ…”

നിഖിലക്ക് വീണ്ടും കലിപ്പായി. ഇയാളിതെന്ത് മനുഷ്യനാ… അയാളല്ലേ ഇനി ബാക്കി പറയേണ്ടത്… ഈ പതിനൊന്നാം മണി നേരത്ത് ഒരു പെൺകുട്ടി ഫോൺ വിളിച്ചാൽ ഒരാണിന് എന്തെല്ലാം പറയാനുണ്ടാകും. ഇനി താൻ തന്നെ എല്ലാം പറയേണ്ടി വരും.

“അത്… ഇച്ചായാ..ഞാൻ… വിളിച്ചത്….”

“മോളെന്നെ ഇച്ചായാ… എന്നൊന്നും വിളിക്കേണ്ട… ഒന്നുകിൽ ബെന്നിച്ചൻ… അല്ലെങ്കിൽ ചേട്ടൻ… അത് മതി….”

നിഖില നുള്ളിപ്പെറുക്കി പറയുന്നതിനിടെ ബെന്നി ചെറിയൊരു നീരസത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ഇത് താൻ വാചാരിച്ച റൂട്ടിലല്ല പോകുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി.
അയാളിപ്പഴും തന്നെ കൊച്ചുകുട്ടിയായിട്ടിണ് കാണുന്നത്. ഇനി തന്റെ മുലയും, ചന്തിയുമൊക്കെ കാണിച്ച് കൊടുക്കേണ്ടിവരുമോ, താൻ വലുതായെന്ന് അറിയിക്കാൻ?

“ അമ്മു കാര്യം പറഞ്ഞില്ല…?”

ബെന്നിചോദിച്ചു.

“അതേയ്… ചേട്ടാ… ഞാൻ അമ്മ പറഞ്ഞിട്ട് തന്നെയാ വിളിക്കുന്നത്…”

“അമ്മ,.. മോളോടെന്തിനാ വിളിപ്പിക്കുന്നത്?
അമ്മക്ക് നേരിട്ട് വിളിച്ചൂടെ ?..”

“അമ്മക്ക് ചേട്ടനോട് പറയാൻ കഴിയില്ലെന്ന്… അതാ എന്നോട് വിളിച്ച് സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞത്…”

“ശരി… അമ്മൂനെന്താ എന്നോട് പറയാനുള്ളത്…?”

അയാളുടെ സ്വരത്തിൽ ഇപ്പഴും തന്നോട് ചെറിയ വാൽസല്യമാണെന്ന് നിഖിലക്ക് തോന്നി. ഇയാളെ എങ്ങിനെയെന്ന് കരക്കടുപ്പിക്കും ?

“അത് ചേട്ടാ… വീടിൻ്റെ കാര്യം തന്നെയാണ് പറയാനുള്ളത്…”

“അയ്യോ… അമ്മൂൻ്റെ വീടിനെന്തു പറ്റി…”

നിഖിലക്ക് പെരുവിരലിൽ നിന്നും ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറി. ചെറിയ കുട്ടികളെ കൊഞ്ചിക്കുന്നത് പോലെയാണയാൾ സംസാരിക്കുന്നത്. ഇയാളിതെന്ത് മനുഷ്യനാണ്.

“എൻ്റെ വീടിനൊന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല. നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ച് പൈസ തരാനില്ലേ… അതിനെ പറ്റിയാണ് എനിക്ക് നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കാനുള്ളത്…”

അവൾ കുറച്ച് കലിപ്പിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.

“അതൊക്കെ ഞാൻ അമ്മയുമായി സംസാരിച്ചോളാം… മോൾക്ക് വേറെന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ..?”

അവൻ്റെ ഓരോ വാക്കും തന്നെ അപമാനിക്കുന്നതായി അവൾക്ക്തോന്നി.

“ അതേയ് ചേട്ടാ… എനിക്ക് വയസ് ഇരുപത് കഴിഞ്ഞു. ചേട്ടനെന്നെ കണ്ടതല്ലേ..?
കണ്ടാലും അത്രയൊക്കെ തോന്നില്ലേ…?
പിന്നെ ഇവിടെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി പറയാൻ ഞാൻ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് ചേട്ടൻ കേൾക്കണം…”

നിഖില അൽപം തൻ്റേടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ശരി ചേച്ചീ..ചേച്ചിക്കെന്താ പറയാനുള്ളത്..?
ഞാൻ കേൾക്കാം..”

അതും ഒരു കളിയാക്കലാണെന്നവൾക്ക് മനസിലായി. പക്ഷേ പിൻമാറിയിട്ട് കാര്യമില്ല. പിടിച്ച് കയറണം.

“ ചേട്ടാ.. ഈ വീടിന് മുപ്പത് ലക്ഷമൊന്നുമല്ല കിട്ടുക എന്ന് ചേട്ടന് നന്നായറിയാം. ഈ ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ മറ്റൊരാൾക്ക് വിൽക്കാനും ഞങ്ങൾക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. അത് കൊണ്ട് ഒരു മുപ്പത്തഞ്ചിന് ഇത് വിൽക്കുന്നത് വരെ ചേട്ടൻ ഒരവധി കൂടി തരണം. അല്ലെങ്കിൽ മുപ്പത്തഞ്ചിന് ചേട്ടൻ തന്നെ ഇതെടുക്കണം…”

നിഖില ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ കാര്യം പറഞ്ഞു.
അപ്പുറത്ത് ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി കേട്ടു.

“എൻ്റെ അമ്മൂ… ഇതൊക്കെ പലവട്ടം സംസാരിച്ചതല്ലേ… കയ്യിൽ കാശുണ്ടോ… ഉണ്ടെങ്കിൽ എൻ്റെ ഇടപാട് തീർക്ക്… അല്ലെങ്കിൽ അടുത്തയാഴ്ച വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിത്തരണം…”

അവരെ ഒരിക്കലും അവിടെ നിന്ന് ഇറക്കിവിടില്ല എന്നുറപ്പിച്ച് കൊണ്ട്തന്നെ ബെന്നി അവളെയൊന്ന് ചൊടിപ്പിച്ചു. ഇപ്പോൾ താനുദ്ദേശിച്ച റൂട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറുന്നുണ്ടെന്ന് നിഖിലക്ക് തോന്നി. ഇനി ഇതിൽ പിടിച്ച് കയറണം.

“ചേട്ടന് കാശ് മാത്രമേ പറ്റൂ… വേറൊന്നും പറ്റില്ലേ…?

നിഖില ചെറുതായി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ബെന്നിക്കത് ശരിക്കങ്ങോട്ട് മനസിലായില്ല.

“വേറെന്താ മോളേ… സ്വർണമോ..അതോ ആധാരമോ… അതിന് ആ സ്ഥലം എൻ്റെ പേരിലല്ലേ…?”

ഈ പൊട്ടനെ ഇനി എങ്ങിനെ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കാനാ…

“ചേട്ടാ… ചേട്ടൻ്റെ കണ്ണിൽ വിലയുള്ളത് സ്വർണത്തിനും, ആധാരത്തിനും മാത്രമേ ഉള്ളൂ..?
ഇവിടെ വന്നിട്ട് വേറെ വിലയുള്ളതൊന്നും ചേട്ടൻ കണ്ടില്ലേ..?”

ഇപ്പോൾ ബെന്നിക്ക് ചെറുതായി ഒരുമിന്നലടിച്ചു. ഇവൾ അത് തന്നെയാണോ ഉദ്ധേശിച്ചത് ?ഹേയ്… അങ്ങിനെയൊക്കെ ഒരു പെൺകുട്ടി ചിന്തിക്കുമോ..? ഏതായാലും അവൾ തന്നെ പറയട്ടെ.

“അമ്മൂ… നീ പറഞ്ഞത് എനിക്കങ്ങോട്ട് മനസിലായില്ല… അമ്മു എനിക്ക് വേറെന്ത് തരാനാ…?”

ചെറിയൊരു സൂചന അവന് കിട്ടിയെങ്കിലും ഒന്നുറപ്പിക്കാനായി ബെന്നി ചോദിച്ചു.

ഇനി തുറന്ന് തന്നെ പറയാമെന്ന് നിഖിലക്ക് തോന്നി. അവൾക്ക് പൂറ് കടിച്ചിട്ട് കിടക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ബെന്നിച്ചായാ… ഞാൻ തുറന്നങ്ങ് പറയാം.
ഈ വീട് നല്ല വിലക്ക് വിൽക്കുന്നത് വരെ ചേട്ടൻ വിളിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക്… വിളിക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാൻ വരാം… അത് നാളെയെങ്കിൽ നാളെ…”

എത്രയും പെട്ടെന്ന് ബെന്നിയുടെ കുണ്ണ പൂറ്റിലാക്കാനുള്ള ആക്രാന്തത്തോടെ നിഖില പറഞ്ഞു.
ബെന്നി ഞെട്ടിപ്പോയി. വിവാഹ പ്രായമെത്തിയ സുന്ദരിയായ നിഖില തന്നെയാണോ ഇത് പറഞ്ഞത്? ഇത്തരം ഒരനുഭവം തനിക്കിതാദ്യമാണ്. അതിൻ്റെയൊരു പതർച്ച അവനുണ്ടായി. എന്ത് പറയും. പച്ചക്കരിമ്പ് പോലുള്ള അവളെ തനിക്ക് കൊതി തീരെ തിന്നാം എന്നാണവൾ പറഞ്ഞത്. അതും അവർ നല്ല വിലക്ക് വീട് വിറ്റ് തൻ്റെ കടം തീർക്കുന്നത് വരെ. തനിക്ക് നഷ്ടമൊന്നുമില്ല. വീട് വിറ്റാൽ തൻ്റെ പൈസയും കിട്ടും, അത് വരെ അതിസുന്ദരിയായ ഒരു മാദകത്തിടമ്പിനെ കൊണ്ട് നടന്ന് സുഖിക്കുകയും ചെയ്യാം.
ദിലീപുമായി നിഖിലയുടെ വിവാഹമുറപ്പിച്ചതും, അവനവളെ കൊണ്ട് നടന്നതുമെല്ലാം ബെന്നിക്കറിയാം. അപ്പോൾ അവൾക്കിതൊന്നും പുതുമയല്ല. എങ്കിലും താനിത് മനസിൽ പോലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യമാണ്. സ്ത്രീകളുടെ നിസ്സഹായത മുതലെടുക്കാനാണെങ്കിൽ തനിക്കിതെന്നേ ആവാമായിരുന്നു.
പക്ഷേ ഇതിങ്ങോട്ട് കയറി വന്നതാണ്. വിട്ടുകളയണോ? താനവരെ ഒരു തരത്തിലും ചൂഷണം ചെയ്യുകയല്ല. അവളുടെ പൂർണ സമ്മതത്തോടെത്തന്നെയാണ്. താനിപ്പോ ഒരു യെസ് മൂളിയാൽ അവൾ തൻ്റെ കാൽചുവട്ടിൽ കിടക്കും. ബെന്നി നിഖിലയെ മനസിലൊന്നോർത്തു നോക്കി. എല്ലാം വേണ്ടതിലധികമുള്ള ഒരു ചെങ്കദളിപ്പഴം തന്നെയാണവൾ . അവളെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ലാതെ കിട്ടുക എന്ന് വെച്ചാൽ അതൊരു ഭാഗ്യം തന്നെയാണ്.