🦚🦚പീലി വിടർത്തിയാടുന്ന മയിലുകൾ🦚🦚 – 1 57അടിപൊളി  

“ഹലോ… ചേട്ടാ… പോയോ. ചേട്ടനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..”

നിഖിലയുടെ മധുര ശബ്ദം കേട്ടവൻ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർന്നു.
എന്ത് പറയണം. പെട്ടെന്നവൻ പറഞ്ഞു.

“മോളേ… ഇത് മോളുടെ അമ്മയും അറിഞ്ഞ് കൊണ്ടാണോ…?”

“അമ്മയോട് ഞാനൊന്ന് സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്…
ബെന്നിച്ചായനെ വിളിച്ച് സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞത് അമ്മ തന്നെയാ… ഇച്ചായൻ പേടിക്കേണ്ട…”

അവരുടെ നിസ്സഹായതയിൽ നിന്നുമാണ് ഈ തീരുമാനമുണ്ടായതെന്ന് ബെന്നിക്ക് മനസിലായി.
പെട്ടെന്ന്… അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ കുടുങ്ങിയ കൊളുത്തൊന്ന് വലിഞ്ഞ് മുറുകി. സുഖകരമായ ഒരു വേദനയിൽ അവനൊന്ന് പുളഞ്ഞു. അമിതമായ രക്തയോട്ടം കൊണ്ട് ശരീരം പൊട്ടിത്തെറിക്കുമോ എന്നവൻ ഭയപ്പെട്ടു. ദേഹത്തെ സകല രോമങ്ങളും എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കുന്നു.
താൻ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്ന ആ അവസരം വന്നെന്ന് അവന് മനസിലായി. ഇതൊരിക്കലും അവസരം മുതലാക്കലല്ല. തേടിവന്നത് തട്ടിമാറ്റുന്നില്ല എന്ന് മാത്രം.

“ശരി മോളേ… എനിക്ക് സമ്മതം. നിങ്ങൾ ഉദ്ധേശിക്കുന്ന വിലക്ക് അതെന്ന് വിൽക്കുന്നോ അന്ന് എൻ്റെ പൈസ തന്നാൽ മതി. അതിന് ഇത്ര മാസം കാലാവധി എന്നൊന്നുമില്ല. അതിനിടക്ക് ഞാൻ പൈസ ചോദിക്കുകയുമില്ല. ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വരികയുമില്ല… പോരേ…?”

അത് കേട്ട് നിഖില കുഴഞ്ഞ പൂറ്റിലേക്ക് വിരൽ തിരുകി. അവൾക്ക് സന്തോഷമാക്കാനായില്ല. താൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചത് നടക്കാൻ പോകുന്നു.

“ഓക്കെ ചേട്ടാ… ഞാനെപ്പോ,എവിടെ വരണം എന്ന് മാത്രം ചേട്ടൻ പറഞ്ഞാൽ മതി…”

പൂറ്റിലേക്ക് തിരുകിയ വിരൽ ഊരിയടിച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.

“ശരി മോളേ… സമയവും സ്ഥലവുമൊക്കെ ഞാൻ പറയാം.. പക്ഷേ…. പക്ഷേ…വരേണ്ടത് മോളല്ല… മോളുടെ അമ്മയാണ്… അമ്മ മാത്രം…”

നിഖില വിളറി വെളുത്ത് പോയി…. കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവൾ തരിച്ചിരുന്നു. പൂറ്റിൽ നിന്നും വിരൽ വഴുതിച്ചാടി. ക്രൂരമായി അപമാനിക്കപ്പെട്ടതായി അവൾക്ക് തോന്നി.
തന്നെപ്പോലെയുള്ള സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിന് ഇതിനേക്കാൾ വലിയൊരടി ഇനി കിട്ടാനില്ല.
ഈ ഇളം പ്രായത്തിലുള്ള തന്നെ അയാൾക്ക് വേണ്ടെന്ന്. പകരം അയാളേക്കാൾ മുതിർന്ന തൻ്റെ അമ്മയെ മതിയെന്ന്. ഒരു മയിലിനെപ്പോലെ പീലി വിടർത്തിയാടാനും, ഒരു മാനിനെപ്പോലെ കുതിച്ചു പായാനും, ഒരു പെൺസിംഹത്തെപ്പോലെ കടന്നാക്രമിക്കാനും തയ്യാറായിരിക്കുന്നതന്നെ അയാൾക്ക് വേണ്ടെന്ന്. തന്നെക്കാൾ എന്താണ് അമ്മയിൽ കൂടുതലായി അയാൾ കണ്ടത് ?

“ഹലോ..അമ്മൂ… മോളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…?”

ഫോണിലൂടെ കേട്ട ബെന്നിയുടെ സ്വരം അവൾക്ക് തീരെ പരിചയമില്ലാത്തതായി തോന്നി.

“ഞാൻ അമ്മയോട് പറയാം..”

എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞവൾ ഫോൺ കട്ടാക്കി കിടക്കയിലേക്കിട്ടു.
കമിഴ്ന്ന് കിടന്നവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. ഇതുപോലൊരപമാനം ഇനി നേരിടാനില്ല. ഇങ്ങിനെ അയാൾ പറയുമെന്ന് അവൾ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. പരമസാധുവായി ഒതുങ്ങിക്കൂടി കഴിയുന്ന തൻ്റെ അമ്മയെ അയാൾക്ക് വേണമെന്ന്.
ഒരു പാട് കരഞ്ഞ നിഖിലക്ക് പതിയെ സങ്കടം മാറി അവിടെ പക ഉടലെടുത്തു. നാറ്റിക്കണം അവനെ… ഈ നാട്ടിലും അവൻ്റെ വീട്ടിലും അവനെ മാനം കെടുത്തണം. ഈ നിഖില ആരാണെന്നവന് കാട്ടിക്കൊടുക്കണം. ഇനി തന്നെയോ, തൻ്റെ അമ്മയേയോ അവന് തൊടാൻ പോലും കിട്ടില്ല.
നിഖില പകയോടെ ഓരോന്നോർത്തു.

ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ട് അവളതിലേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി. ബെന്നിച്ചായൻ എന്ന പേര് തന്നെ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി. ഇയാളാനി എന്തിനാ തന്നെ വിളിക്കുന്നത്. ഒരു പുഴുവിനെ പോലെ തന്നെ ചവിട്ടിയരച്ചിട്ട്…
അവൾ പകയോടെ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി. ബെല്ലടി അവസാനിക്കാറായതും അവൾ ഫോണെടുത്തു.

“ഹലോ..”
നനഞ്ഞ ശബ്ദത്തിലവൾ ചോദിച്ചു.

“ഹലോ… അമ്മൂ… എന്തേ പെട്ടെന്ന് ഫോൺ വെച്ചിട്ടു പോയത്…”

അല്ലടാ പട്ടീ.. വെളുക്കുന്നത് വരെ നിന്നോട് പഞ്ചാരയടിച്ചിരിക്കാം.. അവൾ പിറുപിറുത്തു.

“അത്… ഒന്നുമില്ല ചേട്ടാ…”

“ഞാൻ പറഞ്ഞത് അമ്മൂന് വിഷമമായോ..?”

ബെന്നി സൗമ്യമായി ചോദിച്ചു. നിഖിലമിണ്ടിയില്ല.

“പറയെടീ ചേച്ചി…വിഷമമായോ..?”

അവൾ പതിയെ മൂളി.

“എന്നാൽ ഇനി ചേട്ടൻ പറയുന്നത് മോള് ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം.. ഫോൺ കട്ടാക്കി പോകരുത്. ഓക്കേ..”?

“ ഉം..”
വീണ്ടും നനഞ്ഞ മൂളൽ’.

ബെന്നി എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു. ഒറ്റ ക്കാഴ്ചയിൽ തന്നെ ഷീബ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ കുടിയേറിപ്പാർത്തതും, ഒരു വർഷമായി താനനുഭവിക്കുന്ന സുഖനൊമ്പരവും, അതവളോട് പറയാൻ പറ്റാത്തതിലുള്ള വീർപ്പുമുട്ടലും, അവളുടെ സങ്കടം കണ്ട് മനസ് വേദനിക്കുന്നതും എല്ലാം.
ഒന്നും അവളുടെ ശരീരം കണ്ട് മോഹിച്ചിട്ടല്ലെന്നും, അവളോട് തനിക്ക് പരിശുദ്ധ പ്രണയം മാത്രമാണെന്നുംകൂടി അവൻ പറഞ്ഞു.
എല്ലാം കേട്ട നിഖിലക്ക് പൊട്ടിച്ചിരിക്കണോ,
പൊട്ടിക്കരയണോ എന്ന് മനസിലായില്ല. ഇതെന്താണ് സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്?
തൻ്റെ അമ്മയോടയാൾക്ക് പ്രേമമാണെന്ന്.

“ മോളേ… എല്ലാം കേട്ടല്ലോ… മോളെന്ത്പറയുന്നു..”

ബെന്നി ചോദിച്ചു.
ഇതിൽ ഞാനിപ്പോ എന്ത് പറയാനാ…
അയാൾക്ക് അമ്മയോട് പ്രേമമുണ്ടെങ്കിൽ അയാൾ പ്രേമിച്ചോട്ടെ… അതിന് തനിക്കെന്ത് ?

“ചേട്ടാ… ഞാനിപ്പോ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്..”

“ മോൾ അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് എനിക്കൊന്ന് വിളിക്കാൻ പറയണം… മോള് വിഷമിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട. മോളുടെ ആഗ്രഹം പോലെ നമുക്കൊന്ന് കൂടണം. അത് പോരെടീ കാന്താരീ…”

നിഖിലയുടെ എല്ലാ സങ്കടവും, ദേഷ്യവും ഒറ്റയടിക്ക് മാറി. അപ്പോൾ തന്നെ ഇഷ്ടമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. മൂപ്പർക്ക് അമ്മയോടുള്ള പ്രേമം തലയിൽ കയറിയതാണ്. അമ്മയേയും, മകളേയും രുചിച്ച് നോക്കാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ് കള്ളൻ.

“ ഞാൻ അമ്മയോട് പറയാം ചേട്ടാ… പിന്നെ എനിക്കിനി ധൃതിയൊന്നുമില്ല. ചേട്ടൻ്റെ പ്രേമം പൂത്ത് തളിർത്തിട്ടൊക്കെ മതി…”

അത് പറഞ്ഞ് രണ്ട് പേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

“ശെരിയെടീ പൊന്നേ… ഇത് ശരിയായാൽ ഞാൻ നിനക്കൊരു സമ്മാനം തരും. നീ വിചാരിക്കാത്തൊരു സമ്മാനം..”

“അതായത് ഞാൻ എൻ്റമ്മയെ ചേട്ടന് സെറ്റാക്കിത്തരണം,.. അല്ലേ..?

“ ഉം..”
ബെന്നി നാണത്തോടെയൊന്ന് മൂളി.

“ അയ്യടാ.. കാമുകൻ്റെ ഒരു നാണം കണ്ടില്ലേ… ശരി… ചേട്ടൻ ഉറങ്ങാതെ കാത്തിരുന്നോ… അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ കാമുകി വിളിച്ചിരിക്കും…’”

നിഖില ഫോൺ വെച്ച് മലന്ന് കിടന്നു.
ഇങ്ങിനെയും ആൾക്കാരുണ്ടാവുമോ?
ഒരു വർഷമായി തൻ്റെ അമ്മയെ അയാൾ ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന്. അയാൾക്ക് പരിശുദ്ധമായ പ്രണയമാണെന്ന്.
ഒന്നാലോചിച്ചാൽ ഇത് നന്നായി. വിവാഹ ജീവിതത്തിൽ സുഖവും, സന്തോഷവും അമ്മയറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഈ പ്രായത്തിൽ ഇങ്ങിനെയൊരു ബന്ധം എന്തുകൊണ്ടും അമ്മക്ക് നല്ലതാണ്. പാവം, ഒരുപാട് സഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. അച്ചൻ ഇനി തിരിച്ച് വരാനൊന്നും പോകുന്നില്ല. ഇനിയമ്മ ജീവിതം ആസ്വദിക്കട്ടെ.