നിഷിദ്ധസംഗമം 2

Nishidhasangamam Part 2 | Author : Danilo

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

കഴിഞ്ഞ ഭാഗം വായിച്ചാൽ മാത്രമേ, ഈ ഭാഗം നന്നായി ആസ്വദിക്കാൻ സാധിക്കുകയുള്ളു. അതിനാൽ ദയവായി കഴിഞ്ഞ ഭാഗം വായിച്ചതിനുശേഷം തുടർന്നു വായിക്കുക.

കൂടാതെ കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തിന് എല്ലാവരും തന്ന പ്രശംസകൾക്കു നന്ദി. കമന്റ്‌ ബോക്സിൽ നിർദ്ദേശിച്ച ചില നിർദ്ദേശങ്ങളിൽ നിന്നും തിരഞ്ഞെടുത്ത ഒരു ആശയമാണ് ഈ ഭാഗം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, പ്രിയ വായനക്കാർക്കു തോന്നുന്ന ആശയങ്ങൾ ദയവായി പങ്കുവെക്കുക.

നിഷിദ്ധസംഗമം, ആന്റി കഥകൾ തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളാണ് ഈ കഥ. അത്കൊണ്ടുതന്നെ, അതിൽ താല്പര്യം ഉള്ളവർ മാത്രം തുടർന്നു വായിക്കുക.

ഈ കഥയിലെ കഥയും, കഥാപാത്രങ്ങളും, കാലവും, സ്ഥലവും, മറ്റുള്ളവയും എല്ലാംതന്നെ തികച്ചും സാങ്കല്പികം മാത്രം.

ഈ കഥയിലെ സംഭാഷണത്തിലെ ചില പ്രയോഗങ്ങൾ, ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റാത്തതുകൊണ്ട്മാത്രമാണ് പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ദയവായി ക്ഷമിക്കുക

തുടരുന്നു…..

ശാരതാ – കു … കുഞ്ഞേ…. പോയി മുണ്ട് ഉടുക്കുക.

തറയിലേക്ക് മുഖം തിരിച്ചു. ശാരത തന്റെ ഇടറിയ തൊണ്ടകൊണ്ട് എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

ഉണ്ണി അല്പം ഗൗരവത്തോടെ തിരികെ കട്ടിലിന്റെ മൂലയിൽ ചുരുണ്ടുകൂടികിടക്കുന്ന മുണ്ടെടുത്തു ഉടുത്തു. ദാസി ആണെങ്കിലും, ശാരത മനയിലെ ഒരു അംഗത്തേപോലെതന്നെയാണ്. മാലതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശബ്‌ദം കഴിഞ്ഞാൽ, പിന്നെ മനയിൽ ശാരതയുടെ ശബ്ദമേ പൊങ്ങു. അതിനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ശാരതയ്ക് മാലതി തമ്പുരാട്ടി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. മാത്രമല്ല, മുത്തശ്ശി കഴിഞ്ഞാൽ ഉണ്ണിയെ നിയധ്രിക്കാനും ശാസിക്കാനും അധികാരമുള്ള ഒരേയൊരാൾ ശാരതായാണ്.

ശാരതയുടെ കണ്ണിൽനിന്നും ആ കാഴ്ച മായുന്നില്ല.

ഹൌ.. ന്താ ഞാൻ ആ കണ്ടേ, തൊലി പിഴുത നിയന്ത്രക്ക കണക്കിന് വലുപ്പം. ഈ ചെറിയ കാലയളവിനുള്ളിൽ ഉണ്ണിക്കുഞ്ഞിന്റെ മണി ഇത്രക്കങ്ങു വളർന്നോ. ന്റെ ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മേ, ഇത്രയും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്യ. തമ്പുരാട്ടിയുടെ കുടല് മാലവരെ പുറത്തുവന്നുകാണും.- ശാരത മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഉണ്ണി മുണ്ടുടുത്തോയെന്നു ഇടങ്കണ്ണിട്ടു നോക്കി. ഉണ്ണി മുണ്ടുടുത്തു നില്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ, ശാരതയ്ക്ക് അല്പം ആശ്വാസമായി.

ശാരത – ന്താ കുഞ്ഞേ, മുത്തശ്ശി ഉറക്കവാണോ?

ഉണ്ണി – അതെ ശാരതാമേ… നല്ല ഉറക്കമാ. അതാ ഞാൻ ഉണർത്തിഞ്ഞേ..

ശാരത – വയ്യായ്ക ഒന്നും ഇല്യാലോ ലെ?

അത് ചോധിച്ചപോൾ ശാരതയുടെ മുഖത്തു ഒരു ചിരി പടർന്നു.

ഉണ്ണി അതുകണ്ടു ഒന്ന് പരുങ്ങി.

ഉണ്ണി – ഹേയ്.. അങ്ങനൊന്നും ഇല്യ, രാവിലെ എന്തോ അസുഖം ഉണ്ടായിരുന്നു.

ശാരത – ഉവ്വോ, എന്നിട്ട്?

ഉണ്ണി – അത്.. അത്..

ഉണ്ണിയുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു. ശാരത അതുകേട്ടു വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

ഉണ്ണിയുടെയും ശാരതയുടെയും സംസാരം കേട്ടു മാലതി ഉണർന്നു.

മാലതി – ആ… രാ.. ഉണ്ണിയെ അത്..? ശാരതയാണോ?

മുറിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മാലതി പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നുനോകി ഉണ്ണിയോട് ചോദിച്ചു.

ശാരത – നേരമിതുവരെ ആയിട്ടും തമ്പുരാട്ടിയെയും ഉണ്ണികുഞ്ഞിനേയും കാണാത്തൊണ്ടു വന്നതാണേ..

മാലതി – ആഹ്… നീ ഇങ്ങു കയറി വന്നേ.. ഉണ്ണി.. മോനെ.. നീ ഉമ്മറത്തേക്കു ചെല്ലുക.

ഉണ്ണി ഉമ്മറത്തേക്കു നടന്നു. ശാരത മാലതിയുടെ അടുത്തേക് ചെന്നു.

മാലതി – ശാരദേ, നീ ഉണ്ണിക്കു വിളമ്പ്, ഉച്ചക്കും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്യ പാവം. നിക്ക് ഇനി വേണ്ടാ… നീയും കഴിച്ച് ചായിപ്പിലേക്കു പൊയ്ക്കോ. ബാക്കിയെല്ലാം നാളെയാകാം. നിക്ക് ഇമ്മിണി ക്ഷീണവുണ്ടെ.

ശാരത – ഉവ്വ്, തമ്പുരാട്ടിക് അസ്വസ്ഥത ഒന്നും ഇല്യാലോ?

ശാരത ഉടുതുണി ഇല്ലത്തെ കട്ടിലിൽ തളർന്നു കിടക്കുന്ന മാലതിക്കു കട്ടിലിന്റെ അരികിലായി ചുരുണ്ടുകൂടി കിടന്ന മുണ്ടെടുത്തു നീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

മാലതി – ഹേയ്.. ഇത്തിരി ക്ഷീണം. അത്രേ ഉള്ളു.

പേരകിടാവിന്റെ കന്നിപണ്ണലിൽ തളർന്നു പോയ മാലതി തമ്പുരാട്ടി, ഉടുതുണികൊണ്ടു തന്റെ മേനി മറക്കാൻ കഷ്ടപ്പെടുന്നതുകണ്ടു ശാരത മുണ്ടെടുത്തു മാലതിയെ പുതപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അല്പം കുനിഞ്ഞു മാലതിയോട് കുശലം ചോദിച്ചു.

ശാരത – തമ്പുരാട്ടി, പൈതലിനുള്ള വിത്ത് കൃത്യമായി തന്നെ ഉണ്ണികുഞ്ഞു പാകിയോ?

മാലതി – എല്ലാം മംഗളമായി ശാരാതെ, ന്റെ വിളി ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മ കേട്ടു. ന്റെ കുട്ടി നല്ല ഉശിരുള്ള ആണാ.

ശാരത – ഉവ്വ്, അത് ഞാനും കണ്ടു.

മാലതി – ന്ത്‌?

ശാരത – അല്ല, കാവലു നിന്നപ്പോൾ, അല്പം ശബ്‌ദം ഈ ഉള്ളവൾ കെട്ടു, അതാ ഉദേശിച്ചേ.

മാലതി – മ്മ്, നിന്നെ വിശ്വസിച്ചാ ഞാൻ ഈ പ്രായത്തിൽ, അറിയാലോ.

ശാരത – ഉവ്വേ

മാലതി – പുറത്തറിഞ്ഞാൽ അറിയാലോ, നിന്നെയും കൊല്ലും, ഞാനും ചാകും.

ശാരത – എല്ലാം ഈ ഉള്ളവൾ നോക്കിക്കോളാമേ

മാലതി – മ്മ്. ന്നാ ചെന്നോളൂ , ഉണ്ണിക്കു കഴിക്കാൻ ന്തേലും വേഗം കൊടുക്കുക. നല്ല ക്ഷീണം കാണും. ന്റെ കുട്ടി ഉച്ചക്കും ഒന്നും കഴിച്ചില്യാലോ. ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങട്ടെ.

ശാരതാ – ഉവ്വ്. ന്തേലും പ്രയാസവുണ്ടെൽ വിളിച്ചാൽ മതി.

മാലതി – നീ എന്നെ അങ്ങട് വല്ലാണ്ട് വയസിയക്കല്ലേ ശാരാതെ. അങ്ങട് ചെല്ലുക. നിക്ക് കൊഴപ്പവൊന്നും ഇല്യ.

ഹൈ,.. ഷഷ്‌ടിപൂർത്തിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ വെല്യ തമ്പുരാട്ടി ആയിട്ടെന്താ കാര്യം. പതിനെട്ടുകാരൻ പേരകിടവ് പണ്ണി പഴിപ്പിച്ചു ഇട്ടേക്കണ കണ്ടില്യേ ഹി.. ഹി.. ഹി. ന്നാലും അതിത്തിരി മുഴുത്ത കുണ്ണ തന്നെയാ. ഈ കിഴവി പരലോകത്തേക്കു കെട്ടിയെടുക്കാഞ്ഞത് ഭാഗ്യം. – ശാരത മനസ്സിൽ അലോചിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിൽനിന്നും ഇറങ്ങി ഉമ്മറത്തേക്കു നടന്നു.

ശാരത – ഉണ്ണി കുഞ്ഞു ദേഹം

കഴുകുന്നുണ്ടെന്നുവെച്ചാ, പോയി വരികയാണെങ്കിൽ അത്താഴം എടുത്തുവെക്കായിരുന്നു.

ഉണ്ണി ക്ഷീണംചടവോടെ തിണ്ണയിൽനിന്നും എഴുനേറ്റു. കന്നിപാല് ചീറ്റിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണവും, കോടല്കരിയുന്ന വിശപ്പും ഉണ്ണിക്കുണ്ടായിരുന്നു.

ഉണ്ണി – ഇല്യ, ഞാൻ മുഖവും കയ്യും കഴുകി, അത് മതി. ശാരതാമ വേഗം കഴിക്കാൻ ന്താന്നോച്ച എടുത്തു വെക്യ. നല്ല വിശപ്പ്‌.

ശാരത – ഉവ്വ്.

മ്മ്.. കന്നിപണ്ണു കഴിഞ്ഞതല്ലേ, അതും സ്വന്തം മുത്തശ്ശിയുമായി, നല്ല ക്ഷീണം കാണും. മൊട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്യ, അപ്പഴേക്കും അവന്റെ നിയദ്രക്കയുടെ വലുപ്പം കണ്ടില്യേ, അതിനുതന്നെ വേണം അര പറ ചോറ്..ന്നാലും ന്റെ ആയില്യംശ്ശേരി അമ്മേ, ന്താ ആ സാധനം. നല്ല അസ്സല് നെടുവീര്യൻ നിയന്ത്രക്ക തന്നെ…