ചേച്ചി : എന്ത് പണിയ നീ കാണിച്ചേ…ഇതിനു ആണോ നീ പോയത്..
അപ്പോളേക്കും അമ്മ റൂമിലേക്കു വന്നു…
“ രണ്ടു പേരും വാ കാപ്പി എടുത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. “
ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മ താഴേക്ക് പോയി..
ചേച്ചി : നീ ഇത് ആരോടും പറയണ്ട…അവരുടെ സന്തോഷം നീ ആയിട്ട് കളയണ്ട..ഞാൻ മയത്തിൽ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം…
ഞാൻ ഒന്ന് മൂളി.. ചേച്ചിടെ മടിയിൽ നിന്നും എണീറ്റ് ബെഡിൽ കിടന്നു..
ചേച്ചി : നീ വരുന്നില്ലേ..
ഞാൻ : ഇല്ല…
ഞാൻ തകർന്ന് ആ ബെഡിൽ കിടന്നു… ഉണർന്നത് രാത്രിയിൽ ആണ്..ഞാൻ എഴുനേറ്റു താഴേക്ക് ചെന്നു.. അമ്മയും അച്ഛനും ചേച്ചിയുമൊക്കെ എന്തോ ചർച്ചയിൽ ആണ്..
“ ഡാ നാളെ പോയി ഡ്രസ്സ് ഒകെ എടുക്കണം.. ഇനി സമയം ഇല്ല ഒന്നിനും.. “
ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി തലയാട്ടി…അടുക്കയിലേക്ക് പോയി.. ചേച്ചി എന്റെ പുറകിൽ വന്നു..
ചേച്ചി : എടാ അവള് അവളുടെ വീട്ടിൽ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന തോന്നുന്നേ.. അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇപ്പോൾ അപ്പച്ചിയെ വിളിച്ചേ ഒള്ളു..
ഞാൻ : മ്മ്..
ഞാൻ വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു നടന്നു…
“ നിനക്ക് കഴിക്കാൻ വേണ്ടേ…”
ചേച്ചി പുറകിൽ നിന്നും ചോദിച്ചു..
“ വിശപ്പില്ല…”
നടക്കുന്ന വഴിക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞു.. റൂമിൽ ചെന്നു ബെഡിൽ ഇരുന്നു…
“എന്നാലും അവൾ എന്താരിക്കും പറയാതെ.. അതോ അവൾ പറഞ്ഞിട്ടും വീട്ടുകാര് കേൾക്കാതെ ആണോ.. “
ഞാൻ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കിടന്നു.. പിറ്റേ ദിവസം ഷോപ്പിങ്ങും കാര്യങ്ങളും ആയി തിരക്കിൽ ആരുന്നു…അങ്ങനെ എൻഗേജ്മെന്റ് ദിവസം വന്നു..
ഒത്തിരി ആൾക്കാർ ഉണ്ടാരുന്നില്ല…വേണ്ടപ്പെട്ട ബന്ധുക്കൾ മാത്രം.. അങ്ങനെ ചടങ്ങിനു സമയം ആയി.. അവൾ വന്നു എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു…അവളുടെ മുഖത്തു നല്ല സന്തോഷം ആരുന്നു ..
“ ഇനി മോതിരം കൈ മാറ്…”
പെട്ടന്ന് പുറകിൽ നിന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു…അച്ഛൻ എന്റെ കൈയിൽ ഒരു മോതിരം തന്നു.. എന്റെ കൈ നല്ലത് പോലെ വിറച്ചു..
“മോൾടെ കൈയിൽ ഇട്.. “
അമ്മ ചെവിയുടെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു…ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. അവൾക്ക് യാതൊരു കൂസലും ഇല്ല വളരെ സന്തോഷത്തോടെ എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നു….
“ഇവൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും മനസിലായില്ലേ. ദൈവമേ എന്നെ മനസിലാക്കാൻ ആരും ഇല്ലല്ലോ..“
ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.
“എടാ മോതിരം ഇട്…നീ എന്ത് ആലോചിക്കുവാ.. “
അച്ഛൻ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു.. ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ വിറയലോടെ മോതിരം അണിയിച്ചു…അവൾ എന്റെ കൈയിലും. അവൾ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ചിരിച്ചു കണ്ണ് അടച്ചു കാണിച്ചു…
“ ഇവൾ എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്… അല്ലെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും ഇവൾക്ക് മനസ്സിലായിട്ടില്ല.. ഒന്നുടെ ഒന്ന് പറഞ്ഞാലോ…”
ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നു…ചടങ്ങ്ൾക്ക് കഴിഞ്ഞു ഫോട്ടോ സെക്ഷൻ ആരുന്നു.. ഞാൻ ഹരിത ചേച്ചിടെ കല്യാണത്തിന് അമൃതയുടെ കൂടെ ഫോട്ടോ എടുത്തത് ഓർമ വന്നു.. അമൃതയെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ നിറയും..
കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും നീതുവും മാത്രമായി സ്റ്റേജിൽ..
“ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ എല്ലാം…പിന്നെ എന്തിനാ ഇത്.. “
ഞാൻ മെല്ലെ നീതുവിനോട് പറഞ്ഞു..
നീതു : ഈ കല്യാണം നടന്നില്ലേ എന്റെ ജീവിതവും ആഗ്രഹങ്ങളും നശിക്കും… എനിക്ക് വേറെ വഴിയില്ല എന്നോട് ഷെമിക്ക്..
ഞാൻ : നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ..
നീതു : ഞാൻ എല്ലാം പറയാം..നാളെ നമ്മൾക്ക് കാണാം..
അപ്പോളേക്കും ഞങ്ങളെ കഴിക്കാനായി വിളിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ വലുതായി സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല…
വീട്ടിൽ വന്നിട്ടും എനിക്ക് ആകെ ശുനിയത ആരുന്നു മനസ്സിൽ.. അവൾ എന്താണ് പറഞ്ഞത്.. എന്തായാലും നാളെ പോയി ഇതിനു ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം.. രാത്രി ആയപ്പോൾ ഫോണിൽ നീതുന്റെ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നു.. ഒരു പാർക്കിന്റെ ലൊക്കേഷൻ ആരുന്നു രാവിലെ പതിനൊന്നു മണി ആവുമ്പോൾ എത്തണം എന്നും.. ഞാൻ ഓക്കേ പറഞ്ഞു ഫോൺ മാറ്റി വെച്ച് കിടന്നു..
രാവിലെ റെഡി ആയി അമ്മയോട് പുറത്ത് പോകുവാനൊ പറഞ്ഞു ഞാൻ ആ പാർക്കിലേക്ക് ചെന്നു… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളും എത്തി..
നീതു : ഒത്തിരി നേരം ആയോ വന്നിട്ട്..
ഞാൻ : മ്മ് കുറച്ചു നേരം ആയി..എന്താണ് പറയാൻ ഉണ്ടന്ന് പറഞ്ഞത്..
നീതു : പറയാം…
അവൾ നടന്നു.. അവളുടെ കൂടെ ഞാനും…
“ ചേട്ടൻ എന്റെ അച്ഛൻ… “
ഞാൻ : അമ്മ നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു.. ഒരു ആക്സിഡന്റിൽ തന്റെ അച്ഛൻ…
നീതു : ‘എന്നെ പഠിപ്പിക്കുന്നതൊക്കെ എന്റെ അമ്മ ആണ്..അമ്മ ഒത്തിരി കഷ്ട്ടപെട്ടു ലോൺ എടുത്തൊക്കെ ആണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചേ..എനിക്ക് നല്ല ഒരു ജോലി വാങ്ങി അമ്മയെ സഹായിക്കണം… നല്ല രീതിയിൽ നോക്കണം…’
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..അവൾ നടത്തം നിർത്തി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി തുടർന്നു..
“അമ്മയുടെ ചേട്ടന്റെ മോൻ ഇപ്പോൾ എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുവാ.. പുള്ളി ഇപ്പോൾ ജയിലിൽ ആണ്..അതുകൊണ്ട് ആണ് എന്റെ പഠിത്തം തീരുന്നതിനു മുന്നേ കല്യാണം നടത്തുന്നത്.
ചേട്ടന്റെ അമ്മ എന്റെ അമ്മയുടെ കൂട്ടുകാരി ആണ്…ഈ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞാണ് കല്യാണം ആലോചിച്ചേ..ചേട്ടന്റെ മാനസികാവസ്ഥ എനിക്ക് മനസിലാവും.. എന്നോട് ക്ഷെമിക്കു എനിക്ക് വേറെ ഒരു വഴിയും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട… എന്നെ രക്ഷിക്കണം..”
എനിക്ക് ഇതിനു മറുപടി ഉണ്ടാരുന്നില്ല.. ഞാൻ നിസ്സഹായൻ ആയതുപോലെ… അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി..
“ സാരമില്ല കരയണ്ട.. നമ്മക് വഴി ഉണ്ടാക്കാം.. “
അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ എന്റെ ആമിയെ ഓർത്തു..
“ താൻ കരയാതെ.. വാ..”
ഞങ്ങൾ നടന്നു വണ്ടിയുടെ അടുത്ത് എത്തി…
“ വണ്ടിയിൽ കയറു… ഞാൻ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയാം.. “
പോകുന്ന വഴി അവൾ മിണ്ടിയാതെ ഇല്ല… കണ്ണുകൾ ഇപ്പോളും നിറഞ്ഞു ഇരിക്കുവാരുന്നു… ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ വണ്ടി നിർത്തി.. അവൾ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി..
“ നീ പേടിക്കണ്ട… എല്ലാം നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ… ഞാൻ ഒന്നിനും ഇനി എതിര് നിൽക്കില്ല.. “
അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.. ബസ് കയറാനായി നടന്നു… ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പൊന്നു..
“ എന്റെ ഈ ജീവിതംകൊണ്ട് എനിക്ക് ഉപകാരം ഉണ്ടായില്ലേലും ബാക്കി ഉള്ളവർക്കേലും ഉണ്ടാവട്ടെ.. “
ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു…
ദിവസങ്ങൾ വേഗത്തിൽ കടന്ന് പോയി.. വീട്ടിൽ ഉള്ള എല്ലാരും സന്തോഷത്തിൽ ആരുന്നു.. അമ്മായി അമ്മാവന്റെ മുഖത്തു ഒരു സന്തോഷവും ഇല്ലാരുന്നു.. അവരും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ലേ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം… എന്നിട്ട് ഞാൻ കാരണം തന്നെ അവരുടെ മോൾടെ ജീവൻ നഷ്ട്ടപെട്ടു.. ഞാൻ ഒരിക്കലും അവരുടെ മനസ്സ് അറിയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല.. അവരെ കാണുമ്പോൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നു.. സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അവിടുന്ന് പെട്ടന്ന് മാറും… എനിക്ക് അവരെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഭയങ്കര ബുദ്ധിമുട്ട്..