Kambi Kadha – മനു അനു – 2
ആദ്യ ഭാഗം വായിക്കാത്തവർ തുടർച്ച ലഭിക്കാൻ തുടക്കം മുതൽ വായിച്ചു വരണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു
ആ യാത്ര ഹോട്ടലിൽ എത്തുന്നത് വരെ അവൾ കാറിന്റെ പിൻ സീറ്റിൽ തന്നെ കിടന്നു ഉറക്കമായിരുന്നു. ഹോട്ടലിലെ പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് കാറിനു വഴി കാണിച്ചു അവിടത്തെ സെക്യൂരിറ്റി മുന്നേ നടന്നു. എൻ്റെ മനസ്സാണെങ്കിൽ അപ്പോഴൊന്നും അവിടെ ആയിരുന്നില്ല. എൻ്റെ ഭ്രാന്തമായ ആഗ്രഹങ്ങളെ അവൾ കേട്ടു എന്നതും, സമ്മതിച്ചു എന്നതും നേര് തന്നെ. പക്ഷേ ഞാൻ അവൾക്ക് വാക്കു കൊടുത്ത പോലെയൊരു കളി, അത് എങ്ങിനെ സംഭവിപ്പിക്കും.
ഉത്തരം കിട്ടാതെ എൻ്റെ പല ചിന്തകളും പാതി വഴിയിൽ അവസാനിച്ചു. വണ്ടി ഒതുക്കി ഇടേണ്ട സ്ഥലമായെന്നു കയ്യ് കാണിച്ചിട്ടും ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാത്തതിനാൽ ആയിരിക്കാം സെക്യൂരിറ്റി കാറിനടുത്തു വന്നു ഗ്ലാസ്സിൽ മുട്ടി. അപ്പോഴാണ് ഇത്രയും നേരം യാന്ത്രികമായി അയാളുടെ പുറകെ വരികയായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. വണ്ടി പുറകോട്ട് ഒതുക്കിയിടാൻ പറഞ്ഞു അയാൾ കാറിന്റെ പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്ന്, കയ്യ് കൊണ്ട് പയ്യെ പയ്യെ വരാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി.
സൈഡ് മിററിലൂടെ നോക്കി വണ്ടി പുറകോട്ട് ഒതുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ അയാളെയും നോക്കി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ പിൻ സീറ്റിൽ അലക്ഷ്യമായി കിടന്ന് മയങ്ങുന്ന അനുവിന്റെ ശരീരത്തിൽ പാളി നോക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. കാറിനുള്ളിലൂടെ തല തിരിച്ചു പുറകിലേക്ക് നോക്കുന്ന പോലെ ഞാനും എൻ്റെ പെണ്ണിനെ നോക്കി. അനുവിന്റെ തല വച്ചിരിക്കുന്ന വശത്തു, പുറത്തായാണ് അയാൾ നിൽക്കുന്നത്. ആ കിടപ്പിൽ അവളുടെ മുലച്ചാല് നന്നായി തന്നെ അയാൾക്ക് കാണാൻ കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വണ്ടി ഓഫ് ആക്കിയപ്പോഴേക്കും പാതി തുറന്ന കണ്ണിലൂടെ എന്നെ നോക്കിയിട്ട് അവൾ ചോദിച്ചു, “നമ്മൾ എത്തിയോ മനുവേട്ടാ..?”. ഞാൻ “ഉം” എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക് ഇറങ്ങി. അവളും കാറിനുള്ളിൽ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു. ഞാൻ ബാക്ക് സൈഡിലെ ഡോർ തുറന്നിട്ട് അവളോട് ഇറങ്ങാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോളാണ്, താഴെ കിടക്കുന്ന അവളുടെ പിങ്ക് കളർ പാന്റി കണ്ടത്. നേരത്തെ റോഡ് സൈഡിൽ വച്ചുള്ള കളി കഴിഞ്ഞു സ്കർട്ട് മാത്രം നേരെ ഇട്ടു കിടന്നപ്പോൾ, അവൾ പാന്റി എടുത്ത് ഇടാൻ വിട്ടു പോയതായിരുന്നു.
ഞാൻ താഴേക്ക് നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോളാണ് അവളും അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. ആകെ ചമ്മിയ മുഖവുമായി അവൾ എന്നെ നോക്കി.
അനു: “അയ്യോ… മനുവേട്ടാ.. സോറി….ഞാൻ അപ്പൊ ക്ഷീണം ആയോണ്ട് കിടന്നു മയങ്ങിപ്പോയി… ഇത് ഇടാൻ ഓർത്തില്ല…”
മനു: “ഹഹ.. 😀 നന്നായി ഇനി ഇപ്പൊ സാരമില്ല. അത് എടുത്ത് ഹാൻഡ് ബാഗിൽ ഇട്ടേക്ക്..”
അനു: “അയ്യേ.. എന്നിട്ട് ഉള്ളിൽ ഒന്നും ഇടാതെ ഇറങ്ങി വരാനോ…”
മനു: “പിന്നെ എന്തേ… അത് പറ്റില്ലെങ്കി ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്, ഇതിന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരുന്നു വലിച്ചു കയറ്റാൻ നോക്ക്..”
അനു: “ഞാൻ അങ്ങിനെ ഇട്ടോട്ടെ, കുഴപ്പം ഇല്ലല്ലോ… ഇവിടെ ഇപ്പൊ ആരും ഇല്ലല്ലോ…”
അനുവിനെ ഒന്നുകൂടെ മര്യാദക്ക് കാണാൻ ചാൻസും നോക്കി സെക്യൂരിറ്റി കാറിന്റെ പുറകിൽ തന്നെ നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാറിൽ നിന്നും ബാഗുകൾ എടുക്കാനായി കാത്ത് നിൽക്കുന്ന പോലെ ആണ് അയാൾ നിന്നത്. അയാൾ അവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണിച്ചിട്ട് ഞാൻ അനുവിനോട് പറഞ്ഞു:
മനു: “വേറെ ആരും ഇല്ല, മോളെ ഒന്ന് മര്യാദക്ക് കാണാൻ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു, ആ സെക്യൂരിറ്റി പുറകിൽ നിപ്പുണ്ട്.”
അനു: [തിരിഞ്ഞു സെക്യൂരിറ്റിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട്] “ങ്ങേ…. അയ്യേ.. അതെന്താ അയാള് അവിടെ നിക്കണേ.. അയാള് ഇപ്പൊ പോവില്ലേ…?”
മനു: “എടാ… അവർക്ക് നമ്മുടെ ബാഗുകൾ എടുത്ത് കൂടെ വരണം.. അവരുടെ ജോലി അല്ലെ…”
അനു: “അയ്യോ.. അപ്പൊ ഞാനെന്താ ചെയ്യ…”
അവളെ അത്യാവശ്യം ആൾക്കാരൊക്കെ നോക്കുന്നതും അവളുടെ വന്യമായ ഉടലളവഴകുകളിലൂടെ കണ്ണോടിക്കുന്നതും, ശേഷം എന്നെ നോക്കി “ഹോ.. ഭാഗ്യവാൻ.. ഈ മൊതലിനെ എന്നും അനുഭവിക്കാനുള്ള യോഗം ഇവനാണല്ലോ….” എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ആത്മഗതം ചെയ്യുന്നതും കാണുന്നത് എന്നും എനിക്ക് ഒരു പ്രത്യേക രസമായിരുന്നു. ആ രീതിയിൽ ആലോചച്ചപ്പോൾ ഇപ്പോൾ വീണ് കിട്ടിയിരിക്കുന്നത് സുവർണ്ണമായ അവസരമാണ് എന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവളെ ഏത് വിധേനയും പാന്റി ഇടാതെ സ്കർട് മാത്രം ഇട്ടുകൊണ്ട് കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തിറക്കി, ആ വിരിഞ്ഞ നിതംബവും താളത്തിൽ തുള്ളിപ്പിച്ചു ഹോട്ടെലിലൂടെ നാലാൾ കാണെ നടത്താൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
മനു: “ഇനിയിപ്പോ ഒന്നും ചെയ്യാൻ ഇല്ല.. വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ അയാളേം കൊണ്ട് ബാഗും എടുപ്പിച്ചു ഒറ്റക്ക് ഹോട്ടൽ ലോബിയിലേക്ക് പോവാം.. മോളിവിടെ ഒറ്റക്കിരുന്ന് ഇത് ഇടാൻ പറ്റിയാൽ ഇട്ട് പയ്യെ അങ്ങോട്ട് വന്നാൽ മതി..”
ഹോട്ടലിലെ മുകളിലെ നിലകളിൽ ചിലർ പുറത്തെ മഞ്ഞും കാഴ്ചകളും ഒക്കെ കണ്ട് പുതിയ കാഴ്ചകളിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അനുവിനെയും അത് കാട്ടിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട് തുടർന്നു:
മനു: “പിന്നെ, ഇവിടെ മോളിലൊക്കെ ആൾക്കാർ നിൽപ്പുണ്ട്… ഇനി ഇപ്പൊ ഇത് ഇടാൻ നിക്കണോ..? ഉള്ളിൽ ഇട്ടിട്ടുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നൊന്നും ആർക്കും പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലാവില്ല.. മോൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കി ഇറങ്ങി പോരെ… അതാ ഇതിനുള്ളിൽ ഇരുന്നു ഇത് വലിച്ചു കയറ്റുന്നത് നാലാൾ കണ്ട് കോമഡി ആകുന്നതിലും നല്ലത്..”
അനു: “ശ്ശേ… ഇവിടെ എത്തണേലും മുൻപ് എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാർന്നില്ലേ മനുവേട്ടാ… ഞാൻ എങ്ങനാ പാന്റി ഇടാണ്ട് ഇറങ്ങി നടക്കണേ..”
മനു: “അതിനു എന്താ.. വീട്ടിലൊക്കെ അങ്ങിനെ അല്ലെ… ഇതിപ്പോ കുറച്ചു നേരത്തെ കാര്യം അല്ലെ ഒള്ളു. മോള് പാന്റി ഇട്ടിട്ടുണ്ടെന്നു തന്നെ കരുതി കൂടെ പോരെ. ആർക്കും മനസ്സിലാവില്ല..”
അനു: “വീട്ടിലെ പോലെ ആണോ…. ഇവിടെ കുറെ വേറെ ആൾക്കാർ ഇണ്ടാവില്ലേ…”
മനു: “അതിനിപ്പോ ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല… സ്കർട് അല്ലല്ലോ ഇല്ലാത്തെ.. അതിന്റെ ഉള്ളിലുള്ളതല്ലേ… ആരും മൈൻഡ് ചെയ്യ പോലും ഇല്ല…” [സെക്യൂരിറ്റിയുടെ നേരെ കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട്] “ദേ ഇനീം വൈകിച്ചു അയാളെ ചുമ്മാ ഇവിടെ നിർത്തല്ലേ.. പാവം കുറെ നേരമായി കാത്തു നിക്കണു. വാ, വേഗം പോവാം..”
അനു: “ഉം.. ഈ മനുവേട്ടന്റെ ഒരു കാര്യം.. ഒരു മിനുട് ഞാൻ വരാം…”
താഴെ കിടന്ന പാന്റി അവൾ എടുത്ത് ഹാൻഡ് ബാഗിലേക്ക് ചുരുട്ടി വച്ചു. മുടി കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ഒന്ന് ഒതുക്കി ക്ലിപ്പ് ഇട്ടു വച്ച്, ചെരുപ്പും ഇട്ടു ഡോറിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവളെ കണ്ട സെക്യൂരിറ്റി അത്ര നേരം കാത്തു നിന്നത് വെറുതെ ആയില്ല എന്ന ഭാവത്തിൽ ഞങ്ങളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ഞാൻ പോയി കാറിന്റെ ഡിക്കി തുറന്നു കൊടുത്തു. ആകെ ഒരു വലിയ ബാഗ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. പിന്നെ ഒരു ലാപ്ടോപ്പ് ബാഗും. അത് രണ്ടും അയാൾ എടുത്തു.
സെക്യൂരിറ്റി: “സാർ, മാഡം.. ഇതിലെ കയറിക്കോളൂ… ഫ്രണ്ട് ഡെസ്കിൽ നിങ്ങളെ വെൽക്കം ചെയ്യും. ചെക്ക്-ഇൻ നു ശേഷം ലഗ്ഗേജ് ഞാൻ റൂമിലേക്ക് എത്തിക്കാം.”
