പക്ഷേ ആ കരുണ അശ്വതി ഞങ്ങളോട് കാണിച്ചില്ല. അവൾ എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ സമ്മതമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു.
“”മോളെ, അമ്മ എല്ലാം അറിഞ്ഞു എന്റെ മകൻ കാട്ടിക്കൂട്ടിയതിനൊക്കെ ഈ അമ്മ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു. എന്റെ മോള് ഒക്കെയും ഷെമിച്ചു ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക്‌ വരുമൊ എന്റെ മരുമകൾ ആയിട്ട് അല്ല എന്റെ മോളായി തന്നെ “”
എന്റെ അമ്മയാണ് അവളോട്ത് ചോദിച്ചത്.
“”ഇല്ലമ്മേ എനിക്ക് അത് മാത്രം പറ്റില്ല. നിങ്ങളീ പറയുന്നു ഇഷ്ടമൊന്നും എനിക്കവനോടില്ല. അമ്മക്ക് എന്റെ മാനസിക അവസ്ഥ അറിയില്ല. കൂടുതൽ ഒന്നും ചോദിക്കരുത്പ്ലീസ്.“”
എനിക് മുഖം തരാതെ അവൾ തിരിച്ചു കയറിപോയി. അവൾക്കെന്നെ ഇഷ്ടമല്ല പോലും, വെറുതെ ഇരുന്നവന്റെ മനസിൽ ഓരോന്ന് കുത്തിവെച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ ഇഷ്ടമല്ല പോലും. പക്ഷേ ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ അവളുടെ എതിർപ്പ് അതെന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും തളർത്തി. ശെരിക്കും അവൾ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ? അതോ അവൾക്ക് യൂസ്ചെയ്തു ഉപേക്ഷിക്കാൻ മാത്രം വിലയുള്ള ടിഷൂ പേപ്പർ ആയിരുന്നോ ഞാൻ? എനിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല എന്തിനാണ് അവൾ എന്നെ ഇങ്ങനെ ശിക്ഷിക്കുന്നത്? പക്ഷേ ഒന്നറിയാം എന്റെ ഓർമയിൽ ഇന്നുവരെയുമുള്ള എന്റെ സ്നേഹം അത് ആത്മാർത്ഥമായിരുന്നു.
അച്ഛൻ എന്നേ വല്ലാതെ നോക്കുന്നു. ആ മുഖത്തെ ദേഷ്യം എനിക്കിപ്പോ നല്ലപോലെ മനസിലാവുന്നുണ്ട്. കാരണം ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രേമത്തിൽ ആണെന്ന് പറഞ്ഞാണല്ലോ അവരെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നത്. പക്ഷേ അവളിപ്പോ ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ ഞാൻ അവളെ ചതിച്ചു ട്രാപ്പിൽ ആക്കിയതാണെന്നല്ലേ അവരും ചിന്തിക്കുക. ഞാൻ ഇപ്പൊ അവരുടെ മുൻപിലും വെറും ചെറ്റയായി.
പല കോണിൽ നിന്നും ഒരുപാട് ഉപദേശങ്ങളുടെയും വഴക്കു പറച്ചിലിന്റെയും ഒടുവിൽ അവൾ സമ്മതം മൂളി. അതിൽ പ്രധാനം എന്റെ അമ്മ തന്നെയാണ്. പല വെട്ടം ഞാൻ അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും അമ്മ അവളെ കാണാൻ പോയി. എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞവളെ സമ്മതിപ്പിച്ചു.
അവൾക്ക് ഡിമാന്റുകൾ ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു.
അവളുടെ പേഴ്സണൽ ലൈഫിൽ ഞാൻ ഇടപെടാൻ പാടില്ല, അവളുടെ ഫ്യുച്ചർ അവൾ ഡിസൈഡ് ചെയ്യും. അങ്ങനെ അങ്ങനെ ഒരുപാട് കണ്ടീഷൻസ്. അതിൽ എനിക്ക് ഏറ്റവും അപമാനമായി തോന്നിയത് ഞാൻ ഒരിക്കലും അവളെ ഫോഴ്‌സ് ചെയ്തു സെക്സിന് പ്രേരിപ്പിക്കാൻ പാടില്ല .
കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു അമ്മ ഇതൊക്കെ എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ പക്ഷേ എനിക്ക് സന്തോഷമല്ല തോന്നിയത് പകരം വല്ലാത്ത അപമാനവും ഒറ്റപ്പെടലും. അവള്‍ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞത് എന്ന പമാനം ഓര്‍ക്കും തോറും എന്റെ തലക്കുമീതെ എന്നെ മുക്കികൊല്ലാന്‍ പോകുന്നത്രെയു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
എന്തിനോവേണ്ടി ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ പൊക്കി പിടിച്ച, അല്ലേ ആരോടൊക്കെയോ പറഞ്ഞോണ്ട് നടന്ന എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ അഭിമാനം, അന്തസ് ഇതിനൊക്കെ വേണ്ടി തീരെ പരിജയമില്ലാത്ത ഏതോ ഒരുത്തിയെ ഞാൻ കല്യാണം ചെയ്യന്നു, അത്രയ്ക്ക് മടുത്തു പോയി അവളെ എനിക്ക്. ആ കുറച്ചു ദിവസംകൊണ്ടുതന്നെ എന്റെ പ്രണയം മരിച്ചിരുന്നു. അതാണ് സത്യം അത് മാത്രമാണ് സത്യം.
വീണ്ടും ഒരു പെണ്ണുകാണൽ, വാക്കുറപ്പിക്കൽ, തുണിയെടുപ്പ്, എല്ലാത്തിനും ഒടുവിൽ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണവും എല്ലാം പാതി മരവിച്ച മനസോടെയായിരുന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞത് .
ജീന അവൾ ആ വീഡിയോ ലീക്ക് ആക്കുമോ? അങ്ങനെ ഒരു പേടി പണ്ട് എന്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ ഞാൻ ജീനയെ പലവെട്ടം വിളിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു അപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ ഫോൺ സ്വിച് ഓഫ് ആയിരുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ അശ്വതിയുടെ കാര്യവും എന്റെ ഫോൺ അവൾ എടുക്കില്ല കട്ട്‌ ആക്കി കളയും. കല്യാണ ദിവസം അടുക്കും തൊറും ജീന അത് ലീക്കാക്കി ഈ കല്യാണം തന്നെ മുടക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നുവരെ ഞാൻ വെറുതേ ആശിച്ചു.
അശ്വതി എന്നെ ഇപ്പൊ ഒഴിവാക്കണ പോലെയല്ലേ ഞാനും ജീനയെ ഒഴിവാക്കിയത്. പലപ്പോഴും അവൾ എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ വന്നിട്ടുണ്ട് പക്ഷേ ഞാൻ മൈന്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? എന്തിനാണന്നു പോലും അറിയാതെ ഞാൻ അവളെ വെറുത്തു. അവൾക്കെന്നെ ഇഷ്ടം മായിരിന്നിരിക്കണം. അതൊക്കെ കൊണ്ടല്ലേ അവൾ എന്നെ എപ്പോഴും പിന്തുടരുന്നത്. അവൾക്ക് അന്നേ ഞങ്ങളെ കയ്യോടെപിടിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട് അതില്‍ ദെഹിപ്പിക്കുന്ന അഗ്നിയെക്കള്‍ അത് കെടുത്താന്‍ പോന്ന കണ്ണുനീരണ് എനിക്കിപ്പോള്‍ കാണാന്‍ പറ്റുന്നത്.
അന്നവള്‍ക്ക് എല്ലാരുടെയും മുൻപിൽ അപമാനിക്കായിരുന്നു പക്ഷേ അവൾ അത് ചെയ്തോ! എന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നിരിക്കണം ആ അവളെ അറിയാൻ പോലും ശ്രെമിക്കാതെ എന്നേ ചതിച്ചു ഉപയോഗിച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ അശ്വതിയെയാണ് ഞാൻ ഇപ്പൊ കെട്ടുന്നത്. ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയാണ് ഈ ചിന്തിക്കുനത് ? എന്റെ ചിന്തകള്‍ പരസ്പര ബെന്തമില്ലാതെ എവിടെയൊക്കെയോ അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു.
അവളോട്‌ , ജീനയോടു ഒരു മാപ്പ് പറയാന്‍ എനിക്കാഗ്രഹമുണ്ട് ഞാന്‍ പലവെട്ടം ജീനയെ വിളിച്ചു നോക്കി പക്ഷേ കിട്ടിയില്ല.
അങ്ങനെ കല്യാണ ദിവസം വന്നെത്തി. ഞങ്ങളുടെ സ്റ്റാറ്റസിനൊത്ത കല്യാണം എന്ന് പറയാൻ പറ്റുന്ന ഒന്നല്ല അന്ന് നടന്നത്. ആകെ കുറച്ചു ബെന്തുക്കൾ ഏറിവന്നാൽ ഒരു 50 പേര് കാണും, എന്റെ ബർത്തഡേ പാർട്ടിക്ക് പോലും അതിലും ആളുകളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എന്റെ ബന്തുക്കളുടെ മുഖംഭാവം കണ്ടപ്പോൾ ആർക്കും ആ കല്യാണത്തിൽ തീരെ താല്പര്യം ഇല്ല. അതെങ്ങനെ ഉണ്ടാവും കോവിലകം ഗ്രൂപ്പിന്റെ വെറുമോരു തൊഴിലാളിയുടെ മകളെയല്ലേ ഞാൻ കേട്ടുന്നത്.
ഇപ്പൊ ആ കല്യാണം അശ്വതിക്കു വേണ്ട, എനിക്ക് വേണ്ട, വീട്ടുകാരുടെയും നാട്ടുകാരുടെയും പെരുമാറ്റത്തിൽ അവർക്കും താല്പര്യമില്ല പിന്നെ ആർക്കുവേണ്ടി? ആ ചോദ്യം എന്റെ ഉള്ളിൽ അലയടിച്ചു. കോവിലകം ഗ്രൂപ്പ്, തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന ആ ബോർഡിന് വേണ്ടിയോ!.
ആരോ മരവിച്ചു നിന്ന എനിക്ക് താലി എടുത്തു തന്നു, ഞാൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ അത് കെട്ടാൻ പോയപ്പോൾ ഇന്നലെ നിധിൻ അയച്ചു തന്ന പത്ര വാർത്തയിലേ ജീനയുടെ മുഖം വീണ്ടും എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നു. ചോരയിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന ജീനയെ ഞാൻ വാരി എടുത്തു കൊണ്ടു പുറത്തേക്ക് വരുന്ന പടം. ഇപ്രാവശ്യം ആ മുഖം എനിക്ക് ഭയമോ ദേഷ്യമോ വെറുപ്പോ ഒന്നുമല്ല സമ്മാനിച്ചത് പകരം വിലപ്പെട്ട എന്തോ ഒന്ന് നഷ്ടം പ്പെട്ടു പോകുന്ന പോലെത്തെ ഒരു ഫീൽ. വല്ലാത്ത വേദന.
ഇന്നലെ നടന്നതൊക്കെ ഞാനപ്പൊ വീണ്ടും ഓർത്തു.
****************
“”അവൾ ആ അഭിയിട് കാണിച്ച പോലല്ലേ എന്നോടും കാണിച്ചത്. ച്ചെ!“”
നാളേ എന്റെ കല്യാണമാണ് പക്ഷേ ഞാൻ ശെരിക്കും ഇമോഷ്ണലി തീരെ ഡൌണാണ്. നിഥിന്റെ ഈ ഫോൺ അപ്പോഴാണ് വന്നത്.
“”അതിന് അവളെന്താ അഭിയോട് കാണിച്ചത്? “”
