“നീ പേടിക്കേണ്ട അനു. ആരും അറിയില്ല. ഒരു തവണ മതി. പൊന്നുമോളല്ലേ.”
“എന്നാലും അങ്കിളേ ട്രെയിനിൽ ആരേലുമൊക്കെ വന്നാൽ?”
“അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം, നീ പേടിക്കേണ്ട.”
“ശരി. അങ്കിളിൻ്റെ ആഗ്രഹം പോലെ.”
ഞാൻ മനസുകൊണ്ട് തയ്യാറായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും.
“ആണോ. മിടുക്കി. എന്നാൽ അങ്കിൾ നാളെ അകത്തു ചെപ്പിനകത്തു കയറ്റിക്കോട്ടെ? വേണമെങ്കിൽ ഉറ മേടിക്കാം.”
“കുഴപ്പമില്ല പീരിയടല്ലേ. അകത്തുപോയാലും കുഴപ്പമില്ല.”
“അനുമോളേ, എന്നാൽ നാളെ നമുക്കു പൊളിക്കാം കേട്ടോ. നീ ഉറങ്ങിക്കോ.”
“ഓക്കേ.”
അങ്ങനെ ഞാൻ നാളെ നടക്കാൻ പോകുന്ന കളി ഓർത്തു മൂടിപ്പുതച്ചു കിടന്നുറങ്ങി. എങ്ങനേലും നാളെ നേരം വെളുത്താൽ മതിയെന്നേ അപ്പോഴെൻ്റെ മനസിലുണ്ടായിരുന്നോള്ളൂ.
പിറ്റേന്ന് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റു ഞാൻ പണിയൊക്കെ തീർത്തു. കുളിക്കാൻ കയറിയപ്പോൾ കക്ഷവും പൂർ തടവുമെല്ലാം ഷേവ് ചെയ്തു. സാദാരണ ഞാൻ പിരിയഡ്‌സ് കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് രോമമൊക്കെ ഷേവ് ചെയ്തു കളയാറ്. അല്പം കട്ടിയായി രോമം വളർന്നായിരുന്നു.
കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ എടുത്തു ധരിച്ചു. പെറ്റിക്കോട്ട് ധരിച്ചില്ല. ഒരു പിങ്ക് നൈസ് നെറ്റ് ടൈപ്പ് പാന്റിയും മാച്ചിങ് ബ്രായും ധരിച്ചു.
പ്രസവം കഴിഞ്ഞു തടി കൂടിയപ്പോൾ എന്റെ പൂർ തടത്തിന്റെ വലുപ്പവും അതനുസരിച്ചു കൂടി. അതിനാൽ പാന്റീസിട്ടപ്പോൾ അത് നല്ല തുടുത്തി നിന്നു. കണ്ണാടിക്കു മുൻപിൽ ഞാൻ പാന്റീസും ബ്രായും മാത്രമിട്ട് നിന്ന്. ബ്രാക്കുള്ളിൽ നിന്നും പൊട്ടിച്ചു പുറത്തു ചാടാനായി മുഴുത്ത മുലകൾ വെമ്പി നില്കുന്നു. പാന്റീസിനു ചന്തികളെ പകുതിയേ മറകുന്നുള്ളു. എന്റെ ചന്തികൾ നല്ല വലുപ്പം വെച്ചിരിക്കണ കാരണം നടക്കുമ്പോൾ അവ തുളുമ്പുമെന്നറിയാമെനിക്ക്.
പിന്നെ അങ്കിൾ പറഞ്ഞ യെല്ലോ ചുരിദാറും അതിന്റ ലഗ്ഗിൻസും ധരിച്ചു. അതിന്റെ ലെഗ്ഗിങ്‌സ് നല്ല മുറുക്കമായിരുന്നു. എങ്കിലും ടോപ് അല്പം ലൂസായതിനാൽ അത് തന്നെ ധരിക്കാമെന്നു തീരുമാനിച്ചു.
ഈ ടോപ്പിന്റെ സ്ലിറ്റ് തുടയുടെ പകുതിവരെയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടു നടക്കുമ്പോൾ സൈഡിലൂടെ തുടകൾ അതികം കാണാൻ പറ്റുകയില്ല. എന്നാലും പുറകിലൂടെ നോക്കിയാൽ എന്റെ ചന്തികളുടെ കൊഴുപ്പ് അറിയാൻ പറ്റുമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ കൂടുതൽ സാരി ഉടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതും.
എന്തായാലും ഇന്ന് അങ്കിൾ ഇത് കണ്ടു ആസ്വദിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിലും ഇന്ന് അങ്കിൾ എന്നെ ഒരു മറയുമില്ലാത്ത ഏകനാണ് പോകുകയാണല്ലോ. അതോർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് ആകെ തരിപ്പനുഭവപ്പെട്ടു.
സ്കൂട്ടർ കിട്ടാത്തതിനാൽ ഓട്ടോ വിളിച്ചു ഞാൻ പോയി. അപ്പച്ചൻ അന്ന് സ്കൂട്ടർ എടുത്തു വെച്ചേക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു. സ്റ്റേഷനിൽചെന്നപ്പോൾ അങ്കിൾ വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അങ്കിളന്നു ഒരു വെള്ളമുണ്ടും ഷർട്ടുമായിരുന്നു. കണ്ടപ്പോൾ പതിവ് പോലെ ചിരിച്ചു.
ഞങ്ങൾ അങ്ങോടു പോയപ്പോൾ അധികം സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. ബാക്കി കൂട്ടുകാരുമുണ്ടായിരുന്നു. ട്രെയിൻ ഇറങ്ങി പോകുന്ന സമയം ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചായി. ഓഫീസിനടുത്തു വരെ അങ്കിൾ എന്നും കൂട്ടുണ്ടാകും. വേറെ ഒരു ചേച്ചിയും ഇടക്കൊക്കെ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ഇന്ന് പുള്ളിക്കാരി ഇല്ലായിരുന്നു.
അങ്കിൾ ഞങ്ങൾ പിരിയറായപ്പോൾ വൈകുന്നേരം ഫ്രഷ് ആയിട്ടു ഇറങ്ങണം കേട്ടോ എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ചിരിച്ചോണ്ട് ഓക്കേ പറഞ്ഞിട്ടു ഓഫീസിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അങ്കിളിന്റെ മെസേജ് വന്നു. സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. ഞാൻ താങ്ക്സ് തിരിച്ചു അയച്ചു.
ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ എനിക്ക് ആകെ ഒരു അങ്കലാപ്പായിരുന്നു. ടൈം എങ്ങനേലും പോയിരുന്നെങ്കിലെന്നായി.
നാലുമണി ആകാറായപ്പോൾ അങ്കിൾ വിളിച്ചു. ഞാൻ ടെൻഷൻ ആയിട്ടിരിക്കുകയാണ് പറഞ്ഞു. പുള്ളി പേടിക്കേണ്ടന്നു പറഞ്ഞു കട്ട് ചെയ്തു.
ഞാൻ 4.20 ആയപ്പോൾ ജോലിയൊക്കെ തീർത്തു ഫ്രീ ആയി. 5 ആകുമ്പോൾ ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാം. വൈകുന്നേരത്തെ കാര്യമോർത്തു എനിക്ക് കൊതിയും പേടിയുമൊക്കെ ആകാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അങ്കിളിനു മെസേജ് അയച്ചു.
“അങ്കിളേ എനിക്കെന്തോ പേടി പോലെ.”
“അനു, നീ പേടിക്കാതെ. ഒന്നും പേടിക്കണ്ട. നോർമൽ ദിവസംപോലെ കണ്ടാൽ മതി.”
“നോർമൽ ദിവസം പോലെ അല്ലല്ലോ ഇന്നെന്നോട് അങ്കിൾ പറയണേ അതുകൊണ്ടാ.”
“അങ്ങനെ പറയല്ലേ മുത്തേ. അങ്കിൾ മോളോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലേ.”
“അങ്കിളിങ്ങനെ ആണോ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത്. ഇങ്ങനെ വേണ്ട അങ്കിളേ.”
“അനുമോളെ മോളിന്നു പേടിക്കേണ്ട. മോളിന്നു വിയർത്തോ നന്നായിട്ടു?”
“ഇല്ല, വിയർത്തില്ല.”
ഇറങ്ങാറായോ?”
“ഇല്ല ഒരു അരമണിക്കൂറിനുള്ളിലിറങ്ങും. അങ്കിളേ വേറെ ഒന്നും വേണ്ട ഇന്ന്. ഞാൻ പിന്നൊരിക്കൽ സമ്മതിക്കാം. പോരെ?”
“അനുമോളെ ഇങ്ങനെ പേടിക്കാതെ. നീ ഒന്നെണീറ്റു ടോയ്ലറ്റിലൊക്കെ പോയി മൂത്രമൊക്കെ ഒഴിച്ചിട്ടു കഴുകി നല്ല കുട്ടിയായി വേഗന് വാ. അങ്കിൾ എല്ലാം നോക്കിക്കൊള്ളാം.”
അങ്കിളിനു വിടാൻ ഭാവമില്ല എന്നെനിക്കു മനസിലായി. സമയം നാലേമുക്കാൽ ആകാറായി. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയി മുത്രമൊഴിച്ചു. എന്നിട്ടു സോപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് നന്നായിട്ടു കഴുകി.
വിരൽ കന്തിൽ തൊട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വീണ്ടും തരിപ്പായി. അപ്പോൾ അങ്കിളിനെകൊണ്ട് ചെയ്യിക്കണം എന്ന് പിന്നേം ആഗ്രഹം കയറി.
ആലോചിച്ചപ്പോൾ അങ്കിൾ വേറെ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല. അറിയാവുന്ന ആളാണ് താനും. വൈഫ് മരിച്ചിട്ടു കുറെ നാളുകളായതുകൊണ്ടാകും ഇങ്ങനെ ആഗ്രഹിക്കണത്. ഞാൻ വന്നിട്ടു മൊബൈൽ എടുത്തു അങ്കിളിനോട് ഇറങ്ങുകയാണെന്നു മെസേജ് അയച്ചു.
അങ്കിൾ ഇറങ്ങിയെന്നു പറഞ്ഞു റിപ്ലൈ തന്നു. ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ വഴിയിൽ എന്നെയും കാത്തു നില്പുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്താടാ അനു മുഖം എന്തോപോലെ ഇരിക്കണെ? പേടിയാണെങ്കിൽ വേണ്ട, ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട നീ.”
“ഒന്നുമില്ല അങ്കിളേ. എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല. ചെറിയ കംപാർട്മെന്റിൽ നമ്മൾമാത്രമായാൽ ടൈം ഉണ്ടെങ്കിൽ ചെയ്യാം.”
“ആഹ്ഹ, അതു മതിയെടാ. നമുക്ക് നോക്കാം. പോകുന്ന വഴിക്കു മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ കയറാണോ?”
“അതെന്തിനാ?”
“അല്ല, ഉറ മേടിക്കാൻ.”
“ഒന്ന് പോ അങ്കിളേ, എനിക്കിവിടെ ടെൻഷൻ ആയിട്ട് വയ്യ. അങ്ങനെ ഇയാളിപ്പോൾ ഉറ ഒന്നും മേടിക്കേണ്ട.”
“വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട. ഇനി നീ ആ കാരണം പറഞ്ഞു ഒഴിവാവാകാതെ ഇരുന്നാൽ മതി.”
“അങ്ങനെ ഒഴിവാകുല പോരെ?”
“ആഹ്, അപ്പോൾ എന്റെ അനുമോള്ക്കും ആഗ്രഹമുണ്ടല്ലേ?”
“പിന്നെ ഉറങ്ങി കിടന്ന എന്നെ വിളിഛെഴുനെല്പിച്ചിട്ടു ഇപ്പോളിങ്ങനെ ആയോ?”
“ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ മോളെ.”
ഞങ്ങൾ ട്രെയിനിനടുത്തെത്തി. നോക്കിയപ്പോൾ അങ്കിളിന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് ആവസാനത്തെ കംപാർട്മെന്റ് ചെറിയതായിരുന്നു.
