ഹലോ മൈ ഡിയർ ഫ്രണ്ട്സ്… ഇത് ഒരു ഡോമിനേഷൻ ഉള്ള ഗേ ഒൺലി സ്റ്റോറി ആണ്.
എന്റെ പേര് സിജിത്ത് സ്ഥലം പാലക്കാട്. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ 18 വയസ്. നന്നേ വെളുത്തു ചെറുതായി തടിച്ച ശരീരമാണ് എനിക്ക്. ക്ലീൻ ഷേവ് ഫേസ്. ഷേവ്ചെ യ്യുന്നത് ഒന്നുമല്ല, രോമം വരാത്തതുകൊണ്ട് ആണ്. വട്ടമുഖം, നന്നേ കനംകുറഞ്ഞ പുരികവും എല്ലാം കൂടി കാരണം ഒരു 50 ശതമാനത്തിൽ കൂടുതൽ ഫീമെയിൽ ലുക്ക് ആണ് എന്റെ മുഖത്തിന്. ഇതൊക്കെ കാരണം ഒള്ളതിലും ഒരു 3-4 വയസ് കുറവേ എന്നെ കണ്ടാൽ പറയത്തുള്ളൂ.
ഇനി എന്റെ ഫാമിലിയിലേക്ക് കടക്കാം. വീട്ടിലെ ഒറ്റ മോനാണ് ഞാൻ. അമ്മ പാലക്കാട് തന്നെ ഉള്ള ഒരു പ്ലസ് ടു സ്കൂളിലെ പ്രിൻസിപ്പാൾ ആവാൻ വെയിറ്റിംഗ് ആണ്. എല്ലാ കാര്യത്തിനും മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ആളാണ് അമ്മ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്നെ തല്ലി പഠിപ്പിച്ചു പത്തിലും പ്ലസ് ടുവിനും ഒക്കെ ഫസ്റ്റ് തന്നെ സ്കൂളിൽ വാങ്ങിപ്പിച്ചു. അമ്മയുടെ കൺമുന്നിൽ പഠിച്ച മുന്നിലെത്തുന്നത് മാത്രമാണ് നല്ല കാര്യം – സ്പോർട്സ്, കലാപരമായ ഐറ്റംസ് ഇതിന് ഒന്നും തന്നെ സമയം മാറ്റിവയ്ക്കാൻ അമ്മ എനിക്ക് അനുവാദം തന്നിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ പ്രായത്തിലുള്ള മറ്റ് കൂട്ടുകാരെക്കാളും സോഫ്റ്റ് ആയ എന്നാൽ അത്യാവശ്യം തടിച്ച ശരീരം ആയിരുന്നു എന്റെത്.
പിന്നെ കളിയും കാര്യങ്ങളും ഒന്നുമില്ലാതെ ഇരുന്നിരുന്നത് കൊണ്ട് ഹോർമോണിന്റെ വ്യത്യാസം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ദേഹത്തും രോമവളർച്ച കുറവും ചന്തിയും അമ്മിഞ്ഞയും എല്ലാം ലേശം ലൂസും ആയിരുന്നു.
അമ്മയുടെ ഈ താൻപോരിമ കാരണം തന്നെ അച്ഛനും ആയി ചേർന്ന് പോകാൻ അമ്മയ്ക്ക് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ട് ആയിരുന്നു. അമ്മയുടെ ഈഗോ ആണെങ്കിൽ അച്ഛനും സഹിക്കാൻ പാട് ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് പത്ത് വയസ്സ് ആകുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അവരുടെ ഡൈവോഴ്സ് നടന്നിരുന്നു.
അതുകൊണ്ട് വീട്ടിൽ അമ്മയും ഞാനും മാത്രമായിരുന്നു. എനിക്ക് വേറെ കൂട്ടുകാരോ കളിക്കാനുള്ള ഫ്രണ്ട്സോ ഒന്നും സ്വാഭാവികമായും ഇല്ലായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് ഔദ്യോഗിക ജീവിതത്തിന്റെ ഗ്ലാമർ, എന്നെ തല്ലി പഠിപ്പിച്ചു കണ്ടമാനം മാർക്ക് വാങ്ങിപ്പിച്ചു തന്നിട്ട് അതിൽനിന്നുള്ള ക്രെഡിറ്റ് ഇതെല്ലാം ആയിരുന്നു പ്രധാനം.
അങ്ങനെ ഞാൻ ഈ കഥ എഴുതുന്ന കാലത്ത് ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആണ്.
അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ആണ് ആ അമ്മയ്ക്ക് അമ്മ പ്രതീക്ഷിച്ച പ്രൊമോഷൻ കിട്ടാൻ വൈകിയത്. 2021ൽ അമ്മ പ്രിൻസിപ്പാൾ ആകും എന്നായിരുന്നു വിചാരിച്ചത്. പക്ഷേ എന്തുകൊണ്ടോ അമ്മയ്ക്ക് പ്രൊമോഷൻ കിട്ടിയില്ല. അത് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ഷോക്ക് ആയി.
ഞാൻ കരുതി “നന്നായി… സ്വന്തം കാര്യം മാത്രം സിന്ദാബാദ് എന്ന് വിചാരിച്ച് നടക്കുന്നതിന് കിട്ടിയ ശിക്ഷ ആണ് ഇത്…”
അമ്മ അതിന് ഔദ്യോഗികമായും ചരടുവലികൾ നടത്തി, പിന്നെ ജ്യോത്സ്യന്മാർ വഴി പ്രശ്നം വെപ്പിച്ചു നോക്കുകയും ചെയ്തു.
ഞങ്ങളുടെ ആകെ ഉള്ള ബന്ധുക്കൾ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അമ്മയുടെ ബന്ധുക്കൾ മാത്രമാണ്.
അങ്ങനെ ഇരിക്കല്ലേ ഒരു ദിവസം അമ്മയുടെ ഒരു അമ്മാവൻ അമ്മയെ കാണാൻ വന്നു. പുള്ളിക്ക് ഒരു 70 വയസ്സിന് അടുത്ത് കാണും.
പുള്ളി അമ്മയെ വന്നു കണ്ടത് തമിഴ്നാട്ടിലുള്ള ഒരു സന്യാസി ബാബ ഉണ്ടത്രേ, അയാളെക്കുറിച്ച് പറയാനാണ്. പുള്ളി അനുഗ്രഹിച്ചാൽ ഔദ്യോഗികമായ പ്രമോഷൻ ഒക്കെ പെട്ടെന്ന് കിട്ടുമത്രേ.
അങ്ങനെ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി ഈ അമ്മാവൻ അവിടെ പോയി എന്തോ പൂജയോ മറ്റൊ നടത്താനാണ് വന്നത്. അങ്ങനെ അമ്മ ഓക്കേ പറഞ്ഞു.
അമ്മ നേരിട്ട് അവിടെ പോകേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലത്രേ. സ്വന്തം ചോരയിൽ പിറന്ന ആരെങ്കിലും വിട്ടാൽ മതിപോലും.
അപ്പോൾ പിന്നെ സ്വാഭാവികമായും ഞാൻ ആണല്ലോ പോകേണ്ടത്.
ഈ മാമന്റെ പേര് ചന്ദ്രൻ എന്നാണ്. അമ്മയ്ക്ക് പുള്ളിയെ വലിയ കാര്യവും വിശ്വാസവുമാണ്. പുള്ളി ഒരുപാട് കാലമായി വിദേശത്ത് ആയിരുന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ അവസാന ഒരു പത്ത് പന്ത്രണ്ട് വർഷമായി അങ്ങേരെ കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.
നന്നേ കറുത്ത് തടിച്ച ശരീരം ആണ് അങ്ങേരുടെ. ക്ലീൻ ഷേവ് പുള്ളി ആണ്. ആറടി അടുത്തു ഉയരം കാണും. സാമാന്യം നല്ല വണ്ണവും ഉണ്ട് .
അങ്ങനെ പുള്ളി അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് എന്നെയും കൂട്ടി സന്യാസി ബാബയുടെ ആശ്രമത്തിൽ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. പുള്ളിയും ഞാനും മാത്രം. അമ്മയ്ക്ക് സ്കൂളിലെ തിരക്കുകൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് എന്തായാലും വരാൻ പറ്റത്തില്ല.
അങ്ങനെ ബസ്സിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും കോയമ്പത്തൂർക്ക് വിട്ടു. എനിക്ക് പുള്ളിയോട് അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു മമത ഒന്നുമില്ല – പൊതുവേ എനിക്ക് അമ്മയുടെ ബന്ധുക്കളെ ആരെയും ഇഷ്ടമല്ല.
ഏതായാലും അങ്ങനെ ആശ്രമത്തിലെത്തി. ഒരു വലിയ കോമ്പൗണ്ടിന് നടുക്ക് ഒരു വലിയ കുന്ന്- കുറേ സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറി കുന്നിന് മുകളിൽ ഒരു ചെറിയ ആശ്രമത്തിലാണ് ഈ സന്യാസി ബാബ ഇരിക്കുന്നത്. പുള്ളിയെ അവിടെ പോയി വേണം കാണാൻ. ഈ താഴത്തെ കോമ്പൗണ്ടിൽ അവരുടെ ആശ്രമത്തിന് ഓഫീസ് പോലത്തെ ഒരു സംഭവമുണ്ട്. അവിടെ പോയി പേര് കൊടുത്ത് അവർ തരുന്ന വസ്ത്രം ഇട്ടിട്ട് വേണം സന്യാസിയെ പോയി കാണാൻ.
അങ്ങനെ എനിക്കും ചന്ദ്രൻ അമ്മാവനും അവർ വസ്ത്രങ്ങൾ തന്നു. ഈ സ്റ്റപ്പുകളുടെ താഴെ ഉള്ള ഒരു ഡ്രസ്സ് ചെയ്ഞ്ചിങ് റൂമിൽ വെച്ച് ആ വസ്ത്രം ഇട്ടിട്ട് വേണം മുകളിലേക്ക് കയറി പോകാൻ. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും പോയി ഡ്രസ്സ് മാറി. ഡ്രസ്സ് മാറാൻ നേരത്ത് ആണ് ശരിക്കും നാണം കൊണ്ട് ചൂളി പോയത്. ഉടുക്കാൻ തന്നിരിക്കുന്നത് അത്ര അധികം ഒന്നും കട്ടി ഇല്ലാത്ത ഒരു വെളുത്ത ഖദർ പോലത്തെ മുണ്ട് ആണ്. സിംഗിൾ മുണ്ട്. ഇനി അടിയിൽ ആണെങ്കിൽ ഷഡ്ഡി ഇടാൻ പറ്റത്തില്ല. അവര് തന്ന ഒരു കോട്ടൺ കോണകം മാത്രമേ ഉടുക്കാവൂ. അതിനൊപ്പം അരഞ്ഞാണം പോലത്തെ വെളുത്ത, ശകലം കട്ടിയുള്ള ത്രെഡ് ഒണ്ട്. അത് അരയിൽ മുറുക്കിി കെട്ടി അതിനു നടുവിലൂടെ ഈ കോണകം കോർത്തു എടുത്തു ഉടുക്കണം. സന്യാസിയുടെ ആശ്രമം ആയതുകൊണ്ട് ആഡംബരം ഒന്നും പാടില്ലത്രേ – അങ്ങനെ എല്ലാം ത്യജിക്കാൻ തയ്യാറാണ് എന്ന് കാണിക്കാൻ ആണത്രേ ഈ വേഷവിധാനം എല്ലാം .
ഞാൻ ഒരു വിധം അത് അടിയിൽ ഉടുത്തു, അതിന് മീതെ പറ്റാവുന്ന അത്ര മറച്ചുകൊണ്ട് മുണ്ടും ഉടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ കാണുന്നത് ചന്ദ്രൻ മാമൻ മുണ്ടും ഉടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് ആണ്. പുള്ളിയുടെ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ നിഴൽ അടിച്ച് അടിയിൽ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന കോണകം വ്യക്തമായി കാണാം.
ഞാൻ “മാമാ… ഈ വേഷം തന്നെ ഇടണമെന്നും സന്യാസി ബാബയെ കാണണമെന്നും നിർബന്ധമാണോ????” എന്ന് മടിച്ചു മടിച്ചു ചോദിച്ചു.
പുള്ളി “അതിൽ ഒരു സംശയവും വേണ്ട മോനേ… നിന്റെ അമ്മ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇയാളെ കണ്ടു ഫലം വാങ്ങിയിരിക്കണം എന്ന്…” എന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെയും കൂട്ടി സ്റ്റെപ്കയറി തുടങ്ങി.
