“അച്ചൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പൊക്കാതെ ഞങ്ങളെ.. വീടിന്റെ ഓടും പൊളിച്ചു ഞങ്ങൾ പൊങ്ങിപ്പോവും.. കേട്ടൊ”
രാധയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ടു മാലതിയും രാമനും ചിരിച്ചു.
“ചിരിക്കാതെ കാര്യം പറ അച്ചാ”
എന്താണെന്നറിയാഞ്ഞിട്ടു കൃതിയായി. രാധ തിടുക്കം കൂട്ടി
“എടി നീയൊന്നു പിടക്കാതെടി ഞാൻ പറയാം അദ്യം നീയൊന്നു കണ്ണടക്കു ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം”
രാധ ആകാംഷയോടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു പിടിച്ചു.
രാമൻ അടുത്തു വന്നു നിന്നു കൊണ്ടു രാധ ഒളികണ്ണാൽ നോക്കുന്നുണ്ടോ രാധ ഒന്നു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
“അമ്പടി കള്ളീ നീ നോക്കുന്നുണ്ടു ഞാൻ കണ്ടു.. അങ്ങനെ വേണ്ട് നീ കണ്ണടച്ചു. പിടിച്ചു കൊണ്ടു അങ്ങോട്ടു തിരിഞ്ഞു നിക്ക് എന്നാലെ സമ്മാനം തരൂ”
“എങ്കി ശരി”എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ടു കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ടു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“ ഇനി ഞാൻ നോക്കുമെന്നുള്ള സംശയം വെണ്ടല്ലൊ ഇനി എടുക്ക് എനിക്കുള്ള സമ്മാനം.
“ആ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നൊ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടു തിരിഞ്ഞാൽ മതി.’
എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ടു രാമൻ മാലതിയെ പിടിച്ചു തന്റെ മുന്നിൽ നിറുത്തി അവൾ അയ്യോ വെണ്ട വെണ്ട എന്നൊക്കെ ആംഗ്യ ഭാവത്തിൽ രാമനോടു പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അയാളതു കേട്ടില്ല. മാലതിക്കു ശരിക്കും പേടി തോന്നി. ഈ കാര്യം രാധ എങ്ങനെ എടുക്കുമെന്നവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരം ആലില പോലെ വിറച്ചു. പക്ഷെ രാമൻ അവളെ പിടിച്ചു തന്റെ മുന്നിൽ നിറുത്തിക്കൊണ്ടു അവളുടെ തോളിലൂടെ തല മുന്നിലെക്കിട്ടു എന്നിട്ടു ഒരു കൈ കൊണ്ടവളുടെ മുലയിലും മറ്റേ കൈ കൊണ്ടവളുടെ പൂറിലും പിടിച്ചു. മാലതി എതിർക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും രാമൻ അവളെ ബലമായി പിടിച്ചു വെച്ചിട്ടു രാമൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“ആ ഇനി തിരിഞ്ഞാടീ ഇതാ നിനക്കുള്ള സമ്മാനം”
മാലതിയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പു കൂടി അവൾക്കു ശരീരം തളർന്നു വീഴുമെന്നു വരെ തോന്നി. അച്ചൻ തനിക്കു ഇത് സസ്പെൻസ് കാണിച്ചു എന്തു സമ്മാനമാണു കൊണ്ടു വന്നതെന്നു വിചാരിച്ചു കൊണ്ടു രാധ കണ്ണുകൾ കുറേശ്ശേ തുറന്നു കൊണ്ടു തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അവിടുത്തെ കാഴ്ച കണ്ടു അവളൊന്നു പതറി പുറകിലെക്കു വെച്ചു പോയി. അവൾക്കതു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടു മാലതിയുടെ സർവ്വ
ധൈര്യവും പോയി.
അവൾക്കാകെ നാണക്കേടായി ഇനി ജീവിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ലെന്നു വരെ തൊന്നി ഇതുപോലൊരു അപമാനം എന്റെ ജീവിതത്തിലിന്നു വരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അവൾക്കു. അച്ചനോടു മനസ്സിൽ ഭയങ്കര വെറുപ്പു തോന്നി. ദുഷ്ടൻ എന്നെ ഇങ്ങനെ ചതിക്കുമെന്നു കരുതിയില്ല. അപ്പോഴും രാമൻ രാധയെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അങ്ങനെ തന്നെ നിക്കുകയായിരുന്നു. മാലതിക്കു ഒന്നനങ്ങാൻ പോലും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല കാലുകൾ നിലത്തുറഞ്ഞു പോയതു പോലെ തോന്നി.
ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടതിന്റെ ആദ്യത്തെ ഷോക്കും അമ്പരപ്പും മാറി എന്താണു ഇവിടെ നടക്കുന്നതു എന്നു രാധക്കു വ്യസ്തമായി തുടങ്ങി.
അപ്പോഴെക്കും മാലതി വിഷമം സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
മാലതിയുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടു മാലതി ശരിക്കു പേടിച്ചു എന്നു മനസ്സിലാക്കിയ രാമൻ ഉടനെ തന്നെ അവളെ വിട്ടു എന്നിട്ടു രാധയോടു ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനുണ്ടു മോളെ അച്ചൻറ സമ്മാനം”
(തുടരും)
