അങ്കിളിന്റെ കണ്ണ് എന്നിലേക്ക് മാത്രം ചുരുങ്ങിയ പോലെ…
ചുറ്റുമുള്ളവർ എല്ലാവരും തന്നെ ഫുഡ്‌ കൌണ്ടറിലേക്കും ഡ്രിങ്ക്സ് കൌണ്ടറിലേക്കും പോയെങ്കിലും, ഞാനും സ്മിതയും പപ്പയും അങ്കിളും മാത്രം അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.
“എടി, നമുക്ക് കുറച്ച്കഴിഞ്ഞ് കഴിക്കാം, എനിക്ക് ഇന്നൊരുഗ്ലാസ്‌ ബിയർ കുടിക്കണം. നീ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു ദൈര്യമാ, നീ വീട്ടിൽ ഡാഡിയുടെയും മമ്മിയുടെയും കൂടെ കഴിക്കുന്നതല്ലേ”
സ്മിത എന്റെ കാതിൽ അടക്കം പറഞ്ഞു.
“എന്താ കൂട്ടുകാർ തമ്മിൽ ഒരു രഹസ്യം,
വല്ല ഒളിച്ചോട്ടവും പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ടോ?
ഉണ്ടെകിൽ പറയണം, ഇവളുടെ ബാഗ് ഞാൻ പാക്ക്ചെയ്ത് വെച്ചേക്കാം”
സ്മിതയുടെ ആവശ്യം കേട്ട് മന്ദസ്മിതയായ
എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്
പാപ്പ ആരാഞ്ഞു.
“എന്റെ പൊന്ന് പപ്പാ, പപ്പയുടെ മോൾ പക്കാ നീറ്റാ…
നോ ഒളിച്ചോടൽ നോ മാരേജ്…
ഒൺലി ലിവിങ് ടുഗെതർ”
ഞാൻ അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അത് തന്നെ”
ആവൾ പിന്താങ്ങി.
“സ്മിതമോൾ കൊച്ച്കുട്ടിയല്ലേ,
വിവാഹത്തിനൊക്കെ ഇനിയും സമയം ഉണ്ടല്ലോ…
തനുമോൾ ആണെകിൽ കല്യാണംഒക്കെ ചിലപ്പോൾ
നാളെത്തന്നെ നടന്നേനെ…
ഇപ്പോൾ പെണ്ണ് കണ്ട്,..
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എൻഗേജ്മെന്റ് നടത്തി,..
നാളെതന്നെ കല്യാണം!
അല്ലെ ഫിലിപ്പേ”
കേണൽ അങ്കിൾ പപ്പയോട് പറഞ്ഞ്കൊണ്ട് എന്റെ മേലാകെ കണ്ണാൽ ഉഴിഞ്ഞു.
ആനോട്ടത്തിന്റെ തീവ്രതയിൽ ഞാൻ മുട്ടും തുടയും ഉരസ്സിചേർത്ത്
സ്മിതയുടെ പിന്നിൽ ചെറിയൊരു അഭയം തേടി.
അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ ഇൻഷർട്ട് ചെയ്ത അങ്കിളിന്റെ
അരഭാഗത്തേക്ക് നീണ്ടു.
എന്റെ തൊണ്ട വരളുന്നപോലെ…….
മാരത്തോൺ ഓടിയ കായികതാരത്തെ പോലെ
ഒരു നേരിയ കിതപ്പ് ഹൃദയത്തിൽ തുടികൊട്ടി.
എന്റെ ശരീരത്തിലെ രോമാകൂപങ്ങൾ വീണ്ടും ജീവൻ വെച്ച് അണലിയുടെ വാൽപോൽ വിറച്ചു.
അങ്കിളിന്റെ മുഖത്തിന്റെ മുറുക്കം ആ പാന്റിനുള്ളിലും
ഉണ്ടാവുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.
ഡിസംബറിലെ ആ തണുത്ത കാലവസ്ഥയിലും ഞാൻ സൂര്യതാപം ഏറ്റപോലെ പഴുത്തു.
“ചുമ്മാ പിള്ളേരെ വരാതെ കേണലേ….
അവര് പറന്ന് നടക്കട്ടെ, പറവകളെ പോലെ,,,
കൂട് കൂട്ടേണ്ടപ്പോൾ,
കൂട് കൂട്ടട്ടെ….
അല്ലാ കൂട് വേണ്ടെങ്കിൽ അങ്ങിനെ….
പക്ഷെ കൂട്ടിലടക്കണ്ടാ…
Right of Equality!
ആർട്ടിക്കിൾ 14 ഓഫ് ഇന്ത്യൻ പീനൽ കോഡ്… പട്ടാളക്കാരന് ഞാൻ നിയമം പഠിപ്പിക്കണ്ടല്ലോ!”
തന്റെ UPSC ട്രെയിനിങ് അറിവ് വെച്ച് പപ്പാ വെച്ച് കാച്ചി.
കേണൽ അങ്കിൾ അതിൽ വീണെന്ന് ഞനും കരുതി.
പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിച്ച് കൊണ്ട് സ്മിതയുടെയും എന്റെയും
അടുത്ത് ചേർന്ന് മുട്ടി-മുട്ടിയില്ല എന്നകണക്കിൽ വന്ന്
കേണൽ അങ്കിൾ പറഞ്ഞു
“എനിക്ക് ആർട്ടിക്കിൾ 14ഉം അറിയാം 19ഉം അറിയാം.
ആർട്ടിക്കിൾ 19-1-A ഫ്രീഡം ഓഫ് സ്പീച്ച്!
അതല്ലേ മോളെ നമ്മുടെ പിടിവള്ളി തന്നെ…..
ഒബ്ജെക്ഷൻ ഉണ്ടോ ഫിലിപ്പേ ”
പപ്പാ തലകുലുക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈ കൂപ്പി
“കേണലിനെ ഭരണഘടന പറഞ്ഞത് തോല്പിക്കാൻ പറ്റില്ല….
എന്നോട് ക്ഷമിച്ചാലും സാർ…..
വാ നമുക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാം”.
ഇത്രയും പറഞ്ഞ് പപ്പാ മുന്നേ നടന്നു.
ഞാനും സ്മിതയും കിളിപാറി നിന്നു.
അക്കൗണ്ടൻസിയും കമ്പനിലോയും പഠിക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്കുണ്ടോ
ഇത് വല്ലതും മനസിലാക്കുന്നു.
പപ്പയുടെ പുറകെ നടന്ന ഞങ്ങളോട് ചേർന്ന്, എന്റെ ഇടതുകാതിൽ
യുദ്ധരഹസ്യം പോലെ കേണൽ അങ്കിൾ പറഞ്ഞു “റൈറ്റ് ഓഫ് സ്പീച്ച് പോലെ
റൈറ്റ് ഓഫ് വാച്ചും ഫ്രീഡം ഓഫ് മൂവ്മെന്റും
ഒക്കെ ഉണ്ട് കേട്ടോ മോളെ”… എന്നിട്ട്
എന്റെ ഇടത്തെ എളിയിൽ ഒന്ന് ചെറുതായി പിച്ചി.
ഹൌ!!!!!!
ഞാൻ വീണ്ടും തുള്ളിപ്പോയി!!!!
കാറിൽ വെച്ച് ഡാഡി വലത്തേ എളിയിൽ….
ഇപ്പോൾ അങ്കിൾ ഇടത്തെ എളിയിൽ…..
അങ്കിളിന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ ദേഷ്യം തോന്നിയെങ്കിലും
എന്റെ ശരീരവും മാനസികാവസ്ഥയും
ഡാഡിയുടെ കുത്തിനോട് സമാസമപ്പെട്ടു.
എന്റെ ശ്വാസം വേഗതയിൽ ആയി.
എന്റെ മാറിടങ്ങൾ ഉയര്ന്നു താന്നു.
എന്റെ കാലുകളുടെ വേഗത നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.
അരക്കെട്ടിന്റെ രണ്ട്‌ രണ്ട്‌ വശങ്ങളിലും ആരോ ഞെരിക്കുന്നപോലെ!!!!!
ഒരു വലിയ പർവതത്തിൽനിന്നും താഴേക്ക്‌ നോക്കുമ്പോൾ തോന്നുന്നത്പോലെ എന്റെ അടിവയറ്റിൽ നിന്നും എന്തോ കയറി വരുന്നപോലെ!!!!
എന്റെ കഴുത്തിലെയും ചെവിയുടെ പുറകിലെയും കുഞ്ചിരോമങ്ങൾ സൂചിപോലെ നിവർന്ന് നിന്നു.
അറിയാതെ എന്റെ മിഴികൾ അടഞ്ഞു പോയി….
എന്റെ വലം ചെവിയിലേക്ക് ചുണ്ട് ചേർത്ത് നേർത്ത കാറ്റുപോലെ ആ വിളി എത്തി….
‘എടി പൂതനേ’…….
ഹോ!!!!!!!!!!
ഡാഡി!!!!!!…………..
ഞാൻ അടിമുടി വിറച്ചു!!!
ദേഹം മുഴുവൻ പൂത്തുലഞ്ഞു….
മുലക്കണ്ണുകൾ എന്റെ ബ്രായിൽ ഒരു ബാണം തീർത്തു…..
മുലത്തടത്തിലാകെ പുഴു അരിക്കുന്നപോലെ….
ആകം തുടകളിൽ തൂവൽ തഴുകുന്ന പോലെ…..
ഷഡിക്കുള്ളിൽ 102ഡിഗ്രി തുള്ളൽപനി പിടിച്ചപോലെ….
എന്റെ നിതംബങ്ങളിൽ ഒരു ഒത്തപുരുഷന്റെ പൌരുഷം ചേർന്നുനിൽക്കുന്നത് പോലെ…….
നാസികതുമ്പുകൾ തരിക്കുന്നു…….
മിഴികൾ പിടക്കുന്നു….
അറിയാതെ ഞാൻ കാതരയായി മന്ത്രിച്ചു..
ഡാഡി!!!!…….
ഡി….
ഡീ………………………..
തനൂ…….ഊ…..ഊ….ഊ….ഊ….ഊ….ഊ………
കാതങ്ങളകലെനിന്നും വിളി കേട്ടപോലെ
ഞാൻ തലകുലുക്കി കണ്ണ് തുറന്നു.
“നിനക്കിതെന്താ അപസ്മാരം പിടിച്ചോ”…
ആകെ ടെൻഷനിൽ സ്മിത തിരക്കി…
എന്റെ കൈയിൽ അവൾ മുറുക്കെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി നിന്ന് കിതച്ചു…
അങ്കിളും പപ്പയും എന്നെ മറികടന്ന് മുന്നിലേക്ക് പോയിരുന്നു .
ഞാൻ സ്മിതയുടെ കൈയിൽ തൂങ്ങിപോയി.
“എന്ത് പറ്റിയെടി” എന്റെ വെപ്രാളം കണ്ട് സ്മിത ഉദ്വേഗത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ലെടി… നീ യാത്ര അയക്കാൻ ഉള്ളവരെ അയച്ചിട്ട് വാ ഞാൻ നമ്മുടെ ഗാങ്ങിന്റെ കൂടെ കാണും… നീ വന്നിട്ട് ഒരുമിച്ച് കഴിക്കാം.”…
എന്നിലെ മാറ്റം അവളെ അറിയിക്കാതിരിക്കാൻ തിരക്കിട്ടു പറഞ്ഞിട്ട് അവളെ വിട്ട് കൂട്ടുകാർ നിക്കുന്നടിത്തേക്ക് വേഗം നടന്നു….
ഓടി എന്ന് പറയുന്നതായിരിക്കും അതിലും നല്ലത്.
തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത്,,
ആപ്പിൾ തലയിൽ വീണ ഐൻസ്റ്റിനെപ്പോലെ സ്മിത ചിന്തനിഗ്ദ്ധയായിരുന്നു.
ദീപ്തിയും സൈറയും എന്തോ കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി കൈ കഴുകി വരുമ്പോൾ ആണ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നത്.
“അന്നാ രാജൻ കഴിച്ചില്ലായോ”
ദീപ്തി കളിയായി എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“അന്നാ രാജനോ” ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ ഞാൻ മറുചോദ്യം എറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ നാവ് കടിച്ചു.
