അതിരുകൾ 2
Athirukal Part 2 | Author : Kottayam Somanath
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
“പിന്നെ ഡാഡി, മമ്മിഇല്ലെന്ന് വിചാരിച്ച് കൂടുതൽ
വലിച്ച് കയറ്റരുത്. 4എണ്ണം മാക്സിമം,
കേട്ടല്ലോ!”
എന്നിലെ മകൾ മമ്മിയെപോലെ താക്കീത് ചെയ്തു.
ഡാഡി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തള്ളവിരൽ ഉയർത്തി സന്തോഷത്തോടെ കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തു.
അന്നാദ്യമായി ഡാഡി പോയപ്പോൾ എനിക്ക്
ഒരു ശൂന്യത അനുഭവപ്പെട്ടു.
ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് സ്മിതയുടെ വീട്ടിലേക്ക് കാൽവെച്ചു.
* * * * *
അതിഥികളെ സ്വീകരിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു
സ്മിതയും പപ്പയും.
എന്നെ കണ്ടപാടേ സ്മിത ഓടി വന്ന് കെട്ടിപിടിച്ച്
എന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചു.
“എന്നാടി സുന്ദരികോതെ നീ താമസിച്ചേ”
അവൾ കെറുവിച്ച്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
റോസ് കളർ ലഹങ്കയിൽ അവൾ അതീവ
സുന്ദരിയായി തോന്നി. എന്റെ അത്ര ഉയരമോ
മാംസളതയോ ഇല്ലെങ്കിലും അഞ്ചടി നാലിഞ്ച്
ഉയരത്തിൽ പെർഫെക്ട് ഷേപ്പിൽ ആയിരുന്നു.
“സോറി ടി മുത്തേ, മമ്മി വന്നിട്ട് ഇറങ്ങാം
എന്ന് കരുതി ഇരുന്നതാ, പിന്നെ മമ്മിക്ക് ഒരു
ഡെലിവറി കേസ് ഉണ്ടെന്ന് കുറച്ചുമുൻപാണ്
വിളിച്ച് പറഞ്ഞത്.
അല്ലാതെ ഞാൻ മനഃപൂർവം താമസിക്കുമോടി
കൊരങ്ങി”
ഞാൻ സ്നേഹത്തോടെ അവളെ ചേർത്തുനിർത്തി
പറഞ്ഞു.
മൊബൈലിന്റെ കൂടെ ചേർത്തുപിടിച്ചിരുന്ന ഒരു
ചെറിയ ബോക്സ്‌ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട്
ഞാൻ പറഞ്ഞു
” ഹാപ്പി ബർത്തഡേ മൈ ഡിയർ സ്മിതകുട്ടി”
സ്മിത ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അത് വാങ്ങി പപ്പയുടെ
അടുത്തേക്ക് എന്നെ നയിച്ചു.
“ആഹാ,
മോളെ കണ്ടാൽ ബർത്ഡേ ഗേൾ മാറി പോകുമല്ലോ”
എന്നെ അടിമുടി നോക്കികൊണ്ട്‌ പപ്പാ കമന്റ്‌ പാസാക്കി.
സ്മിതയുടെ പപ്പാ ഫിലിപ്പ് മാഞ്ഞൂരാൻ!
മാഞ്ഞൂരാൻ ഗ്രൂപ്പ്‌ ഓഫ് കമ്പനിസ്സിന്റെ ചെയർമാൻ.
എഡ്യൂക്കേഷൻ ഇന്സ്ടിട്യൂഷൻസ്,
ലാംഗ്വേജ് ട്രെയിനിങ് സെന്റർ,
UPSC ട്രെയിനിങ് കോളേജ് എന്ന് വേണ്ട,
കോട്ടയത്തുള്ള ഒട്ടുമുക്കാലും അക്കാഡമിക് സെന്ററും
സ്മിതയുടെ പപ്പയുടെ ആണ്.
പപ്പയുടെ കമന്റിൽ ഞാൻ അല്പം നാണത്തിൽ സ്വയം
വിലയിരുത്തി.
ഇളം മഞ്ഞ കളർ സ്കിൻ ഫിറ്റ്‌ ബനിയനും
ഡെനിം ബ്ലു ജാക്കറ്റും
മഞ്ഞയും ഡെനിം ബ്ലു കലർന്ന ജോർജ്റ്റ് സ്‌കർട്ടും
ആയിരുന്നു എന്റെ വേഷം.
ബനിയനിൽ എന്റെ മൂപ്പെത്തിയ കരിക്കുകൾ
മറച്ച് നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു.
കാഴ്ചക്കാരുടെ കാഴ്ച മറച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ഷ്രഗ്
അവയെ കുട ചൂടിയിരിക്കുന്നു.
ഒട്ടിയ വയറിണകളും,
വിരിഞ്ഞ അരക്കെട്ട് മുതൽ മുട്ടുവരെ
കർട്ടൻ തീർത്തുകൊണ്ട് എന്റെ സ്‌കർട്ടും.
ഇടം കൈയിൽ ഒരു ഹാൻഡ്‌ബാൻഡും വലംകൈയിൽ ഒരു സ്മാർട്ട്‌ വാച്ചും പിന്നെ മഞ്ഞ കളർ ഹീൽസും.
കഴുത്തിൽ നേർത്ത സ്വർണ മാലയും
കണാംകാലിൽ നേർത്ത ഒരു പാദസരവും.
” So Beautiful, So elegant, Just Looking Like a WoW!!!”
എന്റെ നേരെ നടന്നടുത്ത സൈറ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.
ഒരു നിമിഷം ചുറ്റും കൂടിനിന്നവർ എല്ലാവരുടെയും
നോട്ടം എന്റെ മേലെ ആയി.
ഇത്ര സിമ്പിൾ ആയി വന്നിട്ടും ആളുകൾ
എന്റെ നേരെ നോക്കുന്നതിൽ ചെറിയ
ഒരു ജാള്യതയിൽ ഞാൻ സൈറയുടെ കൈയിൽ
ഒരു ഞ്ഞുള് വെച്ച് കൊടുത്തു.
“അയ്യോ, എടി മോളെ ഞാനൊരു സത്യം പറഞ്ഞതല്ലേ”
സൈറ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നീ വാ നമ്മുടെ ഫുൾ ടീം എത്തിയിട്ടുണ്ട്.”
എന്നെയും സൈറയെയും കൂട്ടി നടന്നുകൊണ്ട്
സ്മിത അറിയിച്ചു.
മാറിടം തുളുമ്പാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് ഞാൻ
ഓരോ ചുവടും വെച്ചത്.
എന്നിട്ടും ഗ്ലാസും ഏന്തി നിൽക്കുന്ന മധ്യവയസ്കരുടെ
ചുഴിഞ്ഞ നോട്ടം എന്റെ മാറിലും നിതംബങ്ങളിലും
വന്ന് തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കൂട്ടുകാരോട് കുശലം ചോദിക്കുമ്പോഴും
ആൺകുട്ടികളുടെ മിഴിബാണങ്ങൾ എന്റെ മാറിടത്തിലേക്കും
മുട്ടിനുതഴെ അനാവൃതമായ കാലുകളിലേക്കും ഏറ്റ്കൊണ്ടിരുന്നു.
കേക്ക് മുറിച്ച് കരഘോഷങ്ങൾ മുഴക്കിയപ്പോഴാണ്
എന്റെ വസ്ത്രം തനിനിറം കാണിച്ചത്.
ഓരോ കൈയടിക്കും എന്റെ ഓവർകോട്ട് ടീഷർട്ടിനാൽ ആവൃതമായ
എന്റെ മാർകൂമ്പുകളെ തനിച്ചാക്കി കക്ഷത്തിനിടയ്ലേക്ക്
ഉൾവലിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഒടുവിലത് എന്റെ നേർത്ത ടീഷർട്ടിനെ തനിച്ചാക്കി.
സ്മിതയുടെ അടുത്തുനിന്ന് ആവേശത്തോടെ കൈയ്യടിച്ചുകൊണ്ട്നിന്ന ഞാൻ
അതറിഞ്ഞത് ഒരുപാട് വൈകിയാണ്.
എന്റെ രണ്ട്‌ സ്ഥാനകുംഭങ്ങളും സ്വാതന്തദ്രദിന പരേഡ്പോലെ
ഇടം വലം തുളുമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
എതിരെനിന്ന ഒട്ടുമിക്ക ആളുകളും എന്റെ മാറിടങ്ങളുടെ ചലനങ്ങളും
ഏറ്റിറക്കങ്ങളും ആർത്തിയോടെ ആസ്വദിക്കുന്നത്,
ജന്മദിന ആഘോഷങ്ങളിൽ പരിസരം മറന്ന് നിന്ന ഞാൻ മാത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല.
ഡീപ് നെക്ക് ബനിയനിലൂടെ എന്റെ മുലച്ചാലുകളെ നോക്കി
എന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കേണൽ അങ്കിൾ
“ഹൌ” എന്നൊരു ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഇടത്തേക്ക് നോക്കി.
കത്തുന്ന കാമത്തോടെ എന്റെ ത്രെസിച്ച മാറിടങ്ങൾ
കണ്ണുകളാൽ ഞെരിച്ചുടക്കുന്ന കേണൽ അങ്കിൾ!!
ഹോ… എന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോയി.
സ്വന്തം കയ്യാൽ പാൻസിന് മുകളിൽ അമർത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ടാണ്
അമ്പരപ്പോടെ ഉള്ള അങ്കിളിന്റെ തുളഞ്ഞുനോട്ടം.
ഞാൻ ചുണ്ടമർത്തി തല വലത്തേക്ക് വെട്ടിച്ചു.
പരിസരം വീക്ഷിച്ചപ്പോൾ ഒട്ടുമിക്ക എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം
എന്റെ നെഞ്ചിൽതന്നെ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ
അരക്ക് മുകളിൽ നഗ്നയായപോലെ ഞാൻ നിന്ന് നീറി.
കക്ഷത്തിനിടയിൽ അഭയംപ്രാപിച്ച ഷ്രഗ്
പെട്ടെന്ന് തന്നെ വലിച്ചെടുത്ത് ഞാൻ എന്റെ മാറിടങ്ങളെ
ഹർഷബാണങ്ങളാൽ ആകാശയുദ്ധം നടത്തിയിരുന്നവരെ
ആസ്‌ത്രഭ്രഷ്ടരാക്കി.
ക്രോസ്സ്ബാറിൽ തട്ടി അകന്ന മെസ്സിയുടെ പെനാൽറ്റി കണ്ടപോലെ,
എന്റെ എതിർവശം നിന്നവരുടെ നിരാശ “ഹോ ” എന്നൊരുവാക്കിനാൽ
അനാവൃതമായി.
ഏറുകണ്ണിട്ട് കേണൽ അങ്കിളിനെ നോക്കിയപ്പോൾ..,
ചെളിയിൽ തേര് പുതഞ്ഞ കർണനെ പോലെ ആസ്വസ്ഥനായും
കണ്ണുകൊണ്ട് എന്റെ ഷ്രഗ് മാറ്റാൻ അപേക്ഷിക്കുന്ന കുചേലനേത്രനായും
കാണപ്പെട്ടു.
ഞാൻ ഒരു പ്രതിജ്ഞ എടുത്തു.
ഇനി മുതൽ ഷർട്ട്‌ സ്ഥിരം ആക്കാൻ…..
അല്ലെങ്കിൽ ചുടിബോട്ടമോ കുർത്തയോ…..
ടീഷർട്ട് ഡാഡി പറഞ്ഞപോലെ വീട്ടിൽ മാത്രം…
എന്തിനാ നാട്ടുകാരുടെ നേത്രബലാത്സംഘത്തിന് നിന്ന് കൊടുക്കുന്നെ.!
“എന്നാൽ എല്ലാവർക്കും ഭക്ഷണം കഴിച്ചാലോ? ”
എന്റെ ആലോചനക്ക് ഇടവേള നൽകിക്കൊണ്ട് പപ്പാ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.
ഞാൻ യാഥാർഥ്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നെങ്കിലും കേണൽ അങ്കിൾ മാത്രം ആ കുരുക്ഷേത്രഭൂമിയിൽ ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
