അമ്മായിയപ്പൻ തന്ന സൗഭാഗ്യം – 9

അത്…..

ഒരു അതുമില്ല…..നിനക്ക് എന്നെ എന്നും വേണമെന്നുണ്ടോ…..

അത് ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല….ഒരു പക്ഷെ അന്ഗനെയായാൽ ഇക്ക കണ്ടുപിടിച്ചാൽ എന്നെ വച്ചേക്കില്ല…ഞാൻ പ്രാരാബ്ധക്കാരനാണ്….

അത് കണ്ടുപിടിച്ചാലല്ലേ……നിന്റെ പ്രാരാബ്ധങ്ങൾ മാറേണ്ട……നിനക്ക് ഒരു കുടുംബം പോറ്റാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ…..

ഞാൻ ആണ് എന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുന്നത്…..വാപ്പ തടിമില്ലിലായിരുന്നു…..ഒരു ദിവസം തടി മുറിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അറക്കവാൾ മെഷിൻ കയ്യിൽ കയറി….കൈപ്പത്തി മുറിഞ്ഞുപോയ…..പിന്നെ ഇവിടുത്തെ വരുമാനം കൊണ്ടാണ് ജീവിക്കുന്നത്……

നിനക്കെന്തു തരും നിന്റെ ഇക്ക….

മൂവായിരം രൂപ…..

മൂവായിരം ഉലുവ പോലും…അത് കൊണ്ട് എന്താകാനാ…..ആട്ടെ കടയിൽ സ്വർണ്ണമായി എന്തിരിപ്പുണ്ട്……

കടയിൽ മാക്സിമം ഒരു പതിനഞ്ചു പവൻ വളകളും മോതിരവും ചെയിനുമായി ഇരിപ്പുണ്ട്…..മുഴുവൻ സ്വർണ്ണവും വെക്കാറില്ല…ബാക്കിയെല്ലാം മോഡലുകൾ ആണ്….സ്വർണ്ണമെല്ലാം….എവിടെയോ ആണ് ഇക്ക സൂക്ഷിക്കുന്നത്…അത് ആരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല….

എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു അമ്പത്തിയഞ്ചു പാവനടുത്തുണ്ട്……പതിനഞ്ചു പവൻ കടയിൽ മൊത്തം എഴുപതു പവൻ…എന്റെ ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടിൽ ഒരു ആര് ലക്ഷത്തി നാല്പത്തിയയ്യാരം രൂപ കാണണം…നിന്റെ കയ്യിൽ മൂന്നേകാൽ ലക്ഷം രൂപ ഇരിപ്പുണ്ട്…..നിനക്ക് എന്നെ പോറ്റാൻ കഴിയുമോ…..

ഇതെന്താ നിങ്ങൾ ഈ പറയുന്നത്…..എനിക്ക് വയസ്സ് ഇരുപത്തിരണ്ട് ആയിട്ടേ ഉള്ളൂ….

ഓഹോ…വയസ്സാണോ പ്രശനം….എനിക്ക് മുപ്പതായിട്ടേ ഉള്ളൂ….പതിനാറാമത്തെ വയസ്സിൽ ഇങ്ങേരുടെ പണം കണ്ടുകൊണ്ട് എന്നെ കെട്ടിച്ചതാ…..എന്റെ വാപ്പ…..നീ നല്ലതുപോലെ ആലോചിക്ക്…..നിന്റെ പ്രശനങ്ങളും തീരും നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് പോകാം…..നിന്റെ ഇക്കയോടൊത്തു എനിക്ക് ഇനി ജീവിക്കണ്ടാ…..ഞാൻ ആദ്യമായാണ് പരപുരുഷനുമുന്നിൽ എന്റെ കാവ തുറന്നുകൊടുത്തത്…..പത്തു അറുപതു കിലോമീറ്റർ കിഴക്കോട്ടു പോയാൽ തമിഴ്‌നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ പറ്റും….
നിങ്ങൾക്ക് ഭ്രാന്താണോ……നൗഷാദ് ഇക്കയെ നിങ്ങൾക്കറിയാൻ മേലാഞ്ഞിട്ട……പിടിപാട് നിങ്ങൾക്കറിയില്ല…..

എടാ കിഴങ്ങാ എന്ത് പിടിപാട്…..നീ എഴുന്നേറ്റ് വല്ലതും കഴിക്ക്….എന്നിട്ടു ഒന്ന് കുളിച്ചു റെഡിയായി വാ…അത്രയും പറഞ്ഞു ലൈല മുകളിലേക്ക് സ്റ്റെപ്പ് കയറി പോയി….അടിപ്പാവാട മാത്രം ഉടുത്തു അർദ്ധനഗ്‌നയായി മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോകുന്ന ലൈലയെ നോക്കി സൈഫു നിന്ന്…അവൻ ആഹാരം ഒക്കെ കഴിച്ചു ലൈല പറഞ്ഞതുപോലെ കുളിച്ചു….പുറത്തേക്കു വന്നപ്പോൾ കയ്യിൽ ഒരു ബാഗും അടിപൊളിയായി ഒരുങ്ങി ലൈല വന്നു….സൈഫു എന്തെങ്കിലും പറയും മുമ്പേ സൈഫിനോട് ലൈല പറഞ്ഞു….അയാൾ നിന്നെ ഏൽപ്പിച്ച പൈസ എന്തെ? സെറ്റിയിലിരിക്കുന്ന ബാഗിലേക്കു ചൂണ്ടി സൈഫു പറഞ്ഞു…ദേ അവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്……

കടയുടെ താക്കോൽ എവിടെ….

ആ ബാഗിൽ തന്നെയുണ്ട്…..

ഇന്നാ ബൈക്കിന്റെ താക്കോൽ….

നിങ്ങൾ ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ …..

ഞാൻ പറയുന്നത് നീ അനുസരിക്ക്…..നിന്റെ ജീവിതവും സുലഭമാവും….

നിങ്ങൾ വെറുതെ ഓരോന്ന് കാണിച്ചു കൂട്ടരുത്…..എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഉൾക്കൊള്ളാനാവില്ല…..നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ മകനെക്കുറിച്ചു മറക്കുന്നു…..

ഓഹോ….നീ ഇമോഷണൽ സെന്റിമെന്റ്സ് കാണിക്കാനുള്ള സമയമല്ല ഇത്….സഹിക്കുന്നതിന്റെ പരമാവധി ഞാൻ സഹിച്ചു കഴിഞ്ഞു…..നീ ഇറങ്ങുന്നുണ്ടോ…..എന്നോടൊപ്പം….

ഞാൻ അത്രയ്ക്ക് പക്വമായിട്ടില്ല …മനസ്സിലാക്കു…സൈഫ് പറഞ്ഞു….

പക്വമാകാഞ്ഞിട്ടാണോ അല്പം മുമ്പ് നീ എല്ലാം മറന്നു കിടന്നത്…..നിനക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം ഉണ്ട്….പണം ഈ ശരീരം സുഖകരമായ ജീവിതം….നീ ആലോചിക്ക്…ഞാൻ എല്ലാം ആലോചിച്ചു തന്നെയാ…..സമയമില്ല ഈ അസമയത്ത് കട തുറക്കുന്നത് ആരുടെയെങ്കിലും ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടാൽ പ്രശ്നമാകും…..നമുക്ക് ഈ രാത്രിയിൽ ഇവിടെ നിന്നും തിരിക്കാം ….മൂന്നാർ ബൈക്കുപേക്ഷിച്ചിട്ടു തമിഴ്‌നാട്ടിലേക്ക് പോകാം…അവിടെ നീയും ഞാനും നമുക്കൊരുമിച്ചു കഴിയാം…..ഒരു കുഴപ്പവുമുണ്ടാകാതെ ഞാൻ നിന്നെ നോക്കിക്കൊള്ളാം….ലൈല സൈഫിനെ കൺവിയൻസ് ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു…

എന്നാലും…..

ഒരു എന്നാലുമില്ല…ഇനി ഞാനിവിടെ നിന്നാൽ ഒന്നുകിൽ നിന്റെ നൗഷാദ് ഇക്ക യെ കൊല്ലും എന്നിട്ടു ഞാനും ചാവും…..

അയ്യോ നിങ്ങള് പടച്ചവന് നിരക്കാത്തത് ഒന്നും പറയാതെ…..
എങ്കിൽ നീ ബൈക്കെടുക്ക്…അവസാനം സൈഫിനു സമ്മതിക്കുകയെ നിവർത്തി ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ……അവൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ലൈല പിറകെ ഇറങ്ങി ഗേറ്റിന്റെ റിമോട്ടെടുത്ത്…..മെയിൻ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു താക്കോൽ കാലചവിട്ടിയുടെ അടിയിൽ വച്ച്…കയ്യിലെ ബാഗും റിമോട്ടുമായി അവൾ ഗേറ്റിലേക്ക് നടന്നു….സൈഫ് ബൈക്കുമെടുത്തു പിറകെ ചെന്ന്…..പുറത്തേക്കിറങ്ങി….ഗേറ്റു റിമോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് അടച്ചു….റിമോട്ട് ഗേറ്റിനു മുകളിൽ കൂടി അകത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു….സൈഫിന്റെ ബൈക്കിനു പിറകിൽ കയറി ……കടയിൽ എത്തി……സൈഫിനെ കൊണ്ട് കടതുറപ്പിച്ചു…ബാഗിനുള്ളിൽ അവിടെ സ്വർണ്ണമായിട്ടുണ്ടായിരുന്നതെല്ലാം എടുത്തു വച്ച്….ബൈക്കിൽ കയറി മൂന്നാറിന് തിരിച്ചു…..സമയം പന്ത്രണ്ടിന് പത്തുമിനിറ്റ്…….സൈഫ് തനിക്കു സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളെകുറിച്ചാലോചിക്കുകയായിരുന്നു…..തണുത്ത കാറ്റടിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും പിറകിൽ ഇരിക്കുന്ന ലൈല ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല…വഴിയിലെങ്ങാനും പോലീസ് പൊക്കിയാൽ തീർന്നു…..അവൻ മനസ്സിനെ ലാസ്സമായി പായിച്ചു…..ഒരു രണ്ടുമണിക്കൂർ കൊണ്ട് സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ എന്തെല്ലാമാണ്…..ഒരു അഞ്ചടി നാലിഞ്ച് പൊക്കമുള്ള ഉഗ്രൻമുലകളും അതിനൊത്ത നിതംബവും അതുമാത്രമല്ല ഇപ്പോൾ ദേഹത്ത് നിന്നും വമിക്കുന്ന പെര്ഫയൂമിന്റെ ഗന്ധം….അതിനോടൊപ്പം ആമുലകൾ തന്റെ പുറത്തു അമരുമ്പോൾ പകരുന്ന സുഖം ഇതെല്ലം സൈഫിനു കൂടുതൽ ആവേശം പകർന്നു….മൂന്നാർ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി…..ഭാഗ്യം ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല അവനു ശ്വാസം നേരെ വീണു…..അടുത്ത് കണ്ട സൈഡിലേക്ക് ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്തു ചാവി പോലും എടുക്കാൻ നിന്നില്ല….നേരെ കണ്ട ബസിൽ ലൈലയും സൈഫും കയറി…..ബസിന്റെ ബോർഡിലേക്ക് അവൻ കണ്ണൊന്നു പായിച്ചു…കൊടൈക്കനാൽ…..

*************************************************************************************

മക്കളെ വിളിച്ചുണർത്തി ഉച്ചയൂണും കഴിഞ്ഞു….ഞാൻ നീലിമയോട് പറഞ്ഞു “നിതിനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരാം…..

അവളുടെ മുഖം വാടിയതു പോലെ….അയ്യേ പൊട്ടി പെണ്ണെ ഞാൻ അതിനെക്കുറിച്ചൊന്നും സംസാരിക്കാൻ പോകുന്നില്ല

പോ അവിടുന്ന്…നീലിമ എന്നെ ഒന്ന് തള്ളി…..ഇനി എപ്പോൾ വരും ശ്രീയേട്ടൻ,,,,,

ഞാൻ പറഞ്ഞിലേ നീലിമേ കോട്ടയത്ത് വരെ പോകണം എന്ന്….അത് കഴിഞിങ്ങെത്താം….പോരെ….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *