ശ്രീജ തന്നെയായിരുന്നു കീറാമുട്ടിയായുള്ള എന്റെ ആ പ്രശ്നത്തിനും പരിഹാരം പറഞ്ഞു തന്നത്.
ഇത്രേം കുരുട്ടുബുദ്ധിയുള്ള ഇവളെതന്നെ ആത്മമിത്രമായി ലഭിക്കാൻ മാത്രം എന്ത് മുൻജന്മ പുണ്യമാണാവോ ഈശ്വരാ ഞാൻ ചെയ്തിരുന്നത്….
ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾ എന്റെ മുറിയിലിരുന്ന് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു… പതിവ് പോലെ ഞാനെന്റെ സങ്കടങ്ങളുടെ ഭാണ്ഡകെട്ടഴിച്ചു. അവളോടല്ലാതെ എന്റെ വിഷമങ്ങളൊക്കെ വേറാരൊട് പറയാൻ… പെട്ടെന്നായിരുന്നു ഒരു ഹാഫ് ട്രൗസറും കയ്യില്ലാത്ത ബനിയനും ധരിച്ച് അരുൺ മുറ്റത്ത് നിന്ന് വ്യായാമം ചെയ്യുന്നത് ശ്രീജ ശ്രദ്ധിച്ചത്. അവളെന്നെ ജനാലക്കരികിലേക്ക് കൈകാട്ടി വിളിച്ചു… വ്യായാമം ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ നിവരുകയും മണങ്ങുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അരുണിന്റെ മസിലുകൾ ഉരുണ്ട് ഗോളാകൃതി പ്രാപിക്കുന്നത് ഞാൻ കൊതിയോടെ നോക്കിനിന്നു. ചെക്കനെ പിണക്കിയതിൽ എനിക്ക് ചെറിയൊരു നിരാശാബോധം തോന്നാതിരുന്നില്ല.
“നിന്റെ എല്ലാപ്രശ്ങ്ങൾക്കുമുള്ള പരിഹാരമാണ് ദേ അവിടെകിടന്ന് മസിലുകൾ പെരുപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..” ശ്രീജയുടെ കവിളിലൊരു കള്ളച്ചിരി വിരിയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്തത് പോലെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി.
“എടീ നിന്റെ ഈ പയറുപോലുള്ള ശരീരം കണ്ടാൽ അറിയില്ലേ
അടിക്ക് പിടിക്കാത്തതിന്റെ പ്രശ്നം നിന്റേതല്ല നിന്റെ കെട്ടിയോന്റെ ആണെന്ന്.. ചുമ്മാതാണോ നീ ഇത്രേം നിർബന്ധിച്ചിട്ടും അങ്ങേര് ഡോക്ടറെ കാണാൻ കൂട്ടാക്കാത്തത്…”
“അതിന്?”
“ചേട്ടനെ കൊണ്ട്‌ പറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ അനിയൻ.. അത്രതന്നെ. ആരായാലെന്താ കുഞ്ഞ് സ്വന്തം വീട്ടിലെ തന്നെയായാ മതിയല്ലോ” പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടുമതെ കള്ളച്ചിരി…
“ഛീ പോടീ വൃത്തികെട്ടവളേ…” ഞാൻ വെറുതെ നാണമഭിനയിച്ചു. ഈ ബുദ്ധി നേരത്തെ തോന്നിപ്പിക്കാത്തതിന് മനസ്സിൽ സകല കുരുട്ട് ദൈവങ്ങളെയും ചീത്തവിളിച്ചു.
“അയ്യടി അവളുടെ ഒരു നാണം… ” ശ്രീജ എന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞൊന്നു നുള്ളി. “പണ്ട് അസൈൻമെന്റ് ഒപ്പിട്ട് കിട്ടാൻ വേണ്ടി ജോർജ് സാറിന് മുലപിടിക്കാൻ കൊടുത്തവളാ… എന്നിട്ടിപ്പോ സാവിത്രി ചമയുന്നു..”
“എടീ പതുക്കെ ആ തള്ളയെങ്ങാനും കേട്ടാൽ തീർന്നു…” സംഗതി സത്യമായിരുന്നു. കോളേജിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഗത്യന്തരമില്ലാതെ ഒരു പ്രാവശ്യം അങ്ങനെയൊരു സാഹസം കാണിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. മുലപിടിക്കാൻ മാത്രമല്ല കുടിക്കാനും വിട്ടിരുന്നു… അത് പക്ഷെ ശ്രീജയോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
എന്തായാലും വിജയകരമായ ആ സ്ട്രാറ്റജിയുടെയും സംവിധാനവും തിരക്കഥയുമൊക്കെ ഇവളുടെ വകയായിരുന്നു എന്നത് വേറെ കാര്യം… അല്ലെങ്കിലും കാര്യം കാണാൻവേണ്ടി സ്വന്തം അദ്ധ്യാപകന് ഒരു പ്രാവശ്യം ആവോളം മുലനുകരാൻ കൊടുത്തത് അത്ര വലിയ അപരാധമൊന്നുമല്ല…
“അതല്ലെടീ… വേറെ പ്രശ്നമുണ്ട്”
“അതെന്താ ഞാനറിയാത്ത വേറൊരു പ്രശ്നം” ശ്രീജ ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം പോലെ എൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കി.
“അവനൊരിക്കൽ ആരുമില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി എന്റെ ബാക്കിൽ കേറിയൊന്ന് പിടിച്ചിരുന്നു…” ഞാൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു.
“ബാക്കിലെന്ന് പറയുമ്പോൾ..?”
“കുണ്ടിയിൽ അല്ലാതെവിടെ…”
“ആണോ..? ചെക്കന്റെ കയ്യിലിരുപ്പ് കൊള്ളാലോ.. കണ്ടാലൊരു അമുൽ ബേബിയെ പോലുണ്ട് … ആട്ടെ എന്നിട്ട്?”
“എന്നിട്ടെന്താ.. പെട്ടെന്നുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ ഞാൻ കൈ വീശിയൊന്ന് കൊടുത്തു… അവന്റെ കണ്ണിന്നു പൊന്നീച്ച പറന്നിട്ടുണ്ടാവണം…അതിനു ശേഷം ചെക്കൻ എന്നെ കാണുമ്പോൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചേ നടക്കാറുള്ളൂ…” അതിന് മുന്നെ നടന്ന അവന്റെ കുട്ടനെ വായിലെടുത്തതൊക്കെ ഞാൻ മനപ്പൂർവം ശ്രീജയിൽ നിന്ന് മറച്ചുവെച്ചു. സംഗതി ബെസ്റ്റിയൊക്കെ
ആണെങ്കിലും അവളും പെണ്ണാണല്ലോ. മറ്റൊരു പെണ്ണിനെയും പൂർണ്ണമായി വിശ്വസിക്കരുതെന്നാണ് ബുദ്ധിസാമർഥ്യമുള്ളൊരു പെണ്ണ് ആദ്യമായി പഠിക്കേണ്ടുന്ന പാഠം.
“അല്ലെങ്കിലും ആൺപിള്ളേരുടെ കരണം പുകയ്ക്കലാണല്ലോ നിന്റെ പണ്ടേയുള്ള വീക്ക്നെസ്സ്..” എന്തോ ഓർത്തെന്ന മട്ടിൽ ശ്രീജ തുടർന്നു… “അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ലെന്നെ… സെക്സിന്റെ മുന്നിലാണോ ഈ നിസ്സാര കാര്യങ്ങളൊക്കെ.. നിന്നെപ്പോലൊരു സുന്ദരിക്കോതയെ ആസ്വദിക്കാൻ കിട്ടുന്ന ചാൻസ് ആണായി പിറന്ന ആരേലും വേണ്ടെന്ന് വെക്കോ… നീ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചാൽ അവനതൊക്കെ എപ്പോ മറന്നെന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി. എന്നിട്ട് സൗകര്യം പോലെ വയറ്റിലൊണ്ടാക്കാൻ നോക്ക്.”
“ഓഹ് അതൊന്നും വേണ്ടെടീ.. നിനക്കറിയാലോ അരവിന്ദേട്ടനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ എന്നേം അവനേം പിന്നെ ജീവനോടെ വെച്ചേക്കില്ല. സമയാവുമ്പോ എങ്ങനേലും എല്ലാം ശരിയായിക്കോളും…” ഞാൻ വീണ്ടും ശീലാവതിയായി.
ശ്രീജയും പിന്നൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല.
ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ശ്രീജയോ ഞാനോ കരുതിയ പോലെ അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല കാര്യങ്ങൾ. പ്രശ്നം അരുൺ തന്നെയായിരുന്നു. പലപ്പോഴും ചിരിച്ചുകാണിച്ചും
മുലകളുടെ ഗ്യാപ്പുകാണിച്ചും കുണ്ടിയിളക്കിയുമൊക്കെ അരുണിനെ വശീകരിച്ചെടുക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവനെന്നെ ഒരുതരത്തിലും മൈൻഡ് ചെയ്തതുപോലുമില്ല. ഇനി ചെക്കന് വേറെ വല്ല സെറ്റപ്പുമുണ്ടോ ആവോ…എന്റെ മുൻകോപത്തെ ഞാൻ മനസ്സാ ശപിച്ചു. അവനൊന്ന് പിടിച്ചെന്ന് കരുതി മുഖത്തടിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാലും ചെക്കന് ഇങ്ങനെയുമുണ്ടോ ഒരു വാശി…! ഒന്നുമില്ലേലും ഞാനവന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മ അല്ലേ…അതുമല്ല സ്‌കൂളിലും കോളേജിലുമൊക്കെ എത്ര പേർ എന്റെ പിറകെ നടന്നിട്ടുള്ളതാ… ഇത്രേം കാലത്തിനിടയ്ക്ക് ആദ്യമായാണൊരാൾ കയ്യുംകാലുമൊക്കെ ഇളക്കി കൊതിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും തൃണം പോലെ എന്നെ അവഗണിക്കുന്നത്. എനിക്കും വാശിയേറി. ഇത്തിരിപ്പോന്ന ഒരു പയ്യനെ വളച്ചെടുക്കാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ ‘സെക്സ് ബോംബ്’ എന്നൊക്കെ കോളേജിൽ കൂട്ടുകാരികൾ കളിയായി വിളിച്ചിരുന്ന ഈ ശരീരവും വെച്ചിട്ട് പിന്നെന്ത് കാര്യം…
നമ്മൾ ഒരു കാര്യം നടക്കണമെന്ന് അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചാൽ ലോകം മുഴുവൻ എതിര് നിന്നാലും ദൈവം തമ്പുരാൻ അത് സാധിപ്പിച്ച് തരുമെന്നോ മറ്റോ പണ്ടാരോ
പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ…? എങ്ങനെയെങ്കിലും ഗർഭിണിയായി കഴിവ് തെളിയിച്ച് കാണിക്കണമെന്നുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടാണോ അതോ അരുണിനെ വശത്താക്കണമെന്നുള്ള വാശി കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ഒരു ദിവസം എനിക്കൊരവസരം കൈവരിക തന്നെ ഉണ്ടായി…
പാലക്കാടുള്ള പാറുആന്റിയുടെ മകൾ സിത്താരയുടെ കല്യാണ റിസപ്‌ഷൻറെ ഒരാഴ്ച മുന്നേയായിരുന്നു സംഭവം. ബാലൻ മാമൻ നിർബന്ധിച്ചാണെങ്കിലും എന്തിനാണാവോ ഒരാഴ്ച മുന്നെയൊക്കെ അവിടെപ്പോയി ചടഞ്ഞ് കൂടുന്നത്… സംഗതി ബാലൻ മാമൻ അച്ഛന്റെ കാലംതൊട്ടേ അവരുടെ അടുത്ത കുടുംബ സുഹൃത്തും ബിസിനസ്സ് പങ്കാളി ആണെന്നൊക്കെ അരവിന്ദേട്ടൻ പറഞ്ഞേനിക്കറിയാമായിരുന്നു. എങ്കിലും ഇതുവരെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടോ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടോ ഇല്ലാത്ത ആൾക്കാരുടെ വീട്ടിൽ പോയി ഒരാഴ്ച താമസിക്കുന്നതൊക്കെ അത്ര സുഖകരമായി തോന്നിയിരുന്നില്ല. പോരാത്തതിന് കേട്ടിടത്തോളം അവരൊക്കെ അത്രേം വലിയ ആൾക്കാരാണ്.. എങ്ങനെ ഒരാഴ്ചയൊക്കെ പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ പറ്റുമോ ആവോ… എന്തൊക്കെയോ ഔട്ടിങ് ഒക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് അരവിന്ദേട്ടൻ അമ്മയോട് പറയുന്നത് കേട്ടതായിരുന്നു ആകെ തോന്നിയ ഒരാശ്വാസം.
