രേവുവിന്റെ വീട് തികച്ചും ശോകമൂകമായി, ആ വീട്ടിൽ നിലനിന്നിരുന്ന കളിയും ചിരിയും പൊട്ടിച്ചിരിയുമൊക്കെ അവസാനിച്ചു. രേവതിയുടെ അമ്മ അഹല്യ അധികനേരവും ഭർത്താവിന്റെ മാലയിട്ടുവെച്ച ഫോട്ടോവിന് മുമ്പിൽ കണ്ണീരൊഴുക്കി ഇരിക്കയായിരിക്കും. അമ്മയുടെ ദുഖം കാണാൻ കഴിയാതെ രേവതിയും പവനും കുഴങ്ങി. അമ്മയെ സാധാരണ മട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ട് വന്നേ മതിയാകൂ. സുലു രേവുവുമായി ഇക്കാര്യം ചർച്ച ചെയ്തു. എത്ര കാലം കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നാലും താൻ രേവുവിന്റെ പവിയേട്ടൻ പെണ്ണായിരിക്കുമെന്ന് സുലു രേവുവിനോട് പ്രോമിസ് ചെയ്തു. പവി ആദ്യം സുലുവിനോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ ഇനിയും ഒരു വർഷം കാത്തിരിക്കാൻ വിഷമമായിരിക്കുമല്ലോ, അതുകൊണ്ട് മറ്റേതെങ്കിലും പ്രൊപോസൽ വന്നാൽ സ്വീകരിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞുനോക്കി.
“പവിയേട്ടന് എന്നെ മറക്കാൻ കഴിയുമോ?, ഇനി പവിയേട്ടന് കഴിഞ്ഞാലും എനിക്ക് കഴിയില്ല, ഈ ജീവിതം മുഴുവൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്നോളാം”
“പിന്നെ എനിക്കാണോ കഴിയാത്തത്? സുലു, നീയിപ്പോഴേ എന്റെ പെണ്ണാണ്, ഈ ജന്മത്തിലും ഇനിയുള്ള ജന്മങ്ങളിലും”
തുടർന്ന്, സുലുവിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും അച്ചനും അമ്മയും ഇടക്കിടെ രേവുവിന്റെ വീട്ടിലെത്തുക പതിവായിരുന്നു. എല്ലാവരുടേയും ലക്ഷ്യം അഹല്യയെ നോർമൽ ലൈഫിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരിക തന്നെ.
അഹല്യ ചിന്തിക്കുകയായിരുന്നു – എല്ലാം എത്ര പെട്ടെന്നാണ് സംഭവിച്ചത്, ജീവിതം ആകെ തകിടം മറിഞ്ഞില്ല. ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വരെ താൻ എന്തൊരു ഭാഗ്യവതിയായിരുന്നു. 43 വയസ്സായെങ്കിലും ആരും കണ്ടാൽ 36 അല്ലെങ്കിൽ 37 വയസ്സിൽ കൂടുതൽ പറയില്ലായിരുന്നു. അത്രക്കും സുന്ദരിയും പ്രസരിപ്പുമായിരുന്നു തനിക്ക്. മുലകളിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ ചില കൂട്ടുകാരികൾ “നീ ഈശ്വരൻ കനിഞ്ഞു തന്നതും പോരാഞ്ഞ് ഒരു പിടിയും കൂടി വാരിയെടുത്തല്ലെടീ” എന്നു പറഞ്ഞ് കളിയാക്കുമായിരുന്നു നല്ല സുന്ദരനും ഉറച്ച ശരീരവുമുള്ള എന്റെ ചേട്ടൻ ആഴ്ചയിൽ മിക്കവാറും നാലും അഞ്ചും രാത്രികൾ എന്നെ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിച്ചിരുന്നില്ല. അത്രക്ക് സെക്സ് ആസ്വദിച്ചുള്ള ജീവിതമായിരുന്നു. രാതികളിൽ ആഹാരം കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ പാത്രങ്ങൾ കഴുകിത്തീരാൻ ഒരൽപം വൈകിയാൽ അടുക്കളയിൽ വന്ന് അത്യാവശ്യത്തിന് തൂക്കമുള്ള എന്നെ പുഷ്പം പോലെ പൊക്കിയെടുത്ത് വൈഡൂമിലെത്തിച്ച് ബെഡ്ഡിലെക്ക് വളരെ സാവധാനം കിടത്തി…, തൻറ മുലക്കുടങ്ങളെ പുറത്തെടുത്ത് താലോലിച്ച് (യാന്ത്രികമായി അഹല്യയുടെ കൈകൾ തന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്സെടുത്തു, ബ്രായുടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ് നിൽകുന്ന തന്റെ മുലക്കുടങ്ങളേ കപ്പുകളിൽ നിന്നും ഫ്രീയാക്കി താലോലിച്ചു, പിന്നെ നെടുവീർപ്പിട്ടു. എന്നിട്ടിങ്ങനെ ആത്മഗതം ചെയ്തു. “ഇല്ല, കൂടുതലൊന്നും ഓർക്കാൻ ഇനി എനിക്കാകില്ല. എല്ലാം ഒരു ബൈക് അക്സിഡെൻറിന്റെ രൂപത്തിൽ വന്ന മരണം എല്ലാം കവർന്നെടുത്തില്ല.
ഇനി ഈ യൗവനയുക്സമായ എന്റെ ശരീരത്തിനുള്ളിലെ മനസ്സ് പുരുഷസ്പർശനത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കാൻ പോലും പാടില്ല. ഞാനൊരു വിധവയാണ്, ഈ അഹല്യക്ക് മോക്ഷം നൽകാൻ ഒരു പാദവുമുണ്ടാകില്ലല്ലൊ”
പക്ഷേ, അവളുടെ പൂറിമോൾ സന്ദർഭം നോക്കാതെ തേനൊലിപ്പിക്കുന്നു, അതോ കണ്ണീരൊഴുക്കുവാണോ..? അറിയാതെ അവളുടെ വിരലുകൾ കവക്കൂടിലേക്ക് നീണ്ടു. അപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ അവളുടെ രവിയേട്ടൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. മുലക്കണ്ണുകൾ ഹാർഡ് ആയിരിക്കുന്നു. അവൾ ഇടത് കല്പത്തിൽ മാറിമാറി ഇരുമുലക്കണ്ണുകളെ തിരുമ്മിയുടച്ചു. വലത് കൈവിരലുകളിൽ നടുവിരലിനൊപ്പം ചൂണ്ടുവിരലും കൂടി ഉള്ളിലേക്ക് കേറ്റിയിറക്കി. അവളുടെ വായിൽനിന്നും ‘രവിയേട്ടാ, എൻ രവിയേട്ടാ, ഹായ് ഹായ്, ഉറക്കെയടി, ആഞ്ഞടി, ആഹ്, അങ്ങനെത്തന്നെ” എന്നിങ്ങനെ ശബ്ദം പുറത്തുവന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് കാളിങ് ബെല്ലടിച്ചത്. എന്നാൽ എല്ലാം മറന്ന് രവിയേട്ടനുമായി പണ്ണിക്കൊണ്ടിരുന്ന അഹല്യ പക്ഷേ അതൊന്നും കേട്ടില്ല. ബെല്ലടിച്ച് കാത്തിരുന്ന സുലുവിന്റെ അച്ചൻ രാഘവൻ വാതിൽ തുറന്ന് കിടന്നിട്ടും ആരും വന്നു കാണാത്തതിൽ ഇനി അഹല്യ അടുക്കളയിലായിരിക്കും എന്ന് കരുതി അകത്തേക്ക് കടന്നു.
മാനസികമായി തകർന്ന അഹല്യക്ക് ഒരൽപം ആശ്വാസം പകരാനായാണ് അദ്ദേഹം അവിടെ എത്തിയത്. അവിടേക്കായി വന്നതല്ല. ആ വഴി കടന്നുപോയപ്പോൾ അവിടെ എത്തിയതാണ്. മക്കളുടെ കല്യാണം നീട്ടിവെച്ചാലും നടത്തുക തന്നെ വേണം. പിന്നെ സുലുവിന്റെ സഹോദരൻറ വിവാഹം ഒരു വർഷത്തേക്ക് നീട്ടിവെക്കാനും തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു. അവന്റെ ട്രാൻസ്ഫെർ ഇനി അടുത്ത വർഷമേ പരിഗണിക്കൂ എന്നറിഞ്ഞതിനാലാണ് ഈ തീരുമാനം. അ പ്പോൾ രണ്ട് കല്യാണവും ഒരുമിച്ച് തന്നെ നടത്താം എന്നാണ് വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആ വാർത്ത അഹല്യക്ക് സന്തോഷം നൽകും എന്നുകൂടി കരുതിയാണ് അദ്ദേഹം വന്നതും
അടുക്കളയിലേക്ക് നീങ്ങിയ രാഘവൻ പക്ഷേ ഒരു വൈഡൂമിൽ നിന്നും രവിയേട്ടനുമായുള്ള അഹല്യയുടെ സംസാരം കേട്ടത്. അദ്ദേഹം ഒന്നു ശങ്കിച്ചു. അഹല്യക്കെന്താ മാനസിക വിഭാന്തി പിടിച്ചോ, മരിച്ചുപോയ ആളുമായി സംസാരിക്കുന്നു. ചാരിയ വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്ന അദ്ദേഹം ഞെട്ടി.
ബ്ലൗസ് തുറന്നിട്ട് ബ്രാ കഴുത്തിലേക്ക് പൊക്കിവെച്ച് തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന മുലക്കുടങ്ങളെ താലോലിക്കുകയും അടി വസ്ത്രങ്ങൾ ചുരുട്ടിക്കേറ്റിവെച്ച് സ്വർണ്ണവർണ്ണ തുടകൾ അകത്തിവെച്ച് വിരലുകൾ ഉള്ളിൽ കേറ്റിയടിക്കകയും ചെയ്യുന്ന അഹല്യ എന്ന സുന്ദരശിൽപത്തെ കണ്ട് രാഘവൻ അന്തംവിട്ടു നോക്കിനിന്നുപോയി, ഒപ്പം കൊച്ചുരാഘവനും പിടികിട്ടി തനിക്ക് പ്രയോജനം ചെയ്യുന്ന എന്തോ ഒന്ന് നടക്കുന്നു, അവനും ഞെട്ടിയുണർന്നു. ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ തന്റെ 8” കുണ്ണ ഞെളിപിരികൊണ്ടു, അപ്പോൾ താൻ പുതുബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ പോകുന്ന കുടുംബത്തിലാണെന്ന കാര്യം പാടെ മറന്നിരുന്നു. തന്റെ ഭാര്യക്ക് വയസ്സ് 45 മാത്രമാണെങ്കിലും പ്രമേഹ രോഗിയായത്കൊണ്ട് തീരെ ഉന്മേഷമില്ലാത്തതിനാൽ കിടക്കയിൽ തികഞ്ഞ നിർവികാരയാണ്. രാഘ വൻ തന്റെ ആവശ്യം എങ്ങനെയെങ്കിലും നേടിയെടുക്കുമെന്ന് മാത്രം.
എന്നാൽ എല്ലാം തികഞ്ഞ അഹല്യയെ കണ്ടപ്പോൾ അയാളുടെ സർവ നിയന്ത്രണവും വിട്ടു. അദ്ദേഹം മുണ്ട് തുറന്ന് ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ നിന്നും കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തു.
“അഹല്യ എന്താണീ ചെയ്യുന്നത്?” രാഘവൻ ചോദിച്ചു. പെട്ടെന്ന് കണ്ണു തുറന്ന അഹല്യ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം അതേ കിടപ്പ് കിടന്നു.
താനെന്താണീ കാണുന്നത് ആരോഗ്യദൃഢഗാത്രനായ രാഘവനെന്ന പട്ടാളക്കാരൻ അഹല്യ എന്ന ഭീകരന്റെ നേരെ തന്റെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിൽക്കുന്നു. !!!
കീഴടങ്ങുകയല്ലാതെ മറ്റു മാർഗ്ഗമൊന്നുമില്ല. പ്രത്യേകിച്ചും തനിക്കു നഷ്ടപെട്ട രവിയേട്ടൻ 7“ പിസ്റ്റളിനേക്കാൾ ശക്ടിയേറിയ 8” പിസ്റ്റൾ ചൂണ്ടി നിൽക്കുമ്പോൾ.
