കാഞ്ചനയില്ല……….!
അനാമിക എന്നത് വിദൂര സാദ്ധ്യത മാത്രം… ….!
ട്രീസയും ഇല്ലാതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു… ….!
പെണ്ണിന് ശരീരം മാത്രമല്ല മനസ്സുമുള്ള കാര്യം ഒരു നൊടി രാജീവ് ശരിക്കും അറിഞ്ഞു…
അവൾക്ക് കൊടുക്കേണ്ടത് കൊടുക്കണം…….
എങ്കിൽ തിരികെ കിട്ടും…
അല്ലെങ്കിൽ………..?
അടുത്ത നിമിഷം അയാൾക്ക് അഭിരാമിയെ ഓർമ്മ വന്നു… ….
“” ഈ പാന്റീസ് ആരുടെ……..?””
ചിന്തകൾക്കു മേൽ ട്രീസയുടെ ശബ്ദം തല്ലിയലച്ചതും അയാൾ നടുങ്ങിയുണർന്നു… ….
“” പറയെടാ……….””
അയാളുടെ മൗനത്തിനു മേൽ അവളുടെ ആക്രോശം വന്നു വീണു…
“” അനാമികയുടെ……………..””
അവളോടിനി എന്തു പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ലെന്ന് അറിയാവുന്ന അയാൾ പിറുപിറുക്കുന്നതു പോലെ പറഞ്ഞു…
“” ദാറ്റ്സ് ഇനഫ്………. “
അവളുടെ സ്വരം അഗാധതയിൽ നിന്നെന്നവണ്ണം മുഖം കുനിച്ചു നിന്ന അയാൾ കേട്ടു…
ഒരു അടിയോ തള്ളലോ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്ന രാജീവ് , തറയിലേക്ക് മഞ്ചാടിക്കുരുക്കൾ വീഴുന്നതു കണ്ട് മുഖമുയർത്തി… ….
ചോര………..!
കിച്ചൺ നൈഫ് പിടി കുത്തി മറിഞ്ഞു വീണ ശബ്ദം കേട്ടതും അയാൾ നടുങ്ങി… ….
“”ട്രീസാ……………..””
അയാളുടെ വിളിയിൽ പരിസരം നടുങ്ങി…….
“” തൊടരുതെന്നെ… ….””
രക്തം ചീറ്റിത്തെറിക്കുന്ന, ഇടം കൈയ്ക്ക് , വലം കൈ കൊണ്ട് ബലം കൊടുത്ത് അവൾ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് പറഞ്ഞു……
ടൈൽസിനു മുകളിൽ ചോര പരന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു…
ഒരു നിമിഷം അന്ധാളിച്ച രാജീവ്, അടുത്ത നിമിഷം അവളെ വാരിപ്പിടിച്ചു……
“ ട്രീസാ… …. നീ………. “
“” വിളിക്കണ്ട………. ന്നെ… “
“” എന്താ മോളേ.. നീയീ കാണിച്ചത്……….?””
അയാൾ അവളുടെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന ഷാളെടുത്ത് പരിഭ്രാന്തിയോടെ മുറിവിൽ ചുറ്റി…
“” വിടടാ……….””
അവളുടെ പ്രതിഷേധം തണുത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“” ആ വീടും കൂടെ എഴുതി വാങ്ങിക്കാൻ എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിക്കാൻ കാഞ്ചന ചെയ്ത പണിയാണത്…… അതിനിങ്ങനെ………. “
രാജീവ് ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
“” ഞാൻ ചത്താലും നീ സത്യം പറയില്ലല്ലേ… …. ? “
ട്രീസ രോഷമെടുത്തു……
“”നിനക്ക് പുതിയ പുതിയ പെണ്ണുങ്ങളെ വേണം… അത് ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ വേണ്ട… …. “
ട്രീസ അയാളെ തള്ളി മാറ്റി തിരിഞ്ഞതും നിലത്തു പടർന്ന ചോരയിൽ ചവിട്ടി അവൾ തെന്നിവീണു…
“ ഇല്ല ട്രീസാ… …. ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്……”.
രാജീവ് അവളെ പിടിക്കാനായി കൈ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു……
“” എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട………. “
അവളുടെ സ്വരം ദുർബലമായിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“” നീ വാശിപിടിക്കാതെ…….ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകാം… “
അയാൾ അവളെ പിടിച്ചുയർത്താൻ ശ്രമിച്ചു…
“” ഞാനെങ്ങോട്ടുമില്ല…””
രക്തം ഊറി നിലത്തേക്ക് വീഴുന്ന തളർച്ചയിൽ അവളുടെ സ്വരവും തളർന്നിരുന്നു…
രാജീവ് അത് വക വെയ്ക്കാതെ, അവളെ വാരിയെടുത്തു..
“” കാഞ്ചനയെ കൊന്നത് വിനയചന്ദ്രനാ. അയാൾ മകളെ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നിട്ടുണ്ട്……””
ധൃതിയിൽ അയാൾ പറഞ്ഞു, ട്രീസയെ ചുമലിലേക്ക് എടുത്തു.
അടഞ്ഞു വരുന്ന മിഴികൾ ബദ്ധപ്പെട്ട് ട്രീസ വലിച്ചു തുറന്നു…
“” എനിക്കറിയാമായിരുന്നു……………..””
വാതിൽ വലിച്ചു തുറന്ന് രാജീവ് അവളെയും കൊണ്ട് സിറ്റൗട്ടിലേക്കിറങ്ങി…
ട്രീസയുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഭാരമേറുന്നതും തണുത്തു തുടങ്ങുന്നതുമറിഞ്ഞ രാജീവിന് ഒരുൾക്കിടിലമുണ്ടായി… ….
“” ഈശ്വരാ………..””
മദിച്ചു നടന്ന ദിനരാത്രങ്ങളിൽ, എന്നോ മറന്നു പോയ പ്രപഞ്ച ശക്തിയെ അയാൾ അറിയാതെ വിളിച്ചു പോയി…
ഹാളിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വീഴുന്ന വെളിച്ചം മാത്രം മുറ്റത്തേക്ക് പാളി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
സ്റ്റെപ്പിറങ്ങാൻ, ഇരുട്ടുമായി പൊരുത്തപ്പെടാൻ അര നിമിഷം അയാൾക്ക് വേണ്ടി വന്നു…
“” രായാ……. വേ………. ഞാം മരിക്ക്യോ………. “
മരണം തളർത്തിത്തുടങ്ങുന്ന ട്രീസയുടെ തണുത്ത സ്വരം കേട്ടതും രാജീവ് മിന്നലടിച്ചതു പോലെ വിറച്ചു……
ഒന്നുറക്കെ അലറിക്കരയാൻ അയാൾ കൊതിച്ചു… ….
“” ഇല്ല മോളേ………..”.
അവളെ പൂണ്ടടക്കം പിടിച്ച് അയാൾ വാരിപ്പിടിച്ച് ചുംബിച്ചു…
തന്റെ പുറത്തേക്ക് വീണു പരക്കുന്നത് ട്രീസയുടെ ചോരയാണെന്ന നടുക്കത്തോടെ, കാറിന്റെ പിൻ വാതിൽ വലിച്ചു തുറന്ന് രാജീവ് അവളെ അകത്തേക്കിരുത്തി……
ഇരുട്ട് അയാളെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
കാറിന് ഓടി വലം വെച്ച് , ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിന്റെ ഡോർ തുറക്കാനാഞ്ഞ രാജീവ് തലയ്ക്കടിയേറ്റ് കാറിനു മുകളിലേക്ക് വീണു…
“” ഹമ്മേ………”
ബോണറ്റിനു മുകളിലൂടെ അയാളുടെ മുഖത്തിരുന്ന ഗ്ലാസ്സ് , തെന്നിയിറങ്ങി ഇന്റർലോക്കിനു മുകളിലേക്ക് വീണു…
അടി എവിടുന്നാണെന്നോ, ആരാണെന്നോ മനസ്സിലാകാതെ, തലയ്ക്കകത്തെ പെരുപ്പു മാറാതെ, രാജീവ് കാറിൽ കൈ കുത്തി പതിയെ തിരിഞ്ഞു..
ഇന്റർലോക്ക് ബ്രിക്സ് പിടിച്ച ഒരു കൈയ്യാണ് രാജീവ് ആദ്യം കണ്ടത്…
തുറന്ന വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പരന്ന വെളിച്ചത്തിലേക്ക് , പിന്നാലെ തീ പിടിച്ച ഒരു മുഖം വന്നു…
വിനയചന്ദ്രൻ……..!
കണ്ണു ചിമ്മി രാജീവ് ഒന്നുകൂടി അയാളെ നോക്കി… ….
ഇരുട്ടിൽ പ്രേതം പോലെ നിൽക്കുന്നത് വിനയചന്ദ്രൻ നിൽക്കുന്നു…
“” എങ്ങോട്ടാ രാജീവേ ധൃതിയിൽ……….?””
ചോദ്യത്തോടെ വിനയചന്ദ്രൻ മുന്നോട്ട്‌ ഒരടി വെച്ചു…
കാറിനുള്ളിൽ നിന്ന് ട്രീസയുടെ ഞരക്കവും മൂളലും രാജീവ് കേട്ടു…
ഹൃദയം പറിഞ്ഞു പോകുന്ന വേദനയോടെ രാജീവ് നിസ്സഹായനായി അയാളെ നോക്കി…
“ വിനയേന്ദ്രാ………. എനിക്കവളെ രക്ഷിക്കണം… “
“” ആദ്യം നീ രക്ഷപ്പെടുമോന്ന് നോക്കടാ നായേ……………..?””
പറഞ്ഞതും വിനയചന്ദ്രൻ കൈ വീശി…
രാജീവിന്റെ ഇടത്തെ താടിയെല്ലും ചെവിയും കൂട്ടി ബ്രിക്സ് ശക്തിയിലടിച്ചു…
പിടി വിട്ട് രാജീവ് ഡോറിലൂടെ നിലത്തേക്കൂർ ന്നു…
കൊട്ടിയടച്ചു പോയ അയാളുടെ ചെവിയിലേക്ക് , പതിയെ ഒരിരമ്പം വന്നു തുടങ്ങി… ….
ഒരു നിമിഷത്തിനകം ട്രീസ കാറിനകത്തു നിന്ന് ഊർദ്ധ്വൻ വലിക്കുന്നത് രാജീവ് കേട്ടു…
ട്രീസയും പോവുകയാണ്……..!
പണവും വാഹനവും അടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലും ഉണ്ടെന്നിരിക്കെ, നിസ്സഹായതയുടെ പടുകുഴിയിൽ കിടന്ന് അയാളുടെ ഹൃദയം, ഹൃദയം മാത്രം വിലപിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
“” കൊള്ളി വെയ്ക്കാനുള്ളവനെ കൊല്ലാൻ തുനിഞ്ഞ നീ ഇതിൽക്കുറഞ്ഞതൊന്നും അർഹിക്കുന്നില്ല രാജീവേ………. “
ഗഹ്വരത്തിൽ നിന്നെന്നപോലെ വിനയചന്ദ്രന്റെ സ്വരം രാജീവ് കേട്ടു..
അടിയേറ്റ് കലങ്ങിയ അയാളുടെ ബോധത്തിലേക്ക് അഭിരാമിയുടെയും മകന്റെയും മുഖം കടന്നു വന്നു…
“” നിന്റെ ഭീഷണി കേട്ട് ഊരും വാരിപ്പിടിച്ചോടിയ ഒരമ്മയുടെയും മകന്റെയും അവസ്ഥ, കുമ്പസാരിപ്പിച്ചിട്ടാ ഞാൻ കാഞ്ചനയെ അങ്ങ് തീർത്തത്… …. “
പ്രതീക്ഷിച്ചതാണെങ്കിലും രാജീവ് വിനയചന്ദ്രന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും ചോരയിറ്റു വീഴുന്ന മുഖമുയർത്തി ഒന്ന് നോക്കി…
ശരീരവും മനസ്സും ഒരുപോലെ തകർന്ന രാജീവ് അയാളെ നോക്കിയതല്ലാതെ മിണ്ടിയില്ല…
