ഇന്റർലോക്കും കയ്യിൽ പിടിച്ചു തന്നെ, വിനയചന്ദ്രൻ കാൽമുട്ടുകൾ മടക്കി രാജീവിനു മുൻപിലേക്കിരുന്നു…
“” ആരെയും കൊല്ലാതിരിക്കാൻ ആവത് ശ്രമിച്ചവനാ ഞാൻ… പക്ഷേ, എന്റെ ജീവൻ കൂടെ നീ എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ… “”
രാജീവ് അയാളിൽ നിന്ന് രക്ഷനേടാൻ മിഴികൾ ചുറ്റും പായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
അന്ധകാരമല്ലാതെ തന്റെ മുന്നിൽ ഒരു വഴിയുമില്ലെന്ന് രാജീവ് അറിഞ്ഞു തുടങ്ങി…
കാറിനകത്തു നിന്ന് ശബ്ദമൊന്നും കേൾക്കാനില്ല… ….
ട്രീസ……….!
അവൾ പോയിരിക്കാം……….!
മുഖത്തു പരന്ന ചോരയുടെ മുകളിലേക്ക് അയാളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും രണ്ടു തുള്ളി ഇറ്റുവീണു…
അവൾ പാവമായിരുന്നു…… !
അവൾ സ്നേഹമുള്ളവളായിരുന്നു… !
തന്റെ ശരീരവും സ്നേഹവും പങ്കു വെച്ചു പോകുന്നത് സഹിക്കവയ്യാതെ , അവൾ ചെയ്ത ബുദ്ധിമോശത്തിന്റെ വില വളരെ വലുതായിരുന്നു…
രാജീവ് പതിയെ തല ചെരിച്ച്, പിൻസീറ്റിനു നേർക്ക് നോക്കി… ….
വിനയചന്ദ്രൻ അതു കണ്ടു..
“ എന്നെ കൊല്ലാനും എന്റെ മകളുടെ വെൽവിഷറായും നീ അവതരിപ്പിച്ചവൾ………. അവളെയും നിന്നെയും ഒരുമിച്ചു കിട്ടാൻ കുറച്ചു ദിവസമായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു… “
“”പിന്നിൽ നിന്നും തലയ്ക്കടിക്കുന്നതല്ലടാ ആണത്തം… …. “
തകർന്ന താടിയെല്ലിനിടയിലൂടെ രാജീവ് ചീറിത്തുടങ്ങി…
“” മിണ്ടരുത് നീ……..””
വിനയചന്ദ്രൻ വീണ്ടും കയ്യോങ്ങി……….
“” കണ്ട പാണ്ടികളെക്കൊണ്ട് വണ്ടിയിടിപ്പിച്ചു കൊല്ലുന്നതാണോടാ ആണത്തം…… ? വെപ്പാട്ടിയേയും അവളുടെ മോളെയും ഒരുപോലെ ഊക്കാൻ നടക്കുന്നതാണോടാ ചെറ്റേ ആണത്തം… ….?””
കാഞ്ചന ഒന്നും തന്നെ വിട്ടു പോകാതെ അയാൾക്കു മുന്നിൽ കുമ്പസാരിച്ചതായി രാജീവ് ആ നിമിഷം അറിഞ്ഞു… ….
ഇനി ഒന്നും പറയാനില്ല… ….!
“” നേർക്കു നേരെ നിന്ന് ഒരാളെ തല്ലാനുള്ള പാങ്ങൊന്നും ഇപ്പോഴെനിക്കില്ല.. എന്റെ ശത്രുവിനെ ജയിക്കാൻ എനിക്ക് ഏതു വഴിയും സ്വീകരിക്കാം രാജീവാ… “
“” ഞാൻ നിന്റെ ശത്രുവല്ല……….””
രാജീവ് പിറുപിറുത്തു…
വലത്തേ കവിളിനായിരുന്നു അടുത്ത അടി……….
ഒരാർത്ത നാദം രാജീവിൽ നിന്നുണ്ടായി…
“” തന്തയെ കൊന്നിട്ട് ഇരുപത് വയസ്സുള്ള പയ്യനെ ജയിലിൽ വിടാൻ പറ്റാഞ്ഞിട്ട് ഞാനിതു ചെയ്യുവാ……….. “
വിനയചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞതും കൈ വീശി……….
രാജീവിന്റെ തലയോട് പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു…
“” അല്ലെങ്കിലും നിനക്കില്ലാത്ത മനസ്സാക്ഷിക്കുത്ത് എനിക്കെന്തിനാ… ….?””
അയാൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വീണ്ടും കൈ ഉയർത്തി…….
***** ******* ****** ****** ******
സബ് ജയിൽ…
ഇരുമ്പു വലയ്ക്കപ്പുറം വിനയചന്ദ്രനെ നോക്കി സനോജ് നിന്നു…
“” രാഹുലിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു മോളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ… അതുകൊണ്ട് മാഷിനെ കാണണമെന്ന കാര്യം ഇപ്പോൾ പറയാറില്ല………. “
വിനയചന്ദ്രൻ ഒന്നു മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു..
“” എന്നെ മാഷങ്ങ് ഒഴിവാക്കി, അല്ലേ… ….?””
സനോജ് അയാളെ നോക്കി…
“” നിനക്ക് ഒരു ജീവിതമില്ലേടാ… …. എന്റെ കാര്യം അങ്ങനെയാണോ… ?””
സനോജ് മിണ്ടാതെ നിന്നു…
“” ദുരിതങ്ങൾ മാത്രമാ എന്റെ ജീവിതം… എന്റെ കൂടെച്ചേർന്ന് നീയും കൂടി നശിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ………. “
“” ഇത്രയും ധൈര്യം മാഷ് കാണിക്കൂന്ന്………. “
സനോജ് അർദ്ധോക്തിയിൽ നിർത്തി…
“” സാഹചര്യങ്ങളല്ലേ മനുഷ്യനെ മാറ്റുന്നത്… ….?””
വിനയചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു……
ഒരു നിമിഷം മൗനം ഇരുവരെയും വിഴുങ്ങി…
“” നീ ബാറിലൊക്കെ പോകാറുണ്ടോടാ……….?””
“” ഇല്ല മാഷേ… …. “
“” അതെന്താ… ….?””
“” ഇപ്പോൾ കുടിക്കാൻ തോന്നാറില്ല… മാത്രമല്ല, മാഷില്ലാഞ്ഞിട്ട് ഒരു രസമില്ല… “
സനോജ് മുഖം താഴ്ത്തിയാണത് പറഞ്ഞത്…
അവന്റെ മിഴികളിലെ നീർത്തിളക്കം വിനയചന്ദ്രൻ കണ്ടു..
“ ഞാനും നിർത്തിയെടാ… ….”
വിനയചന്ദ്രൻ ചിരിച്ചു…
സനോജും ചെറിയ ചിരിയോടെ മുഖമുയർത്തി…
“” കുറേക്കാശ് നികുതി വകുപ്പിൽ സർക്കാരിന് കൊടുത്തതല്ലേ… ഇനി കുറച്ചു കാലം അവരുടെ ചിലവിൽ കഴിയട്ടെ… “
സമയം കഴിഞ്ഞതും സനോജ് സന്ദർശക മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി…
സനോജ് പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കി മിഴികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നത് വിനയചന്ദ്രൻ കണ്ടു..
ചിലർക്ക് മാത്രമേ ഒരിക്കലും പകരം വെയ്ക്കാനില്ലാത്ത ആളായി മാറാൻ സാധിക്കൂ എന്ന് വിനയചന്ദ്രന് മനസ്സിലായി…
ഇടനാഴിക്കപ്പുറെ നിന്ന് രണ്ടു നിഴലുകൾ അടുത്തു വരുന്നത് അയാൾ കണ്ടു…
അഭിരാമിയും അജയ് യും…
“” ഇന്നെന്താ വിനയചന്ദ്രാ.. വിശേഷം……..?””
സന്ദർശകരെ കണ്ട് വാർഡൻ സൗഹൃദത്തോടെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു…
“ ഇതിനകത്തു കിടക്കുന്ന എനിക്കെന്ത് വിശേഷമാ സാറേ… …. “
വിനയചന്ദ്രൻ പുഞ്ചിരിച്ചു………
അജയ് യും അഭിരാമിയും അയാൾക്കരുകിലെത്തിയിരുന്നു…
“വിനയേട്ടാ………..””
അഭിരാമി പതിയെ വിളിച്ചു…
“ കുടുംബക്കാരും വീട്ടുകാരും പഠിച്ച പണി നോക്കിയിട്ടും കുടി നിർത്താൻ പറ്റിയില്ല… ഇതാവുമ്പോ പുറത്തിറങ്ങാൻ പറ്റില്ലല്ലോ… അല്ലേ അജൂട്ടാ… …. “
വിനയചന്ദ്രൻ അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…
“” അങ്കിളേ………. “
അവൻ കൈയെടുത്ത് ഇരുമ്പു വലയ്ക്കു മീതെയിരുന്ന അയാളുടെ വിരലുകളിൽ തെരുപ്പിടിച്ചു..
“” ഞങ്ങൾക്കു വേണ്ടി………..””
“” നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടി മാത്രമല്ലല്ലോ… എനിക്കും കൂടെ വേണ്ടിയായിരുന്നു… “”
അജയ് യോ അഭിരാമിയോ അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല… ….
“ പറയാൻ ഒരുപാടുണ്ട്…… ഇവിടെ നിന്ന് പറ്റില്ല… പരോളൊക്കെ കിട്ടുമായിരിക്കും……”
“” എല്ലാം ഏർപ്പാട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…””
അജയ് പറഞ്ഞു……
“” അഭീ……….””
വിനയചന്ദ്രൻ അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ അഭിരാമിയെ വിളിച്ചു…
“ ശിവയെ ഏല്പിക്കാൻ എനിക്കാരുമില്ല…””
അയാളുടെ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു…
“” നോക്കിക്കോളാം……….””
അഭിരാമി ഉറപ്പു കൊടുത്തു..
“” വിനുക്കുട്ടനെയും മടിയിലിരുത്തി ഉമ്മറത്ത് ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ഇരിക്കാനൊരു ആഗ്രഹമുണ്ട്… …. അതെങ്കിലും ഈശ്വരൻ സാധിച്ചു തരുമായിരിക്കും……””
പറഞ്ഞതും അവർക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ അയാൾ തിരിഞ്ഞു..
തിരികെ ജയിലിന്റെ അങ്കണത്തിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ വിനയചന്ദ്രൻ മുൻപ് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അഭിരാമിക്ക് ഓർമ്മ വന്നു…
“” ഞാനില്ലാതായാലും നിങ്ങൾക്കൊന്നും സംഭവിക്കാതെ നോക്കിക്കൊള്ളാം………”…”
അയാൾ അത്രയും തന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ… ….?
ജയിൽ കോംപൗണ്ടിനു പുറത്തേക്ക് കാർ ഇറങ്ങി…
“” അമ്മാ………. “
അജയ് പതിയെ വിളിച്ചു…
അവൾ അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
“” വിനയനങ്കിൾ പഞ്ചപാവമാണല്ലേ……….?””
അവളതിന് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല……
ദുരിതങ്ങൾ മാത്രമുള്ള മനുഷ്യൻ……….!
ദു:ഖത്തിൽ തീർത്തൊരു മനുഷ്യൻ… !
ഇനിയുള്ള ജീവിതം അയാളോട് മാത്രം കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു…
ആ കടപ്പാടിന് എന്ത് അർത്ഥം ചമയ്ക്കണമെന്നറിയാതെ അഭിരാമി പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു… ….
Thanks to all supported❤❤❤
