ആദി പൂജ – 2

ദേഷ്യം പിടിച്ച ആദി തൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് വീണ നീളൻ മുടി ഒതുക്കി കൊണ്ട് തൻ്റെ നേരെ വരുന്നത് പൂജ ഒരു ചിരിയോടെ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ ഇത്തവണ രണ്ടാളും വിട്ട് കൊടുക്കാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു, നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സ് പോലും മാറാതെ ഇരുവരും ഒരു വൻ സംഘടനത്തിന് തന്നെ തയ്യാറായി.

ആ ചെറിയ റൂമിൽ പല കുറി ആദി പൂജയുടെ നീളൻ കൈകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞ് മാറിയെങ്കിലും ഇത്തവണ അവൻ പെട്ടു. പൂജയുടെ കൈയ്യിൽ കുടുങ്ങിയ അവൻ്റെ ടീ-ഷർട്ടിൽ അവൾ പിടി മുറുക്കി കൈയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ എൻ്റെ കാര്യം തീർന്നതു തന്നെ എന്നറിഞ്ഞ ആദി ടീ ഷർട്ട് തലവരി ഊരി വിട്ടു. സകല ശക്തിയും ഉപയോഗിച്ച പൂജ അവൻ്റെ ആ നീക്കം ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ലായിരുന്നു. കിട്ടിയ തക്കത്തിന് ആദീ അമ്മയുടെ മുടി പിടിച്ച് വലിച്ച് ബെഡിലേയ്ക്ക് തള്ളിയിട്ടു. പൂജയുടെ വീഴ്ച കണ്ട് അവൻ പൊട്ടി ചിരിച്ചു.

“വെള്ള പാറ്റ വീണേ.”

അവൻ്റെ കളിയാക്കലും കൂടെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചതിനാലും പൂജയ്ക്ക് നല്ല വാശിയും കൂടി. നിന്ന് ചിരിക്കുന്ന ആദിയുടെ പിഴവ് മനസ്സിലാക്കിയ പൂജ ചാടി എഴുന്നേറ്റതും ആദി പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

പൂജയുടെ പിടുത്തം ആദിയുടെ ത്രീ ഫോർത്തിൻ്റെ മുന്നിലും. ഇതിൽ പിന്നെ അവനെ ഇനി കിട്ടില്ലന്നറിഞ്ഞ പൂജ അവൻ്റെ ത്രീ ഫോർത്തിൽ തൻ്റെ സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് പിടിച്ചു. ഇനി അമ്മയുടെ കൈയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ ഞാൻ ചമ്മന്തി ആവും എന്നുറപ്പുള്ള ആദി തൻ്റെ ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് കുറച്ച് കൂടെ പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞു.

ആദിയുടെ പിന്നോട്ട് ഉള്ള വലിയിൽ പൂജയുടെ കൈ വഴുതി അവൻ്റെ തൽസ്ഥാനത്ത് തന്നെ വീണു. സ്ഥാനമൊന്നും നോക്കാതെ പൂജ അവിടെ ഒരു ഒന്നന്നൊര പിടി അങ്ങോട്ട് പിടിച്ചു.

“നിൻ്റെ ചെണ്ടക്കോൽ ഇന്ന് ഞാൻ രണ്ട് കഷ്ണമാക്കുമെടാ,” പൂജ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

മഴ കൊണ്ട് നനഞ്ഞതു കൊണ്ടാവണം അവൻ്റെ വണ്ണമില്ലാത്ത കുഞ്ഞൻ കോല് സ്വൽപ്പം ചുരുങ്ങിയിരുന്നു. അതു കൊണ്ട് തന്നെ പൂജയുടെ പിടുത്തം കറക്റ്റ് നടുവിലും ആയിരുന്നു.

“യ്യോ..അമ്മേ, വേദനിക്കുന്നു.. വിട്.”

“അയ്യടാ… അമ്മേന്നോ? വേറെ പേര് അല്ലെ നേരെത്തെ വിളിച്ചേ? സോറി പറയടാ.”

“സോറി എൻ്റെ പട്ടി പറയും” അവൻ വാശി പിടിച്ചു

“ആഹാ, എന്നാ നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ പറയിപ്പിക്കും,” പൂജ തൻ്റെ കൈ ഒന്നുകൂടി ഞെരുക്കി.

“സോറി..സോറി..സോറി..” വേദന കൊണ്ടവൻ ഒന്ന് ഉയർന്ന് പൊങ്ങി.

അവൻ സോറി പറഞ്ഞതും പൂജ തൻ്റെ കൈ എടുത്തു. വിജയ ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചു. അതേ സമയം ആദി ഒരേ നിൽപ്പായിരുന്നു. അവൻ്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് വേദനയുടെ കണ്ണൂനീർ ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൻ ഒന്നും പറയാതെ തൻ്റെ കൈ കൊണ്ട് ത്രീ ഫോർത്തിൻ്റെ മുൻ ഭാഗം പൊത്തി പിടിച്ച് ബെഡിലേയ്ക്ക് കയറി കിടന്ന് ബ്ലാക്കറ്റ് കൊണ്ട് മൂടി. ദൈവമേ പണിപാളിയോ, ആ ദേഷ്യത്തില് പിടിച്ചും പോയി, വേദന ആയി കാണും പാവത്തിന്. പൂജയുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരായിരം ചിന്തകൾ കടന്നു പോയി.

“ടാ… ആദീ നൊന്തോ ടാ” പൂജ അവനരികിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രമായിരുന്നു അവൻ്റെ മറുപടി.

“സോറി.. എടാ, നീ അമ്മയെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചിട്ടല്ലേ. എൻ്റെ മുടി പിടിച്ച് വലിച്ചില്ലെ, ‘എടീ’ എന്ന് വിളിച്ചില്ലെ. ‘വെള്ള പാറ്റേന്ന്’ വിളിച്ചില്ലെ. ഇത്രം ആവുംമ്പോ ദേഷ്യം വരില്ലേ?” പൂജ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു.

“ടാ…വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ..ടാ?”

അതിന് മറുപടി പറയാതെ അവൻ കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് ബ്ലാങ്കറ്റ് മാറ്റി മെല്ലെ ബാത്ത് റും ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അവൻ്റെ വേച്ച് വേച്ച് ഉള്ള നടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ പൂജയുടെ നെഞ്ചൊന്ന് നടുങ്ങി.

ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്ന ആദിയെ നിറ കണ്ണുകളോടെയാണ് പൂജ നോക്കിയത്.

“ടാ…ന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ, വേദന ഉണ്ടോ?”

“പിന്നെ, പിടിച്ച് ഞെരിച്ചാ ഇല്ലാതിരിക്കോ?”

അവൻ്റെ മറുപടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൻ്റെ വേദന.

“അമ്മ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ” പൂജ അവനരികിലേക്ക് നീങ്ങിയെത്തി.

“അയ്യേ” ആ വേദനയിലും അവൻ നാണം മറന്നില്ല.

“നാണിച്ചിട്ടൊന്നും കാര്യല്ല, അല്ലേലും ഞാൻ കാണാത്തത് ഒന്നും അല്ലല്ലോ. നിന്നെ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ് വരെ കുളിപ്പിച്ചത് ഈ അമ്മ തന്നാ”

“ഞാനിപ്പം അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിൽ അല്ല. പതിനെട്ട് വയസ്സായി എനിക്ക്.”

“എടാ പൊട്ടാ, രാത്രീല് വേദന കൂടിയാപ്പിന്നെ ഇവിടുത്തെ ഹോസ്പിറ്റൽ ഒന്നും നമ്മക്ക് അറിയാത്തതാ. പോരാത്തതിന് അറിയാത്ത നാടും.”

അത് ശരിയാണെന്ന മട്ടിൽ ആദി അമ്മയെ നോക്കി.

“ഇതിപ്പം ഞാൻ നോക്കീട്ട് വല്ല ചതവോ മറ്റോ ഉണ്ടേൽ നമ്മക്ക് നമ്മടെ രമ്യയെ വിളിച്ച് വല്ല ഓയിൽമെന്റും എഴുതി വാങ്ങിയാ ഇപ്പോ പോയി വാങ്ങാം. രാത്രിയിൽ ആവുംമ്പോ ഇതൊന്നും നടക്കൂല ട്ടോ,” പൂജ ശരിക്കും ഒരമ്മയായി മാറി.

“രമ്യയാന്റിയോട് എന്ത് പറയും?”

“അത്..ഞാൻ എന്തേലും കളവ് പറഞ്ഞോളാം.”

അമ്മ പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമുണ്ട് എന്നതിനാലും നാണം വേദനയായി മാറിയത് കൊണ്ടും, ആദി മെല്ലെ അമ്മയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് നീങ്ങി ചെന്നു. പൂജ ബെഡ്ഡിൽ ഇരുന്നു, അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി അവൻ നിന്നു.

പൂജ മെല്ലെ അവൻ്റെ ത്രി ഫോർത്ത് താഴ്ത്തി അടിയിൽ കറുത്ത ജോക്കി. പൂജ മെല്ലെ അതും തൻ്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് താഴ്ത്താൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. സ്വൽപ്പം ടൈറ്റായതു കൊണ്ട് അവൾ ഒന്ന് ബലം പിടിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. അതിൽ അവന് ചെറുതായി വേദനിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു.വേദന കൊണ്ടും നാണം കൊണ്ടും തൻ്റെ അമ്മ ആയത് കൊണ്ടും അവൻ തൻ്റെ കണ്ണും മുഖവും കൈ കൊണ്ട് പൊത്തി പിടിച്ചിരുന്നു.

ഒരു വിധത്തിൽ പൂജ അത് താഴ്ത്തി. കുറച്ച് കുഞ്ഞ് രോമങ്ങൾ മാത്രം നിറഞ്ഞ അവൻ്റെ അരക്കെട്ടിൽ തല താഴ്ത്തി കിടക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു സാധനം. തീരെ വണ്ണമില്ല അതിന്. പക്ഷേ ഉയർന്ന് നിന്നാൽ ശരിക്കും ഒരു ചെണ്ടക്കോൽ തന്നെ. പൂജ മെല്ലെ തൻ്റെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞനെ ഒന്ന് ഉയർത്തി നോക്കി.

ശരിയാ, അവൻ വേദനിക്കുന്നതിൽ കാര്യമുണ്ട്. അതിൻ്റെ നടുവിലായി ഒരു ചോരപാട് ഉണ്ട്, ഞെരിഞ്ഞതിൻ്റെയാവും. അവൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തു, മാത്രമല്ല അപ്പോഴാണ് അവൾ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചതിൻ്റെ കാഠിന്യം അവൾക്ക് മനസ്സിലായത്.

“ഹാ..ഞാൻ രമ്യയെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ. നീ അവിടെ കിടന്നോ, പിന്നേ ആ ജോക്കി അങ്ങ് അഴിച്ച് കളഞ്ഞേര്, വെറുതെ ടൈറ്റ് ഇടണ്ട.”

പൂജ അതും പറഞ്ഞ് ഫോണും എടുത്ത് റൂമിൻ്റെ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോയി. ആദിയ്ക്ക് വിചാരിച്ച അത്ര നാണമൊന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല. എൻ്റെ അമ്മ അല്ലെ വേറെ ആരും അല്ലല്ലോ. അവൻ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ചു.

അവൻ മെല്ലെ. തൻ്റെ ജോക്കി അഴിച്ചു വെച്ചു. പിന്നെ മെല്ലെ ഇരുന്നു. അമ്മ ബാൽക്കണിയിൽ ഫോൺ വിളിക്കുന്നുണ്ട്. കണ്ടാൽ അറിയാം നല്ല വെപ്രാളം ഉണ്ട് മുഖത്ത്. നല്ലം പേടിച്ചിട്ടുണ്ട് അമ്മയുടെ പരിഭ്രമം കണ്ടപ്പോൾ ആദിയ്ക്കും സ്വൽപം സങ്കടം വന്നു. തൻ്റെയും കൂടെ കൈയ്യിലിരുപ്പ് കൊണ്ട് അല്ലെ. അവൻ ഒരു നീളൻ നെടുവീർപ്പ് ഇട്ടു. ഇരിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള വേദന കിടക്കുംമ്പോൾ ഇല്ലന്നറിഞ്ഞ ആദി മെല്ലെ കിടന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *