ആബിദിന്‍റുമ്മയും അനിയത്തിക്കുട്ടികളും – 1

പിന്നല്ലാതെ. എന്താ ഉമ്മയ്ക്കു സുഖിക്കണോ? സുഖിക്കാൻ ആർക്കാടാ ചെക്കാ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത്? ഉമ്മ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. പതുക്കെ ചിരിക്ക്. ഉറങ്ങി കിടക്കുന്നവരെ ഉണർത്തണ്ട. ഇല്ല. അവരൊക്കോ ഓരോ മുറികളിലല്ലേ. ഇവിടെ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ്. ഒറ്റയ്ക്കു കിടക്കുന്നതാണോ സുഖം? അമ്പടാ. അതല്ല. പക്ഷേ വേറെ നിവൃത്തിയില്ലല്ലോ. എന്നാ മക്കളെ കൂടെ കിടത്തിക്കൂടെ? നിന്നെ പോലൊരു മോന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ കിടത്തിയേനെ. എന്നെ മോനായി തന്നെ കൂട്ടിക്കോ. അത് എപ്പഴേ കൂട്ടി. മോനെ പോലെ വിശ്വസ്തനായിരിക്കുമോ നീ?
എന്നാ മോൻ വായോ. ഇവിടെ കിടക്കാം.
ഇപ്പോ എങ്ങിനെ വരും? എന്നാ നാളെ വായോ. പകൽ വന്നാൽ മതി. ഒരിസം കല്ലാസിൽ പോണ്ട്.
ശരിയുമേ ഞാൻ വരാം.
ആബിദിനോടു പറയേണ്ട. അവനു ക്ലാസിൽ പോകാതെ പഠിക്കാൻ തീരെ പറ്റില്ല.ശരി.. ഞാൻ ഒരു പത്തു മണിയാകുമ്പോൾ വരാം. ഹും.. ഞാൻ കാത്തിരിക്കുംട്ടോ. മോന്നുറങ്ങിക്കോ.
ഞാനുറങ്ങാൻ കിടന്നു. ഉറക്കം വരുന്നില്ല. വാണമടിക്കാതെ ഉറങ്ങാൻ പറ്റുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. ഇന്നു വാണമടിക്കുന്നതു ബുദ്ധിയുമല്ല. വളരെ പണിപ്പെട്ടാണ് ഞാൻ
നേരം വെളുപ്പിച്ചത്. തുടരും.

+17

0