ആരതി – 11

 

ജോൺ : സമ്മതം നീ പറയുന്നത് എന്തും എനിക്ക് സമ്മതം ആണ് ഇപ്പോൾ തന്നെ അങ്ങോട്ട് പോണം എങ്കിലും ഞാൻ റെഡി ആണ് 🥲

 

അർജുൻ : നമ്മൾ ഇപ്പോൾ തന്നെ പോകും അങ്ങോട്ട് കൂടെ ഇവരും ( അർജുന്റെ കൂടെ ഉള്ള മറ്റു കൂട്ടാളികൾ ) പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയ്തതിനു ശേഷം നിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരിക്കലും എന്റെ കണ്മുന്നിൽ കാണാത്ത ദൂരത്തേക്ക് ഞാൻ അയക്കാം 😈

 

ജോൺ : ശെരി. എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു നീ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല എന്ന്. ഒന്നും അല്ലങ്കിലും നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ് അല്ലെ. നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ എനിക്ക് സമ്മതം ആണ് എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട എന്റെ ജീവൻ മാത്രം മതി.

 

തന്റെ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ ജോൺ അർജുൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ സമ്മതിച്ചു ഹൈറേഞ്ചിലെ അവന്റെ ബംഗ്ലാവിലേക്ക് പോവാൻ റെഡി ആയി എന്നാൽ അപ്പോഴും അർജുന്റെ മുഖത്ത് ആ ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു ചെകുത്താന്റെ ചിരി അതൊന്നും മനസ്സ്സിലാവാതെ ജോൺ പോവാൻ റെഡി ആയി. അർജുന്റെ കൂട്ടാളികൾ ജോണിനെ കസേരയോട് കൂടെ തന്നെ വണ്ടിയിൽ കയറ്റി യാത്ര തുടർന്ന്. ഏകദേശം 6മണിക്കൂറോളം യാത്ര ചെയ്ത് അവർ തേനിയിൽ ഉള്ള ബംഗ്ലാവിൽ എത്തി. അവിടെ അരുണിനെ കുഴിച്ചു മൂടിയ മുറിയിൽ തന്നെ ജോണിനെ അർജുന്റെ കൂട്ടാളികൾ കൊണ്ടുപോയി ഇരുത്തി. ശേഷം അങ്ങോട്ട് എത്തിയ അർജുൻ പറഞ്ഞ പ്രകാരം എല്ലാ എഗ്രിമെന്റ് കളിലും ജോൺ ഒരു മടിയും കൂടാതെ തന്നെ ഒപ്പിട്ട് നൽകി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവൻ അർജുനോട് പറഞ്ഞു

 

ജോൺ : അർജുൻ നീ വളരെ നല്ലവൻ ആണ് അത് കൊണ്ടാണ് നീ എന്നെ വെറുതെ വിട്ടത്. നന്ദിയുണ്ട് ഒരുപാട് നന്ദി. അതും പറഞ്ഞു അവൻ അർജുനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

 

അർജുൻ അവന്റെ കൈകളെ തടഞ്ഞ ശേഷം അവനോട് ആയി പറഞ്ഞു.

 

അർജുൻ : സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ ഒക്കെ ഒരുപാട് സമയം ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട് ജോൺ. നിന്നെ ഒറ്റക്ക് എനിക്ക് അത്രയും ദൂരം വിടാൻ പറ്റില്ലല്ലോ അത്കൊണ്ട് തന്നെ നിന്റെ കുടുംബത്തിനെ കൂടി ഞാൻ ഇങ്ങു കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. നമുക്ക് അവർക്കരികിലേക്ക് പോവാം ജോൺ. എന്നിട്ട് അവരെ കൂടി കൂട്ടി നീ പൊയ്ക്കോളൂ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ പെടാത്ത ദൂരത്തേക്ക്.

 

അതും പറഞ്ഞു അർജുൻ ജോണിനെയും കൂട്ടി അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. തന്റെ കുടുമ്പത്തോട് ഒപ്പം എവിടെ എങ്കിലും പോയി രക്ഷപെടാം ശേഷം എല്ലാം ഒന്ന് തണുത്ത ശേഷം തന്റെ പ്രതികാരം പൂർവ്വാതികം ശക്തിയിൽ തന്നെ വീട്ടാൻ തയ്യാറെടുത്തുകൊണ്ട് ജോണും അർജുന്റെയൊപ്പം നടന്നു എന്നാൽ അടുത്ത മുറിയിൽ എത്തിയ ജോൺ ശെരിക്കും ഞെട്ടി എന്ന് തന്നെ പറയാം… അവിടെ ഉള്ള കാഴ്ചകൾ കണ്ട അവന്റെ മുഖത്ത് അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന സന്തോഷവും സമാധാനവും ഒക്കെ പോയി പഴയ ജീവ ഭയം പൂർവ്വധികം ശക്തിയിൽ തന്നെ തെളിഞ്ഞു. അവൻ ഭയത്തോട് കൂടി തന്നെ അർജുനെ നോക്കി……. എന്നിട്ട് അലറി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ തലക്ക് കൈ കൊടുത്ത് നിലത്തേക് ഇരുന്ന് പോയി.

 

” അയ്യോ എന്റെ ദൈവമേ……. എന്റെ മോനേ… സിനീ…..മോളേ…… അയ്യോ….. ” അവന്റെ അലറിയുള്ള കരച്ചിൽ അവിടമാകെ നിറഞ്ഞു. അർജുൻ അത് കേട്ട് ഒരു സൈക്കോയെ പോലെ ആസ്വദിച്ചു നിന്നു.

 

അവിടെ ഒരു മേശയുടെ മുകളിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന തലകൾ നോക്കി ജോൺ വീണ്ടും അലറി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ അറുത്തെടുത്ത തലകൾ കണ്ട അയാൾക്ക് സങ്കടം സഹിക്കാൻ ആവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അയാൾ അർജുന്റെ കോളറിൽ കുതിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് ചോദിച്ചു

 

ജോൺ : എന്തിനാ എന്തിനാ അർജുൻ എന്റെ കുടുംബത്തെ?….. 😭 നീ ചോദിച്ചത് എല്ലാം ഞാൻ നിനക്ക് തന്നില്ലേ നിന്റെ കാലിൽ വീണു ഞാൻ എല്ലാ തെറ്റുകളും ഏറ്റു പറഞ്ഞതല്ലേ പിന്നെയും എന്തിനാ നീ… ആ…….

 

അയാൾക്ക് വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കാൻ സാധിക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഒരു അലർച്ചയോടു കൂടി ജോൺ താഴേക്ക് വീണു… ജോണിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അർജുൻ തന്റെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിച്ച ഇടി ആയിരുന്നു ആ അലർച്ചക്ക് കാരണം ആയത്. ഇടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ തെറിച്ചു വീണ ജോണിന്റെ തല ഭിത്തിയിൽ ഇടിച്ചു അയാളുടെ ബോധം നഷ്ടമായി…. ബോധം ഇല്ലാതെ തറയിൽ കിടക്കുന്ന ജോണിനെയും അവിടെ അരിഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്ന മൂന്നു തലകളെയും മാറി മാറി നോക്കിയ അർജുൻ അലറി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി ഒരു ചെകുത്താനെ പോലെ 😈 ഹ… ഹ…. ഹാ… ഹാ…….

 

മുഖത്ത് എന്തോ തണുത്ത ദ്രാവാക്കം വീണത് അറിഞ്ഞാണ് ജോൺ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വരുന്നത്. ബോധം വന്ന ജോൺ കാണുന്നത് തന്റെ കാലുകളും കൈകളും ഇരുമ്പ് ചങ്ങലകളാൽ നാല് ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചു മുറുക്കി കെട്ടി നിലം തൊടാതെ തൂക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്ന തന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന അർജുനെ ആണ്. അയാളുടെ മുഖത്തെ സങ്കടങ്ങൾ മാറി വീണ്ടും ഭയം നിഴലിച്ചു തുടങ്ങി. അയാൾ അവനോട് ചോദിച്ചു…

 

ജോൺ : അർജുൻ ഇനിയും നിന്റെ പ്രതികാരം തീർക്കാറായില്ലേ നിനക്ക് എനിക്കുള്ളതെല്ലാം നീ എടുത്തു എന്റെ കുടുമ്പത്തെ നീ കൊന്നു ഇനി എന്നെയും ഞാൻ ചെയ്തതിനു ഇതൊന്നും പോരെ അർജുൻ നിനക്ക് എന്നെ ഇനിയെങ്കിലും വെറുതെ വിട്ടുകൂടെ പ്ലീസ് 😭

 

അർജുൻ : ജോൺ നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ നീ പറയുന്നത് ഒക്കെ കേട്ട് ക്ഷമിച്ചു വിടാൻ ഞാൻ നായകൻ ഒന്നും അല്ലെന്ന് വില്ലൻ അല്ലേടാ. മാത്രവുമല്ല എന്റെ അരുണിനെ കൊന്നവരെ തീർക്കാൻ കൊതിച്ചിരുന്ന ഒരു ചെകുത്താൻ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്റെ ഉള്ളിൽ ഇപ്പോൾ ആ ചെകുത്താൻ ആട മൈരേ പുറത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത്. അതിനു ദയ ദാക്ഷിണ്യം ഒന്നും ഇല്ല ശത്രുവിനെ മനസിലാവും ശാരീരികവും ആയി എത്രത്തോളം വേദനിപ്പിക്കാൻ പറ്റുവോ അത്രത്തോളം വേദനിപ്പിച്ചു നരകിപ്പിച്ചു കൊല്ലാൻ മാത്രമേ അറിയൂ. പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ജോൺ ആന്റണി അനുഭവിച്ചതിന്റെ പത്തിരട്ടി എങ്കിലും നീ അനുഭവിച്ചേ മരിക്കു എന്ന്. പിന്നെ എങ്ങനെ ആണ് നിന്നെ വെറുതെ വിടുക. എന്റെ കൂട്ടുകാരെ ഞാൻ ഒഴിവാക്കിയതും അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് അവർ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ നിന്റെ കുടുമ്പം രക്ഷ പെട്ടേനെ. നമുക്ക് സംസാരം നിറുത്തി കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം ജോൺ എനിക്ക് സമയം തീരെ ഇല്ല.

 

അതും പറഞ്ഞു ഒരു സിർജിക്കൽ ബ്ലേഡ് കയ്യിൽ എടുത്തുകൊണ്ടു അവൻ ജോണിന് നേരെ നടന്നു. എന്നിട്ട് അതുകൊണ്ട് ജോണിന്റെ തുടയിലും കൈകളിലെ മാംസത്തിലും മുതുകിലും ഒക്കെ അത്യാവശ്യം ആഴത്തിൽ എന്നാൽ മരണകാരണം ആകാത്ത വിധത്തിലുള്ള മുറിവുകൾ ഉണ്ടാക്കി. വേദനയുടെ ആഘാതത്തിൽ ജോൺ അലറി പറയുവാനും അർജുനോട് ജീവന് വേണ്ടി യാജിക്കാനും തുടങ്ങി.

 

ജോൺ : ആ… അമ്മേ….. ആ.. അ അ അർജുൻ എന്നെ വെറുതെ വിടണം പ്ലീസ് ആ……