എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി – 15 8അടിപൊളി 

എന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നും അത്തരമൊരു പ്രവർത്തിയവൾ സ്വപ്നേപി
വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല…

“”…അങ്ങനാണേ പെട്ടന്നു പിടിച്ചോ… ബുക്കു കീറണോ വേണ്ടേന്നതു
കഴിഞ്ഞിട്ടാലോയ്ക്കാം…!!”””_ തികഞ്ഞപുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു ഞെളിഞ്ഞിരുന്ന എന്റെമുന്നിൽ കുറച്ചുനേരം തലകുനിച്ചു നിന്നതല്ലാതെ മീനാക്ഷി മറുത്തൊരക്ഷരം മിണ്ടീല…

“”…എന്തേ… അപ്പൊ ബുക്കു വേണ്ടേ…??”””_ വീണ്ടുമാ പേജു വലിച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ രണ്ടാമതൊന്നാലോചിയ്ക്കാതെ മീനാക്ഷിയെന്റെ കാലേവീണു…

എനിയ്ക്കവളോടു
പൊറുക്കാൻ കഴിയാതവണ്ണമവളു ചെയ്തുകൂട്ടിയ ചെയ്തികൾക്കെല്ലാം മധുരപ്രതികാരം
നിറവേറുകയായ്രുന്നവിടെ…

നിറഞ്ഞുതുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളോടെ കാലുകളിൽനിന്നും പിടിവിട്ടുയർന്ന മീനാക്ഷി
ചത്തമുഖത്തോടെന്നൊന്നു നോക്കി…

പക്ഷേ അവളുടെയാ എന്തുപറഞ്ഞാലുമനുസരിയ്ക്കുന്ന
അനുസരണാഭാവങ്കണ്ടതും കൂടുതൽപുളകിതനായ ഞാൻ, ആ ബുക്കുകീറിയാലുണ്ടാകാവുന്ന അവൾടെ സങ്കടമോർത്തപ്പോൾ കുറച്ചുകൂടി പുളകിതനായി…

പറഞ്ഞവാക്കു
പാലിയ്ക്കാതിരിയ്ക്കുന്നതിൽ യാതൊരു നാണവുമില്ലാതെ ഞാനാ ബുക്കു വലിച്ചുകീറാൻ
ശ്രമിച്ചതും വല്ലാത്ത നടുക്കത്തോടവളെന്റെ കയ്യേൽക്കേറിപ്പിടിച്ചു…

“”…പ്ലീസ് ഡാ… കീറല്ലേ… കാലേ വീണതല്ലേ ഞാൻ…??”””_ പുറംകൈയാൽ കണ്ണുതുടച്ചുകൊണ്ടവൾ
ചോദിച്ചപ്പോൾ,

“”…മൈരൻ മുടിഞ്ഞുപോണേന്നു പ്രാകിക്കൊണ്ടു നീയെന്റെ കാലേൽവീണതും വിശ്വസിച്ചു
ഞാന്നിന്നെ പഠിപ്പിച്ചു ഡോക്ട്രാക്കണോല്ലേടീ..?? എന്നിട്ടുവേണം
ഞാനൊറങ്ങിക്കെടക്കുമ്പോ എന്തേലും വെഷോം കുത്തിവെച്ചെന്നെ കൊല്ലാൻ… നടന്നതന്നെ…!!”””_ ഞാൻ പറഞ്ഞു…

“”…ഇല്ലടാ… സത്യായ്ട്ടൂല്ല… ക്ലാസ്സൊന്നു തീർന്നാലൊടനേ ഞാൻ… ഞാനെങ്ങോട്ടേലും
പൊയ്ക്കോളാം… നെനക്ക്… നെനക്കൊരു ശല്യത്തിനും ഞാമ്മരില്ല… ഇത്… ഇതെന്റെ സ്വപ്നവാടാ… അതോണ്ടല്ലേ… പ്ലീസ്..!!”””_ അവൾവീണ്ടും കണ്ണുതുടച്ചു, നമുക്കൊരിയ്ക്കലും
തോൽപ്പിയ്ക്കാനാവില്ലെന്നടിയുറച്ചു വിശ്വസിയ്ക്കുന്ന ചിലരെ തോൽപ്പിയ്ക്കാനാകുമ്പോൾ
കിട്ടുന്ന സന്തോഷം അതുവെറും സന്തോഷമല്ല, ഒരു ലഹരിയാണെന്നു ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയനിമിഷം…

“”…അതേടീ… ഇതെന്റേം സ്വപ്നവാ… തലപോയാലും നിന്നെക്കൊണ്ടു
പഠിപ്പിയ്ക്കൂല്ലാന്നുള്ളത്…!!”””_ ഊളസീരിയലുകളിലെ അമ്മായിയമ്മമാരു പറയുമ്പോലൊരു
ഡയലോഗുംപറഞ്ഞ് ചുണ്ടുകോട്ടി ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾ മീനാക്ഷിയ്ക്കിനി ഭൂമിപിളർന്നാലേ താഴേയ്ക്കു പോകാൻകഴിയൂ എന്നവസ്ഥയെത്തി…

“”…എടാ… ഞാൻ… ഞാനീ വീട്ടിലേതേലുമൊരു മൂലേലിരുന്നു പഠിച്ചോളാടാ… നെനക്ക്‌… നെനക്കു
ഞാനായ്ട്ടൊരു ശല്യോമിനി ചെയ്യൂലടാ… നീ പറേണതെന്തും ഞാൻ ചെയ്‌തോളാ… ന്നെ… ന്നെയൊന്നു
പഠിയ്ക്കാമ്മാത്രം സമ്മയ്ച്ചാമതി…!!”””_ തൊഴുകൈയോടെ വീണ്ടുമെന്നോടു കേഴുമ്പോൾ,
ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അതെന്നതിശയിപ്പിച്ചു…

ഇത്രയുമെന്റെ മുന്നിലപേക്ഷിയ്ക്കാതെ
കോളേജിൽപോകാൻ പലമാർഗ്ഗങ്ങളുണ്ടായ്ട്ടും എന്തുകൊണ്ടവളതിനു മുതിരുന്നില്ല..??!!

…ഇനിയേതറ്റമ്മരെയും താഴാൻശേഷിയുള്ള എന്റെസ്വഭാവത്തെ പേടിച്ചാണോ..??_ അകാരണമായൊരു
ചിന്ത മനസ്സിലേയ്ക്കു വന്നെങ്കിലുമതു കാര്യമാക്കാതെ ഞാൻചോദിച്ചു:

“”…എന്തു പറഞ്ഞാലും ചെയ്യോ..??”””

“”…ചെയ്യാം…!!”””_ രണ്ടാമതൊന്നു ചിന്തിയ്ക്കകൂടി ചെയ്യാതവളു തലകുലുക്കി…!

“”…എന്നാലെന്റമ്മേടേം കീത്തൂന്റേം മുന്നില് നീതന്നെ ചെന്നുപറേണം, ഇതെല്ലാം നിന്റെ പ്ലാനായ്രുന്നെന്നും നീയെന്നെ കുടുക്കാന്നോക്കീതാന്നും… എന്തേ..?? പറ്റോ…??”””

“”…മ്മ്മ്… പറയാം…!!”””_ ഒന്നാലോചിച്ചശേഷമവളു സമ്മതിച്ചു…

“”…അതുമാത്രമ്പോര… നീ പഠിയ്ക്കുന്നതെന്റെമുന്നെ കാണുവേഞ്ചെയ്യരുത്…!!”””_
പറഞ്ഞുടനേതന്നതിനും തലകുലുക്കീതും,

“”…എന്നാലൊരിയ്ക്കക്കൂടെഎന്നോട് സോറീമ്പറഞ്ഞിട്ടു പോക്കോ…!!”””_ എന്നു പറഞ്ഞു ഞാൻ
കണ്ണിറുക്കികാട്ടി…

അതിനവളൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല…

കണ്ണുമടച്ചു കുറച്ചുനേരം നിന്നു… എന്നാലപ്പോൾ
കൺകോണിൽനിന്നൂറിയിറങ്ങിയ കണ്ണീരുകണ്ടു മനസ്സുനിറഞ്ഞ ഞാൻ ചോദിച്ചു:

“”…എന്താടീ മിണ്ടാത്തേ…?? നീ പറയുന്നോ അതോ ഞാനിത് കീറണോ…??”””_ വീണ്ടുമാ പുസ്തകം
വലിച്ചുകീറാനൊരുങ്ങി ഞാൻചോദിച്ചതും, പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ടൊരു സോറി പറഞ്ഞവളോടി
ബാത്ത്റൂമിൽകേറീതും ക്ഷണത്തിൽകഴിഞ്ഞു…

ഒരുപക്ഷേ അന്നുവരെ ഇഞ്ചോടിഞ്ചുപോരാടി വിട്ടുകൊടുക്കാതെ എന്നെ വീട്ടുകാരുടെമുന്നിൽ വെറുംമൊണ്ണയായി ചിത്രീകരിച്ചിട്ട് അന്നെല്ലാങ്കൂടി കൈവിട്ടവസാനം കാലുവരെ പിടിയ്ക്കേണ്ടിവന്നതിലുള്ള സങ്കടം കരഞ്ഞു തീർക്കാനാവണം ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്കു പോയത്…

തൽക്കാലത്തേയ്ക്കുള്ള ആശ്വാസത്തിന്റെ മരുന്നുകിട്ടിയതിനാൽ ഞാനുംകൂടുതലായവിടെ
തളിച്ചുനിയ്ക്കാതെ ആ ബുക്കും മുറിയുടെ മൂലയിലെക്കെറിഞ്ഞിട്ടു പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി…

അപ്പോഴേയ്ക്കും ശ്രീയും വന്നിരുന്നു, അതിനടുത്താഴ്ച തുടങ്ങാനിരുന്ന ക്ലബ്‌
ടൂർണമെന്റിന്റെ പ്രാക്ടീസ് സെക്ഷനാരംഭിച്ചിരുന്നതിനാൽ നേരേയങ്ങോട്ടേയ്ക്കു
വെച്ചുപിടിച്ചു…

ഫസ്റ്റ്ഡൗൺപൊസിഷനും ചോദിച്ചുമേടിച്ചിട്ട് അവിടെ കണ്ടില്ലേൽ കോച്ച്ചിലപ്പോൾ അവിടിട്ടു കോച്ചുമെന്നതിനാൽ ഞങ്ങളൊരു മാച്ചും അറ്റൻഡു
ചെയ്യാണ്ടിരുന്നിരുന്നില്ല…

അങ്ങനെ കോച്ചിനേയും മുഖങ്കാണിച്ച്, രണ്ടുമാച്ചും അത്യാവശ്യം നന്നായി കളിച്ചശേഷമാണ്
ഞങ്ങളന്നു വീട്ടിലേയ്ക്കു തിരിച്ചത്…

കുറച്ചുദിവസമായി കയ്യേലിരിയ്ക്കുന്നതു
ബാറ്റാണോ പങ്കായമാണോന്നുള്ള ചില കോപ്പന്മാരുടെ സംശങ്കൂടങ്ങു തീർക്കാൻ മീനാക്ഷി
കാരണം സാധിച്ചെന്നുപറയാം…

കളിയ്ക്കുമ്പോഴും തിരികെ വരുമ്പോഴുമെല്ലാം എന്തോനേടിയെടുത്ത പ്രതീതിയായിരുന്നു
മനസ്സിൽ…

വീട്ടിലേയ്ക്കു വരുന്നതിനിടയിൽതന്നെ ശ്രീയേയും കൂട്ടിയൊരു
ഹോട്ടലിൽകേറിയെന്റെ സന്തോഷത്തിനവനു ഫുഡുംമേടിച്ചുകൊടുത്തു…

“”…തന്ത ചാവാങ്കെടന്നാപ്പോലും അഞ്ചിന്റെ പൈസെറക്കാത്ത നെനക്കിതെന്തോപറ്റി…??
ഇനിയിതേലുവല്ലോ വേഷോം ചേർത്തിട്ടുണ്ടോടാ…??”””_ ശ്രീയുടെചോദ്യം…

“”…നെനക്കുവേണേ മൂഞ്ചിയാമതി… എന്റെത്രനാളത്തെ ആഗ്രഹാണെന്നോ ഇന്നുനടന്നേ…??”””_ മീനാക്ഷിയെ എയറിൽകേറ്റിയ നെഗളിപ്പിലൊന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടതും അവനെന്നെ പുച്ഛിച്ചു…

“”…അതേ… ഒരുപെണ്ണിനെയിങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടുത്തി, അവൾടെ ബലഹീനതമൊതലെടുത്ത്
ജയിയ്ക്കുന്നതത്ര
വല്യകാര്യോന്നുവല്ല… അതേതൂളന്മാർക്കും പറ്റുന്നേയുള്ളൂ…!!”””_
എന്റെ ബീഫും പൊറോട്ടയും കുത്തിക്കേറ്റിക്കൊണ്ടാ നാറി പറഞ്ഞതാണ്…

“”…ഊമ്പി.! എന്നേംവിളിച്ചോണ്ടവൾടെ ഹോസ്റ്റലിന്റെമുന്നെ പതുങ്ങിനിന്നു
സെക്യൂരിറ്റീനെ സ്‌കാൻചെയ്തപ്പോ കണ്ടില്ലല്ലോ ഈ ബലഹീനത… അന്നവിടെ നാട്ടുകാരും പോലീസുങ്കൂടെന്നെ തോണ്ടിക്കളിച്ചപ്പോൾ അത്രേം സങ്കടമൊണ്ടായ്രുന്ന
നീയെവിടായ്രുന്നു..?? കരമടച്ച രസീതെടുക്കാൻ ഓടിയല്ലേ..?? അതെല്ലാമ്പോട്ട്
എന്നെയത്രയ്ക്കറിയാവുന്ന നീകൂടെ ചേർന്നല്ലേ അവളെന്റെ തലേക്കെട്ടിവെച്ചേ…
അപ്പോഴൊന്നും നെനക്കീ ബലഹീനത തോന്നീലല്ലോ..!!”””_ എന്റെയാ വാക്കുകൾക്കുത്തരം
കിട്ടാതെ കൊണച്ചചിരിയും ചിരിച്ചവൻ കുറച്ചുനേരം മിണ്ടാണ്ടിരുന്നു… പിന്നെചോദിച്ചു:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *