ആ. ആ. ആഹ്. ഞാന് പോൾ സുഖത്തീൻറെ ചിലന്തി വലയിലൊട്ടിക്കിടക്കുന്ന പ്രാണിയായിരുന്നു. ചില മൂളലുകൾ മാത്രം. പുറത്തു മഴയുടെയും അകത്ത് രതിയുടേയും അടങ്ങാത്ത സീൽക്കാരങ്ങളാവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. രവിയേട്ടൻ എൻറെ സാധനത്തീൽ നിന്നു വായെടുത്തു വീണ്ടും നാവു കൊണ്ട് അരിച്ച് മുകളിലേക്കൂ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഒടുവിൽ വിണ്ടുമവ ചുട്ട ചുമ്പനങ്ങളായി വന്നെൻറെ ചുണ്ടിൽ പതിച്ചു. കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ തന്നെ ഞങ്ങൾ നിന്നു. രവിയേട്ടൻ പതിയെ എന്നേ പിന്നിലേക്ക് ഉന്തി പഴക്കുലയുടെ കുടുക്കിൽ നിന്ന് എൻറെ കൈ അനായാസം വിട്ടു മാറി. അപോഴാണ് ഞാനത് ശ്രദ്ധിച്ചത് എൻറെ കൈകൾ സ്വതന്ത്രമായിരുന്നു. എനിക്കത് എടുക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു എന്നിട്ടും ഞാനതിനു ശ്രമിച്ചില്ല എന്ന്.
രവിയേട്ടൻ എന്നേ പതിയെ ഭിത്തിയോടു ചേർത്തു നിർത്തി. അമർത്തിച്ചമ്പിച്ചു എൻറെ ചന്തിയിലമർത്തി ഞെക്കിക്കോണ്ടിരുന്നു. രവിയേട്ടൻറെ കൈകൾ സൈഡിലിരുന്ന പലഹാരത്തിൻറെ അലമാരിയിൽ കൈയ്യിട്ടു. കൈയ്യിൽത്തടഞ്ഞ മധുര സേവയുടെ ഒരു തുണ്ട് വായിലേക്കിട്ടു.കടിച്ചു പോട്ടിച്ചു. ആ നേരമാ ചുണ്ടുകൾ എന്നിൽ ചുട്ട ചുമ്പനങ്ങളായി പെയ്തിറങ്ങുകയായിരുന്നു.
സസ്നേഹ സമ്മാനമായി ആ എച്ചിൽ കഷ്ണങ്ങളൻറെ നാവിലേക്ക് പകർന്നു തന്നെ പോൾ അമൃത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. അങ്ങനെയെല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ഞാൻ വശംവദനായി എന്നുറപ്പായ പോൾ രവിയണ്ണൻ എൻറെ തലമുടിയിൽ വിരൽ കയറ്റി. എന്നിട്ട് പതിയെ തലമുടികൾക്കിടയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ട് എന്നേ താഴേക്ക് തള്ളി. ഏതോ മാന്ത്രിക ശക്തിയിലെന്നോണം ഞാനാ നിലത്ത് മുട്ടു കൂത്തിയിരുന്നു.
ഇത്രയും നേരം പിന്നണിയിലായിരുന്ന രവിയണ്ണൻറെ തെമ്മാടിയുമായി ഞാൻ നേർക്കു നേർ. രവിയണ്ണൻറെ ഉദ്ദേശം വ്യക്തമായി അറിയാമായിരുന്നിട്ടും ഞാനെതിർത്തില്ല. എതിർക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിൽ ഇപോൾ ഞാനതിനു തയാറാണ്. ഈ നിമിഷത്തിനു വേണ്ടിയാണ് രവിയണ്ണൻ എന്നേ ഇത്രയും നേരം പാകപ്പെട്ടത്തിയത്.
ചിന്തകൾ കാടു കയറും മുൻപ് അതു സംഭവിച്ചു. എൻറെ തലമുടിക്കുത്തിൽ മുറുക്കെപ്പിടിച്ച് രവിയണ്ണൻ എൻറെ മുഖം ആ വലിയ ആയുധത്തിലേക്കടുപ്പിച്ചു. തലമുടിയിൽ വിരലൊടിച്ചു കൊണ്ട് രവിയണ്ണൻ എന്നിലെ കാമത്തേ ജ്വലിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ അനുസരണയോടെ എൻറെ യജമാനനേ സേവിക്കാൻ തയാറെടുത്തു. പതിയേ.. പതിയേ..
പതിയെ.. പതിയെ. രവിയണ്ണൻറെ പുരുഷത്വം എൻറെ ചുണ്ടുകളിൽ വന്നു തൊട്ടു. അതിൻറെ ചുവന്ന തലപ്പിലെ ഒറ്റക്കണ്ണ് എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. യൻറെ ചൂണ്ടിൽ രവിയണ്ണൻറെ സ്നേഹ ശ്രവത്തിൻറെ കടുത്ത ഉപ്പുരസം പശിമയോടെ പടർന്നു. രവിയണ്ണൻ കൈ കൊണ്ട് ആ ഭീമൻ ആയുധം പൊളിച്ചു തന്നു. ഒരു വല്ലാത്ത ഗന്ധത്തൊടെ അവനെൻറെ ചുണ്ടുകളിൽ തത്തിക്കളിച്ചു.
അണ്ണൻ അവനേ പതിയെ എൻറെ ചുണ്ടുകളിൽ വച്ചരയ്ക്കുകയാണ്. ആദ്ദം വല്ലാത്ത ഉപ്പുരസം എനിക്കു ദഹിച്ചില്ലെങ്കിലും ക്രമേണ ഞാനതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടു. രവിയണ്ണൻറെ നാക്കിനേ പോലെ പേരറിയാത്ത വികാരത്തള്ളിച്ചയോടെ അവൻ എൻറെ വായിലേക്ക് വഴുതിയിറങ്ങി. വായ നിറയെ കോഴുപ്പു നിറഞ്ഞു. ആ ഭീമാകാരമായ സാധനം എൻറെ വായ നിറഞ്ഞു നിന്നു.
പതിയെ രവിയേട്ടൻ എൻറെ മുടിക്കു കുത്തിപ്പിടിച്ച് ശക്തിയായി മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും തള്ളാൻ തുടങ്ങി. എൻറെ വായയുടെ അങ്ങേ, ചക്രവാളം വരെ ആ വലിയ സാധനം വന്നു തട്ടി. എനിക്ക് ഓക്കാനം വന്നു പോയി പക്ഷേ രവിയേട്ടൻറെ വേഗത്തിനു യാതൊരു കുറവും കണ്ടില്ല. അതുവരെ മായികമായൊരു ലൊകത്തായിരുന്നു എങ്കിൽ ഇപ്പൊളതല്ല.
രവിയേട്ടൻറെ ഇരുമ്പു ദണ്ഡ് എൻറെ വാ പൊളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. യന്ത്രം പോലെ ഞാനിരുന്നു കൊടുത്തു. എൻറെ വായിൽ രവിയേട്ടൻറെ കൊഴുപ്പ് നിറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. വല്ലാത്ത ഒരു വഴു വഴുപ്പ് അതിലിലൊരു പുഴമീൻ പൊലെ ഞാൻ. എന്തോ രവിയേട്ടൻ എൻറെ മനസറിഞ്ഞതു പൊലെ. പെട്ടന്നു സാധനം പുറത്തെടുത്തു. ഞാനൊന്നു ചുമച്ചു. വായിൽ നിന്ന് കൊഴുത്ത സ്രവങ്ങൾ തെറിച്ചു. അത് എൻറെ താടിയിലുടെയും മറ്റും ഒലിച്ചിറങ്ങി.
രവിയേട്ടൻ എൻറെ മുഖം ആ കൈ വെള്ളയിലെടുത്തു. ആ കണ്ണുകൾ കാന്തങ്ങളേ പോലെ എന്നേ വശീകരിച്ചു. അല്ലെങ്കിലും ആ ചൂണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി കിടക്കുന്ന മതസ്ത്രമാണു ഞാൻ. എനിക്കി പോൾ ഭൂതകാലമില്ല, ആകാശവും, ഭൂമിയുമില്ല പിന്നെയുള്ളത് രവിയണ്ണൻ എന്ന ചൂണ്ട മാത്രം.
രവി അണ്ണൻ എൻറെ ചുണ്ടിലുമ്മ വച്ചു. ചുണ്ടിൽ പറ്റിയിലിരുന്നതൊക്കെയും രവിയണ്ണൻ നക്കിയെടുത്തു. ഞാൻ വീണ്ടും പൂത്തുലഞ്ഞു. വല്ലാത്ത ഒരാവേശത്തിൽ വീണ്ടും ഞാൻ തന്നെ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു. രവിയണ്ണൻറെ സാധനത്തിനേ വായിലേക്കെട്ടത്തു. ആ സ്നേഹത്തിൻറെ ഉപ്പുരസം എൻറെ രസനയിൽ സസ്നേഹത്തിൻറെ പാൽപ്പായസം പോലെ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു. ഞാനെൻറെ ഉള്ള അറിവു വച്ച് പരമാവധി രവിയണ്ണൻറെ സാധനം ഊറിയെടുത്തു.
ആ. ആ. ആ. രവിയണ്ണൻ സുഖത്തിൻറെ പാരമ്യത്തിലെത്തുന്നതു ഞാനറിഞ്ഞു. ആ വയറ് ക്രമാതീതമായി ഉയർന്നു താഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒടുവിൽ അതു സംഭവിച്ചു രവിയണ്ണൻറെ തെമ്മാടി അവൻറെ സ്നേഹത്തിൻറെ ചുട്ട പാൽപ്പുഴ എൻറെ
നാവിലഭിഷേകം നടത്തി. രവിയേട്ടൻ എൻറെ (26) lo അമർത്തി വെച്ചകോണ്ടിരുന്നതിനാൽ ആ ശുക്ലപ്രവാഹം എൻറെ തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്ക് നേരിട്ടു പ്രവഹിക്കുകയായിരുന്നു.
രവിയണ്ണൻറെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ഒരു ശാന്തത കടന്നു വന്നു അദ്ദേഹം അവിടെക്കിടന്ന ബഞ്ചിലേക്ക് തളർന്നിരുന്നു. ഞാനാ നെഞ്ചിൽ തലവെച്ച്, ആ രൊമരാജികളിൽ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ട് പാതി മയക്കത്തൊടെ, ആ വിയർപ്പിൻറെ മണത്തിൽ മതി മറന്നിരുന്നു.
അൽപ്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പൊൾ രവിയേട്ടൻ എഴുന്നേറ്റു. ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നൊക്കി മഴ തകർക്കുകയാണ്. സമയം രണ്ടായിരിക്കുന്നു.
“നിനക്കു വിശക്കുന്നില്ലേ? രവിയേട്ടൻ ചോദിച്ചു. ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തല കുലുക്കി. വാ… രവിയേട്ടൻ എന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. എൻറെ.ഡ്രസ്…ഞാൻ അതെടുക്കട്ടെ.
ഹ… അതവിടെ കിടന്നുണങ്ങട്ടെടാ… എന്നും തുണിയുടുത്തല്ലേ നടക്കുന്നത്. അല്ലേലും ഇനിയും നിൻറെ നാണം മാറിയില്ലേ…
രവിയണ്ണൻ എൻറെ ചന്തിയിൽ നുള്ളി . എന്നെ കൈയ്യിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് രവിയണ്ണൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അടുക്കളയിലെത്തും മുൻപ് എൻറെ മുഖത്തും ചുണ്ടിലും നിറയേ ഉമ്മ വെച്ചു. ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. അതു കഴിഞ്ഞ് രവിയണ്ണൻ രണ്ടു മുന്നു പഴവുമായി വന്നു. ഒന്നെടുത്ത് തൊലിച്ച് എനിക്ക് നേരേ നീട്ടി എന്നിട്ട് വാ തുറക്കാൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ വാ തുറന്നു നിന്നു രവിയേട്ടൻ ആ പഴം പോളിച്ച് എൻറെ വായിലേക്ക് വച്ചു. എന്നിട്ട് രവിയണ്ണൻറെ സാധനമൂറിയതു പോലെ ഊറാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ പഴം വായിൽ വെച്ച ഊറി. ആ പഴം കോണ്ട് രവിയേട്ടൻ എന്നേ ഓറൽ സെക്സ് ചെയ്തു. ആപോൾ രവിയേട്ടൻറെ സാധനം വീണ്ടും ഉണർന്നു വരുന്നത് ഞാൽ കണ്ടു.
രവിയണ്ണൻ പഴം എൻറെ വായിൽ നിന്നെടുത്ത് എന്നേക്കാണിച്ചു കൊണ്ട് അതിൽ പതിയേ നിക്കി നിക്കി നിന്നു. പിന്നെ അണ്ണൻറെ രണ്ട് വിരലെൻറെ വായിലേക്കിട്ടു വീണ്ടും പഴയതു പോലെ ആവർത്തിച്ചു. ഞാൻ ആ വിരലുകളെ പഴയതു പോലെ ഊറിയെടുത്തു. ആ വിരലുകൾ പുറത്തെട്ടത്തു ആ സ്ഥാനത്ത് പഴം വച്ചതന്നു. പിന്നിട് അതേ പഴം വായിലിട്ടു ചവച്ച് എൻറെ വായയിലേക്ക് പകർന്നു തന്നു. ഞാൻ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് അതും സ്വീകരിച്ചു.
“സ്നേഹം ഗാഡമാകുന്നത് പരസ്പരം എച്ചിലാകുമ്പോഴാണ്. ഞാനിന്നു എച്ചിലിലയുമാണ്. കാമത്തിൻറെ സത്തുറിഞ്ചിയെടുത്ത് സസ്നേഹത്തിൻറെ എച്ചിലാക്കപ്പെടുകയാണ്.”
അപോഴേക്കും രവിയണ്ണൻറെ സാധനം പഴയതു പോലേ എന്നേ നായാടാൻ സ്ട കുടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റിരുന്നു. എൻറെ ഉള്ളിലും വല്ലാത്ത ഒരൂ അഭിനിവേശം നിറഞ്ഞു. രവിയേട്ടൻറെ നാവിന് മീട്ടിയുണർത്തുവാൻ ഞാനെന്ന് വീണയുടെ തന്ത്രികൾ താനേ മുറുകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. രവിയണ്ണൻ വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്ന് പഴുക്കാനായി വച്ചിരുന്ന ഞാലിപ്പുവൻ കുലയിൽ നിന്നും ഒരു പച്ചക്കായ ഇരിഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്നു.
എന്തിനാ അണ്ണാ ഇത്? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
ഓ.ആവശ്യമുണ്ട്. രവിയണ്ണൻ അലമാരയിൽ നിന്ന് നെയ്യിൻറെ ടപ്പി കൂടി എടുത്തു വച്ചു. സമയത്ത് ഓടേണ്ടല്ലോ. ഏ. എനിക്കു ഒരു കാശും മനസിലായി അത് എനിക്കുള്ളതാണ്. പക്ഷേ എപോൾ? രവിയണ്ണൻ ചിരിച്ചു.
നിൻറെ പിൻവാതിലിനുള്ളതാണത്.
