രാധാമണി : സാറിനു സൂഖിയ്ക്കുന്നുണ്ടോ?
രാധാമണി എൻറെ ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു.
ഞാൻ : ഉം… പക്ഷെ ഈ സാറെ വിളി ഒഴിവാക്കിക്കുടെ.
മല്ലിക : പിന്നെ പേർ വിളിയ്ക്കാനോ.
മല്ലികയ്ക്ക് സംശയം.
രാധാമണി : നീയിനി സാറിൻറെ ഓഫീസിലെ ഭാര്യയാണ്. അപ്പോൾ ഭാര്യ ഭർത്താവിനെ വിളിയ്ക്കുന്ന പോലെ എന്തും വിളിച്ചുടെ സാറേ…
ഞാൻ : റൈറ്റ്… അപ്പോൾ രാധാമണി എൻറെ ഓഫീസിലെ അമ്മാവിയമ്മ ആകുമല്ലോ. ഞാൻ അമ്മെന്ന് വിളിച്ചോട്ടേ?
രാധാമണി : മോൻറെ ഇഷ്ടം.
അവർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവരെൻറെ കൈ പിടിച്ചു മകളുടെ സാമാനത്തിൽ വെച്ചിട്ട് തുടർന്നു.
രാധാമണി : ഞാനെൻറെ മോൾടെ കന്നിപ്പൂ സാറിനു തരികയാ. ഇതിനി സാറിൻറെ പ്രോപ്പർട്ടിയാണട്ടോ.
പിന്നെ മല്ലികയുടെ കൈ പിടിച്ച് എൻറെ കണ്ണയിൽ പിടിപ്പിച്ചിട്ട്…
രാധാമണി : ഇനി ഇവനാണ് മോൾടെ രാജാവ്. അവനെ സുഖിപ്പിയ്ക്കയാനുള്ളതാ നിൻറെ പ്രധാന ജോലി. നിൻറെ വായ്ക്ക് കൊണ്ടും പൂറു കൊണ്ടും വേണം ഇവനെ എപ്പോഴും പരിചരിയ്ക്കാൻ. പിന്നെ അവനിഷ്ടാണേൽ കൊതം കൊണ്ടും.
മല്ലിക : അയ്യോ കുണ്ടിയിൽ കേറ്റാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല. ഇത് ഭയങ്കര വലുതാ.
മല്ലികക്കു പേടി.
രാധാമണി : അതൊക്കെ ഞാൻ നിനക്ക് പഠിപ്പിച്ച് തരും മോളേ. അതുവരെ എൻറെ മോനു ഇഷ്ടാണെങ്കിൽ ഞാൻ എൻറെ കണ്ടി കൊടുത്തോളാം.
അവരെൻറെ ചൂണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ : അത്ര വലുതൊന്നുമല്ലെടി പൊന്നു. നീയൊന്നു വായിലെടുത്ത് നോക്ക്.
അവളെണീറ്റ് എൻറെ അരക്കെട്ടിനടൂത്തിരുന്നു കണ്ണയെ ഒരു കളിപ്പാട്ടം പോലെ തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കാൻ തുടങ്ങി.
രാധാമണി : വലിയവരുടെ സാമാനം അവൾ ആദ്യായിട്ട് കാണാ.
അമ്മയുടെ സർട്ടിഫിക്കേഷൻ. അവൾ കുണ്ണ തൊലിച്ചുടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
രാധാമണി : ചുമ്മാ പിടിച്ച് വാണമടിച്ച് കളയിപ്പിയ്ക്കാതെ വായിലെടുക്ക് മോളേ.
അമ്മയും മകളെ പഠിപ്പിയ്ക്കാനെന്നോണം മകളുടെ എതിർ വശത്തായി ഇരുന്നു. മല്ലിക കണ്ണത്തലപ്പു നക്കാനും ഉമ്മ വെയ്ക്കാനും തൂടങ്ങി. മകളൂടെ വായിലേയ്ക്ക് വരുമ്പോളൂാകുന്ന പരിചയക്കുറവ് ശരിയ്ക്കും മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കിയ രാധാമണി പറഞ്ഞു.
രാധാമണി : സാറിന് സൂഖാവണില്ല. നീ ആദ്യം നോക്കി കണ്ടു പഠിക്ക്.
മല്ലിക : സോറീട്ടോ. എനിയ്ക്കിതൊന്നും പരിചയമില്ലാഞ്ഞിട്ടാ.
സ്നേഹ സമ്പന്നയായ ഒരു ഭാര്യയെ പോലെ മല്ലിക കൊഞ്ചി. അമ്മയുടെ നാവ് കണ്ണയിൽ ചിത്ര ശലഭത്ത പ്പോലെ പാറി നടക്കുന്നത് അവൾ നോക്കി നിന്നു. അമ്മ നന്നായി ഊമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശരിയ്ക്കും ഒരു വിദഗ്ധയെ പോലെ.
രാധാമണി : ഇങ്ങിനെ പല്ലു കൊള്ളിയ്ക്കാതെ വായിലാക്കി ഊമ്പണം.
ഞാൻ : മല്ലികയ്ക്ക് സിസ്റ്ററൂമായുള്ള കളികളിലാണ് എക്സ്പീരിയൻസ് അല്ലേ?
മല്ലിക : ഈ സാറ്… അല്ല ചേട്ടൻ.
ഞാൻ : സിസ്റ്റർ ഹോസ്റ്റലിലെ എല്ലാവരുമായി കളിച്ചിരുന്നോ.
മല്ലിക : ഹും… ഇഷ്ടപ്പെട്ടവരുമായി മാത്രം.
ഞാൻ : സിസ്റ്ററുടെ മുറിയിലാണോ കൂടാറ്?
മല്ലിക : അല്ല. ഞങ്ങളുടെ മുറിയിൽ വരും.
ഞാൻ : അപ്പോൾ മുറിയിലെ മറ്റു കട്ടികൾ കാണില്ലേ?
മല്ലിക : അതിനു മൂറിയിൽ ഞാനും എൻറെ കൂട്ടുകാരിയും മാത്രേ ഉള്ളൂ.
ഞാൻ : നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരേയും ഒരുമിച്ചോ? അതെങ്ങിനെയാണ് ഒന്നു് പറയാമോ?
മല്ലിക : അയ്യേ എനിയ്ക്ക് നാണാവും. വേണ്ട ചേട്ടാ.
രാധാമണി : പറഞ്ഞു കൊടുക്കെടീ. നിൻറെ ഒരു നാണം.
രാധാമണി കുണ്ണ വായിൽ നിന്നെടുത്ത് പറഞ്ഞു.
മല്ലിക : അവർക്ക് പൂർ തിന്നാനാ ഇഷ്ടം. ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരേയും കട്ടിലിൽ കാലകത്തി കിടത്തിപ്പിച്ചിട്ട്…
ഞാൻ : എന്നിട്ട്?
മല്ലിക : പിന്നെ അവർ കിടന്നിട്ട് ഞങ്ങളെ കൊണ്ട്…
ഞാൻ : ഈ സിസ്റ്റർമാർ സാമാനമൊക്കെ ഷേവ് ചെയ്യാറുണ്ടോ?
മല്ലിക : ഇല്ല.
ഞാൻ : തിരുവസ്ത്രം അണിഞോണ്ടാണോ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്?
മല്ലിക : തിരുവസ്ത്രം ഉണ്ടാവും. അരയിൽ കെട്ടിയിരിയ്ക്കുന്ന കയറിലെ കുരിശില്ലെ. ചിലപ്പോൾ അത് വച്ചാ പൂറ്റിൽ ചൊറിയൂന്നേ. ഒരു തരം വിരക്തിയാ അവർക്കെല്ലാം. കല്യാണം കഴിയ്ക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോന്നുള്ള നിരാശ.
ഞാൻ : അച്ഛന്മാർ അവർക്കു ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നെല്ലാം പറഞ്ഞു കേൾക്കുന്നുണ്ടല്ലോ?
മല്ലിക : അതെനിയ്ക്കറിയില്ല. ചോദിയ്ക്കാൻ പേടിയായിരുന്നു.
ഞാൻ : പൂർ തീറ്റ മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പൊ അമ്മയുമായി ചെയ്ത പോലെ ചട്ടിയടി ഒന്നുമില്ലായിരുന്നോ?
മല്ലിക : കിടന്നിട്ടൊക്കെ ചെയ്യാൻ അങ്ങിനെ സൗകര്യം കിട്ടാൻ വിഷമാ. അടുത്ത് വേറാരുമില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങളെ കുനിപ്പിച്ച നിർത്തി അവരുടുപ്പ് പൊക്കി ഞങ്ങളൂടെ ചന്തിയിൽ സാമാനം ഇട്ടുരയ്ക്കും. നിങ്ങൾ ആൺ പിള്ളാരെ വണ്ടി കെട്ടുന്ന പോലെ.
ഞാൻ : ഈ കന്യാസ്ത്രീകൾ അവരുടെ വസ്ത്രത്തിനടിയിൽ ജെട്ടിയൊന്നുമിടാറില്ലേ?
മല്ലിക : ഇടുമായിരിയ്ക്കും. പക്ഷെ ഇവർ എപ്പോഴും പൂറ് കാറ്റു കൊള്ളിച്ചാ നടക്ക. അവർക്ക് എപ്പോഴും ഈയൊരു ചിന്തയേ ഉള്ളൂ. ചിലപ്പോൾ ഞങ്ങളെ തരത്തിനു കിട്ടിയാൽ കിടത്തി ഉടൂപ്പ് പൊക്കി മുഖത്ത് കയറിയിരുന്നു് പൂർ തീറ്റയ്ക്കും.
ഞാൻ : കർത്താവിൻറെ മണവാട്ടികളുടെ കന്നിപൂർ മല്ലികയ്ക്കിഷ്ടമായിരിയ്ക്കുമല്ലേ.
മല്ലിക : കന്നിപ്പൂറാവാൻ വഴിയൊന്നുമില്ലാന്നാ എനിയ്ക്ക് തോന്നുന്നേ. ആവോട്ടാ അറിയില്ല.
അമ്മ കണ്ണയുമ്പി കൊണ്ടിരിയ്ക്കുമ്പോൾ മകളുടെ കന്യാസ്ത്രി കഥകൾ കേൾക്കാൻ നല്ല ഇമ്പം. മുട്ടു കത്തി നിന്ന് ലിംഗ പാനം ചെയ്യുന്ന രാധാമണിയുടെ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന ചന്തിക്കുടങ്ങളിൽ ഞാൻ മെല്ലെ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു. എനിയ്ക്ക് കൂടുതൽ സൗകര്യപദമാകാൻ വേണ്ടി അവർ ചന്തി പുറകിലേയ്ക്ക് തള്ളി നിന്നു തന്നു. കൊതച്ചാലിലൂടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ട് സാമാനത്തിലെത്തി. ഇപ്പോഴും ഈർപ്പമണിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. രണ്ട് വിരലുകൾ സ്ത്രകൂ പോലെ പിരിച്ചു കയറ്റി. അവർ ഒന്നു ഞെരങ്ങി കൊണ്ട് പൂറ് എൻറെ വിരലിലേയ്ക്കുമർത്തുന്നു. വിരൽ വലിച്ചുരി മണത്തു നോക്കി. പഴംപൊരിയുടെ മണം. നേരത്തെ പൂറ്റിലിട്ട് കടഞ്ഞ പഴത്തിൻറെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ഇപ്പോഴും അകത്തുണ്ടായിരിയ്ക്കണം.
മല്ലിക : എങ്ങിനെയുണ്ട്?
ഞാൻ രുചിച്ചു നോക്കുന്ന കണ്ട് മല്ലിക ചോദിയ്ക്കുന്നു.
ഞാൻ : കൊള്ളാം. ഇനി നിൻറെ മൂന്തിരിപ്പൂർ ഇങ്ങു കൊണ്ടു വാ.
അവളുടനെ ബാസ്ക്കറ്റിൽ നിൻറെ ഒന്നു രണ്ട് മൂന്തിരിയെടുത്ത് സാമാനത്തിലേയ്ക്ക തിരുകി വെച്ച് നടന്നു വന്നു എൻറെ മുഖത്ത് കവച്ചിരുന്നു. ഇളം പൂറിൻറെ സൗരഭ്യം എൻറെ മൂക്കിലേയ്ക്ക് തുളഞ്ഞു കയറി. അല്പം നടന്നതു കൊണ്ടൊ എന്തോ ഇതിനകം മുന്തിരി ചതഞ്ഞരഞ്ഞിരുന്നു. കവച്ചിരുന്നപ്പോൾ അകത്തു നിന്ന് മൂന്തിരിനീർ എൻറെ വായിലേയ്ക്ക ഇറ്റു വീഴാൻ തുടങ്ങി. കന്നിപ്പൂറിലെ നറു തേൻ കലർന്ന മുന്തിരിച്ചാർ. മൂന്തിയ തരം വീഞ്ഞു പോലാണ് എനിയ്ക്കപ്പോൾ തോന്നിയത്. അരക്കെട്ടിൽ അമ്മയുടെ പുല്ലാങ്കുഴലൂത്തും വായിൽ മകളുടെ മുന്തിരിപ്പൂറും. എനിയ്ക്ക് നിയന്ത്രണം കൈവിടുന്ന മാതിരി.
