ഞങ്ങളുടെ അടുക്കളയിൽ നിന്നും വലിയ ദൂരമില്ല അവരുടെ അതിരിലേയ്ക്ക്
‘ വില്ലേച്ചീ. വില്ലേച്ചീ. ‘ എന്താ വാസുക്കുട്ടാ…?..” ഇറങ്ങി വന്നത് വില്ലേച്ചീടെ അമ്മ. ‘ വില്ലേച്ചി എന്തിയേ..?” ഞാൻ ചോദിച്ചു. ” അവക്കു നല്ല സുഖമില്ലെടാ. കാലേലെന്തോ മുള്ളൂ. കൊണ്ടെന്നോ.” ‘ എന്നാ ഞാനങ്ങു വരാം. ഞാൻ വേലിചാടിക്കടന്ന് മുറ്റത്തെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും വിലാസിനി മുടന്തി മുടന്തി തിണ്ണയിലേയ്ക്കു വന്നു.
‘ എന്തിനാ വാസുക്കുട്ടൻ വിളിച്ചേ…?..’ ചേച്ചി ചോദിച്ചു. ‘ വില്ലേച്ചിയ്ക്ക് എന്തോ പറ്റിയെന്നു അമ്മ പറയുന്നതു കേട്ടു. അതോണ്ട് വന്നതാ.” ‘ അയ്യേ.. അമ്മ ഇതെല്ലാരോടും പറഞ്ഞു നടക്കുവാണോ…’ ചേച്ചി അമ്മയുടെ നേർക്കു തട്ടിക്കേറി.
‘ അവരു നമ്മക്കന്യരാണോ മോളേ.. ‘ എന്നും പറഞ്ഞ് അവർ അകത്തേയ്ക്കു പോയി ‘ എന്തു പററി ചേച്ചീ..?..’ ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ കാലേലൊരു മുള്ളൂ. കൊണ്ടതാ. അതു പഴുത്തുന്നാ തോന്നണേ.’ ‘ അട്ടേടെ മുള്ളാവുമ്പം പഴുക്കാൻ സാദ്ധ്യത കൂടുതലാ…’ ഞാൻ എങ്ങും തൊടാതെ ഒരു b09] b0gl ‘ എന്തട്ട.പോടാ അവിടുന്ന്. ?. വില്ലേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ഒരു ജാള്യത. ഞാൻ വാർത്ത കേട്ട സ്ഥിതിയ്ക്ക് കടിച്ച സ്ഥലവും അറിഞ്ഞു കാണും എന്ന് ചേച്ചിയ്ക്കു തീർച്ചയായി ‘ എന്റെ ചേച്ചീ. എന്നോടു പറഞ്ഞാ പോരാരുന്നോ. നല്ല വേദനയൊണ്ടോ..ഇപ്പം…?..” ‘ വേദനയില്ല. ശ്ലോ. നാണക്കേടായി. എട്ടാ. വാസുക്കുട്ടാ. മോനിതാരോടും പറയല്ല കേട്ടോടാ…’ ‘ എന്റെ ചേച്ചീ. വില്ലേച്ചീടെ കാര്യായതുകൊണ്ട് ഞാനൊരു കുഞ്ഞിനോടും പറയത്തില്ല.
എനിയ്ക്കു അത്രയ്ക്കു കാര്യാ..വില്ലേച്ചിയേ…”….(തുടരും)
