തിരിച്ചറിവിന്റെ രാത്രിക്ക് ശേഷം വീണ്ടും മുന്നേ നടക്കേണ്ട വെടിക്കെട്ടുകൾക്ക് തീ കൊളുത്തിയ മറ്റൊരു രാത്രിക്ക് മൂന്നു ദിവസത്തിനു ശേഷം കളം ഒരുങ്ങുകയായിരുന്നു.
ws
“എന്നോട് എന്താ മിണ്ടാത്തെ ഏട്ടത്തി….
എനിക്ക് എന്തോരം വിഷമം ആകുന്നുണ്ടെന്നു അറിയോ…
എനിക്ക് ഒട്ടും പറ്റുന്നില്ല…”
അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങൾ കഴുകി എടുക്കുന്ന നേരം കിച്ചു നീരജയുടെ അടുക്കൽ വന്നു നിന്ന് പറഞ്ഞു.
അവന്റെ ഇടറിയ സ്വരവും നെഞ്ചിലെ വേദനയും അറിഞ്ഞെങ്കിലും കാണാത്ത പോലെ നിൽക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.
മിണ്ടാതെ അപ്പോഴും തന്റെ ജോലി ചെയ്തതല്ലാതെ നീരജ അവനെ തിരിഞ്ഞു കൂടി നോക്കിയില്ല…
അവളിലെ പെണ്ണിനെ ചതിക്കുകയാണ് എന്ന ബോധ്യം നിറഞ്ഞു അവളെ മുറിപ്പെടുത്തുമ്പോഴും കൃഷ്ണൻ കെട്ടിയ താലിയിൽ അവൾ അവളെ തന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി.
“എനിക്കറിയാം…എത്ര ഇല്ലെന്നു കാട്ടിയാലും ഏട്ടത്തിക്ക് എന്നോട് ഉള്ള ഇഷ്ടവും അതിന്റെ നിറവും,…
എനിക്ക് കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു….
ഏട്ടത്തിയേക്കാൾ മൂത്തതായിരുന്നേൽ, കൃഷ്ണൻ ഞാൻ ആയിരുന്നേൽ…
എനിക്ക് കിട്ടിയേനെ…
ഒത്തിരി നോക്കി മിണ്ടാതിരുന്നാൽ മറന്നു പോവും, കാണാതിരുന്നാൽ മനസ്സിൽ നിന്ന് പോവും എന്നുമൊക്കെ കരുതി പക്ഷെ കഴിയുന്നില്ല…
എങ്കിലും ഇനി ഞാൻ വരില്ല…ശല്യപ്പെടുത്താനും മിണ്ടാനും ഒന്നും…”
ഇടറിപ്പറഞ്ഞു കിച്ചു നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ നീരജയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു. അലറി കരയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും
നെഞ്ചു കല്ലാക്കി അവൾ യാന്ത്രികമായി ഓരോന്നു ചെയ്തു.
*******************************
“അമലേ…..”
രാത്രി സുമയുടെ നീട്ടിയുള്ള വിളി കേട്ടാണ് അമലാമ്മയും നീരജയും വീടിന് പുറത്തു വന്നത്.
ഇരുട്ട് പരന്ന മുറ്റത്ത് തൂങ്ങിക്കിടന്ന സീറോ ബൾബിന്റെ മങ്ങിയ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ട് കോലായി കേറി വരുന്ന സുമയെ നോക്കി രണ്ടുപേരും നിന്നു.
“വല്ലതും അറിഞ്ഞോ അമലേ നീ….”
“എന്തറിഞ്ഞോന്നാ പറയാതെങ്ങനാ അറിയുന്നെ സുമേടത്തി…”
മുടി വാരി കെട്ടി അമലമ്മയ്ക്ക് പിറകെ നീരജയും ചെതുങ്ങി നിന്നു.
“കൃഷ്ണൻ ആരുടെയോ തല തല്ലി പൊട്ടിച്ചൂന്നു പറേണ കേട്ടു…
വസുവേട്ടൻ ഇപ്പൊ വന്നു കേറിയെ ഉള്ളൂ…”
സുമ പറഞ്ഞത് കേട്ട അമലാമ്മ വിറച്ചു പോയിരുന്നു…
“ഈശ്വര….ഇവനെക്കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഇനി എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ…ഇതെന്തണ്ടായത്….
ഡാ….ഡാ….കിച്ചു….”
കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയ അമലാമ്മയെ പിടിച്ചു നീരജ കണ്ണു തുടച്ചു തല കുനിച്ചു നിന്നു.
ഇനിയും അനുഭവിക്കാൻ ബാക്കി കിടക്കുന്ന കയ്പുകൾ ഏറ്റെടുക്കാൻ എന്ന പോലെ.
“എന്താ….അമ്മേ….എന്ത് പറ്റി…”
നീരജയെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ മടി ഉണ്ടായിരുന്ന കിച്ചു പഠിക്കാൻ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു മുറിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു.
“എടാ…കൊച്ചേ നിന്റെ ഏട്ടൻ ആരുടെയോ തല തല്ലി പൊട്ടിച്ചൂന്ന്…..
ഇന്ന് വൈകിട്ട്…ഏട്ടൻ വന്നപ്പോൾ പറഞ്ഞതാ….”
“മോനു ഒന്നു പോയി അന്വേഷിക്കടാ….എത്ര കൊള്ളരുതാത്തവൻ ആയാലും നിന്റെ ഏട്ടൻ അല്ലെ….”
കണ്ണ് നിറച്ചു അമ്മ പറയുന്നത് കേട്ട കിച്ചു ഉടുപ്പ് മാറാനായി അകത്തേക്ക് നടന്നു, അപ്പോഴും തെറ്റെല്ലാം തന്റേതെന്നു ഏറ്റുകൊണ്ടെന്ന പോലെ നിന്ന നീരജയുടെ മുഖത്തേക്ക് അവൻ നോക്കിയില്ല.
“വന്നു കേറുന്ന പെണ്ണിന് ചൊണ ഇല്ലേൽ ഇങ്ങനെയ….കെട്ടുന്നേന് മുന്നേ അവന് ഇത്രേം പ്രശ്നം ഇല്ലായിരുന്നെന്നു തോന്നുന്നു…”
മിണ്ടാതെ എല്ലാം ഉള്ളിലടക്കി ഉരുകുന്ന നീരജയുടെ നേരെ സുമ വിഷം തുപ്പാൻ തുടങ്ങി.
“അവളെ പറയേണ്ട ഏട്ടത്തി…
അവനെക്കൊണ്ടു ഏറ്റവും കൂടുതൽ കണ്ണീരു കുടിച്ചത്‌ എന്റെ കുട്ടിയ…”
നീരജയുടെ കയ്യിൽ തലോടി ശ്വാസം വലിച്ചുകൊണ്ട് അമല പറഞ്ഞതുകേട്ട നീരജ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അമലാമ്മയുടെ മടിയിലേക്ക് വീണു.
“ഏട്ടത്തി…ഏട്ടനോട് ഒന്നു പറയുവോ കിച്ചുവിൻറെ കൂടെ ഒന്നു പോകാൻ…”
കിച്ചു താഴേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ അമലാമ്മ സുമയോട് ദയനീയമായി ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും പറയേണ്ടെന്റെ അമലേ…അവന്റെ ഒരു കാര്യത്തിനും ഇനി എന്നെ വിളിച്ചേക്കരുതെന്നു പറഞ്ഞാ കേറി വന്നത് തന്നെ…”
കഷ്ടം വെച്ചു താടിയിൽ കൈ വെച്ചു ഇരുന്ന സുമയെ നോക്കി ഇനി ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട എന്നു മനസിലായ കിച്ചു ഇറങ്ങി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
*******************************
“എന്തായി മോനെ…എന്തേലും വിവരം ഉണ്ടോ….”
രാത്രി ഏറെ വൈകി എത്തിയ കിച്ചുവിനെ കാത്തു തന്നെ അമലയും നീരജയും ഇരുന്നിരുന്നു.
“വായനശാലയുടെ അവിടെ പാർട്ടിക്കാരുടെ എന്തോ ബോർഡ് വെക്കുന്നതും ആയി വാക്ക് തർക്കം ഉണ്ടായത…
മധ്യസ്ഥം നിക്കാൻ വന്ന ചന്ദ്രൻ മാഷുടെ തലയ ഏട്ടൻ തല്ലിപ്പൊട്ടിച്ചേ…
പോലീസ് കേസ് എടുത്തിട്ടുണ്ട് പോരാത്തതിന് പാർട്ടിക്കാരും ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…”
“ഈശ്വര….എന്നിട്ട് അവൻ എവിടെയാടാ…”
“ഏട്ടനെ കുറിച്ചു വിവരം ഒന്നും ഇല്ല…
വധശ്രമത്തിനാ കേസ്, തല്ലിയ വഴിക്ക് ഓടി പോയെന്ന കേട്ടത്…”
“ഇനിയും എന്തൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരും എന്റെ ഭഗവാനെ…”
“പോരുന്ന വഴിക്ക് സുഭാഷേട്ടനെ കണ്ടു,
വീട്ടിലേക്ക് ആരും പ്രശ്നമുണ്ടാക്കാൻ വരില്ല പക്ഷെ ഏട്ടനെ ഇനി നോക്കണ്ടാന്നു പറഞ്ഞു.”
“നാശം…പിടിച്ചവൻ, എന്നും അവനെക്കുറിച്ചോർത്തു തീതിന്നാനാ എനിക്ക് യോഗം…
ഇപ്പൊ ഈ പാവം പെണ്ണിനും…
എന്നോട് പൊറുത്തേക്കണേ മോളെ ഇതുപോലൊരു യോഗം നിന്റെ തലയിൽ വെച്ചു തന്നതിന്.”
നീരജയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അമലാമ്മ പറഞ്ഞു.
“കിച്ചു…..!!!!”
ആലോചനയിലാണ്ട് കിടന്നിരുന്ന കിച്ചു രാത്രി വൈകിയും ഉറങ്ങിയില്ലായിരുന്നു.
നീരജയുടെ വിളി കേട്ട പെട്ടെന്ന് അവനൊന്നു ഞെട്ടി.
“ഏട്ടൻ എന്തായിട്ടുണ്ടാവും…ഇനി അവര് വല്ലോം ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവുവോ.. ”
വാതിൽ പടി കടന്നു നേര്യതിന്റെ തുമ്പ് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.പേടിയോടെ വിറച്ചു ചോദിക്കുന്ന ഏട്ടത്തിയെ അവൻ നോക്കി നിന്നു.
കഴുത്തിലെ താലിയുടെ ആയുസ്സിനെ കുറിച്ചു എത്ര ദുഷ്ടൻ ആണെങ്കിലും പെണ്ണ് ഓർത്തിരിക്കും എന്നു കിച്ചുവിന് തോന്നി.
“ഏട്ടൻ നാട് വിട്ടതാവാനാ ചാൻസ്….അവരുടെ കയ്യിൽ പെട്ട് കാണാൻ ഒന്നും വഴിയില്ല….
പ്രശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ഒന്നു ഒതുങ്ങി കഴിയുമ്പോൾ വരുവായിരിക്കും…”
“ഉം….”
“അമ്മ…”
നീരജ വീണ്ടും ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ട കിച്ചു ചോദിച്ചു.
“കുറച്ചു മുന്നെയ ഉറങ്ങിയെ….”
“ഏട്ടത്തിക്കും ഉറങ്ങായിരുന്നില്ലേ…”
“എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ലെടാ….കണ്ണടയ്ക്കാൻ വയ്യ….”
“ഏട്ടത്തി ശെരിക്കും ഏട്ടനെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ….”
നീരജയുടെ കണ്ണുകൾ കൂർത്തു അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ കിച്ചു തല താഴ്ത്തി പോയി.
“ഇത്രയും വേദനിപ്പിച്ചിട്ടും എങ്ങനെയാ ഒരാളെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയ….”
അവളെ നോക്കാതെ കിച്ചു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
