ന്റെ , പേരെന്താ ?
‘കുട്ടി കൃഷ്ണൻ’
പേര് പോലെത്തന്നെ ഒരു കുട്ടിയാണല്ലോടാ നീയ് .
അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല .
ഇനി വരുവോ ?
ഇല്ല .
എന്ത്യേ ?
നിക്ക് മതിയായി.
അത് കേട്ടതും ശാന്തേച്ചി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
അവൻ ശാന്തേച്ചിയെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നുപോയി .
എന്താ ചെക്കാ ഇങ്ങനെ നോക്കണത്.
ന്റെ ശാരദാമ്മേം ഇങ്ങനാ ചിരിക്വാ.
അന്റെ ശാരദാമ്മ കാണാൻ എങ്ങനാ, ന്നെ പോലെയാണോ ?
അല്ല , കാണാൻ നല്ല ചേലാ തടി ഒട്ടുവില്ല്യ .
ഇറങ്ങാൻ നേരം അവന്റെ നോട്ടം മൊത്തം ശാന്തേച്ചീടെ മൊലയിലാരുന്നു.
എന്നാടാ ഇങ്ങനെ നോക്കണത്.
നിക്ക് ഒന്നൂടി കുടിക്കാൻ തര്വോ ?
എന്ത് ?
മൊല .
ങും , അവർ മൂളി.
അവന്റെ തുപ്പല് പൊരണ്ട മൊല വീണ്ടും ബ്ലൗസിനുള്ളിലാക്കിക്കൊണ്ട് ശാന്തേച്ചി പറഞ്ഞു – ഇടയ്ക്കൊക്കെ വാ കേട്ടോ ..
അവൻ തലയാട്ടി ഒരു മുളിപ്പാട്ടും പാടിക്കൊണ്ട് അവൻ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്ന് തുടങ്ങി.
(തുടരും)
