ശാന്തേച്ചിക്ക് ഇതൊന്നും സഹിക്കവയ്യാണ്ടായി . വല്ലാത്തൊരനുഭൂതി , ഇതുവരെയില്ലാത്ത വികാരം .
കാമവല്ല , പ്രേമവാണോ ?
അവന്റെ ബീജാണുക്കൾ പൂറിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ , ശാന്തേച്ചി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കവിളത്ത് നല്ലൊരു കടി വച്ച് കൊടുത്തു.
മുടീം മാടിക്കെട്ടി വസ്ത്രോമിട്ട് അവർ പറഞ്ഞു – നല്ല ചക്കപ്പുഴുക്കൊണ്ട് കഴിച്ചിട്ട് പോടാ .
കുട്ടികൃഷ്ണൻ ഇപ്പോ കൂട്ടാരൊത്ത് കളിക്കാൻ പോകാറില്ല. കളിക്കാൻ പോണെന്ന വ്യാജേന അവൻ നേരെ ശാന്തേച്ചീടെ വീട്ടിലേക്ക് വരും. കപ്പ നടാനും കരിയിലവളമിടാനുവൊക്കെ അവനവരെ സഹായിക്കും. കിണറ്റീന്ന് വെള്ളോം വലിച്ച് ഇടവിളയായി നട്ട പച്ചക്കറികൾ അവൻ നനച്ച് കൊടുക്കും. പകരമായി വിയർത്തൊലിച്ച് നിക്കുന്ന ശാന്തേച്ചീടെ മൊല അവന് കിട്ടും . അത് കയ്യിലിട്ട് ഉടയ്ക്കുമ്പോ തെളിഞ്ഞ് വരണ പച്ച ഞരമ്പുകൾ അവൻ അൽഭുതത്തോടെ നോക്കി നിക്കും. ദെവസവും അവരുടെ മൊലകൾ അവന്റെ കയ്യീ കെടന്ന് വീർത്ത് വീർത്ത് വന്നു. അവൻ മുലക്കണ്ണ് ഉറിഞ്ചി വലിക്കുമ്പോൾ ശാന്തേച്ചി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിക്കും.
ശാന്തേച്ചീടെ വീട്ടീ പോകാൻ അവനെ പ്രലോഭിപ്പിച്ച ആദ്യത്തെ കാര്യം അവരുടെ കപ്പളങ്ങാ മൊലകളാണ് , രണ്ടാമത്തേത് അവരുടെ കൈപ്പുണ്യവും . കപ്പ പുഴുങ്ങിയതും കാന്താരി മൊളകിട്ടരച്ച വെള്ള ചമ്മന്തിയുമായിരുന്നു അവനേറെ പ്രിയം. അതറിഞ്ഞോണ്ടാവണം ശാന്തേച്ചി അവനത് മതിയാവോളം ഒണ്ടാക്കി കൊടുക്കും. ഇടയ്ക്ക് മാത്രം കിട്ടുന്ന കപ്പയും പോത്തിന്റെ വാരി എല്ലും കൂട്ടിപ്പുഴുങ്ങിയതും ആർത്തിയോടെ അവൻ കഴിക്കും. പോകെ പോകെ അവന്റെ ശരീരം കരുത്തുറ്റ് വന്ന് തൊടങ്ങി.
(തുടരും)