ഓർമ്മയിൽ ഓമനിക്കും ബസ് യാത്ര 35

റീന കൈയുയർത്തി ജയേഷിൻ്റെ തലക്കു പുറകിൽ പിടിച്ചു അവളുടെ മുല വായിലേക്കു തള്ളി വെച്ചു. ജയേഷിൻ്റെ കൈ റീനയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്കു നീങ്ങി. തുടകളിൽ തലോടിയ ശേഷം കൈ അടിവയറിലേക്കു കൊണ്ടു പോയി. റീനയുടെ മദനപ്പൊയ്‌ക ഇപ്പോൾ എങ്ങിനെ ഉണ്ടാവുമെന്നു അറിയാൻ വല്ലാത്ത ആകാംക്ഷ. നനഞ്ഞു കുളിച്ചിരിക്കുകയായിരിക്കുമോ? ബ്ലാങ്കറ്റ് കൊണ്ടു പുതച്ചിരിക്കുകല്ലേ, സാരി പൊക്കിയാലും കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ. സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ജയേഷ് റീനയുടെ സാരി മുട്ടിനു മുകളിലേക്കു പൊക്കി. റീനയുടെ അവസ്ഥയും തന്റേതു പോലെയെന്നു ജയേഷിനു തോന്നി. എതിർപ്പു കാണിച്ചില്ല എന്നു മാത്രമല്ല, തുടകൽ കുറച്ചു അകത്തിയും വെച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു.

ജയേഷ് റീനയുടെ തുടകളിലൂടെ കൈ ഓടിച്ചപ്പോൾ തുടകൾ കൂടുതൽ അകത്തിത്തരുന്നു. പാൻ്റിയിൽ വിരൽ മുട്ടിയപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായി റീനയുടെ അവസ്ഥ. പാൻ്റി ആകെ നനഞ്ഞു കുളിച്ചിരിക്കുന്നു, പാൻ്റി വശത്തേക്കു മാറ്റി പാൻ്റിക്കകത്തേക്കു വിരൽ കയറ്റാൻ നോക്കി. പൂർച്ചാലിൽ ഒരു വിരൽ ഓടിച്ചു നോക്കി. റീന പുളയുന്നതു കണ്ടു. ആ പാൻ്റി ഊരി എടുത്താലെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ ഒന്നു കളിക്കുവാൻ പറ്റുകയുള്ളു. ഈ ബസിൽ അതിനു എവിടെ അവസരം ?

റീനയെ തൻ്റെ കോലിൽ ഒന്നു തടവിക്കാൻ എങ്കിലും പറ്റിയെങ്കിൽ. ജയേഷ് റീനയുടെ കൈ പിടിച്ചു തൻ്റെ പാൻ്റിൻ്റെ മുൻപിലേക്കു കൊണ്ടു പോയി പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന കുട്ടൻ്റെ മുകളിൽ ആ കൈ അമർത്തി. റീനയുടെ കൈ വിരൽ ആ കോലിൻ്റെ സൈസ് പരിശോധിക്കുന്നതു ജയേഷ് കണ്ടു. പാൻ്റ് അഴിച്ചു കൈയ്യിൽ കൊടുത്താലോ? പാൻ്റിൻ്റെ സിബ്ബ് ഊരി റീനയുടെ കൈ ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിലേക്കു വെച്ചു. റീന ഒന്നു ഞെട്ടുന്നതു പോലെ തോന്നി.

“അഞ്ചു മണി ആയി ഇനി ആൾക്കാർ ഉണർന്നു തുടങ്ങും”, റീന കൈ പിൻ വലിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

ശരിയാണ്. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്തൊരു ചമ്മലാണ്. റീന സാരി ശരിയാക്കുന്നു. ബ്രായും ബ്ലൗസുമെല്ലാം നേരാം വണ്ണം ഇടുന്നു. ബസ് പാലക്കാട് അടുക്കുന്നു.

പാലക്കാട് കഴിഞ്ഞ ഉടനെ എതോ ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലിൻ്റെ മുൻപിൽ ബസ് നിർത്തി. ചായ കുടിക്കാൻ സമയം.

“പുറത്തു വരൂ, ബാത് റൂം നീറ്റ് അല്ലെങ്കിലും ഉണ്ടാവും”

ജയേഷിൻ്റെ പുറകെ റീന ഇറങ്ങി. റീന സ്ത്രീകളുടെ ബാത് റൂമിലേക്കു നീങ്ങുന്നതു കണ്ടു. പുരുഷന്മാർക്കിതൊന്നും ഒന്നും പ്രശ്‌നമേ അല്ല. അവർ ബസ് നിർത്തിയിരിക്കുന്ന പറമ്പിൽ തന്നെ കാര്യം സാധിക്കുന്നു.

മുഖം കഴുകി രണ്ടു ചായയും വാങ്ങി പുറത്തു വന്നപ്പോൾ റീന ഇറങ്ങി വരുന്നതു കണ്ടു.

“അവിടെ ആകെ വൃത്തി കേടാ..”

“എറണാകുളത്തു ചെല്ലട്ടെ..”, ജയേഷ് പറഞ്ഞു.

ജയ്യേഷ് റീനയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ശരിക്കുമൊരു സുന്ദരി തന്നെ. എങ്ങിനെ അങ്ങു വെറുതെ വിടും?

അതും കാര്യം ഇത്രത്തോളം പുരോഗമിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട്? എന്താണൊരു പോംവഴി?

“ഇനി ബസ്സിലേക്കു പോവാം. എനിക്കു ഉറക്കം വരുന്നു”, റീന ചിരിച്ചു.

“അയ്യോ !! ഒട്ടും ഉറങ്ങിയില്ലേ? അതെന്താ ഉറങ്ങാതിരുന്നത്?”

“ഒന്നു പോ..”, ചിരിച്ചു കൊണ്ടു റീന ബസ്സിലേക്കു നടന്നു.

ജയേഷ് ബസ്സിൽ കയറിയപ്പോൾ റീന ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.എന്തു ശാന്തമായ മുഖം. മുഖത്തു കവിൾ ചേർക്കുവാൻ തോന്നുന്നു. ഒന്നു കണ്ണടക്കട്ടെ. എന്തെങ്കിലും ഒരു ഐഡിയ ആലോചിക്കണമല്ലോ.

എറണാകുളത്തു കുറച്ചു പകൽ സമയം..

കളമശ്ശേരി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റീന കണ്ണു തുറന്നു. കലൂർ ഇറങ്ങുന്നതാണല്ലോ സൗകര്യം. ജയേഷ് കണ്ണടച്ചു തന്നെ.

“ഇറങ്ങാറായി വരുന്നു..”, റീന പറയുന്നതു കേട്ടു ജയേഷ് കണ്ണു തുറന്നു.

“ഞാൻ ഉറങ്ങുകയയായിരുന്നില്ല. നമുക്കു കലൂർ ഇറങ്ങാം..”

അവിടെ നിന്നു ഉദയമ്പേരൂർ ബസ് കിട്ടുമല്ലോ എന്നു റീന മനസ്സിൽ കരുതി. ഏഴരക്കു തന്നെ ബസ് കലൂരിൽ എത്തി കുറെ അധികം പേർ ഇറങ്ങാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഇവിടെ ടോയിലറ്റ്സ് ഉണ്ടാവുമോ..?”

“ഒന്നും ഒട്ടും വൃത്തി കാണില്ല. അതിൻ്റെ ഒക്കെ കണ്ടീഷൻ ദയനീയം ആയിരിക്കും. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. ഞാൻ താമസ്സിക്കുന്നതു ഇവിടെ അടുത്തു കടവന്തറ റോഡിലാണ്. അവിടെ പോയി ഫ്രെഷ് ആയി വീട്ടിൽ പോവാം. കുറച്ചു റിലാക്സഡ് ആയി പോകുന്നതല്ലേ നല്ലത്?”

“അയ്യോ! അപ്പോൾ വീട്ടിൽ എത്താൻ ലേറ്റ് ആകും. എട്ടര കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നു വിളി തുടങ്ങും. സുനിലും വറീഡ് ആകും.”

“അതിനല്ലേ വഴിയുള്ളത്. ഞാൻ അക്കാര്യം ശരിയാക്കാം.. സുനിലിനെ ഒന്നു വിളിക്കട്ടെ.”

എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്നു റീന കരുതി.

സുനിൽ പെട്ടെന്നു തന്നെ ഫോൺ എടുത്തു.

“നിങ്ങൾ അങ്ങു ഏത്തിയല്ലേ?”

“ഇല്ല സുനിൽ. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പാലക്കാട് ആണു. ഇവിടെ അടുത്തുള്ള കുതിരാനിൽ മരം വീണു. റോഡ് ബ്ലോക്ക് ആയിരിക്കുന്നു. അതു മാറ്റിയിട്ടെ ഇനി യാത്ര ഉള്ളൂ. ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂർ ലേറ്റ് ആകും”

ജയേഷ് എത്ര സമർത്ഥമായാണു പറഞ്ഞു ഒപ്പിക്കുന്നത്, റീന വിചാരിച്ചു.

“കഷ്ട്ടമായല്ലോ !!”

“പാലക്കാട് ആയതു ഭാഗ്യം. അടുത്ത് ഹോട്ടൽ ഉണ്ട്. ബ്രേക്ഫാസ്‌റ്റ് കഴിക്കാമല്ലോ. ഞാൻ ഫോൺ റീനക്കു കൊടുക്കാം..”

ജയേഷ് ഫോൺ റീനക്കു കൈമാറി

“ഇന്നു നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റോ?”, റീന തിരക്കി

“പതിവു സമയത്തു തന്നെ. യാത്രാ ബോറായല്ലേ? രണ്ടു മണിക്കൂറെങ്കിലും ലേറ്റ് ആകുമെന്നു ജയേഷ് പറഞ്ഞു”

മറിച്ചൊന്നും പറയാതിരിക്കുന്നതാണു ഭംഗി എന്നു റീന കരുതി.

“കുഴപ്പമില്ല. കോഫി കഴിയ്ക്കുമ്പോൾ സമയം പോയിക്കോളും”

“ശരി. വീട്ടിൽ എത്തിയ ശേഷം വിളിക്കണം”

“സുനിൽ വീട്ടിൽ വിളിച്ചു ഇക്കാര്യം ഒന്നു അറിയിക്കണം.”

“ഓഹ്, യെസ്. ഇപ്പോൾ വിളിച്ചു പറയാം.. അവർ വറി അടിക്കേണ്ടല്ലോ”

റീനയും തൻ്റെ പ്ലാനിനു കൂട്ടു നിൽക്കുന്നതു ജയേഷിനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.

“മഹാ കള്ളനാണല്ലോ. എത്ര മിടുക്കായിട്ടാണു നുണ പറയുന്നത്”

“രാത്രി മുഴുവനും ഇതായിരുന്നല്ലോ ആലോചന. എങ്ങിനെ റീനയെ കുറച്ചു സമയം കൂടി അടുത്തു കിട്ടുമെന്ന്”

“കിട്ടിയിട്ട് എന്തു ചെയ്യാനാ?”

“അതു ചെന്നിട്ടു കാണിച്ചു തരാം..”

ഒരു ഓട്ടൊയിൽ കയറി ഒരു കിലോമീറ്റർ യാത്ര ചെയ്തപ്പോൾ അവർ ഒരു രണ്ടു നില വീട്ടിൽ എത്തി. ഭംഗിയുള്ള ഒരു വീട്, മുൻപിൽ ചെറിയ ഒരു ഗാർഡനും.

“ഞാനൊന്നു കുളിച്ചു ഫ്രെഷ് ആകട്ടെ. അതു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ആര്യാസിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി വരാം. അകത്തു ബെഡ് റൂമിൽ ഒരു ബാത് റൂം ഉണ്ട്. റീന അതു ഉപയൊഗിച്ചോളൂ.. ഞാൻ വീടു പൂട്ടി പോയിക്കോളാം..”

ജയേഷ് ആര്യാസിൽ നിന്നു പൂരിയും ദോശയുമായി മടങ്ങി വന്നു വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ റീന ന്യൂസ് പേപ്പർ വായിച്ചു സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നു. എന്തോ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നു എന്നു അറിയാമെന്നതു കൊണ്ടായിരിക്കും മുഖത്തു കൂടുതൽ ചുവപ്പ്. കുളി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കൂടുതൽ തിളങ്ങുന്ന ദേഹകാന്തി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *