അതിനു് ഒരു മറുചോദ്യമാണ് എനിക്കു കിട്ടിയത്. ”നിന്റെ അമ്മ അറിഞ്ഞാൽ നീ എന്തു ചെയ്യും ?*, കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചിക്കെന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാണോ ?”
“അതെ ഗോപു, നീ മിടുക്കനാണു്; പ്രതേകിച്ചു് ഇക്കാര്യത്തിൽ “, എന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ നിന്നോടൊരു കാര്യം പറയട്ടെ ?”
“ഉം “പെണ്ണുങ്ങൾ മോഹിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന് നിനക്കുണ്ട്. നീ ചോദിച്ചാൽ ഒരു പെണ്ണും തരാതിരിക്കാൻ ഇടയില്ല* മറക്കാനാവാത്ത ഈ വാക്കു കേട്ട് ഞാൻ അദ്ദൂതപ്പെട്ടുപോയി. പക്ഷെ പ്രേമാ, നിനക്കറിയാമല്ലൊ,
പ്രമിലയുടെ ആ വാക്കുകൾ ഒരു പ്രവചനം പോലെ ഫലിച്ചു. പെണ്ണുങ്ങളെ വശീകരിക്കുന്നതിൽ ഒരു തടസ്സവും എനിക്കു നേരിട്ടിട്ടില്ല. എന്നു മാത്രമല്ല, പെണ്ണുങ്ങൾ എന്നെയാണ് പ്രഭലാഭിപ്പിക്കുന്നതു് ! അങ്ങനെ പെൺ വിഷയത്തിൽ അന്നു തുടങ്ങിയ എന്റെ ജൈത്രയാത്ര ഇന്നും അഭംഗുരം തുടരുന്നു. പ്രമീലച്ചേച്ചി എൻറെ ആദ്യ ഗുരുനാഥയായി. ആ ആഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ ഭർത്താവ് ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നു. ആ സമയത്തു് എനിക്ക് രാത്രി കാവലില്ലല്ലോ. അത്രയും നാൾ സലിച്ചിട്ട് ഇടയ്ക്ക് ഒഴിവു വന്നത് എനിക്ക് പ്രയാസമായി ഒറ്റയ്ക്കുള്ള രാത്രികൾ ഓരോന്നും വിരസങ്ങളായി.
പ്രമിളയുമായുള്ള മാരക കേളികൾ അത്രയ്ക്ക് അസ്വാദ്യമായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, എനിക്ക് ഇതിനൊക്കെ വേറെ പെണ്ണുമില്ലല്ലോ. ഇടയ്ക്ക് ഞാനവിടെ പോകുമായിരുന്നു. പക്ഷെ പകൽ കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല. ഒരു ചുംബനം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു മൂലയ്ക്കു പിടിത്തം… ഒരു മാസത്തോളം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ പിന്നെയും ടൂറിന് പോയി. അമ്മയോടു ചോദിച്ചു് പ്രമില പിന്നെയും എന്റെ കാവൽ ഏർപ്പാടാക്കി അത്തവണയും ഞങ്ങൾ രതിസാമ്രാജ്യത്തിൽ
നിന്നെപ്പോലുള്ളവർ കാമശാനം പോലുള്ള പുസ്തകങ്ങളിൽ വായിക്കുക മാത്രം ചെയ്തിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ആ പ്രായത്തിൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ അനുഭവിച്ചു സുഖിച്ചു. പല പോസിൽ പണ്ണാനും പ്രമീല എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. ഒരു രാത്രി തന്നെ രണ്ടും മൂന്നും പ്രാവശ്യവും ചിലപ്പോൾ പണ്ണി. അവൾക്ക് അതിനൊന്നും യാതൊരു വിഷമവുമില്ലായിരുന്നു. അത്തവണത്തെ കളികളും കഴിഞ്ഞു. ഇനി അയാൾ അടുത്ത ടൂർ പോകുന്നതു വരെ കാക്കണം. മൂന്നോ നാലോ ആഴ്ച മാത്രമാണെങ്കിലും ആ കാലയളവ് എനിക്ക്, നീണ്ടതായിത്തോന്നി. പമില അന്ന് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എന്റെ മനസ്സിൽ തിരയടിച്ച: ഞാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടാൽ ഒരു പണം നിഷേധിക്കുകയില്ല എന്നത്. അതൊന്നു പരീക്ഷിച്ചാലോ എന്നു ഞാൻ ആലോചിച്ചു. സ്ത്രീയുടെ ശരീരവും അതിന്റെ ഘടനയും അവളുടെ മനസ്സിന്റെ ചഞ്ചലാട്ടങ്ങളു. ഞാൻ ഹൃദിസ്ഥമാക്കിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു; ഇനി അതൊന്നു പരീക്ഷിക്കുകയേ വേണ്ടു..
നിനക്കോർമ്മയുണ്ടല്ലോ ഞങ്ങളുടെ വീടിന്റെ എതിർ ഭാഗത്ത് റോഡിന്റെ അങ്ങേ വശത്തു താമസിച്ചിരുന്ന സോമയ്യർ കുടുംബം; ചങ്ങനാശേരി കവലയിൽ ‘വിനായക സ്റ്റീൽസ് എന്ന പേരിൽ സ്റ്റീൽ പാതക്കട നടത്തിയിരുന്നവർ ആ വീട്ടിലെ കുമുദം എന്ന പെണ്ണ്. നീ മാർക്കും, എന്റെ ഇളയ രചച്ചി ലതികയുടെ പ്രായക്കാരി നൃത്തം പഠിക്കാൻ അവർ ഒരുമിച്ചാണ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നത്.
കാണാൻ വലിയ ചന്തമൊന്നുമില്ല. കണ്ണാടിക്കാരിന്റെ കോലൻ മുടി നറ്റിയിൽ ചാന്ത് പൊട്ട്; അധികം വണ്ണമില്ല; എപ്പോഴും പഠിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്ന പെണ്ണ്. ചേച്ചിമാരെക്കാണാൻ ഇടയ്ക്കിടെ അവൾ വീട്ടിൽ വരും; അന്ന് കുമുദവും കോളേജിലാണ്. അവളെ ഞാൻ ചേച്ചി എന്നു വിളിച്ചിരുന്നില്ല. അതിന് എന്റെ ചേച്ചിമാരേയും പേരു പറഞ്ഞാണല്ലോ ഞാൻ വിളിക്കാറ് ! കുമുദം എന്നെ ഒരു അനിയനെപ്പോലെയാണു കണ്ടിരുന്നതു്. മാർക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചെയ്യതു് തെറ്റായിപ്പോയില്ല എന്നെനിക്കു തോന്നാറുണ്ട്. ഒരു ദിവസം പതിവു പോലെ കുമുദം വിട്ടിൽ വന്നു. അമ്മയും എന്റെ ചേച്ചിമാരും കൂടി തിരുമംഗലം ക്ഷതത്തിൽ തൊഴാൻ പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. വീട്ടിൽ ആരെയും കാണാഞ്ഞ് കമല ഉറക്കെ വിളിച്ചു: ”എല്ലാവരും എവിടെപ്പോയി ? ആരുമില്ലേ ഇവിടെ ? ഞാൻ പുറകുവശത്തുള്ള ചായ്പ്പിലിരുന്നു വായിക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ വിളി കേട്ടു: എനിക്കൊരു ആശയം തോന്നി. ഞാൻ പുറത്തു വന്നു.
‘ങാഹാ, ഗോപൂ, നി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ ? കതകം തുറന്നിട്ട് എല്ലാവരും പുറത്തുപായെന്നു വിചാരിച്ചു; മൂത്ത ചേച്ചി എവിടെ ?
“ചായ്പ്പിലുണ്ട്. കുമുദം, അകത്തു വാ” അവൾ എന്റെ കൂടെ ചായിലേയ്ക്ക് വന്നു; അതിൽ പുതുമയൊന്നുമില്ല; അവൾക്കെന്നെ സംശയിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ അവളോടു തമാശാക്ക പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും. ചായ്പ്പിൽ വന്ന അവൾ അവിടെ ആരെയും കാണാത്ത് അതിശയിച്ചു. ‘ഗോപു, ഇതു കുറേ കൂടിപ്പോയി; എൻറടുത്തു തമാശ കാണിക്കരുതു്, എനിക്ക് ഒരുപാടു ജോലിയുണ്ടു്”, അവൾ പോകാനൊരുങ്ങുകയാണ്. പെട്ടന്നുള്ള പോക്കിൽ അവളുടെ കാൽ കട്ടിലിൽ നിന്നു താഴേക്ക് ഞാൻ നീക്കിയിട്ടിരുന്ന കൊതുകുവലയിൽ ഉടക്കി. ബാലൻസ് തെറ്റി അവൾ വീണില്ല, പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണട മുഖത്തു നിന്ന് താഴെ വീണു. ഞാനതു ഉടന കുനിഞ്ഞ് എടുത്തു. “ഇതു തിരികെ വേണോ ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഗോപു, എന്താ നിനക്കു പറ്റിയേ ?“ അവൾക്കു പിന്നെ ചിരി വന്നു. “എന്താ നിനക്കു വേണ്ടതു”
തുടരും …..
