കുരുതിമലക്കാവ് – 5

പിറ്റേ ദിവസം മാധവി തിടുക്കപ്പെട്ടു ആദിവാസി കുടില്‍ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…
അവളുടെ മനസു ഭയത്തിന്‍റെ പെരുമ്പറ മുഴക്കി….
അവളുടെ കൈകള്‍ ചെറുതായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ……. ചെയ്യാന്‍ പോകുന്നത് അവള്‍ക്കു പുതുമയുള്ള കാര്യം ഒന്നുമല്ലങ്കിലും ഇത് ആള് വേറെ ആണെന്ന് അവള്‍ക്കു നല്ല ബോധ്യമുണ്ട്….
പരുപാടി അല്‍പ്പം ഒന്ന് പാളിയാല്‍ തന്‍റെ ഉടലില്‍ തല കാണില്ല…. അതും അവള്‍ക്കു നല്ല നിശ്ചയമാണ്…
അവള്‍ വേഗത്തില്‍ നടന്നു…… ആദിവാസി മൂപന്റെ കുടിലിനു മുന്നിലെത്തി…. അവളൊന്നു ചുറ്റും നോക്കി…. പലവട്ടം വന്നിട്ടുണ്ട് അവിടെ പല ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി…..
എങ്ങും ചെറിയ ചെറിയ കുടിലുകള്‍……. മരത്തിന്‍റെ മുകളിലായി ധാരാളം ഏര്മാടങ്ങളും……..
ചുറ്റും പേടിപ്പെടുത്തുന്ന കാടാണ്……
അവള്‍ പതിയെ ഒന്ന് മുരടനക്കി…..
അവള്‍ക്കു മുന്നിലെ കുടിലില്‍ നിന്നും സുനന്ദ പുറത്തേക്കിറങ്ങി….. പതിവിനു വിപരീതമായി അവള്‍ ഒരു ഹാഫ് സാരിയാണ് ഉടുത്തിരുന്നത്,,,,,,
അതെന്തായാലും നന്നായി….. താന്‍ പറഞ്ഞിട്ടാണ് അവള്‍ ഇത് ഉടുത്തതെന്നു കുഞ്ഞംബുവിനോട് പറയാം ആ വകുപ്പിലും കുറച്ചു പണമോപ്പിക്കാം ……
പണത്തിനോട് അങ്ങേയറ്റം ആര്‍ത്തിയുള്ള മാധവി മനസില്‍ ഊറി ചിരിച്ചു…….
“അല്ല ഇതാര് മാധവി ചേച്ചിയോ…. എന്താ ചേച്ചി വന്നത്?”
സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് സുനന്ദ തിരക്കി…..
“മോളെ എനിക്ക് നീ ഒരു സഹായം ചെയ്തു തരണം…. ചക്കിയോടു പറയാന്നു വച്ച അത് ശെരി ആകില്ല…. അതാ ഞാന്‍ മോളെ തേടി വന്നത്”
വല്ലാത്തൊരു സങ്കടഭാവം മുഖത്തണിഞ്ഞ മാധവി പറഞ്ഞു….
“എന്താ എന്ത് പറ്റി മാധവി ചേച്ചി…… എന്നോട് പറയു….”
മാധവിയുടെ ചുമലില്‍ കൈവച്ചു കൊണ്ട് സുനന്ദ ചോദിച്ചു…
“അത് മോളെ….. എന്‍റെ മകള്‍ ചിരിതയെ മോള്‍ക്കറിയാലോ….. അവള്‍ക്കു വല്ലാത്തൊരു ക്ഷീണം പോലെ കുറച്ചു ദിവസമായി…… ഞാന്‍ കുറെ ചോദിച്ചിട്ടും അവള്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…..”
അല്‍പ്പം ഒന്ന് നിര്‍ത്തിയ മാധവി സുനന്ധക്ക് എതിര്‍വശം തിരിഞ്ഞു നിന്നു…എനിട്ട്‌ വീണ്ടും തുടര്‍ന്നു…..
“ഇന്ന് രാവിലെ അവള്‍ ഒന്ന് ചര്ധിച്ചു…. കാര്യം തിരക്കിയ ഞാന്‍ അവസാനം അവള്‍ക്കു ഗര്‍ഭം ആണെന്ന സത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു….ആരാണ് കാരണക്കരനെനു ഞാന്‍ എത്ര ചോദിച്ചിട്ടും അവള്‍ പറയണില്ല…… ഇതെങ്ങാനും നാട്ടില്‍ അറിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ ജീവിചിരിന്നിട്ടു കാര്യമില്ല…… എന്‍റെ നോട്ട കുറവാനെന്നെ നാട്ടുകാരും എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവും കരുതു……. ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം തകരും…..ഞാന്‍ ഒരുവിധം പറഞ്ഞു അത് കളയാനുള്ള അവളുടെ സമ്മതം വാങ്ങി”
മാധവി തേങ്ങി കരയാന്‍ തുടങ്ങി….. സുനന്ദ ഷോക്ക്‌ ഏറ്റപ്പോലെ നിന്നു….
“പക്ഷെ മോളെ മരുന്ന് വാങ്ങാന്‍ വൈദ്യരുടെ അടുത്ത് പോകാന്‍ പറ്റില്ല…. കാട്ടില്‍ എനിക്കറിയാവുന്ന ഒരു കുടുംബമുണ്ട്…. അവരില്‍ ഒരാള്‍ വൈധ്യമൊക്കെ അറിയുന്നവരാ,,,,, അവരുടെ അടുത്ത് പോയി രഹസ്യമായി മരുന്ന് വാങ്ങിക്കണം …..പക്ഷെ കാട് കയറാന്‍ എനിക്ക് തനിചാകില്ലലോ “
“ചേച്ചി കരയാതെ…. നമുക്ക് പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം….. ഞാന്‍ വരാം ചേച്ചിയുടെ കൂടെ… ആരും അറിയില്ല….. കുരുതിമലക്കാവില്‍ ഒരു പെണ്ണ് പെഴച്ചാല്‍ നാട് മുടിയും…. അതുണ്ടാകാന്‍ പാടില്ല…..കുഞ്ഞിനെ ഇല്ലാതാക്കുന്നത് വലിയ പാപമാണ്…… പക്ഷെ കുടുംബത്തിന്‍റെ മാനം നമ്മള്‍ നോക്കണ്ടേ അവളുടെ ഭാവിയും….”
സുനന്ദ മാധവിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..
രോഗി ഇചിച്ചിച്ചതും വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ചതും പാല്‍ തന്നെ…. മാധവിയുടെ ഉള്ളില്‍ വിജയകാഹളം മുഴങ്ങി….
പെട്ടന്ന് തന്നെ അവരിരുവരും കാട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു……
തനിക്കു വരാന്‍ പോകുന്ന സൗഭാഗ്യങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തു മാധവിയും…..
അല്‍പ്പ ദൂരം കാട്ടിലൂടെ നടന്ന അവര്‍ ഒരു ചെറിയ കുടിലിനു മുന്നില്‍ എത്തി….
“ഇതാണ് മോളെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ സ്ഥലം …..”
മാധവി സുനന്ധയോട് പറഞ്ഞു….
“ഞാന്‍ അകത്തു പോയി കാര്യം പറഞ്ഞു മരുന്നുമായി വരാം…
അത് പറഞ്ഞു മാധവി ആ കുടിലുന്നുള്ളിലേക്ക് കയറി….. സുനന്ദ പുറത്തു തന്നെ നിന്നു…..
കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം തന്‍റെ പുറകിലെ കാലൊച്ച കേട്ട അവള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….
ഇതുവരെ അവിടെങ്ങും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത മൂന്ന് പേര്‍ അവള്‍ക്കു പിന്നിലായി നില്‍ക്കുനതു കണ്ട അവള്‍ ഭയന്നു….
അവള്‍ കുടിലുന്നുള്ളിലേക്ക് നോക്കി….
അവര്‍ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ ഭയപ്പടോട് കൂടി അവള്‍ നിന്നു…..
അവിടെ നിന്നും ഓടാന്‍ തുടങ്ങിയ അവളെ അവര്‍ മൂന്നു പേരും ചേര്‍ന്ന് പിടിച്ചു വച്ച്….
അവള്‍ അലറി കരഞ്ഞു…. മാധവിയെ വിളിച്ചെങ്കിലും പക്ഷെ ആ വിളി കേള്‍ക്കാന്‍ അവിടെ ആരും ഉണ്ടായില്ല….
“നോക്ക്… മര്യാദക്ക് ഞങ്ങള്‍ പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചാല്‍ നിനക്ക് ഇനിയും ജീവിക്കാം… ഞങ്ങള്‍ നിന്നെ ഉപ്ദ്രവിക്കില്ലാ…… ഒരു പോറലും പോലും ഏല്‍ക്കാതെ കൊണ്ട് ചെല്ലന്നാണ് കല്‍പ്പന”
കൂട്ടത്തില്‍ ക്രൂരമായ മുഖത്തോട് കൂടിയ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞു…
ആരുടെ കല്‍പ്പന എന്ത് കല്‍പ്പന… സുനന്ദ ഒനും മനസിലാക്കാതെ അവരുടെ കൈകളില്‍ കിടന്നു കുതറി വിളിച്ചു…. അവളുടെ ആ അലര്‍ച്ച പക്ഷെ ആ കാടിനുള്ളില്‍ ആരും കേട്ടില്ല….
അവര അവളെ ഭലമായി പിടിച്ചു വലിച്ചിഴച്ചു ….. അവള്‍ കാലുകള്‍ ഇട്ടടിച്ചു….
എവിടെ നിന്നോ കിട്ടിയ ഒരു ശക്തിയില്‍ അവള്‍ അവരുടെ കൈ വലയത്തില്‍ നിന്നും കുതറി മാറി കാട്ടിലേക്കോടി…..
അവര്‍ അവള്‍ക്കു പിന്നാലെയും….
വഴികള്‍ പോലും അറിയാതെ അവള്‍ ഓടി…. അവളുടെ കിതപ്പ് കൂടി വന്നു ….. അവളുടെ ശരീരം കിടുകിടാ വിറച്ചു….

വലിയൊരു മരകൊമ്പ് തട്ടി അവള്‍ ഉരുണ്ടു വീണു….
തെറിച്ചു വീണ അവള്‍ഒരാളുടെ കാലിന്‍റെ അടിയില്‍ ചെന്ന് കിടന്നു…..
ഭയത്തോടെ അവള്‍ അയാളെ നോക്കി….. അനിരുദ്ധന്‍…… അവള്‍ അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോലെക്കും അവളെ പിടിക്കാനായി വന്ന മൂന്നു പേര്‍ അവളുടെ അടുക്കിലെക്കെതി ……
അനിരുദ്ധന്‍ അവളെ പിടിചെഴുന്നെല്‍പ്പിച്ചു …… അവള്‍ അവന്‍റെ കൈകളില്‍ കിടന്നു വിറച്ചു….
അവളെ പിടിക്കാന്‍ വന്നവര്‍ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി….
സുനന്ദ പേടിച്ചു വിറച്ചു അനിരുദ്ധന്റെ പുറകിലേക്ക് മാറി…..
“ദാ… അവളെയിങ്ങു തന്നിട്ട് തടി കേടാക്കാതെ വേഗം പോകാന്‍ നോക്ക്…”
മൂവരില്‍ ഒരാള്‍ അവനോടു ആക്നാപിച്ചു….
“അത് പറയാന്‍ താനാര”
അനിരുദ്ധന്‍ തന്‍റെ പുറകിലുള്ള സുനന്ദയെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“ഓഹോ… എന്നാല്‍ ഞങ്ങള്‍ ആരാണെന്ന് നീ ഇന്നറിയും”
അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവരില്‍ ഒരാള്‍ അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ആഞ്ഞടിച്ചു….
പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കിട്ടിയ അടിയില്‍ .. അടിതെറ്റി വീണ അനിരുദ്ധന്‍ പക്ഷെ സട കുടഞ്ഞെനീറ്റു…..
പിന്നീട വലിയൊരു ബലാബലം തന്നെ അവിടെ നടന്നു…..
കായികശ്കതിയില്‍ അനിരുദ്ധനോട് മത്സരിച്ചു ജയിക്കാന്‍ ആകാതെ അവര്‍ മൂന്നു പേരും മൂന്നു ദിക്കിലെക്കോടി……
അനിരുദ്ധനെ നന്ദി പൂര്‍വ്വം നോക്കിയാ സുനന്ദ അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും ഒലിക്കുന്ന രെക്തം കണ്ടു…..
അവള്‍ വേഗം തന്നെ അടുത്ത് കണ്ട ചില പച്ചമരുന്നുകള്‍ പറിച്ചെടുത്തു അവന്‍റെ മുഖത്ത് വച്ചു….
“ആരണവര്‍…. എന്തിനാ അവര്‍ നിന്നെ ഉപദ്രവിക്കാന്‍ വന്നത്…”
അനിരുദ്ധന്‍ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന് അവള്‍ പോട്ടികരഞ്ഞുകൊണ്ട് അതുവരെ നടന്ന സംഭവങ്ങള്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു….
അവന്‍ അവളെ തന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തി….
അവള്‍ ശരിക്കും അത് ആഗ്രഹിച്ചപ്പോലെ അവന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ കിടന്നു വിതുമ്പി…
“കരയണ്ട….. ഒന്നും പറ്റിയില്ലലോ”
അനിരുദ്ധന്‍ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു….
“ആരും ചോദിക്കാനും പറയാനും ഇല്ലാത്ത എന്നെ ആര്‍ക്കും എന്തും ചെയ്യാലോ…. ഇങ്ങനൊരു ഭയനാക ദിവസം ഞാന്‍ കൊച്ചു നാള്‍ മുതല്‍ സ്വപ്നം കാണുനതാണ്…..”
സുനന്ദ വിതുമ്പി കരഞ്ഞു…
“ആരു പറഞ്ഞു നീ ആരു ഇല്ലതവളാണന്നു… ഞാനുണ്ട് …. ഇനിയെന്നും…എനിക്കും ആരുമില്ല…. നമുക്കിനി നമ്മള്‍ മാത്രം മതി…”
അനിരുദ്ധന്റെ ആ വാക്കുകള്‍ കേട്ട അവള്‍ അവനെ ചുംബനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് മൂടി…..
അവനോടുള്ള ഇല്ലാത്ത ദേഷ്യം അവളുടെ മനസില്‍ വലിയൊരു സ്നേഹത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചു……
അവന്‍റെ മാറില്‍ ഒരു കാമുകിയെപ്പോലെ അവള്‍ കിടന്നു …..
എല്ലാം ജയിച്ചവനെ പ്പോലെ അനിരുദ്ധന്‍ മനസില്‍ ചിരിച്ചു …..
ഇതെല്ലം കണ്ടു കൊണ്ട് രണ്ടു കണ്ണുകള്‍ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…………..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *