കിടക്കയില്‍ കിടന്ന രമ്യക്ക് അപ്പോളും എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു മാനസികാവസ്ഥ ആയിരുന്നു……
ചേച്ചിയുടെ കരസ്പര്‍ശം അവളുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചപ്പോള്‍ രമ്യ ഒന്ന് ഞെട്ടി…..
തന്‍റെ ഒഴുകി കൊണ്ട് നിന്ന കണ്ണു നീര്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ രമ്യ രാധികയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…
“എന്ത് പറ്റി മോളെ…. എന്തിനാ എന്‍റെ കുഞ്ഞു കരയുന്നെ…?”
ഒരുപാട് സംശയങ്ങള്‍ മനസില്‍ ഇട്ടു കൊണ്ട് രാധിക ചോദിച്ചു…
“സന്തോഷം കൊണ്ടാ ചേച്ചി….. ശ്യാം എന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു,…… ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുനതിലും കൂടുതല്‍…….. പക്ഷെ അവന്‍റെ സ്നേഹം ഈ ജീവിതം മുഴുവന്‍ എനിക്ക് അനുഭവിക്കാന്‍ യോഗമുണ്ടാകുമോ “…
പകുതിക്ക് നിര്‍ത്തിയ രമ്യ അറിയാതെ പൊട്ടികരഞ്ഞു….
“എന്തിനാ മോളെ നീ ഇങ്ങനൊക്കെ ആലോചിക്കുന്നെ…. ശ്യാം നല്ല പയ്യനാ…. അവന്‍ നിന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും…..”
രാധികയുടെ കണ്ണുകളും നിരഞ്ഞുവെങ്കിലും അവളതു കാണിക്കാതെ അനിയത്തിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു…..
“അതെനിക്കും അറിയാം ചേച്ചി….. പക്ഷെ കുരുതിമലക്കാവിന്റെ നിയമങ്ങള്‍ ചേച്ചിക്കും അറിയില്ലേ.”….
രമ്യ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ രാധികയ്ക്ക് തന്‍റെ സങ്കടം പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ കഴിയാതെ പോയി…. അവളും ര്മ്യയ്ക്കൊപ്പം അറിയാതെ കരഞ്ഞുപ്പോയി……
“ഇല്ല മോളെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല…. പരദേവത കാവലുണ്ടാകും….”
അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാധിക രമ്യയെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള്‍ കുരുതിമലക്കാവിന്റെ ചരിത്ര സത്യം അറിയാവുന്ന രാധികയുടെ ഉള്ളില്‍ വലിയൊരു തീ ഗോളം അവളെ വിഴുങ്ങാന്‍ എന്നപ്പോലെ പടര്‍ന്നു നിന്നു……
ശ്യാം അപ്പോളും തന്‍റെ കട്ടിലില്‍ വച്ച ഓലകെട്ടിലേക്ക് നോക്കി കിടക്കുവാരുന്നു…..
വായിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നുള്ള വലിയ മത്സരം ശ്യാമിന്റെ മനസില്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു…..
വായനാശീലമുള്ള ശ്യാം ഒടുവില്‍ അത് വായിക്കാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു…. ആ തീരുമാനം ശേരിവക്കുന്നതുപ്പോലെ അവന്‍റെ മുന്നിലെ ജനാല പാളിയില്‍ ഒന്ന് പതിയെ ഒരു കാറ്റില്‍ തുറന്നു….
ആകാശത്ത് തെളിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പൂര്‍ണ ചന്ദ്രന് അകത്തെ വെളിച്ചത്തിനെക്കള്‍ പ്രകാശം അവനു നല്‍കി…..
അവന്‍ അല്‍പ്പനേരം ആ പൂര്‍ണചന്ദ്രനെ നോക്കി……. അവനെ വീണ്ടും വീണ്ടും അത്ഭുതത്തിന്റെ വലിയ ഗര്‍ത്തത്തിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടുകൊണ്ട് ആ പൂര്‍ണ ചന്ദ്രനില്‍ അവന്‍ അത് കണ്ടു…….
ഇന്ന് രാവിലെ കിങ്ങിണി പുഴയുടെ തീരത്ത് കണ്ട അതെ നഗ്ന രൂപം…… അവന്‍ തന്‍റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയാതെ അതിലേക്കു വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി…..
അതെ അത് തന്നെ… ശ്യാം വ്യക്തമായി ഓര്‍ക്കുന്ന ആ രൂപം…..
അവനില്‍ ചെറിയൊരു വിറയലുണ്ടായി…… അവന്‍റ് കൈകള്‍ യാന്ത്രികമായി ആ ഓലകെട്ടുകള്‍ തിരഞ്ഞു…..
അവന്‍റ് കൈകളില്‍ തടഞ്ഞ ആ ഓലകെട്ടുകള്‍ അവന്‍ ചന്ദ്രന് നേരെ ഒന്ന് നീട്ടി…… ഇതെല്ലം താന്‍ തന്നെ ആണോ ചെയ്യുനതെന്ന അത്ഭുതം ശ്യാമിന്റെ മനസിനെ വിടാതെ പിടികൂടി…..
പൊടുന്നനെ എവിടെ നിന്നോ പറന്നു വന്ന ആ ചിത്രശലഭം ആ ഓലകെട്ടില്‍ വന്നിരുന്നു അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു….
അവന്‍ അതിനെയും നോക്കികൊണ്ട്‌ അല്‍പ്പ സമയമിരുന്നു……
ആ നാട്ടിലെ എല്ലാ പട്ടികളും ഒരുമിച്ചു ഒരിയിട്ടപ്പോള്‍ ശ്യാം പതിയെ ജനല്‍ വഴി പുറത്തേക്കു നോക്കി……
ആ ജനലിലൂടെ നോക്കിയാ അവന്‍ വീണ്ടും ഞെട്ടി……. ആ വീടിന്‍റെ മരംകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഗേറ്റിന്റെ ഒരു തൂണില്‍ അതാ ആ വലിയ ഗരുഡന്‍ നില്‍ക്കുന്നു…..
അതിന്റെ കണ്ണുകളിലെ തീക്ഷണത ശ്യാം വ്യകതമായി കണ്ടു….
പട്ടികള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ഒരിയിട്ടപ്പോള്‍ അത് വഴി വന്ന ആ കറുത്ത പൂച്ചയ്യെയും അവന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു……
ആകെ പാടെ ഒരു പ്രേത സിനിമ കാണുന്ന ഒരു ഫീലാണ് ശ്യാമില്‍ ഉണ്ടായത് …..ചെറിയൊരു ഭയവും……
അവനെ നോക്കികൊണ്ട്‌ ആ പൂര്‍ണ ചന്ദ്രന് ഒന്ന് കണ്ണടച്ച പോലെ അവനു തോന്നി…… കാരണം ഇപ്പോള്‍ കാണുനതെല്ലാം അവനു യാന്ത്രികങ്ങളാണ്…………..
അവന്‍ പതിയെ ആ ഓലകെട്ടിലേക്ക് നോക്കി…. അതിന്റെ തലവാചകം എഴുതിയ ഓല പഴയതിനെക്കാളും ശോഭിച്ചപ്പോലെ അവനു തോന്നി………
“കുരുതിമലക്കാവിന്റെ ചരിത്രം”
ആ ഓലകെട്ടു അവനോടു പോലും അനുവാദം ചോദിക്കാതെ അവന്‍റെ വായനക്ക് ശേഷം താഴേക്കു ഉതിര്‍ന്നു വീണപ്പോള്‍ ശ്യാമിന് ഒരു അത്ഭുതവും തോന്നിയില്ല…… അതിലും വലുതാണ്‌ തനിക്കു മുന്‍പില്‍ ഇപ്പോള്‍ അരങ്ങേറി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്……
ശ്യാം ഒന്ന് കൂടി പുറത്തേക്കു നോക്കിയപ്പോള്‍ ഗരുഡനും പൂച്ചയും ചന്ദ്രനും പ്രകൃതിയും എല്ലാം അവനെ മാത്രം നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ഒരു പ്രതീതി അവനിലുണ്ടാക്കി……….
അവന്‍ വായിക്കാന്‍ ആരംഭിച്ചു…….
“ഈ ഓലകെട്ടുകള്‍ അതിന്റെ അവകാശിക്ക് മുന്നില്‍ മാത്രമേ തുറക്കപ്പെടു…… കാരണം ഇത് എഴുതപ്പെട്ടത് അവനു വായിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്……. അവനിത് വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ പ്രകൃതിയിലെ സര്‍വ ചരാചരങ്ങളും അവനു കൂട്ടായി വരും……
ചന്ദ്രന് ആ കറുത്ത വാവിലും അവനു മാത്രമായി പ്രേകാശമെകും”
അത്രയും വരികളിലെ അവസാന വരികള്‍ വായിച്ചപ്പോള്‍ ശ്യാമിന്റെ ഉള്ളിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നി മറഞ്ഞു…..
അവന്‍ അവന്‍റെ ആ റൂമില്‍ ചുമരില്‍ തൂക്കിയ കലണ്ടറിനു നേരെ കുതിച്ചു…….
അവന്‍ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…. അതെ ഇന്നു അമാവാസി ആണു കറുത്ത അമാവാസി…… പക്ഷെ ചന്ദ്രന് ഇപ്പോളും…… അവന്‍ വീണ്ടും ജനലുകള്‍ വഴി പുറത്തേക്കു നോക്കി…… ഞെട്ടി വിറച്ച ശ്യാം അവന്‍റെ കിടക്കയിലേക്ക് വീണു……
അവനു ചുറ്റും കണ്ണില്‍ കുത്തിയാല്‍ പോലും അറിയാത്ത അത്ര ഇരുട്ട്….. ഒരു മിന്നാമിനുങ്ങിനെ പോലും അവന്‍ കണ്ടില്ല…..
അത്ര നേരം തനിക്കു പ്രകാശം തന്ന പൂര്‍ണചന്ദ്രന്‍ അവിടെ നിന്നും പോയിരിക്കുന്നു…..ആ വലിയ ഗരുഡനും പൂച്ചയും ചിത്രശലഭവും അവിടില്ല…..
ഇതെന്തുപറ്റി….. പെട്ടന്നിങ്ങനെ ….. ശ്യാം ആകെ വിയര്‍ത്തു കുളിച്ചു…..അവന്‍റെ ശരീരം വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി……
അവനു കുളിര്‍മയേകി ഒരു ചെറിയ കാറ്റ് അവനെ തഴുകി മറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവനു തെല്ലാശ്വാസം തോന്നി…..
അവന്‍ വീണ്ടും ആ ഓലകെട്ടു എടുത്തു വായിച്ചു…..
“ആദ്യം അവിശ്വസിക്കുന്ന അവനില്‍ പ്രകൃതി തന്നെ വിശ്വാസത്തിന്റെ കണികകള്‍ നിറയ്ക്കും”
അത് വായിച്ചപ്പോള്‍ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു വിശ്വാസം ആ ഓലകെട്ടിനോട് ശ്യാമിന് തോന്നി….. അവന്‍ പുറത്തേക്കു വീണ്ടും നോക്കി…… അപ്പോളെക്കു അവന്‍ കണ്ട കൂരിരിട്ടു മാറി വീണ്ടും പ്രകൃതി അവനു നല്‍കിയ സ്ഥായി ഭാവത്തിലേക്കു തിരിച്ചു പോയി……
അവന്‍ അത് നോക്കി ചിരിച്ചു……
വീണ്ടും അവന്‍ വായനയിലേക്ക് മുഴുകി….. അവന്‍റെ വായനക്ക് കൂട്ടായി ആ ചിത്ര ശലഭവും വന്നെത്തി…….
വായനയില്‍ മുഴുകിയ ശ്യാമിന്റെ കണ്ണുകള്‍ പതിയെ അടയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അവന്‍ ഒന്നുകൂടി കണ്ണു ഇറുക്കി അടച്ചു തുറന്നു……
വീണ്ടും വായന തുടന്നു…..
“1938……. ഭാരതം സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി അഹോരാത്രം പോരാടി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു….. എങ്ങും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അലമുറകള്‍…..
കാറ്റില്‍ പോലും അതിന്റെ ഇബങ്ങള്‍ അലയടിച്ചു…..
ഓരോ ദിവസവും സമരത്തിന്റെ ഓരോ വിജയകൊടികള്‍ പാറിച്ചു കൊണ്ട് മഹാത്മജിയും കൂട്ടരും ഭാരത മണ്ണിനു വേണ്ടി പോരുതികിണ്ടിരുന്നു……ബ്രിട്ടീഷ് പടയുടെ കാല്‍ക്കല്‍ അടിയറവു പറയാതെയും … അടിയറവു പറഞ്ഞും പല നാട്ടു രാജ്യങ്ങളും ചിന്നി ചിതറി…….
എന്നാല്‍ ഇതൊന്നും അറിയാതെ,,,,, സമ്പല്‍സമൃദ്ധിയുടെയും സാഹോദര്യത്തിന്റെയും സന്തോഷത്തിന്റെയും നിറവില്‍ കുരുതിമലക്കാവ് തലപൊക്കി നിന്നു…………
അന്നത്തെ കുരുതിമലക്കാവിന്റെ നാട്ടുരാജാവായിരുന്നു പ്രജകളുടെ ഇഷ്ടരാജവ് കുറിച്യര്‍ തിരുമനസ് ……..
കുരുതിമാലക്കാവില്‍ മാത്രം എല്ലാവര്ക്കും നല്ലതുമാത്രമേ അവരുടെ നാടിനെ കുറിച്ച് പറയാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ……
ഇന്നുള്ളതിനേക്കാള്‍ സബന്നവും ആയിരുന്നു അന്നത്തെ നാട്……
വൈവിധ്യങ്ങളായ മരുന്നുകളാലും….. വൈദ്യന്‍ കുഞ്ഞബുവിന്റെ കഴിവുകളാലും കുരുതിമലക്കാവില്‍ അസുഖങ്ങളും ഇല്ലാതെയായി…..
എങ്ങും പൂത്തു വിടര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന അപൂര്‍വയിനം പൂക്കളും ….. മരങ്ങളും…..ചന്ദനത്തിന്റെ വസന്തം കൂടി ആയപ്പോള്‍ കുരുതിമലക്കാവ് അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഒരു സ്വര്‍ഗമായി ,മാറി…..
നാട്ടു രാജാവ് കുറിച്യരുടെ ബുദ്ധിയുടെയും വിവേകത്തിന്റെയും …. പരദേവതയുടെ അനുഗ്രഹത്താലും കുരുതിമലക്കാവില്‍ കള്ളങ്ങളും ചതിയും ഇല്ലതെയായ്യി…..
ആ നാട്ടിലെ അന്നത്തെ ഏറ്റവും സുന്ദരി ആയിരുന്നു സുനന്ദ,…..
കാട്ടുമൂപ്പന്‍ കാരണവരുടെ മകളുടെ ഉറ്റ തോഴിയായ് സുനന്ദ പക്ഷെ അനാഥയായിരുന്നു …….. ഒരു ദിവസം കാട്ടില്‍ വേട്ടക്കു പോയ കാട്ടു മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ കാട്ടിന്റെ അതിര്‍ത്തിയില്‍ നിന്നും കിട്ടിയതാണ് അവളെ…..
അന്നു മുതല്‍ അവള്‍ ആ നാടിന്‍റെ മകളായി….. എല്ലാവരും അവളുടെ ബന്ധുക്കളും…..
പൊതുവേ ആദിമ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ വില്കല്‍പ്പിച്ചു പോന്ന കുരുതിമലക്കാവില്‍ ആദിവാസ സമൂഹത്തിനായിരുന്നു നാടുവാഴിയുടെ കുടുംബം കഴിഞ്ഞാല്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ പ്രാധാന്യമുണ്ടായിരുന്നത് …….
കാട്ടില്‍ പോയി വിശേഷപ്പെട്ട മരുന്നുകളും മറ്റും ശേഖരിച്ചു അത് പുറം നാടുകളില്‍ കൊണ്ട് ചെന്നു വില്‍ക്കുനതായിരുന്നു ആ ഗ്രാമത്തിലെ പ്രധാന വരുമാനം…..
ആദിവാസി ഊരുകളിലെ സ്ത്രീകള്‍ പോലും സൗന്ദര്യം വിളിചോതുന്നവരരായിരുന്നു…..
സുനന്ദയെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്തവര്‍ ആയി ആ നാട്ടില്‍ ആരുമുണ്ടായിരുനില്ല…..
അനന്തരാവകാശികള്‍ ഇല്ലാത്ത നാടുവാഴിക്ക് സുനന്ദ സ്വന്തം മകളെ പോലെ ആയിരുന്നു…. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവള്‍ക്കുള്ള സമൂഹത്തിലെ വിലയും അത്രകണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു…..
അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരിക്കല്‍ പുറം നാട്ടു കാരനായ ഒരാള്‍ ആ ഗ്രാമത്തിലെത്തി…..
കണ്ടാല്‍ അങ്ങേയറ്റം മാന്യനായി തോനിച്ച അയാള്‍ പെട്ടന്ന് തന്നെ ആ ഗ്രാമത്തിന്‍റെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി……
അനിരുദ്ധന്‍… എന്നാ നാമധേയത്തില്‍ അറിയപെട്ട അയാള്‍ കുരുതി മലക്കാവിനെ കുറിച്ചു പഠിക്കാന്‍ എന്നാ വ്യാജേന വന്നതാണെന്ന സത്യം മാത്രം കളങ്കമില്ലാത്ത ആ ഗ്രാമം അറിഞ്ഞതേയില്ല…..
കാട്ടിലെ വില പിടിപ്പുള്ള മരുന്നുകളും അതിലേറെ വിലപ്പിടിപ്പുള്ള കാട്ടിലെ സുന്ദരികളും ആയിരുന്നു അയാളുടെ ലെക്ഷ്യം……
പണ്ട് മുതലേ വരുന്ന അദിതികളെ ദൈവതുല്യരായി കണ്ട കുരുതിമലക്കാവിലെ ജനങ്ങള്‍ അനിരുദ്ധനെ സ്വന്തം നാട്ടുക്കാരനെന്നപ്പോലെ സ്നേഹിക്കാന്‍ തുടങ്ങി……
അയാള്‍ക്ക്‌ താമസിക്കാന്‍ കാട്ടില്‍ തന്നെ വലിയൊരു ഏര്‍മാടവും നാട്ടുക്കാര്‍ തമ്പുരാന്‍റെ കലപ്പന പ്രകാരം ഒരുക്കി നല്‍കി…..
ആദ്യമാദ്യം എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റാന്‍ അനിരുദ്ധന്‍ എല്ലാവരോടും സൌമ്യ മായി പെരുമാറി…..
എന്നും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ചെറിയ ചെറിയ സഹായങ്ങള്‍ ചെയ്തു കൊടുത്ത അയാള്‍ പൊടുന്നനെ തന്നെ എല്ലാവരുടെയും വിശ്വാസം പിടിച്ചു പറ്റി…..
ഏതു വീട്ടിലും ഏതു അസമയത്തും അയാള്‍ക്ക്‌ വരാം എന്നുള്ള സ്ഥിതി ആയി…
കൂടെ കുറിച്യരുടെ നല്ല നടപ്പിനുള്ള സാക്ഷി പത്രംകൂടിയായപ്പോള്‍ അനിരുദ്ധന്‍ ആ നാട്ടിലെ ഒരു ഒഴിച്ച് കൂടാനാവാത്ത അങ്ങമായി മാറി…..
അങ്ങനെ കുരുതിമലക്കാവിന്റെ ഉത്സവം വന്നെത്തി…..
എങ്ങും ആഘോഷങ്ങളായി …… തോരണങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും കൊണ്ട് കുരുതിമലക്കാവ് വീണ്ടും ഒരു കന്യകയെ പോലെ തിളങ്ങി…..
ഉത്സവ ദിവസമാണ് അനിരുദ്ധന്‍ ആദ്യമായി സുനന്ദയെ കണ്ടത്…..
കാട്ടു മൂപ്പന്റെ മകളുടെ കൂടെ തൊട്ടടുത്ത ഗ്രാമത്തിലേക്ക് അഥിതിയായി പോയ സുനന്ദ മടങ്ങി വന്ന ദിവസമായിരുന്നു ഉത്സവം……
ഉത്സവ ദിവസത്തിന്‍റെ ഒരു വൈകുനേരം അനിരുദ്ധന്‍ മറ്റെല്ലാവരുടെയും കൂടെ കാവിലെത്തി…..
പലോരോടും കുശലം ചോദിച്ചു നിന്ന അയാള്‍ അത് വഴി കടന്നു പോയ സുനന്ദയെ കണ്ടു…..
ശരിക്കും തന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പോലുള്ള കാഴ്ച കണ്ട പോലെ അനിരുദ്ധന്‍ നിന്നു……
ഒരു അപ്സരസാണോ തന്‍റെ മുന്നിലൂടെ പോയത് എന്ന് അവന്‍ ഓര്‍ത്തു……
കുളിച്ചു കുറി തൊട്ട് പാവാടയും ബ്ലൌസുമിട്ടു …. അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നിതംഭം വരെ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന കേശഭാരത്തില്‍ നിന്നും അപ്പോളും വെള്ളം ഇട്ടു വീഴുനുണ്ടായിരുന്നു…..
കാവിനു മുന്നില്‍ നിന്നും തോഴുകുന്ന സുനന്ദയെ അനിരുദ്ധന്‍ ശരിക്കുമോന്നു നോക്കികണ്ടു………
ശാലീനമായ വെളുത്ത മുഖം…….. മാന്‍പേട പോലുള്ള കണ്ണുകള്‍…… വിടര്‍ന്ന നാസിക……അവളുടെ ചെറിയ അധരങ്ങള്‍ അതിന്റെ ചുവപ്പ് ഭംഗി അവളുടെ മുഖത്തിന്‍റെ മാറ്റു കൂട്ടി……
അവളുടെ കഴുത്തില്‍ തൂങ്ങിയാടി കിടന്ന ഒരു കറുത്ത പ്രത്യക തരത്തിലുള്ള മാല അവളുടെ മാറിനുമുകളിലെ ശരീര ഭംഗിക്ക് ആക്കം കൂട്ടി……
ചെറിയ മുഴിപ്പോടുകൂടിയ മാറിടങ്ങള്‍ അനിരുദ്ധന്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ കാമത്തിന്‍റെ കാഴ്ച പകര്‍ന്നു നല്‍കി……
അവളുടെ കൈവിരലുകള്‍ പോലും ഭംഗി ഉള്ളതായിരുന്നു…..
അനിരുദ്ധന്‍ മറ്റെല്ലാം മറന്നു അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…..
അത് മറ്റാരും കാണാതെ ശ്രദ്ധിക്കാനും അയാള്‍ മറന്നില്ല….
കാവിലെ കോമരം ഉറഞ്ഞു തുള്ളി വന്നു……
സുനന്ദയുടെ മുന്നില്‍ നിന്നു……
“ദേവി കാവിലമ്മേ…. സര്‍വങ്ങളും പൊറുത്തു മാപ്പ് തരണേ….. അടിയങ്ങളെ കാത്തുക്കൊള്ളണമേ.”
സുനന്ദയുടെ മധുരമൂറുന്ന ശബ്ദം അനിരുദ്ധന്റെ മനസിലെ കാമ വര്‍ണനകള്‍ക്ക് മാറ്റുകൂട്ടി………..
അവന്‍ മനസിലുറപ്പിച്ചു…. ഇവളെ എങ്ങനെയും അനുഭവിക്കണം….. അവന്‍റെ കഴുകന്‍ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു…… അവന്‍റെ ചുണ്ടിലെ ചിരിക്കുപ്പോലും ഒരു കാമ പ്രാന്തന്റെ അഴകുണ്ടായിരുന്നു…..
കാവിലെ പൂജകള്‍ക്ക് ശേഷം സുനന്ദ കൂട്ടുകാരി മൂപ്പന്റെ മകള്‍ ചക്കിയോടൊപ്പം വീട്ടിലേക്കു നടന്നു…..
നന്നേ ഇരുട്ടു പാറിയ ആ കാട് വഴിയില്‍ പക്ഷെ അവര്‍ക്ക് ഭയപ്പെടാന്‍ ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല ………..
ചൂട്ടു വെളിച്ചത്തിന്റെ പ്രകാശത്തില്‍ അവര്‍ കളി തമാശകള്‍ പറഞ്ഞു നടന്നു……..
പൊടുന്നനെ അവരുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ വന്ന അനിരുദ്ധനെ കണ്ട സുനന്ദയും ചക്കിയും ഒരുപോലെ പേടിച്ചു…..
അനിരുദ്ധന്‍ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു…… നാട്ടില്‍ വന്ന കേമനായ പുറം നാട്ടുക്കാരനെ കുറിച്ച് അവരിരുവരും കേട്ടിരുന്നെകിലും കാണുനത് ആദ്യമായി ആയിരുന്നു,,,,,,
അനിരുദ്ധനെ കണ്ട മാത്രയില്‍ മൂപ്പന്റെ മകള്‍ ചക്കി അവളുടെ മനസിന്‍റെ കോണില്‍ അവനായി ഒരു സൗരയൂഥം തന്നെ പണിഞ്ഞു….
കാണാന്‍ സുന്ദരനായ അനിരുദ്ധന്‍ പക്ഷെ ശ്രദ്ധിച്ചത് സുനന്ദയെ മാത്രമാണ്…..
കഴുകന്‍ തന്‍റെ ഇരയെ നോക്കുന്നപ്പോലെ അവന്‍ സുനന്ദയുടെ ശരീരം മുഴുവന്‍ കാമത്താല്‍ നോക്കി…..
സുനന്ധക്ക് അത് കണ്ടു ദേഷ്യമാണ് വന്നത്…..
എന്നാല്‍ അവന്‍റെ കാമാനോട്ടങ്ങള്‍ ചക്കിക്ക് നന്നേ ഇഷ്ടമായി…. അവള്‍ നാണത്താല്‍ പൂത്തുലഞ്ഞ ഒരു നവവധുവിനെ പോലെ കാണപ്പെട്ടു….
“ഞാന്‍ അനിരുദ്ധന്‍…. പുറം നാട്ടുകാരനാണ് …. ഇവിടെ വന്നിട്ട് കുറച്ചു നാളായെങ്കിലും നിങ്ങളെ ഇതുവരെ കാണാന്‍ പറ്റിയില്ല……”
അനിരുദ്ധന്റെ കാമം നിറഞ്ഞ നോട്ടം സഹിക്കവയ്യാതെ സുന്ദ അവനു നേരെ മുഖം കൊടുക്കാതെ നിന്നു….
“ഞാന്‍ കേട്ടു നിങ്ങളെ കുറിച്ചു…… നാട്ടില്‍ എല്ലാവരും നിങ്ങളെ കുറിചാണലോ ഇപ്പോള്‍ സംസാരം”
ചക്കിയുടെ മറ്റു ആദിവാസികളില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ ഭാഷ കേട്ട അനിരുദ്ധന്‍ തന്‍റെ ആകാംക്ഷ മറച്ചു വച്ചില്ല…..
“എന്നെ ഈ സുനന്ദയാണ്‌ നിങ്ങളുടെ സാധാരണ ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചത്”
അനിരുദ്ധന്റെ മനസു വായിച്ചറിഞ്ഞപ്പോലെ ചക്കി പറഞ്ഞു…..
അനിരുദ്ധന്‍ ചിരിച്ചു …….
അപ്പോളാണ് അനിരുദ്ധന്‍ സത്യത്തില്‍ ചക്കിയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് …… അടുത്ത് നിലവിളക്ക് നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആരും കരിവിളക്കിന്റെ ഭംഗി ആസ്വധിക്കില്ലലോ…….
പക്ഷെ ചക്കി കറുത്തിട്ടാണങ്കിലും ചെറിയൊരു സുന്ദരി ആയിരുന്നു….. അവളുടെ ചുരുണ്ട മുടി അവളുടെ മുഖത്തിന്‍റെ കറുത്ത സൌന്ദര്യത്തിനു കൊഴുപ്പേകി…..
പക്ഷെ അവളുടെ ഭൂമി ശാസ്ത്രം നോക്കിയാ അനിരുദ്ധന്റെ മനസൊന്നു നിറഞ്ഞു….
മുഖത്തിന്‍റെ ഭംഗി കുറവ് പക്ഷെ അവളുടെ ശരീരം നികത്തിയിരുന്നു….
ഒരു കൊച്ചു മദാലസ തന്നെ ആയിരുന്നു അവള്‍…..
അവളുടെ വലിയ മുലകളും അരകെട്ടും അതിനു സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതായിരുന്നു ,,,,,, ഒരു പ്രത്യക രീതിയിലുള്ള വസ്ത്രമാണ് ചക്കി ധരിച്ചിരുന്നത്…..
ഏതോ മൃഗത്തിന്റെ തോലുകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയതാണന്നു തോന്നുന്നു…. അനിരുദ്ധന്‍ ചിന്തിച്ചു….
മുട്ടോളം വരുന്ന ആ വസ്ത്രത്തില്‍ അവളുടെ ആ വലിയ മുലകള്‍ ഒതുങ്ങി കിടക്കാന്‍ നന്നേ പ്രേയാസപെട്ടു …..
അവളുടെ കാലുകള്‍ക്ക് ഒരു പ്രത്യക ഭംഗി അനിരുദ്ധന്‍ കാണാതെ ഇരുന്നില്ല……
അനിരുദ്ധന്റെ കാമ കണ്ണുകള്‍ ചക്കിക്ക് നല്ല്പ്പോലെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു …. അവളുടെ മനസില്‍ പ്രണയവും കാമവും ഒരുമിച്ചു വിരുനെത്തി…..
കാട്ടിലെ മൂപ്പന്റെ മകള്‍ക്ക് കാമം എന്നത് വലിയൊരു വികാരം തന്നെ ആയിരുന്നു….
കാട്ടിലെ പണികള്‍ക്ക് ശേഷം…….. അവിടെ കിട്ടുന്ന പ്രത്യക തരം കള്ളെന്നു വിശേഷിക്കപ്പെടുന്ന ആ പാനിയം എന്നും സേവിചെത്തുന്ന കാട്ടുവാസികള്‍ തങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരുടെ പൂറിലും കുണ്ടിയിലും ദിനവും സമയവും പരിസരവും നോക്കാതെ ഭോഗിക്കുന്ന കാഴ്ച എന്നും ചക്കിക്ക് കാമലോകത്തിന്റെ ജലനീരുറവക്ക് കാരണപാത്രമാണ്…..
പക്ഷെ മൂപ്പന്റെ മകളായതുകൊണ്ട് പേടികൊണ്ടോ ബഹുമാനം കൊണ്ടോ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ആരും വരാറില്ല…..
അതുകൊണ്ട് തന്നെ സാദാ സമയം കടി കയറി നടക്കുന്ന ചക്കിക്ക് പക്ഷെ മറ്റെല്ലാത്തിനും കൂട്ട് നില്‍ക്കുന്ന സുനന്ദ പോലും ഈ കാര്യത്തില്‍ അവള്‍ക്കു സംതൃപ്തി തരാന്‍ കൂടെ ഇല്ല …..
ഇതെല്ലം മങ്ങലത്തിനു ശേഷം മാത്രം ഉള്ള നല്ല കാര്യങ്ങള്‍ ആണെന്നാണ് സുനന്ദയുടെ പക്ഷം……
“സുനന്ദ എന്താണ് മിണ്ടാതെ നില്‍ക്കുനതു”
അനിരുദ്ധന്റെ ആ ചോദ്യമാണ് ചക്കിയെ തന്‍റെ സ്വപ്ന ലോകത്തില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ത്തിയത്……
“നിങ്ങള്‍ വഴിയില്‍ നിന്നു മാറു ഞങ്ങള്‍ക്ക് പോകണം”
സുനന്ദയുടെ നീരസം നിറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ പക്ഷെ ചക്കിക്ക് ഇഷ്ട്ടമായില്ല…
“എന്താ സുനന്ദ ഇത്…. അധിതികളോട് എന്നും സൌമ്യമായെ പെരുമാറാവു എന്നത് നിനക്കറിയില്ലേ?”
തെല്ലരിശത്തോടെയുള്ള ചക്കിയുടെ ആ ചോദ്യം പക്ഷെ സുനന്ദക്കു ഇഷ്ട്ടമായില്ല….
അവള്‍ അവിടെ നിന്നും അവളെ നോക്കി കെറുവിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു പോയി….
“അവള്‍ക്കു വേണ്ടി ഞാന്‍ ക്ഷേമ ചോദിക്കുന്നു…. അവള്‍ ചിലപ്പോള്‍ അങ്ങനാണ്”
ചക്കിയുടെ പുഞ്ചിരിച്ച മറുപടിയില്‍ അവളുടെ അസുഖം മനസിലാക്കാനുള്ള കഴിവ് പെണ്‍ വിഷയത്തില്‍ ആഗ്ര കണ്യനായ അനിരുദ്ധനു പെട്ടന്ന് സാദിച്ചു……..
ഇവള്‍ ചുമ്മാ ഒന്ന് വളച്ചാല്‍ ഒടിഞ്ഞു വീഴുമെന്നു അവനു മനസിലായി…. പക്ഷെ കാട്ടുമൂപ്പന്റെ മകളാണ് വെറുതെ ചാടികയറി കുളമാക്കണ്ട….. അനിരുദ്ധന്‍ മനസില്‍ ഓര്‍ത്തു…
“അത് സാരമില്ല അവര്‍ക്ക് എന്നെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു കാണില്ല… ഞാന്‍ പുറം നാട്ടുക്കരനല്ലേ”
അനിരുദ്ധന്‍ വിഷമം അഭിനയിച്ചു….
“അയ്യോ അങ്ങനെ ആണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ…. എല്ലാവര്ക്കും നിങ്ങളെ ഇഷ്ട്ടമാണല്ലോ……എനിക്കും”
വശ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരി കൂടി അനിരുദ്ധനു സമ്മാനിച്ചു നാണത്തോടുകൂടി ചക്കി അവിടെ നിന്നും നടന്നകന്നു……
അവളുടെ കുണ്ടി കുലുക്കിയുള്ള നടത്തം അനിരുദ്ധന്റെ കുട്ടനില്‍ ചെറിയൊരു ഇളക്കം ശ്രിഷ്ട്ടിച്ചു……….
