ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഉമ്മ സമ്മതിക്കുന്നില്ല. വയ്യ എന്നും പറഞ്ഞു തളർന്ന് കിടന്ന് ഉറങ്ങുകയാണ്. ഞാൻ ഒരു പെയിൻകില്ലർ ഉമ്മാക് കഴിക്കാൻ കൊടുത്തു.
“വയർ അമർത്തിപ്പിടിക്കുമ്പോൾ വേദന കുറവുണ്ട് നീ ഒന്ന് അമർത്തിപ്പിടിക്ക്.. ഇപ്പൊ ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പോവാനൊന്നും എനിക്ക് വയ്യ… ”
ഞാൻ ഉമ്മയെ എന്റെ മടിയിൽ കിടത്തി വയറിൽ കൈ വെച്ച് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഉമ്മ ചെറുതായി തേങ്ങുന്നുണ്ട്.. വേദന ചെറുതായി ശമിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാൻ പതിയെ കൈ പിൻവലിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഉമ്മ എന്റെ കൈ പിടിച്ചു പൊക്കിളിന്റെ അടിയിൽ അമർത്തിപ്പിടിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഞാൻ അൽപ്പം ആഞ്ഞിരുന്ന് ഉമ്മയുടെ അടിവയറ്റിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ പിടിച്ചിരുന്നപ്പോൾ എന്റെ കൈ കഴക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ വലതു കൈ മാറ്റി ഇടതു കൈ കൊണ്ട് അമർത്തിപ്പിടിക്കാൻ ഉമ്മയുടെ അടിവയറ്റിൽ നീക്കിവെച്ചതും ഉമ്മയുടെ ലൂസ് പാന്റ് അല്പം താഴ്ന്ന് പോയിരുന്നു. ആദ്യം ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയില്ല. എന്തോ ഒരു തെറ്റ് ചെയ്യുന്നത് പോലെ തോന്നി. കണ്ണുകൾ എടുത്ത് മാറ്റി ഞാൻ പതിയെ ഉമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. കണ്ണുകളടച്ചു ഉറങ്ങുകയാണ് പാവം. മുഖമാകെ ചുവന്നു തുടുത്തിരികുന്നു. ഇത്രയും കാലം അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഉമ്മയുടെ സൗന്ദര്യം അന്നെനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ നേടിയിരുന്നു. തക്കാളി കളറുള്ള ചുണ്ടുകൾക്ക് ഇത്ര മനോഹാരിത ഞാൻ ഇന്ന് വരെ ശ്രദ്ദിച്ചിട്ടില്ല. എന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കയറി… ഞാൻ ഉമ്മയെ അടിമുടി നോക്കി… ഉള്ളിൽ കുറ്റബോധം തോന്നുന്നുവെങ്കിലും എനിക്കാ സൗന്ദര്യം നോക്കാതിരിക്കാൻ ആയില്ല. ഞാൻ ഒരു നിമിഷം കണ്ണുകടച്ചു സ്വബോധത്തിലേക്ക് വരാൻ ശ്രമിച്ചു. നടക്കുന്നില്ല…. ഇപ്പോൾ എന്റെ ഇടതു കൈയുടെ തൊട്ട് താഴെ ഉമ്മയുടെ വെളുത്ത നിറമുള്ള പാന്റീസ് ആണ്. ശരീരത്തിൽ പൂർണമായും ഒട്ടിനിൽക്കുന്ന ആ പാന്റീസിന് ഉമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ആകൃതിയാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞതും എന്നിൽ ഒരു പ്രവാഹം കടന്നു പോയി… അത്രയ്ക്ക് ഭംഗിയുള്ള കാഴ്ച്ച. ഒരു നിമിഷം അതെന്റെ ഉമ്മയാണെന്ന് ഞാൻ മറന്നു
അൽപ്പം സമയം കൂടെ ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. ഉമ്മ ഉറങ്ങി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ മെല്ലെ കൈകൾ പിൻവലിച്ചു ഉമ്മയെ ഉണർത്തതെ എന്റെ മടിയിൽ നിന്നും കട്ടിലിലേക്ക് മാറ്റിക്കിടത്താൻ ശ്രമിച്ചു. ഇനിയും അവിടെ തുടർന്നാൽ എന്നിലെ പിശാചിനെ പിടിച്ചു കെട്ടുക എളുപ്പമാക്കില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.
പക്ഷെ ഉമ്മ പകുതി ഉറക്കിൽ നിന്നും എണീച്ചിരുന്നു.
“നബു… എനിക്കിച്ചിരി ചൂട് വെള്ളം താ… എന്നിട്ട് നീയും എന്റെ കൂടെ കിടക്ക്… ഇനിയും വേദന കൂടിയാൽ എടങ്ങേറാകും…”
ഞാൻ വേഗം പോയി ഒരു മഗ്ഗിൽ ചൂട് വെള്ളം കൊണ്ട് വന്ന് ഉമ്മാക്ക് കൊടുത്തു. അതും വാങ്ങി കുടിച്ച് ഉമ്മ കമിഴുന്ന് കിടന്നു. ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത് ഉമ്മയുടെ അരികിലൂടെ കയറി കട്ടിലിൽ കിടന്നു. ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തെന്കിലും റൂമിൽ ഒരിത്തിരി വെട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ഉമ്മയോട് ചേർന്ന് കിടന്നു.
പകൽ,
നബീൽ എണീറ്റ് ചുറ്റും നോക്കി. ഉമ്മ കൂടിയില്ല. എപ്പോഴോ എണീറ്റ് പോയിരിക്കുന്നു. സമയം നോക്കുമ്പോൾ 8 മണി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നബീൽ വേഗം അടുക്കള ഭാഗത്തേക്ക് ഉമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു പോയി. ഉമ്മ ബാത്റൂമിലാണ്. അവൻ അടുക്കളയിൽ കയറി ഒരു കട്ടൻചായ ഇട്ടു. ചെറുനാരങ്ങ പിഴിഞ്ഞ് ഇളക്കിയ ശേഷം അവൻ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. നസീമ അപ്പോഴേക്കും ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയിരുന്നു.. അവൻ ചായ ഉമ്മാക്ക് നീട്ടി…
” നീ എണീറ്റോ…?”
” ആഅഹ്… ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട് മ്മാ…”?
” കുറവുണ്ട്…. എന്നാലും മുഴുവനും മാറീട്ടില്ല…” ലൈം ടീ കുടിക്കുന്നതിടയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.
“എങ്കി വേഗം റെഡി ആയിക്കോ…. നമുക്ക് ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ പോകാം…”
” വേണ്ട… നബു… വേദന കുറവുണ്ട്… ഇതങ് മാറും…”
“ദേ ഉമ്മാ… അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. ഇന്നലെ തന്നെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. അത് പിന്നെ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞു പോയില്ല. ഇനിയും മടിക്കല്ലേ…. ഞാൻ വേഗം ഫ്രഷ് ആയി വരാം…” നബീൽ അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയിരുന്നു.. .
പത്ത് മിനിറ്റ് കൊണ്ട് അവർ റെഡിയായി ജീപ്പിൽ കയറി. അടുത്ത് തന്നെ ഒരു പ്രാഥമിക ആരോഗ്യ കേന്ദ്രം ഉണ്ട്. അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകാമെന്ന് നസീമ പറഞ്ഞു.
“അവിടെ പോകണോ..?. അവിടെ ഒരു മെയിൽ ഡോക്ടറാണ് ഉമ്മാ..വയർ വേദനയല്ലേ ഒരു ലേഡി ഡോക്ടർ അല്ലെ നല്ലത്?..”
“അതിനെന്താ ഗവണ്മെന്റ് ഡോക്ടർ അല്ലെ… ദൂരെ പോവാനൊന്നും വയ്യ നബു… നമുക്ക് വേഗമിങ് മടങ്ങാം…”
“ശരി…. എങ്കി അങ്ങാനാവട്ടെ….”
ഹോസ്പിറ്റലിൽ വലിയ തിരക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു. അവൻ ഉമ്മയെ അവിടെ ഇരുത്തി ടോകൻ എടുത്തു. എന്നിട്ട് ഉമ്മയേം കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു… എന്നാൽ ഉള്ളിൽ രോഗികളെ നോക്കുന്നത്‌ ഒരു ഫീമെയിൽ ഡോക്ടറായിരുന്നു. ഒരു യംഗ് ലേഡി. അവിടെ വാതിൽ അടക്കുന്ന സിസ്റ്റം ഒന്നുമില്ല. നസീമ ഉള്ളിലുള്ള സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. നബീൽ അവളുടെ തൊട്ടരികിലും നിന്നു. കാര്യം വിശദീകരിച്ചപ്പോൾ ഡോക്ടർ അവിടെയുള്ള ബെഡ് കാണിച്ചു അതിലേക്ക് മാറിക്കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു. കർട്ടണ് വലിച്ചിട്ട ശേഷം ഡോക്ടർ നസീമയുടെ വയർ പരിശോധന നടത്തി. സീറ്റിൽ വന്നിരുന്ന് അവരോടായിപ്പറഞ്ഞു നിങ്ങൾ ഒരു ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റിനെ കണ്സൽറ്റ് ചെയ്യണം ഇന്ന് തന്നെ… ചിലപ്പോൾ സ്കാനിങ് വേണ്ടി വരും…
നബീൽ വാ പൊളിച്ചു നിന്ന് നസീമയെ നോക്കി.. അവളും എന്താന്നെന്നറിയതെ പകച്ചു നോക്കുകയാണ്… ഡോക്ടർ നീട്ടിയ ഷീറ്റും മേടിച്ചു കൊണ്ട് അവർ അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി.
“അതെന്തിനാ ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ്…? ” നബീൽ ആകുലതയോടെ ഉമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“ആർക്കറിയാം… അതെന്തിനാ ഒരു സ്കാനിങ് ഒക്കെ… ഞാനെന്താ കൻസീവ് എങ്ങാനുമാണോ… ” നസീമക്ക് അരിശം വന്നു… ഡോക്ടർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്റെ മകന്റെ മുന്നിൽ ചൂളിപ്പോയ അവൾക്ക് ആ ദേഷ്യം അങ്ങനെ തീർക്കാനാണ് അപ്പോൾ തോന്നിയത്..
“എന്തായാലും പോയി നോക്കാം….”
അവർ ടൗണിലുള്ള മൾട്ടി സ്പിഷ്യാലിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു. സ്കാനിംഗിന് ശേഷം ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ് ഡോക്ടർ രാധിക അവരോട് പേടിക്കാനൊന്നുനില്ലെന്നും ഇന്നലെ കഴിച്ച ആഹാരത്തിൽ നിന്നും ചെറിയ രീതിയിൽ വിഷബാധ ഏറ്റതാണെന്നും പറഞ്ഞു. അത് ഏറെക്കുറെ മാറിയിട്ടുണ്ടെന്നും എഴുതിയ മരുന്ന് കഴിച്ചാൽ മതി എന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ നസീമയുടെ മുഖം സന്തോഷത്താൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു..
അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി വണ്ടിയിൽ കയറിപ്പോളും നസീമ ആദ്യത്തെ ഡോക്ടറെ കുറ്റം പറയുകയായിരുന്നു.
