അവൾ കാലുകൾ അകത്തി കുണ്ടി തള്ളി അവന്റെ കുണ്ണ് കേറാൻ സൗകര്യത്തിനു കിടന്നു കൊടുത്തു. ഞാൻ സുരേഷ് കാണാതെ മാറിനിന്ന് അതു കണ്ട ഒരു വാണം കൂടി അടിച്ചു. നേതാവ് ആവേശം കൊണ്ട് അവളുടെ വയറും, കുണ്ടിയും, മൊലയും ഒക്കെ മാറി മാറി ഞെക്കി എത്ര നേരം അടിച്ചെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. കാരണം ഞാനും അവന്റെ അടിയുടെ താളത്തിൽ വാണമടിച്ചു തകർക്കുകയായിരുന്നു. ഏകദേശം ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും ഒന്നിച്ചു വെള്ളം പോയി. അവൻ കുണ്ണയൂരി തീട്ടവും ശുക്ലവും കൂടി അതിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന മിശ്രിതം ഒരു ഇല പഠിച്ച് തൂത്തു. അവളുടെ കൂത്തിത്തുളയിൽ നിന്നും മഞ്ഞു ശുക്ലം ഒലിച്ചിറങ്ങി. അവൾ മുഖം പൊത്തി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
സുരേഷിനേയും കെട്ടഴിച്ചു വിട്ട് അവന്മാർ സ്ഥലം വിട്ടു. ജ്യോതി പുൽ മൈതാനത്തു നിന്നും എണീറ്റ് കാലുകള്കത്തി കവച്ചു നിന്ന് അടിപ്പാവടകൊണ്ട് പൂറ്റിലും കൂതീലും നിന്നു കവിഞ്ഞൊലിക്കുന്ന ശുക്ലം തുടച്ചു ബ്രൂത്തിയാക്കി. ബ്രായും അടിപ്പാവാടയും ബ്ലവൂസും സാരിയും എടുത്തുടുത്തു. (ഷഡി കിട്ടിയില്ല. അത് അനുയായികളിൽ ഒരുത്തൻ എടുത്തു കൊണ്ടു പോയി). അവളുടെ തലമുടി പാറിപ്പറന്നു കിടന്നിരുന്നു. അത് ഒതുക്കിവെക്കാനൊന്നും അവൾ മെനക്കെട്ടില്ല.
വേച്ചു വേച്ച് പോയി കാറിന്റെ പിൻസീറ്റിൽ കയറി കിടന്നു. ഞങ്ങൾ പാൻറും ഷർട്ടും ഇട്ട് കാറിൽ കയറി വണ്ടി വിട്ട് നേരെ ഹൈവേയിൽ കയറി. സമയം മാത്രി ഒന്നര മണിയായി ആരും ഒരക്ഷരം മിണ്ടുന്നില്ല. മൂന്നു മണി കഴിഞ്ഞു കാണും ഗ്വാളിയോറിൽ എത്തിയപ്പോൾ. അവരെ വീട്ടിൽ വിട്ട് ഞാൻ ബൈക്കെടുത്ത് റൂമിലെത്തി കുറച്ചു പൈസയുമെടുത്ത് നേരെ ടൗണിലുള്ള ഒരു നൈറ്റ് ബാറിൽ ചെന്ന് ശരിക്കും ഒന്നു മിനിങ്ങി. നടന്ന സംഭവം ഓർക്കും തോറും ശരീരം തളരുന്നതു പോലെ. എന്റെ അവസ്ഥ ഇതാണെങ്കിൽ പാവം സുരേഷിന്റെ സ്മിതി എന്തായിരിക്കും. പലപല ചിന്തയാൽ റൂമിലെത്തി നല്ല ക്ഷീണം.
ഇന്നിനീം കമ്പിനിയിൽ പോകുന്നില്ല. നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റിൽ ഉണ്ടായിരുന്നവനെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു നല്ല സുഖമില്ല. ആരേയെങ്കിലും ഒന്ന് അറേഞ്ച് ചെയ്യണമെന്ന്.
കിടന്നതേ ഓർമ്മയുള്ളൂ. പെട്ടെന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി. രാവിലെ ഏഴു മണിയോടെ ഫോൺ നിർത്താതെ അടിക്കുന്നതു കേട്ടാണ് കണ്ണു തുറന്നതു.
ഹലോ. സത്യൻ. നീ പെട്ടെന്ന് നിർമ്മലാ നുഴ്സസിംഗ് ഹോമിൽ വരണം. ജ്യോതിയെ ഇവിടെ അഡ്മിറ്റാക്കി. അങ്ങേ, തലക്കൽ നിന്നും സുരേഷിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടു. കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ അവൻ ഫോൺ കുട്ട് ചെയ്തു. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തയ്യാറായി. എന്തായിരിക്കും. ഇനീം ഇത്രയും പേർ കയറിയിറങ്ങിയതിനാൽ വല്ല ബ്ലീഡിംഗും ആണോ?? ഞാൻ ബൈക്കിൽ ഹോസ്പ്പിറ്റലിൽ എത്തി
അത്യാഹിത വിഭാഗത്തിന്റെ വാതുക്കൽ എന്നേയും കാത്ത് സുരേഷ് നിൽക്കുന്നു. എന്താ സുരേഷ്? എന്തു പറ്റി?
അവനു സങ്കടം കൊണ്ട് ശബ്ദം വെളിയിൽ വന്നില്ല. ഒരു വിധർത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞു. ജ്യോതി ഐ.സി.യു വിൽ ആണു. അവൾ രാത്രിയിൽ കൈയ്യുടെ ഞരമ്പു മുറിച്ച ആത്മഹത്യക്ക് ശ്രമിച്ചു. ഞാൻ തളർന്ന് അവിടെ കണ്ട ഒരു സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു. എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഇപ്പോൾ. ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അറിയില്ല. ഇപ്പോൾ വന്നതേയുള്ളൂ.
ഞാൻ എണീറ്റ് വാർഡ് നേഴ്സസിനെ കണ്ടു. അവൾ പറഞ്ഞു. സമയത്തിനു കൊണ്ടു വന്നതു കൊണ്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോൾ വരും. ആത്മഹത്യാശ്രമമായതിനാൽ എങ്ങനെ ആണെന്നറിയില്ല.
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവിടുത്തെ ഡോക്ടറുടെ അളിയൻ എന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരുവൻ ഉണ്ട്. അവനെ വിളിച്ച് ഡോക്ടറുമായി ബെന്ധപ്പെട്ട കേസ്റ്റൊന്നുമില്ലാതെ കറിക്കത്തി അറിയാതെ കയ്യിൽ കൊണ്ട് മുറിഞ്ഞെന്നു റെക്കർഡാക്കി എല്ലാം ഒതുക്കി. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അവൾ ഹോസ്ത്രപ്പിറ്റൽ വിട്ടു. ഞങ്ങൾ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ച് സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ടു വരാൻ വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടു. അവളുടെ ആത്മഹത്യാശ്രമം തന്നെ അഗ്നിപരീക്ഷയായും, ഭാവശുദ്ധിയുടെ തെളിവായും ഞങ്ങൾ അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി.
അവൻ ജ്യോതിയെ മറ്റൊരു രീതിയിൽ നോക്കിയിട്ടില്ല. പക്ഷേ, എന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഒരു മകനും ഉണ്ട് എങ്കിലും, അന്നത്തെ ആ പണ്ണൽ ഓർത്ത് ഞാനിന്നും വാണം വിടാറുണ്ട്………..(തുടരും)
