ചാന്ദ്നി ശ്രീധരൻ & അസ്സോസിയേറ്റ്സ് – 1അടിപൊളി  

 

അതൊരാർച്ചുപോലെ വളഞ്ഞുമേലേയ്ക്കുചെന്ന്

പൂക്കളിടകലർന്നു നിൽക്കുന്നതുകാണാൻ അപാരഭംഗിതന്നെയായ്രുന്നു…

 

കൂട്ടത്തിൽ നടപ്പാതയ്ക്കുമാത്രമായി ബോർഡർതിരിച്ച് ഇന്റർലോക്കിട്ടശേഷം ബാക്കിഭാഗമെല്ലാം പച്ചപ്പുല്ലുനാട്ടി ഗംഭീരമായി അലങ്കരിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു…

 

പോരാതെ അതിന്റെ രണ്ടുഭാഗങ്ങളിലുമായി ചെടികളുടേംപൂക്കൾടേം ഒരു കൂട്ടംതന്നെയുണ്ടായ്രുന്നു…

 

അതിനൊപ്പം ഉച്ചസമയത്തുപോലും സൂര്യപ്രകാശം താഴെയെത്താൻ സമ്മതിയ്ക്കാത്തവിധം മുറ്റത്തുതന്നെ

രണ്ടു തടിമാടൻ മാവുകളുമുണ്ട്…

 

അവിടെയുള്ള രണ്ടാമത്തെ ഗേയ്റ്റുവഴിയാണ് വണ്ടികൾകയറുക… അതിനോടുചേർന്നായി

ചെറിയൊരു കുളംപോലെ പണിതിട്ടുണ്ട്… അടുത്തായിത്തന്നെയൊരു കൊക്കിന്റെപ്രതിമയും.!

 

മ്മ്മ്.! അറിഞ്ഞിട്ടപേരുതന്നെ;

വൃന്ദാവനം.!

 

…ഇവടെവല്ല തോട്ടക്കാരന്റേം വേക്കൻസിയുണ്ടായ്രുന്നേൽ അതുനോക്കായ്രുന്നു..!!

 

…അല്ലേവേണ്ട.! ഇപ്പോളത്യാവശ്യം വൃത്തിയോടിരിയ്ക്കുന്നത് നശിപ്പിയ്ക്കണ്ട.!

 

അല്ലേലുമതിനു സമ്മതിയ്ക്കൂലല്ലോ.! സ്റ്റാൻഡേർഡ് കുറഞ്ഞുപോവൂലേ..??

 

മോനെ കൊമ്പത്തെ

ജോലിക്കാരനാക്കിയാലല്ലേ

നാട്ടുകാർക്കുമുമ്പിൽ ആളാവാമ്പറ്റൂ… അതിനുവേണ്ടി സകലമാന

അടവുമെടുക്കുന്നുണ്ട് തള്ള.!

 

എന്നും പോയിവരാമെന്ന് പലയാവർത്തി പറഞ്ഞുനോക്കിയതാ ഞാൻ…

 

പക്ഷെ ജോലിത്തിരക്കിനിടയിൽ

വന്നുപോയാൽ ക്ഷീണംകൂടുമെന്നും അതിന്റെപേരുംപറഞ്ഞ് ഞാനുഡായ്പ്പിറക്കി നിർത്തിക്കളയുമെന്നൊക്കെപ്പറഞ്ഞ് എന്റെ മമ്മിജീതന്നെ പദ്മയാന്റിയോട്

എന്നേം ഇവിടെത്തന്നെ

താമസിപ്പിയ്ക്കണമെന്നു പറഞ്ഞു…

 

കേൾക്കുന്നേനും മുന്നേ

ആ മൈര്തള്ള അവർക്കൊപ്പം കൂടിക്കോളാനുംസമ്മതിച്ചു…

 

ഈ തള്ളയ്ക്കൊക്കെ

എന്തിന്റെകേടാണ്, കണ്ടവന്മാരെവിളിച്ച് വീട്ടിൽക്കേറ്റി താമസിപ്പിയ്ക്കാൻ..??

 

“”…ആരാത്..??”””_ പെട്ടെന്നാണ് തോട്ടത്തിന്റെമൂലയിലായുള്ള കിണറ്റിൻകരയിൽനിന്നുമൊരു

ചോദ്യംകേട്ടത്…

 

…അതേ… അതാണ്‌ പദ്മിനി ശ്രീധരനെന്ന പദ്മാന്റി.! അമ്മയുടെ ആത്മാർത്ഥചങ്ക്.!

 

“”…ആന്റീ… ഇതുഞാനാ… വിഷ്ണു… വരാമ്പറഞ്ഞായ്രുന്നു..!!”””_

ഇനി കള്ളനാണെന്നുംപറഞ്ഞ് തല്ലിയാലോന്നുപേടിച്ച് ഞാനോടിപ്പിടഞ്ഞുതന്നെ അങ്ങോട്ടേയ്ക്കു വെച്ചുപിടിച്ചു…

 

“”…ഓഹ്.! കണ്ണനോ..??

ഇങ്ങെത്താറായ്ട്ടുണ്ടെന്ന്

ലക്ഷ്മിവിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു..!!”””_ കയ്യിലിരുന്നതൊട്ടിയും നിലത്തേയ്ക്കുവെച്ച്, വെള്ളയിൽ വയലറ്റും പച്ചയുംനിറത്തിൽ പൂക്കളുമിലകളും പ്രിന്റ്ചെയ്തിരുന്ന

നൈറ്റിവലിച്ച് നനഞ്ഞകൈയും തുടച്ചുകൊണ്ട് എന്റടുത്തേയ്ക്കു പാഞ്ഞുവരുന്നതിനിടയിൽ ആന്റി വെളുക്കെ ചിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടായ്രുന്നു…

 

…നല്ല ശ്രീത്വമുള്ള മുഖം.! ആ ചിരിയും ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾക്കൂമ്പുന്ന വെളുത്തുതുടുത്ത കവിളിലെ നുണക്കുഴിയും ആരുകണ്ടാലും നോക്കിപ്പോവും.!

 

പത്തുനാൽപ്പത്തിയാറ് വയസ്സായ

കിളവിയാണ്… എന്നാ

നാട്ടുകാർടെമുന്നെവെച്ച്

ആന്റീന്നുവല്ലതും വിളിച്ചാൽ അവന്മാര് ചെവിയ്ക്കല്ലടിച്ചു പൊട്ടിയ്ക്കും…

അത്രയ്ക്കും സുന്ദരിയായ്രുന്നവർ.!

 

…പ്രായത്തിന്റെ

കണക്കുപുസ്തകത്തീന്ന്

ഇവർടെപേരൊക്കെ ആരാന്തോ

വെട്ടിമാറ്റീത്..??!!

 

…മ്മ്മ്.! ഭർത്താവ് മരിച്ചൂന്നാകേട്ടേ…

വല്ല വേക്കൻസീംകിട്ടോന്തോ..??

 

…ഏയ്‌.! അങ്ങനെയൊന്നും

ചിന്തിയ്ക്കാമ്പാടില്ല…

ചോദിച്ചിട്ടില്ലാന്നുപറഞ്ഞാൽ

അതു നാണക്കേടാവും.!

 

“”…മോനെന്താലോയ്ച്ചു നിൽക്കുവാ..??

കേറിവാ… കൊച്ച് കഴിച്ചിട്ടാണോ വന്നേ..??”””_

പലതും വിശകലനംചെയ്യാൻ ബാക്കിയുണ്ടായ്രുന്നേലും അതിനൊന്നും സാവകാശംതരാതെ പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടിലേയ്ക്കു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ കുശലംപോലെയവരു ചോദിച്ചു…

 

എന്നാലപ്പോഴേയ്ക്കുമെന്റെ കണ്ണുകൾ വീട്ടിലേയ്ക്കു തിരിഞ്ഞുവീണിരുന്നു…

 

…ഓഫ് വൈറ്റും ചന്ദനനിറവും ഇടകലർത്തി പെയ്ന്റുചെയ്ത ഒരിരുനില വീട്.!

 

മുന്നിലെ സിറ്റ്ഔട്ടിന്റെഭാഗംമാത്രം ഒരു കോവിലിന്റെ ഷെയ്പ്പിൽ തീർത്തിരിയ്ക്കുന്നു…  ആൾക്കാരെ സ്വീകരിച്ചിരുത്താൻ ആറേഴു ചൂരൽകസേരകളും നിരത്തിയിട്ടിട്ടുണ്ട്…

 

പദ്മാന്റി എന്നേയുംകൂട്ടി നേരെ വീട്ടിനകത്തേയ്ക്കാണ്കേറിയത്…

 

അത്യാവശ്യം നന്നായിതന്നെ ഫർണിഷ്ചെയ്തിട്ടുള്ള വലിയൊരു ലിവിങ്റൂമും അതുകഴിഞ്ഞൊരു ഡൈനിങ്റൂമും…

 

ഡൈനിങ്റൂമിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലുമായി രണ്ടുമൊന്നുംവീതം മൂന്നുമുറികളുമുണ്ട്…

 

അതിന്റെമൂലയിലെ ഭിത്തിയോടുചേർന്നാണ് സ്റ്റെയർകേസ്…

 

“”…കൊച്ചിരിയ്ക്ക്… ഞാനെന്തേലും കുടിയ്ക്കാനെടുക്കാം..!!”””_ ലിവിങ്റൂമിലെ മൂന്നുവശങ്ങളും കവർചെയ്തുകിടന്ന ചുവപ്പിൽ ഗ്രേ ബോർഡർസോടുകൂടിയ സെറ്റിയിലേയ്ക്കുചൂണ്ടി ആന്റിപറഞ്ഞു…

 

…സംഗതി വീടുംപരിസരവുമൊക്കെ അടിപൊളിയായ്ട്ടുണ്ട്… പദ്മാന്റിയേമിഷ്ടായി… എങ്കിലുമവടെ നിൽക്കാനെന്തോ ഒരുവൈഷമ്യം.!

 

അവരകത്തേയ്ക്കുപോയതും മനസ്സുവീണ്ടും നെഗറ്റീവടിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…

 

അതൊന്നുമാറാൻ ബാഗും സെറ്റിയിലേയ്ക്കുവെച്ച് അതിനടുത്തായിരുന്നശേഷം മുന്നിലെ ടീപോയിലിരുന്ന ബുക്ക് ഞാൻ കയ്യെത്തിച്ചെടുത്തു… ബോറടിമാറ്റാൻ പടവും കണ്ടിരിയ്ക്കാനായ്രുന്നു പ്ലാൻ…

 

പക്ഷേയത് അഡ്വാൻസ്ഡ് ഫിനാൻഷ്യൽ മാനേജ്മെന്റിന്റെയൊരു സ്റ്റഡിമെറ്റീരിയലായ്രുന്നു.!

 

…പറി.!_ കയ്യെത്തിച്ചെടുത്തതിലും വേഗത്തിലത് തിരിച്ചെറിയുവായ്രുന്നു ഞാൻ… എന്നിട്ടാ സെറ്റിയിലേയ്ക്കു ചാഞ്ഞിരിയ്ക്കുമ്പോഴേയ്ക്കും ആകെയുണ്ടായ്രുന്ന സ്വസ്ഥതയും പോയിക്കിട്ടി…

 

വിസിറ്റിങ് റൂമിൽവരെ പാഠപുസ്തകം.! ഇവിടെങ്ങനെ ജീവിയ്ക്കാനാണ്..??

 

പദ്മാന്റീടെമോളൊരു

പഠിപ്പിയായ്രുന്നെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്…

എന്നുവെച്ചതിനൊക്കെയൊരു പരിധിയില്ലേ..??

 

…ഞാമ്പോണ്.! എന്നെക്കൊണ്ടിവടെ പറ്റേന്നുമില്ല..!!_ സ്വയമ്പറഞ്ഞ് ബാഗുമെടുത്താരോടേം പറയാണ്ടിറങ്ങി പോകാനൊരുങ്ങുമ്പോഴാണ്,

 

“”…ചന്തൂ… ദേ കണ്ണൻ

വന്നിരിയ്ക്കുന്നൂ..!!”””_ ന്ന് പദ്മാന്റിയുറക്കെ വിളിച്ചുപറയുന്നതു കേൾക്കുന്നത്…

അതോടെ ഞാനൊന്നുപരുങ്ങി…

 

…ഇറങ്ങി ഓടിക്കളഞ്ഞാലോന്നുപോലും ചിന്തിയ്ക്കാണ്ടിരുന്നില്ല.!

 

അപ്പോഴേയ്ക്കും,

 

“”…ആ വരുന്നു..!!”””_

ന്നുള്ള മറുപടിയെത്തിയിരുന്നു,

നല്ല വ്യക്തവും തെളിവാർന്നതുമായ ശബ്ദത്തിൽ.!

 

…എന്തിട്ടൂമ്പാനാന്തോ ഇരിയ്ക്കാനൊക്കെപ്പറഞ്ഞത്..?? ഇനിവല്ല ഇന്റർവ്യൂവാവോ..?? അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഇരുത്തിയേക്കണ്ട കാര്യോന്നുവില്ലചേച്ചീ… അവിടെനിന്നങ്ങു ചോദിച്ചാലുംമതി..!!_ എന്നുംപിറുപിറുത്ത് ഞാനവടെ