അവർ ആദ്യം ഒന്നസ്ഥാളിച്ചു. പിന്നെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു എന്റെ കവിളിൽ മെല്ലെ ഒരടി തന്നിട്ടു പറഞ്ഞു. ‘യു …, മൈ ബിലവഡ് ഫക്കർ സ്റ്റുഡന്റ്.’
പരീക്ഷയുടെ ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ ആ വീട്ടിലേയ്ക്കു പോയതേയില്ല. കഴിവതും അവളേയും ടോണിയെയും നേരിടാതിരിക്കാൻ നോക്കി. ടീച്ചറിന്റെ മുഖത്തും വലിയ തെളിച്ചം കണ്ടില്ല, എന്തോ ഒരു വല്ലായ്ക്കുക ആ മുഖത്തു കണ്ടു. പരീക്ഷ അവസാനിച്ച ദിവസം ഫിലോ സ്കൂളിൽ എന്നേ തേടിപ്പിടിച്ചു പറഞ്ഞു. നാളെ പകൽ എപ്പോഴെങ്കിലും വീട്ടിലേയ്ക്കു വരണം. പിറേറ ദിവസം പത്തു മണിയൊടേ ഞാനാ വീട്ടിലെത്തി. എല്ലാവരും എന്നേ സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിച്ചു. എല്ലാവരുടേയും മുഖത്തു നല്ല സന്തോഷം. എന്തു പററി രണ്ടാഴ്ചച്ച മുമ്പു വരേ ഇത്രയും സന്തോഷം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. ഞാനൽഭുതപ്പെട്ടു. കാപ്പികൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാഡം പറഞ്ഞു.
‘വിജയ് ഊണു കഴിഞ്ഞിട്ടു പോയാൽ മതി.’ ‘അല്ല മാഡം. എല്ലാവരും നല്ല ഹാപ്പി മൂഡിലാണല്ലോ. എക്സ്സാം കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയതുകൊണ്ടാണോ. അതോ. വേറെ വല്ല വിശേഷവും.” മൂന്നു പേരും കണ്ണിൽക്കണ്ണിൽ നോക്കി.
അവസാനം ഫിലോ പറഞ്ഞു. ‘എല്ലാം ഊണു കഴിഞ്ഞ് വിശദമായി പറയാം. ഞാൻ തന്നേ. അതുവരേ ഒരു സസ്പെൻസായിട്ടിരിക്കട്ടെ…’
ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ടോണി പറഞ്ഞു. ‘വിജയ്.. ഞങ്ങൾ ഒരു തീരുമാനമെടുത്തു. ഈ നാട്ടിലെ താമസം മതിയാക്കി. ഗ്രാന്റ്പായുടെ അടുത്തേയ്ക്കു പോകുന്നു.’ ‘അധികം താമസിയാതെ ഞങ്ങൾ അവിടന്ന് ബാംഗ്ലൂരിൽ പപ്പായുടെ വീട്ടിലെയ്ക്കു പോകും.’
ഞാൻ മാഡത്തിനേ നോക്കി. മാഡവും രക്ഷപെട്ടല്ലോ. സ്വിമ്മിങ്ങ്പൂൾ മാതിരി ചെരച്ചു വെച്ചിരിയ്ക്കുന്ന പൂററിൽ കുളിയ്ക്കാൻ എന്നും ഫിലിപ്പിന്റെ തൊലിയൻകുണ്ണ കാണുമല്ലോ. എന്നാലും ഇനി ഞാനെവിടെപ്പോകും. ആ, കുണ്ണ തന്നെ ഈശ്വരൻ തന്നേ അതിനു കേറാനുള്ള മാളവും ഒപ്പിച്ചു തരും, ഞാനാശ്വസിച്ചു. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഫിലോ എന്നേയും വിളിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിൽ അവളുടെ മുറിയിലേയ്ക്കു പോയി. മാരകേളികൾആർത്തവരക്തത്തിൽ പാഴായിപ്പോയ കലാശക്കളി എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു തരിപ്പുണ്ടാക്കി. എനിയ്ക്ക് എന്തോ ഒരു അസ്വസ്ത്ഥത്.
നാലുമണിയോടെ ഞാൻ യാത്ര പറഞ്ഞു. എനിക്കറിയാമായിരുന്നു ഇനി ഞാൻ ഇവരേ കാണുന്ന പ്രശ്നമില്ലെന്ന്, അവർ എന്നെന്നേയ്ക്കുമായി എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമാകുമെന്ന്. പിന്നെ ഞാൻ ലീനാമാഡത്തിന്റെ മുമ്പിൽ ചെന്നു. ആ മുഖത്തേ വികാരം എനിയ്ക്കു മനസ്സിലായി. ആ കണ്ണുകളിൽ പെയ്യാറായ മേഘം പോലെ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഞാൻ കൊതിച്ചു. പക്ഷേ വാക്കുകൾ വന്നില്ല. മാഡത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളും എന്തിനോ വെമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിനിൽക്കുമ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ വെച്ചു ആടിയ ഓരോ നാടകങ്ങളും ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ കൂടി കടന്നുപോയി. ‘വിജയ്.. കൂട്ടികൾ മുകളിലെത്തി എന്നുറപ്പായപ്പോൾ മാഡം വിളിച്ചു. ‘യെസ് മാഡം..’ എന്റെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും ഗദ്ഗദത്തിൽ കുരുങ്ങിയ വാക്കുകൾ പുറത്ത് വന്നു.
‘വരൂ..’ അവർ എന്റെ കൈ പിടിച്ച് അവരുടെ കിടപ്പുമുറിയിലേയ്ക്കു കയറി, വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. പിന്നെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അനങ്ങാതെ നിന്ന എന്നെ ചാടി കെട്ടിപിടിച്ചു. പിന്നെ പൊട്ടി ഒരു കരച്ചിലും,
” പ്ലീസ്, ഡോണ്ട് ക്രൈ. എനിയ്ക്കു സഹിക്കുന്നില്ല.പ്ലീസ്.’ ലീന മാഡത്തിനു കരയാനും സാധിക്കുമോ. പിന്നെ അവർക്കു ഭ്രാന്തു പിടിച്ചതുപോലെയായിരുന്നു. കണ്ണീരോടു കൂടി അവർ എന്റെ നെറ്റിയിലും മുഖത്തും, കവിളിലും ചൂണ്ടിലും ഒരുമാദിനിയേപ്പോലെ ഉമ്മ വെച്ചു. എന്നെ മാറോടു ചേർത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു. ഉന്മാദാവസ്ഥ ഒന്നടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ എന്റെ ചുണ്ട് അവരുടെ ചൂണ്ടിലേയ്ക്കു മുട്ടിച്ചു. എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.
‘വിജയ്. നിനക്കു വിഷമമില്ലേ ഞാൻ പോകുന്നതിൽ.” ‘ഉണ്ട്. പക്ഷേ.. ഞാൻ മാഡത്തിന്റെ സ്റ്റുഡന്റ്. മാത്രം. എന്നായാലും പിരിയണം.
നോ. അല്ല. ‘
അവരെന്റെ ചുണ്ടു പൊത്തി. ഒന്നോർത്തപ്പോൾ അതു ശെരിയായിരുന്നു. നിന്നെ എനിയ്ക്ക് ഒരു സ്റ്റുഡന്റായി കാണാൻ ഇപ്പോഴും പറ്റുന്നില്ല. ‘
‘എന്നാലും ഞാൻ…മാഡം.’ ഞാൻ നിന്നേ മാത്രം ഓർത്ത് ഇരുട്ടിൽ ഉറങ്ങാതെ കിടന്നു. എനിക്കിപ്പോൾ സംശയം. ഫിലിപ്പിനേ എന്റെ മനസ്സു സ്വീകരിക്കുമോ എന്ന്.’ “അതൊക്കെ എല്ലാം നടക്കും. നമ്മുടെ ബന്ധം അവിഹിതമാണു മാഡം. സൊസൈറ്റി അറിഞ്ഞാൽ കല്ലെറിയും. നമുക്കു പിരിയാം. മറക്കാം…’ ‘ ഞാൻ ആ കണ്ണീരു തുടച്ചു.
‘അവിഹിതമെന്ന് അറിയാമായുന്നിട്ടും നീയെന്തേ എന്നെ സ്വാധീനിക്കാൻ നോക്കിയത്..?..’ ‘അതു ഞാനല്ലല്ലോ. എന്റെ ശരീരമല്ലായിരുന്നോ. ‘ഇപ്പോൾ. ആ ശരീരത്തിനെന്നെ വേണ്ടെന്നായോ. അവർ എന്റെ നെഞ്ചിൽ കയ്യോടിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു. പിന്നെ എന്നെ കട്ടിലിലേയ്ക്കു പിടിച്ചിരുത്തി, എന്റെ കൂടെയിരുന്നു. എന്റെ നെഞ്ചിലേയ്ക്കു തല ചായിച്ചു. ‘ഇല്ല. എപ്പഴും വേണമെന്നാണ്. ആശ. പക്ഷേ കഴിഞ്ഞില്ലേ എല്ലാം..” ഞാൻ ആ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു. വിദ്യാർത്ഥിയായ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അവരുടെ ഭർത്താവായതു പോലെ, ‘ഇല്ലെടാ. കഴിഞ്ഞില്ല. എന്റെ ശരീരം ഇപ്പോഴും എനിയ്ക്കു സ്വന്തമല്ല. അതു പറയുന്നു. ഒന്നു കൂടി. നിന്റെ ചൂടു വേണമെന്ന്.’ ‘മാഡം…’ ഞാൻ അന്ധാളിച്ചു പോയി. ‘നോ. നീ എന്നേ ലീനേ എന്നൊന്നു വിളിക്കുമോ…’
‘മാഡം . യൂ ആർ ലസ്റ്റി നൗ.’
‘യേസ്. എനിയ്ക്ക്. എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുന്ന പോലെ. എന്റെ മക്കൾ. നീ… പിന്നെ.” ‘ഇല്ല. ലീനാ..ഇല്ല. നിനക്കെല്ലാം തിരിച്ചു കിട്ടാൻ പോകുന്നു. നിന്റെ മക്കൾ, ഭർത്താവ്, നല്ല ഒരു കുടുംബജീവിതം.. എല്ലാം.’ ‘ഇല്ല. വിജയ്. നീ പോകുന്നതോടേ. എനിക്കു ദാഹം കൂടുന്ന പോലെ. വിജയ്. ഒന്നുടെ.. ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ആ ചൂടും ബലവും ഒന്നു കിട്ടാൻ എന്റെ ദേഹം കൊതിക്കുന്നെടാ…’
അവർ എന്നെ വീണ്ടും ചുംബിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യത്തെ മാതിരി വിരഹമല്ല, ഇപ്പോൾ വികാരം, കറകളഞ്ഞ കാമം മാത്രം. അവരുടെ നിശ്വാസങ്ങൾക്കു ചൂടു കൂടി. അവരെന്റെ ഉടുപ്പിനുള്ളിൽ കയ്യിട്ടു. എന്റെ നെഞ്ചിൽ ആ കയ്കൾ പരതി നടന്നു. ആ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളേ ബന്ധനത്തിലാക്കി. അവർ എന്റെ കയ്കൾ പിടിച്ച ആ മാറിൽ വെച്ചു. സാരിയ്ക്കു മുകളിൽ കൂടി ഞാൻ ആ മാറുകളേ ഞെരിച്ചുടച്ചു. എനിയ്ക്കും ഭ്രാന്തു കേറി. ആ മൃദു മാംസങ്ങളുടെ സ്പർശനമേറ്റതും ഞാനും ചൂടായി. അവരുടെ കയ്ക്കുകൾ എന്റെ അരക്കെട്ടിലേയ്ക്കു നീണ്ടു. ഒരു കയ്ക്കൊണ്ടു തന്നെ അവർ എന്റെ ബെൽറ്റും പാന്റും അഴിച്ചു. അകത്തു കയ്യിട്ട് വിജ്യംഭിതവീര്യനായിക്കഴിഞ്ഞ എന്റെ കുണ്ണ ഷഡ്ഡിയോടുകൂടി കയ്യിലെടുത്തു. ഞാൻ അല്പം ഉയർന്ന് ഷഡ്ഡിയിൽനിന്നും അവനേ സ്വതന്ത്രനാക്കി.
