🐝🐝തേനമൃതം – 1🐝🐝

ഞങ്ങൾ പയ്യെ വണ്ടി നിർത്തിയ ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു. ഇതിനിടയിൽ ഞാനവനോട് ചോദിച്ചു,

“ഡേയ്! നീ എന്തിനാടാ അവൾടെ നമ്പർ വാങ്ങിയത്? വേണ്ടാത്ത ഏടാകൂടത്തിലൊന്നും ചെന്ന് തല വച്ചുകൊടുക്കല്ലേ പൊന്നു മൈരേ.. ആവശ്യമില്ലാത്ത കമ്മിറ്റ്മെന്റ്‌സ് ഒന്നും വേണ്ട അവളോട്. She doesn’t deserve it. ഇനി ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടേൽ നിനക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത്പോലെ ചെയ്യാം. ഞാൻ തടയില്ല.”

“ഏയ് ഇല്ലളിയാ. ഞാൻ നോക്കീം കണ്ടുമേ അവളോടൊട്ടാൻ നിക്കൂ. പേടിക്കണ്ട. ”

“ഓ ഓ.. നടക്കട്ട്. ഡെയ് വേഗം വണ്ടി വിട്. ഇപ്പൊ തന്നെ ലേറ്റ് ആയി. അച്ഛമ്മ ഇന്നെന്നെ കൊല്ലും. മണി 10 കഴിഞ്ഞു.”

വീടിനു മുന്നിൽ എന്നെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്ത് സുധി യാത്രപറഞ്ഞ് പോയി. ഞാൻ പമ്മിപ്പതുങ്ങി ബാക് ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറാൻ നോക്കി. ഷിറ്റ്. വീണ്ടും പെട്ട്. അച്ചു (അച്ഛമ്മ) മുമ്പിൽ കയ്യുംകെട്ടി നിക്കുന്നു.

“എവ്ടെയായിരുന്നു ചെക്കാ നീയ്? എന്നും ഇങ്ങനെ താമസിച്ച് വരാനാണേൽ ഞാൻ അകത്തു കേറ്റില്ല്യാട്ടോ. ചോയ്ക്കാനും പറയാനും ആരുമില്യാന്നാ നിൻ്റെ വിചാരം? ഇനി മുതൽ നേരത്തും കാലത്തും വന്നോളുണ്ട്.” അച്ചു അന്ത്യശാസനം തന്നു.

“എൻ്റെ പൊന്നച്ചൂ, ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് 2 മണിക്കൂർ പ്രോജക്ടിൻ്റെ ഭാഗമായിട്ട് സർവേ ഉണ്ടാരുന്നു. അതു കഴിഞ്ഞിറങ്ങിയപ്പോ സുധിയുടെ ഒപ്പം ഒന്ന് ടൗൺ വരെ പോയതാ. തിരിച്ചെറങ്ങിയപ്പോ ലേറ്റായിപ്പോയി. ഇനി നേരത്തെ വന്നോളാം. എൻ്റെ മുത്തല്ലേ ഒന്ന് ചിരിക്ക്.😅😂”

ഞാൻ അച്ചൂനെ സോപ്പിടാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കൂടുതൽ വെളച്ചിലെടുക്കാതെ എൻ്റെ മക്കള് പോയി കുളിച്ച് വന്ന് വല്ലതും കഴിക്കാൻ നോക്ക്.😏😅” അച്ചു കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വേഗം കുളിച്ചുവന്ന് അച്ഛമ്മയോടൊപ്പം ആഹാരം കഴിച്ചു കിടക്കാനായി മുറിയിലേക്ക് പോയി.

മുറിയിലെത്തി ഫോൺ കട്ടിലിനോട് ചേർന്നുള്ള സ്വിച്ച്ബോർഡിൽ ചാർജ് ചെയ്യാൻ കുത്തിയിട്ടു. ആൺകുട്ടികളുടെ റൂമാണോ? കട്ടിലിനോട് ചേർന്ന് ചാർജർ കുത്താൻ സൗകര്യം, അത് നിർബന്ധാ.😌😌😂.

അങ്ങനെ കിടന്ന് ഇന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോ ഫോണിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ടോൺ കേട്ടു. മെല്ലെ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കി. ലച്ചേച്ചിയാണ്😍. ഇപ്പൊ വിളിക്കാമോന്നറിയാൻ മെസ്സേജ് അയച്ചതാണ് കക്ഷി.

ഞാൻ വിളിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു. അപ്പോത്തന്നെ കാൾ വന്നു. ഞാനതെടുത്തു.

“ലച്ചൂ😘”

“കൊഞ്ചണ്ട ചെക്കാ!😒 നിനക്കെന്നോടൊരു സ്നേഹോല്ല്യ😕 ഈ ഒരാഴ്ച്ച നീ എനിക്കൊരു മെസ്സേജ് കൂടി അയച്ചില്ല. മിണ്ടില്ല ഞാൻ.”

“അയ്യോ, പെണങ്ങല്ലേ ലച്ചൂസ്സേ. എൻ്റെ മുത്തല്ലേ? എക്‌സാമിൻ്റെ തിരക്കാരുന്നോണ്ടല്ലേ. ഇനി ഞാൻ എന്നും ലച്ചൂനേ വിളിക്കേം നേരിട്ട് വന്നു കാണേം ചെയ്തോളാം.”

“പ്രോമിസ്?🙂”

“പ്രോമിസ്.😊🤗”

“എങ്കി ഓകെ.😘😘😘”

“അപ്പോ നമുക്ക് നാളെ കാണാമേ. ഗുഡ്നൈറ്റ് ലച്ചൂസേ😍”

“മ് ..മ്.. അപ്പൊ ശെരി ടാ. നാളെ..”

കളിയുടെ ആലസ്യത്തിൽ കിടന്നതുമാത്രേ ഓർമയുള്ളൂ. സുഖ ഉറക്കം. ഒടുവിൽ രാവിലെ അച്ഛമ്മ കുത്തിയുണർത്തിയപ്പോളാണ് എണീറ്റത്. മണി 7 ആവാറായി. ഞാൻ ഡ്രസ്സ് മാറി ജോഗിങ്ങിനായി പോയി.

നാട്ടിൻപുറത്തെ പ്രകൃതിയും കാലാവസ്ഥയും ഹരിതാഭയും ഒക്കെ ഉള്ളിലേക്കാവാഹിച്ച് രണ്ടുറൗണ്ട് ഓടി ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തി.

ആഹാ, അടിമുടി ഫ്രഷ് ആയ ഒരു ഫീൽ.

“അച്ചമ്മേയ്…ചായ!” ഞാൻ സിറ്റൗട്ടിലിരുന്ന് വിളിച്ച് കൂവി.

“ഇങ്ങട് കേറിവാ ചെക്കാ. ഉമ്മറത്തിരുന്ന് വിളിച്ചുകൂവാതെ.”

ഇതുകേട്ട് ഞാൻ മെല്ലെ കാപ്പികുടിക്കാനായി അകത്തേക്ക് ചെന്നു. കൈകഴുകി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിന് മുന്നിൽ വന്നിരുന്നു.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും കുഞ്ഞമ്മേന്ന് വിളിച്ചു കണ്ണുംതുടച്ച് വരുന്ന ലച്ചുവിനെയാണ് കാണുന്നത്.

ലച്ചുവിൻ്റെ നനഞ്ഞ മിഴികൾ എൻ്റെ ചങ്കിൽ കനലുകോരിയിട്ടു. എന്താണെന്ന് അവളെ ചേർത്തുനിർത്തി ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അച്ഛമ്മ ഉള്ളതിനാൽ ഞാൻ തീർത്തും നിസ്സഹായനായിരുന്നു.

ലച്ചൂനെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നും അവളുടെ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കണമെന്നും തോന്നാതിരുന്നില്ല. പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാനാ. പിന്നീട് അവളെ ഒറ്റക്ക് കാണുമ്പോ കാര്യം ചോദിച്ചറിഞ്ഞ് വേണ്ടത് ചെയ്യാമെന്ന് നിശ്ചയിച്ചു. അവർ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ ഞാൻ അവിടെത്തന്നിരുന്നു.

“നീ കരയാതെ കാര്യം പറ ലക്ഷ്മി മോളേ. എൻ്റെ കൃഷ്ണാ, നിക്കിതൊന്നും കണ്ടുനിക്കാനുള്ള ത്രാണിയില്ല. എന്താണേലും പറ മോളെ നമുക്ക് പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം.”

അച്ഛമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയുന്ന ലച്ചുവിനെ ചേർത്തുനിർത്തി ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞു.

“കുഞ്ഞമ്മേ…അത്..അത്…” ലച്ചു വിതുമ്പലടക്കി പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ആ പോരട്ടെ, എന്തായാലും നമുക്ക് നോക്കാന്നെ..” അച്ചു വീണ്ടും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.

“അത്…ഇന്നലെ വീടിനു ചുറ്റും ആരോ നടക്കുകയും വാതിൽ തുറക്കാൻ നോക്കുന്നപോലെയും ഒക്കെ തോന്നി. ഞാൻ വല്ലാതെ പേടിച്ചുപോയി കുഞ്ഞമ്മേ. ഇന്നലെ ഞാൻ ഒരുപോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല. എനിക്കെന്തോ വല്ലാതെ പേടി തോന്നുന്നു.”

“ഇത്രേയുള്ളോ. ഇത് ഞാൻ ശെരിയാക്കിത്തരാം. നീ പേടിക്കാതെ കൊച്ചേ. ടാ വിനൂ, ഇന്നുമുതൽ നീ എന്നും രാത്രി ലക്ഷ്മി അപ്പച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ പോയി അവൾക്ക് കൂട്ട് നിക്കണം. നിനക്ക് എന്തേലും എതിർപ്പുണ്ടേൽ ഇപ്പോപ്പറയ്.”

“ഏയ് ഇല്ല അച്ചമ്മേ. ഞാൻ പൊക്കോളാം.”

രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും വൈദ്യൻ കല്പിച്ചതും പാല്.😌ഹിഹി.😅

“അയ്യോ! അപ്പൊ കുഞ്ഞമ്മ ഒറ്റക്കാവില്ലേ?” ലച്ചുവാണത് ചോദിച്ചത്.

സത്യം പറഞ്ഞാ ഞാനുമതപ്പോഴാണ് ആലോചിച്ചത്. ഞാൻ ആശങ്കയോടെ ലച്ചുവിനെയും അച്ഛമ്മയെയും മാറിമാറി നോക്കി.

“അതു സാരമില്ല മോളെ. എനിക്കങ്ങനെ പേടി ഒന്നുമില്ല. ഇനി അഥവാ ഇവിടെ കള്ളൻ കേറിയാ അടിച്ചവൻ്റെ തലമണ്ട ഞാൻ പൊളിക്കും. അഥവാ എന്തേലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാനും ആ ദിവസം അവിടെ വന്ന് കിടന്നോളാം അല്ലേൽ ആ മിനിയെ ഇവിടെ നിർത്താം. അവൾ വൈകിട്ട് വരെ ഇവിടെ പണിക്ക്‌നിക്കുന്നതല്ലേ. രാത്രി ഇവിടെ കിടക്കാൻ പറയാം. വീട്ടിൽ അല്ലേലും അവൾ ഒറ്റക്കല്ലേ? പ്രശ്നം തീർന്നില്ലേ.”

അച്ഛമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയ തക്കത്തിന് ലച്ചുവിനെയും വലിച്ച് ഞാൻ അടുത്തുള്ള മുറിയിൽ കയറി. വാതിൽ ചാരിയതും അവൾ എൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു.

“അയ്യേ! എന്തിനാ എൻ്റെ പെണ്ണ് കരയുന്നത്? ഞാനില്ലേ. ഏഹ്ഹ്? ഇനി പേടിക്കണ്ടാട്ടോ. ഇന്നുമുതൽ ഞാൻ കൂടുണ്ടാവും.”

അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഇതുംപറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളുടെ കവിളിലും അധരങ്ങളിലും ചുംബിച്ചു. അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ ചുവന്ന് തുടുത്തു.

“വന്നേ ചെക്കാ, കുഞ്ഞമ്മ ഇതെങ്ങാനും കണ്ടോണ്ട് വന്നാ. ഇന്റീശ്വരാ..ഒക്കെ അവിടെ വന്നായിക്കോ.”

+38

-1