“എന്നിട്ട്?”
“എടയ്ക്ക് കേറാതെ കാര്‍ത്തീ…”
അവള്‍ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“എന്നാ പേര്? അയാളെന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു ദീപിക! ദീപികയ്ക്ക് എന്നാ പ്രായമുണ്ട്? അയാള്‍ പിന്നെയും ചോദിച്ചു. എന്‍റെ പേര് കൂട്ടിയാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്..സാധാരണ ആളുകള്‍ വിളിക്കുന്ന പോലെ ദീപിക മാഡം എന്നോ ഒന്നുമില്ല. ജസ്റ്റ് ദീപിക!”
എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു.
“മുപ്പത്തിരണ്ട്! ഞാന്‍ പറഞ്ഞു,”
ദീപിക തുടര്‍ന്നു.
“ആഹാ! മുപ്പത്തി രണ്ട് വയസ്സായോ?”
അയാള്‍ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“എന്നിട്ടും കൊച്ച് ഒന്നെയുള്ളോ?”
ആ ചോദ്യം എനിക്കത്ര ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല. എങ്കിലും ഞാനത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല.
“ആ, ഒന്നേയുള്ളൂ..ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. അതെന്തായാലും മോശമായിപ്പോയി. അയാള്‍ പറഞ്ഞു. അതെന്താ മോശമായിപ്പോയി എന്ന് പറഞ്ഞത്? ഞാന്‍ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“എന്‍റെ ഭാര്യക്ക് മുപ്പത്തി രണ്ടായപ്പോഴേക്കും അവള്‍ക്ക് കൊച്ചുങ്ങള് നാലായി…അവള്‍ക്ക് നിങ്ങടെ നാലിലൊന്ന് പോലും കാണാന്‍ സൌന്ദര്യമില്ല, എന്നിട്ടും!”
“സൌന്ദര്യോം അതും തമ്മിലെന്നാ ബന്ധം?”
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. അയാളുടെ പ്രശംസ കേട്ട് സന്തോഷം കൊണ്ട് എനിക്കല്‍പ്പം നാണവും വന്നിരുന്നു.
“സൌന്ദര്യം എന്ന് പറയാന്‍ അത്രയ്ക്ക് ഒന്നുമില്ലേലും കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്യാന്‍ ഭയങ്കര പാടാരുന്നു,”
എന്‍റെ ചോദ്യം അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ ആസകലം ഒന്ന് നോക്കി
സുധാകരന്‍ പറഞ്ഞു.
“അങ്ങനെ വെച്ച് നോക്കുമ്പം നിങ്ങടെ കെട്ട്യോന് ഓരോ സെക്കന്‍ഡും കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്യാന്‍ ഭയങ്കര പാടാരിക്കൂല്ലോ…!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാളെന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് ചിരിച്ചു.
“ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ കാര്‍ത്തി, ഞാന്‍ അല്‍പ്പം പേടിച്ചു പോയി. എത്ര പെട്ടെന്നാണ് അയാളെന്നോട് സോഫ്റ്റ്‌ ആയിട്ടാണേല്‍പ്പോലും കമ്പിയൊക്കെ പറയാന്‍ തൊടങ്ങീത്!”
“ഞാനെങ്ങാനുമാണ് നിങ്ങടെ കേട്ട്യോനെങ്കില്‍ ഒരു ഡസന്‍ പിള്ളേരെ എങ്കിലും ഒണ്ടാക്കിയേനെ!”
അയാള്‍ പിന്നെയും പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു.
അപ്പോഴും ഞാന്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നതേയുള്ളൂ. ചായ അപ്പോഴേക്കും ഏകദേശം റെഡിയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
പഞ്ചസാരയെടുക്കുവാന്‍ ഷെല്‍ഫിലേക്ക് ഞാന്‍ കൈ നീട്ടി.
“ഞാന്‍ എടുത്തു തരാം,”
അയാള്‍ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് എന്‍റെ സമീപത്തേക്ക് അല്‍പ്പം കൂടി അടുത്തു.
ഷെല്‍ഫ് അങ്ങനെ ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ പൊക്കത്ത് ഒന്നുമല്ലല്ലോ. കൈ നീട്ടിയാല്‍ ഈസിയായി എടുക്കാവുന്ന ഉയരമേയുള്ളൂ. എന്നിട്ടും അയാള്‍ എടുത്തു തരാം എന്ന് പറഞ്ഞു മുമ്പോട്ട്‌ വരണമെങ്കില്‍ എന്തിനായിരിക്കും? അയാടെ ഉദ്ദേശം എന്താണ് എന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ. അയാളുടെ ദേഹം എന്‍റെ ദേഹത്തോട് അല്‍പ്പം അമര്‍ന്നു. ഷെല്‍ഫിലേക്ക് നീണ്ട എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ അയാളുടെ കൈ തൊട്ടു. എന്‍റെ കൈ ഇതിനോടകം പഞ്ചസാര പാത്രത്തെ തൊട്ടിരുന്നു. അയാളും പഞ്ചസാര പാത്രത്തെ പിടിക്കാനെന്ന ഭാവത്തില്‍ എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ അമര്‍ത്തി. അല്‍പ്പ നേരം അയാള്‍ കൈ എന്‍റെ കയ്യുടെ മേല്‍ വെച്ചു.
പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു നീക്കമുണ്ടായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ശരിക്കും കിളിപോയ അവസ്ഥയില്‍ നിന്നു. അയാളുടെ ശരീരം കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നത് പോലെ എന്‍റെ ദേഹത്ത് അമര്‍ന്നാണ് ഇരിക്കുന്നത്. അയാളുടെ അരഭാഗം എന്‍റെ ചന്തികളില്‍ അമര്‍ന്നും. അങ്ങനെ അയാള്‍ അല്‍പ്പ നേരം നിന്നു. അയാള്‍ അങ്ങനെ നിന്നത് കൊണ്ട് എനിക്കും അങ്ങനെ നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു. ചിലപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അനങ്ങി മാറുമോ എന്നറിയാന്‍ അയാള്‍ ടെസ്റ്റ് ചെയ്തതായിരിക്കാം. ഞാന്‍ അയാളെ തള്ളിമാറ്റി കുതറി മാറുമോ എന്ന് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കിയതുമായിരിക്കാം. അയാളെ തള്ളിമാറ്റി പോകണമെന്ന് എനിക്ക് ശരിക്കും തോന്നിയതുമാണ്. പക്ഷെ കാര്‍ത്തി, മറ്റൊരു ആണ്‍ ശരീരത്തിന്‍റ്റെ മണവും സ്പര്‍ശനവും വല്ലാത്ത ഒരു ഫീലാണ് എനിക്ക് തന്നത്. ഒരു സാധാരണ തൊഴിലാളിയുടെ മണം. അയാളുടെ വിയര്‍പ്പിന്‍റെ, അഴുക്കിന്റെ, എണ്ണയുടെ മണം….ശരിക്ക് പറഞ്ഞാല്‍ മദ്യപിക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന ഒരു കിക്കില്ലേ. ഒരു ലഹരി? അതേ ഒരു ഫീല്‍!
പെട്ടെന്ന് ഞാന്‍ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നു. അയാളെ ഞാന്‍ തള്ളിമാറ്റി. ഞാനയാളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. അയാള്‍ അതൊക്കെ കണ്ടിട്ട് ചുമ്മ ഇളിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു.
“നിങ്ങക്ക് എന്നാ പ്രായമായി?”
ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത സ്വരത്തില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“അമ്പത്തഞ്ച്…”
ഉത്തരം പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞട്ടയാള്‍ എന്നെ ചോദ്യരൂപത്തില്‍ നോക്കി.
“എന്‍റെ അച്ഛന്റെ പ്രായമുണ്ട്,”
ഞാന്‍ പരുഷ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“ആഹാ! അപ്പോള്‍ പ്രായമുള്ള ആള്‍ക്കാരെയാ ഇഷ്ടം; അല്ലെ?”
അയാള്‍ എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്നിട്ട് അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു. ദേഷ്യം വന്ന് ശബ്ദമുയര്‍ത്തി അതിനു മറുപടി കൊടുക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും ഫോണടിച്ചു.
“അത് ഞങ്ങക്കൊള്ള കോളാ…”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഓടി.
ഒരു നാണവും പേടിയുമില്ലാതെ അങ്ങനെയൊക്കെ ഒരു പുരുഷന്‍ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ഏത് പെണ്ണായാലും ഒന്ന് പരിഭ്രമിക്കുമല്ലോ. ഞാനും നേര് പറഞ്ഞാല്‍ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ ഒന്ന് സംഭ്രമിച്ചു, ആശ്ചര്യചകിതയായി. അയാളുടെ വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ ഒരു പൊടി രസമൊക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും ഭയമാണ് മുന്നിട്ടു നിന്നത്. ഒന്ന് രണ്ട് മിനിറ്റു സ്തംഭിച്ചു നിന്നതിനു ശേഷം , ഞാന്‍ ശാന്തയായി. എന്നിട്ട് രണ്ട് കപ്പുകളിലേക്ക് ചായ ഒഴിച്ചു. കപ്പുകള്‍ ട്രേയിലെടുത്ത് ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക്, അവര്‍ നില്‍ക്കുന്നയിടത്തേക്ക് ചെന്നു. ഫോണ്‍ വിളിച്ച് കഴിഞ്ഞ് സുധാകരന്‍ അര പ്രൈസിലിരുന്ന് അയാളുടെ മരുമകന്‍ രാജുവിനോട് എന്തോ കുശുകുശുക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്നെ കണ്ടതും അയാളുടെ കുശുകുശുപ്പ് നിന്നു. രാജു എന്നെ കളിയാക്കുന്നത് പോലെ, അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായി നോക്കി. ചുമ്മാ ആക്കുന്നത് പോലെ.
അത് കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്തോ പോലെ തോന്നി. ചായ ട്രേ ഞാന്‍ മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് ഞാന്‍ ഒരു ചെയറിലിരുന്നു. അവരോരോ കപ്പെടുത്ത് ചായ കുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“ചായ സൂപ്പറാ കേട്ടോ…”
സുധാകരന്‍ വിരല്‍ മുദ്ര കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ ലൈഫില്‍ ഞാന്‍ ഇത്രേം സൂപ്പര്‍ ചായ കുടിച്ചിട്ടില്ല. എന്താ ഈ ടേസ്റ്റിന്‍റെ സീക്രട്ട്, ദീപികെ?”
“അയ്യോ, അത് വെറും സാധാരണ ചായയാ…”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“സാധാരണ ചായയോ? ചുമ്മാ !!”
“അതേന്നെ! ചുമ്മാ ചായയാ. ഒരു സീക്രട്ടുമില്ല…”
“സീക്രട്ട് ആയി ഒന്നും ചേര്‍ത്തില്ലേല്‍, ഇത്രേം ടേസ്റ്റ് വരണങ്കി ഞാന്‍ നോക്കിയിട്ട് ഒരു കാരണമെയുള്ളൂ…”