“എന്താടീ…? അവനെക്കണ്ടാപ്പോള്? എന്താ പറ്റിയെ നെനക്ക്?”
കയ്യെത്തിച്ച് ഷര്ട്ടിനു പുറത്ത് കൂടി മുലകള് ഒന്ന് ഞെരിച്ച് ഉടച്ച് ഞാന് ചോദിച്ചു.
അതിനു കാത്തിരുന്നിട്ടെന്ന പോലെ അവള് ഉടനെ എന്റെ മടിയില് കയറിയിരുന്നു.
“പിടിക്ക്…”
കക്ഷത്തിനുള്ളിലൂടെ എന്റെ രണ്ട് കയ്യെടുത്ത് മുലകളില് പിടിപ്പിച്ചിട്ട് ദീപിക ചൂടുള്ള ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു.
“കഥ അങ്ങനെ ചുമ്മ കേട്ടിരുന്നാല് പോര…രസം പിടിച്ച് കേള്ക്കണമെങ്കില് എനിക്കും രസം വേണം!”
എന്റെ വിരലുകള് അവളുടെ ബട്ടണുകള് വിടുവിക്കുമ്പോള് മുഴുത്ത് ചീര്ക്കാന് തുടങ്ങിയ എന്റെ കമ്പിലിംഗത്തില് ചന്തി വിടവിട്ടുരച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“നീ പറ പെണ്ണെ!”
ബട്ടണുകള് അഴിച്ച് മുലകളില് മാറി മാറി പിടിച്ച് അമര്ത്തിക്കൊണ്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“നെനക്ക് എന്നാ തോന്നി?”
“ഇഷ്ടം തോന്നി…”
മുഖമുയര്ത്തി എന്റെ ചുണ്ടില് അമര്ത്തി ചുംബിച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇഷ്ടം എന്ന് പറഞ്ഞാ പതിനേഴ് ആയ ഒരു പെണ്ണിന് ആദ്യത്തെ കാമുകനോട് തോന്നുന്ന പോലെ കയറ് പൊട്ടിക്കുന്ന ഒരിഷ്ടം! അങ്ങനത്തെ ഇഷ്ടമാ എനിക്ക് അവനോട് തോന്നിയത് …ഒഹ്!! എന്റെ ഈശ്വരാ!!”
അവള് അസഹ്യമായ സുഖത്താല് ഒന്ന് കുറുകി.
“എന്നെ ഒന്ന് കടിച്ച് വലിച്ച് ചുംബിക്ക് കാര്ത്തിക്ക്!”
ചൂടുള്ള, എന്നാല് നനഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് അവള് പറഞ്ഞു.
അടുത്ത നിമിഷം എന്റെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ അധരത്തില് അമര്ന്നു. അവളുടെ അധരത്തിന്റെ പൊള്ളുന്ന മൃദുലത എന്റെ പല്ലുകളുടെ സൂചിമുനക്കുത്തും നാവിന്റെ തീവ്രമര്ദനവുമറിഞ്ഞു.
“രണ്ടാമത്തെയാളോ?”
ചുംബനത്തിന്റെ അവസാനം ഞാന് ചോദിച്ചു.
“ഓര്ക്കാന് മാത്രം പ്രത്യേകത ഒന്നുമില്ല അയാക്ക്…”
ദീപിക പറഞ്ഞു.
“എന്റെ അത്രേം പൊക്കം കാണും. കരുത്തന് ഒന്നും ആണെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…എന്നാലും അയാളാണ് എന്റെ ചോര മാക്സിമം ഊറ്റിയത്… നോട്ടം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാ എന്റെ മൊലേം കുണ്ടീം ഒക്കെ ചെത്തിയെടുത്ത് തിന്നുന്ന പോലത്തെ നോട്ടം!”
അവളുടെ വിവരണം എന്റെ ചോരയോട്ടം കൂട്ടി. ഞരമ്പുകളെ കുത്തി എഴുന്നേല്പ്പിച്ചു. അവളുടെ ചന്തി വിടവില് എന്റെ കുണ്ണ ഞെരിഞ്ഞ് നിലവിളിക്കാന് തുടങ്ങി.
“ദീപു…”
മുല കണ്ണുകള് വിരലുകള്ക്കിടയില് ഞരടിക്കൊണ്ട് ഞാന് വിളിച്ചു.
“എന്തോ…”
കാതരമായ ശബ്ദത്തില് അവള് വിളികേട്ടു.
“എന്താ പ്ലാന് നിന്റെ ഇനി?”
“എനിക്കറിയില്ല കാര്ത്തീ…”
അല്പ്പ നിമിഷത്തെ മൌനത്തിനു ശേഷം ദീപിക പറഞ്ഞു.
“ഒന്നാമത് നിന്നെയല്ലാതെ വേറെ ആരേം ഞാനിത് വരെ ചിന്തിച്ചിട്ട് കൂടിയില്ല..ഈ വിഷയത്തില് എനിക്ക് ഒരു അറിവുമില്ല…”
“അതിനര്ത്ഥം ഇപ്പോള് നീ…”
ഞാന് പറഞ്ഞു പൂര്ത്തിയാക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ മുറിയില് നിന്നും കരച്ചില് ശബ്ദം കേട്ടു.
ഞങ്ങള് ഉടനെ അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് കുതിച്ചു.
സ്വപ്നമെന്തോ കണ്ട് പേടിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ അവനെ നേരിയതോതില് വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഉറക്കത്തിലാണ് കരയുന്നത്. ഞെട്ടിയുണര്ന്നു പിന്നെയും കരച്ചിലായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞങ്ങള് പിന്നെ അതേക്കുറിച്ച് പിന്നെയൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല.
അടുത്ത ദിവസം വൈകുന്നേരം ഓഫീസില് നിന്നുമെത്തിയപ്പോള് പ്രസന്നമായ മുഖത്തോടെ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ഹോം വര്ക്ക് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു. ദീപിക അടുത്തിരുന്ന് അവനെ സഹായിക്കുന്നു, അവന്റെ സംശയങ്ങളൊക്കെ തീര്ത്ത് കൊടുക്കുന്നു. അത്താഴം കഴിഞ്ഞ്, ഒരുമിച്ചിരുന്ന് അല്പ്പം ടി വി കണ്ടതിനു ശേഷം പത്ത് മണിയായപ്പോള് ഉണ്ണിക്കുട്ടന് എഴുന്നേറ്റു അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഉറങ്ങാന് പോയി.
ഞങ്ങള് അവിടെ തനിച്ചായി.
“നീ പല്ലു തേച്ചോ കാര്ത്തിക്ക്?”
അവളെഴുന്നെറ്റ് എന്നോട് ചോദിച്ച് അകത്തേക്ക് പോയി. അപ്പോഴേക്കും ഞാന് ബെഡ്റൂമിലെത്തിയിരുന്നു. അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് ദീപിക വന്നു ബെഡ്ഡില് കയറി എന്നോട് പറ്റിച്ചേര്ന്നു കിടന്നു. എന്റെ നെഞ്ചില് അവള് മുഖമമര്ത്തിക്കിടന്നു.
“ഇന്നലെ പറഞ്ഞു നിര്ത്തീത് നമുക്ക് പിന്നേം തുടങ്ങിയാലോ?”
ഞാന് ചോദിച്ചു.
അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“എന്നാടീ, ഇന്റ്റെറെസ്റ്റ് ഇല്ലേ?”
“കാര്ത്തീ, അത്…”
അവളൊന്നു സംശയിച്ചു.
“ഇന്ന്, ഇന്ന് വേറെ ചെലത് കൂടി ഉണ്ടായി…”
“ങ്ങ്ഹേ?!”
ഞാന് ശരിക്കും അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“വേറെ ചെലതോ? എന്നുവെച്ചാ?”
“അയ്യോ, ഇങ്ങനെ ഒച്ചയിടാന് മാത്രം ഒന്നുമില്ല എന്റെ പൊന്നേ,”
അവള് ചിരിച്ചു.
“ആ രണ്ട് പേരും പിന്നേം ഫോണ് ചെയ്യാന് വന്നു, അത്രേയുള്ളൂ…”
“അഹോ, അതേയുള്ളോ?”
“ഇന്ന് പക്ഷെ റിട്ടേണ് കോള് വരുന്ന വരെ നിന്നോട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചു… വീട് പണീടെ എന്തോ മറ്റീരിയല്സ് വരുന്ന എന്തോ കാര്യത്തിന്റെയാന്നാ പറഞ്ഞെ… യെസ് പറയണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഞാന് ഒരു മിനിറ്റ് ആലോചിച്ചു…ചെറുപ്പക്കാരനില്ലേ, അയാള്ക്ക് തോന്നി എനിക്ക് അവരെ നിര്ത്താന് താല്പ്പര്യമില്ലെന്ന്…ഇല്ല ചേച്ചീ ഞങ്ങള് പോകുവാ നിക്കുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് അവന് തിരിഞ്ഞു…അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കോള് വന്നു…”
“നീയെന്നാ പറഞ്ഞു അന്നേരം?”
“ഞാന് പറഞ്ഞു, അതിനെന്നാ കൊഴപ്പമൊന്നുമില്ല എന്ന്… അന്നേരം അവര് രണ്ടാളും അരപ്പ്രൈസേല് ഇരുന്നു…അവരവിടെ അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പം ഞാന് എന്നാ ചെയ്യണ്ടേ? എനിക്കൊരു പിടീം കിട്ടീല്ല…അന്നേരം പ്രയമുള്ളയാള് ഇച്ചിരെ വെള്ളം കുടിക്കാന് കൊടുക്കാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു…അന്നേരം ഞാന് ചായ ഇടണോ എന്ന് ചോദിച്ചു… വീട്ടില് ആരേലും ഒക്കെ വരുമ്പോള് നമ്മള് അങ്ങനെ ചോദിച്ച് ശീലമായില്ലേ?”
“അന്നേരം?”
“അന്നേരമെന്നാ! ചോദിക്കാന് കാത്തിരുന്നിട്ടെന്ന പോലെ വേണം എന്ന് രണ്ടാളും ഒരെ സ്വരത്തില് റിപ്ലൈ…!”
“എന്നിട്ട്? എന്നിട്ട് നീ ചായ ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു..പിന്നെ?”
“ഒഹ്! ഇത് എന്നെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കുവേലല്ലോ! എന്നാ തിടുക്കം!”
ദീപിക അത് പറഞ്ഞ് എന്റെ കവിളില് പതിയെ അടിച്ചു.
“ഞാന് അടുക്കളയിലേക്കു പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കാന് തുടങ്ങി…”
അവള് തുടര്ന്നു.
“കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ്ടേ, പ്രയമുള്ളയാള് അടുക്കളയിലേക്ക് വരുന്നു! ഏറ്റവും വഷളന് ആണയാള്! അത്രേം ആര്ത്തി പിടിച്ച് ആരും എന്നെ നോക്കീട്ടില്ല…അതും മൊലേലൊക്കെ കണ്ണു പറിക്കാതെ നോക്കും…എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നോണ്ട് എന്നെ ഒരെ നോട്ടം! എനിക്കാകെ എന്തോ പോലെയായി…അയാക്ക് പകരം ആ പയ്യന് വന്നുകൂടായിരുന്നോ എന്നൊക്കെ ഞാന് ഓര്ത്തു…ഇതിയാള്..ഒരു വൃത്തീം മെനേം ഇല്ലാതെ..മേത്തൊക്കെ ഒരെ നോട്ടം…അസ്വസ്ഥത അങ്ങനെ കൂടി വന്നപ്പം ഞാന് അയാളോട് ചോദിച്ചു, എന്നതാ പേര്? അയാള് പറഞ്ഞു അയാടെ പേര് സുധാകരന് എന്നാണെന്ന്…ആ ചെറുപ്പക്കാരന് അയാടെ മരുമകനാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. അവന്റ” പേര് രാജു എന്നാണെന്നും…”