നന്മ നിറഞ്ഞവൾ ഷെമീന – 6

വയ്യ എന്നാലും നോക്കട്ടെ.

ഞാൻ : വയ്യെങ്കിൽ വേണ്ട. നമ്മുക്ക് നാളെ എല്ലാരും പോയിട്ട് ആകാം.

നബീൽ : അതു മതി. എന്തായാലും നീ തുണിയൊക്കെ ഊരിക്കൊ. നമ്മുക്ക് അങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കാം.

അപ്പോഴാണ് ആരോ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത് പുറത്തുനിന്നു. നബീൽ പറഞ്ഞു വിഷ്ണു ആകും എന്ന്. അവർ സിഗരറ്റ് വലിക്കാൻ ആകും തുറന്നത്.
ഞാൻ തുണിയെല്ലാം ഊരി അവന്റെ അടുത്ത് കിടന്നു. നേരം വെളുക്കാൻ ഇനി കുറച്ച് നേരമേ ഉള്ളു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു. വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞങ്ങൾ ഉറക്കത്തിൽ വീണു.

രാവിലെ 8. 30 മാണിയോട് കൂടെ ഞാൻ എഴുനേറ്റു. റൂമിൽ എല്ലാം വെളിച്ചം നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഞങ്ങൾ തുണിയൊന്നുമില്ലാതെ അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നിരുന്നത്. ഞാൻ എഴുനേറ്റു മുടി കെട്ടിവെച്ചു. അപ്പോഴാണ് നബീലിന്റെ കുണ്ണ നല്ല മുഴുത്ത ഏത്തപ്പഴം കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ടത്. അവനെ എഴുനേൽപ്പിക്കാൻ എനിക്കൊരു കുസൃതി തോന്നി. ഞാൻ അവന്റെ കുണ്ണയെടുത്തു വായിലിട്ടു ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി. തളർന്നു കിടക്കുന്ന കുണ്ണ ബലംവെക്കുന്നതു അറിഞ്ഞു. അവൻ മെല്ലെ കണ്ണുതുറന്നു എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ കുണ്ണ ഉമ്പുന്നതു കണ്ടതും അവൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. എന്നിട്ട്‌ എന്നെ പിടിച്ചു മാറിലേക്ക് അമർത്തി എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു.

എന്നിട്ട്‌ ഞങ്ങൾ എഴുനേറ്റു ഡ്രെസ്സെല്ലാം ധരിച്ചു. എന്നിട്ട്‌ പുറത്തിറങ്ങി. വിവേക് വിഷ്ണു എഴുന്നേറ്റിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ പോയി നോക്കി. അവിടെ ചായകുള്ള സാദനങ്ങൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ പോയി എല്ലാവർക്കും ചായ ഇട്ടുകൊണ്ടുവന്നു. അപ്പോഴാണ് ഇർഫാൻ വന്നത്. അവൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിക്കാൻ പാർസൽ വാങ്ങണം പോയതാണ്. പൂരിയും സാമ്പാറും ആണ് വാങ്ങിക്കൊണ്ടു വന്നത് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ഹാളിൽ ഇരുന്ന് അതു കഴിച്ച് തീർത്തു.

ഇർഫാൻ : നബീല്ക്കാ ഉപ്പ വിളിച്ചിരുന്നു. മൂപര് സാധനങ്ങൾ എടുക്കാൻ വേണ്ടി ദിണ്ടിഗൽ പോവാണ് നമ്മളോട് ഇന്ന് കടയിൽ വന്നിരിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

നബീൽ : എപ്പോഴാ പോകേണ്ടത് ?

ഇർഫാൻ : 9. 30 ന് പോകാം. ബാബിക്കു ഫുഡ് ഞാൻ ഏർപ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ കൊടുന്നു തരും.

വിഷ്ണു : അപ്പൊ നിങ്ങള്ടെ പിറകെ ഞങ്ങളും അങ്ങ് ഇറങ്ങും കേട്ടോ

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് നബീലും ഇർഫാനും വേഗം കുളിച്ച് പോകാൻ റെഡി ആയി. എന്റെയും നബീലിന്റെയും പ്രതീക്ഷകൾ എല്ലാം തെറ്റി. ആ ഒരു വിഷമം അവന്റെ മുഖത്ത് നന്നായി ഉണ്ട്. അവനെ രാത്രി വന്നിട്ട് കളിക്കാം എന്ന് പതിയെ എന്നോട് പറഞ്ഞ് പോകാൻ ഒരുങ്ങി. പോകുന്നതിനു മുൻപ് വിഷ്ണുവിനോടും വിവേകിനോടും അവൻ കെട്ടിപിടിച്ച് യാത്ര പറഞ്ഞു. ഇനി നാട്ടിൽ വന്നിട്ട് കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ഇറങ്ങി. അവർ ഇറങ്ങിയതും ഞാൻ വാതിൽ അടച്ച് റൂമിൽ ഇരുന്നു. അവർ ഹാളിൽ ഇരുന്ന് എന്തൊക്കെയോ പറയുണ്ട്. ഹാളിൽ നിന്ന് രൂക്ഷമായ സിഗരറ്റിന്റെ മണം വരുന്നുണ്ട്. പോകാനുള്ള തയാറെടുപ്പ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു പുറത്ത്. ഞാനും റൂമിൽ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചിരുന്നു. അവർ പോയിട്ട് വേണം എനിക്കും ഒന്ന് കുളിച്ച് ഫ്രഷ് ആകാൻ.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റൂമിന്റെ വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടി വിളിച്ചു. ഞാൻ പുറത്തേക്കു ചെവിയോർത്തു.

വിഷ്‌ണു : ഷെമീ ഉറങ്ങുവാണോ ?. അതേയ് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുകയാണ് കേട്ടോ. ഉറങ്ങാനെങ്കിൽ കിടന്നോ, എഴുനെൽക്കണ്ട. അപ്പൊ ഞങ്ങൾ പോട്ടെ. ഇനി നാട്ടിലിനു കാണാം.

വിവേക് : എന്ന ശെരി, എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെകിൽ വിളിക്കാൻ മടിക്കേണ്ട. പോട്ടെ.

അവർ പോകുകയാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ കുറച്ച് സമാധാനമായി. ഇത്ര ഒക്കെ സഹായങ്ങൾ ചെയ്തിട്ട് ഞാൻ ഒരു അന്യനെ പോലെ വാതിലടച്ചിരുന്നാൽ ശെരിയാകില്ല. അവരെ ഒന്ന് യാത്രയാകാം എന്ന് കരുതി ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് ഹാളിലേക്ക് വന്നു.

ഹാളിൽ എത്തിയതും വിഷ്ണു അവിടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ : എവിടെ ? വിവേക് പോയോ…

ഞാനിതു പറഞ്ഞതും പുറകിൽ നിന്ന് ആരോ എന്റെ വായ പൊത്തിപിടിച്ചു. അതു വിവേക് ആയിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാൻ കൈയും കാലുമിട്ടടിച്ചു. വിവേക് ഒരു കൈകൊണ്ടു എന്റെ വായ ശക്തമായി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു, മറ്റേ കൈകൊണ്ടു എന്റെ ഉടൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. എന്റെ കുതറലും തള്ളലും ഒന്നും വിലപ്പോയില്ല.

എന്നെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറക്കാൻ വേണ്ടി അവർ കളിച്ച നാടകമായിരുന്നു യാത്ര പറച്ചിൽ.

വിവേക് : ഡാ നീ കൈ രണ്ടും കൂട്ടിപിടിക്ക്. നമ്മുക്ക് ഇവളെ റൂമിലോട്ടു കൊണ്ടുപോകാം.

വിഷ്ണു : ok.

എന്റെ കൈകൾ രണ്ടും വിഷ്ണുവും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവർ രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് എന്നെ റൂമിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുപോയി. ഞാൻ അപ്പോഴും അവരിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ വേണ്ടി കൈകാലിട്ടടിച്ചു, വായിൽ നിന്ന് കയ്യെടുത്തിരുന്നെഗിൽ ഒച്ചവെച്ചെങ്കിലും ആളെകൂട്ടാമായിരുന്നു. ലോകം അവിടെ അവസാനിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഇവർ എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണ് എന്റെയുള്ളിൽ ഭയം കൂടി കൂടി വന്നു.
എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒന്നാണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത്. എന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

വിവേക്: നീയാ തോർത്തെടുത്തു ഇവളുടെ കാലു രണ്ടും കൂട്ടികെട്ടു.

വിവേക് പിടുത്തം ഒരുത്തരിപോലും അയക്കാതെ നിന്നു. വിഷ്ണു താഴെയിരുന്നു എന്റെ കാലുകൾ രണ്ടും ഒരു തോർത്തു കൊണ്ടു കൂട്ടിക്കെട്ടി.

വിവേക് : ഡാ, എനിക്കിങ്ങനെ കുറെ നേരം പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല. നീയാ ബെഡ്ഷീറ്റെടുക്കു. എന്നിട്ട്‌ ഇവള്ടെ വായിൽ തിരുകു. പിന്നെ ഞാൻ കൈയെടുത്താൽ ഉടൻ തിരുകി കേറ്റിക്കൊ. ഒരു തരി ശബ്ദം പോലും പുറത്ത് വരരുത്.

വിവേക് കൈയെടുക്കുന്ന നിമിഷം ഒച്ചവെക്കണം എനിക്ക് ഈ രാക്ഷസന്മാരുടെ പിടിയിൽ നിന്നു രക്ഷപെടാനുള്ള അവസാന ചാൻസ്. വിവേക് കൈയെടുത്തതും ഒച്ചവെക്കാൻവേണ്ടി വായ തുറന്ന എന്റെ വായിലേക്ക് ബെഡ്ഷീറ്റിന്റെ ഒരു തല വിഷ്ണു തള്ളിക്കേറ്റി നിറച്ചു. എന്റെ ശബ്ദം ഒരു തരിപോലും പുറത്ത് വന്നില്ല. ഞാൻ കിടന്ന് പിടച്ചു , കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചു. വിവേക് ഒന്ന് എന്നെ ലൂസാക്കിയതും ഞാൻ കൈകൾ വിടുവിച്ചു വിഷ്ണുവിനെ തള്ളി മാറ്റി വായിൽ നിന്ന് തുണിയെടുക്കാൻ നോക്കി. വിഷ്ണു എന്റെ കഴുത്തിനു പിടിച്ചു

വിഷ്ണു : നായിന്റെ മോളേ അനങ്ങാതെ കിടന്നോ ഇല്ലെങ്കിൽ കൊന്നു കെട്ടിത്തൂക്കും ഇവിടെ. ഒരു പട്ടിയും ചോദിക്കാൻ വരില്ല.

ഞാൻ ഭയന്ന് പോയി ഞാൻ എന്നെ തന്നെ പഴിച്ചു. എന്റെ ജീവിതം ഞാനായി തന്നെ നശിപ്പിച്ചിരുന്നു. എനിക്ക് കരച്ചിലടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പല ചിന്തകളും എന്റെ മനസിലൂടെ കടന്ന് പോയി. നബീലിന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വരാൻ തീരുമാനിച്ച നിമിഷത്തെ ഞാൻ ശപിച്ചു. വിവേക് എന്നെ ചുവരിൽ ചാരി ഇരുന്ന് മടിയിൽ ഇരുത്തികൊണ്ടു അടക്കി പിടിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *