“|…ആഹ്ഹഹ്ഹ അമ്മെ…ന്റെ പൊന്നമ്മേ…”.
നിർമ്മലയുടെ പ്രവർത്തിയിൽ സഹിക്കാനാവാത്ത സുഖത്താൽ ഉണ്ണികൃഷ്‌ണൻ പുറകിലേക്ക് മലച്ചു. നിർമ്മലക്ക് തൻ്റെ മകൻ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ അടുത്തതും പോയിട്ടില്ലെന്ന് അവൻ്റെ ഈ മലച്ചിൽ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി. മകന്റെ ഇച്ചക്കനുസ്സരിച്ച് പ്രവർത്തിച്ചാൽ തനിക്ക് ഈ പെരുത്ത കുണ്ണയിൽ സ്വർഗ്ഗങ്ങൾ തീർക്കാമെന്ന നിഷിദ്ധചിന്തയിൽ അടിയുറച്ച് വിശ്വസിച്ചു ആ നിമിഷം നിർമ്മല.
“…അമ്മേ….പെട്ടെന്നെനിക്ക് …പെട്ടെന്നെനിക്ക് ഷോക്കടിച്ച് പോലെ തോന്നി…എന്ത് സുഖമായിരുന്നു….ഇത് നേരത്തെയറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അമ്മയുടെ അടുത്ത് എപ്പോഴേ ഞാൻ വന്നേനേ….”
അവന്റെ തുറന്ന് പറിച്ചിലിന്റെ അവസാനം പെട്ടെന്ന് അവനെ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. താനും തന്റെ മകനും ഒരേ രീതിയിൽ ഒരുമിച്ച് ചിന്തിച്ചതിൽ നിർമ്മലക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി.
“…അമ്മേ….”.
“…ഉം….”
“…നമുക്ക് സത്യത്തിൽ ആരും ഇല്ലാല്ലേ….????. ബന്ധുക്കളൊന്നും തിരിഞ്ഞ് നോക്കാത്ത അവസ്ഥ മകൻ നിർമ്മലയോട് ചോദ്യരൂപത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“…ഉം…അതെ ഉണ്ണീ….”.
“…ഇനി ഞാനുണ്ട് അമ്മേ….”.
“…അതിന് നീനിന്നേ കളഞ്ഞൊന്നും പോയില്ലല്ലോ….ഉണ്ണീ നിന്നെ…..”.
“…അമ്മയുടെ വളിച്ച കോമഡി…..ഞാൻ പറഞ്ഞത് അമ്മക്ക് ഞാനും…എനിക്ക് അമ്മയും മാത്രം മതി….”.
“…ആ….ഉണ്ണീ….നമ്മുക്ക് നാം മാത്രം മതി…..”. നിർമ്മലയിലെ മാത്രത്ത്വം കുളിർത്തു.
“…നമുക്ക് സുഖമായി ജീവിക്കണം അമ്മേ…..”.
“….എന്നിട്ട്….പറ എന്നിട്ട് ….????.
“….സുഖം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എല്ലാ…..സുഖവും….അമ്മക്ക് മനസ്സിലായോ….”.
“….ഉം…….”.
“….’പിന്നെ പിന്നെ,… എനിക്ക് ‘അമ്മ എന്നും തരണം….”
“…..എന്ത്….????.” നിർമ്മലക്ക് എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും അവൾ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.
“…ഈ അമ്മയുടെ മുലകളെ….”.
“…എന്തിനാ….”.
“…അമ്മേടെ മുലകൾ ചപ്പികുടിക്കാൻ…..”.
മകന്റെ വാക്കുകൾ നിർമ്മലയുടെ കഴപൂറ്റിൽ തിരയിളക്കമുണ്ടാക്കി. അവൾ കൊതിച്ചുകൊണ്ട് സ്വന്തം മകനെ നോക്കി.
( തുടരും )
