“…ഹ്ഖൂക്ക് ഹുക്ക്..,”. നിർമ്മല കഠിനമായി ചുമച്ചു. അതവരിൽ വീണ്ടും വലിച്ചെ അടങ്ങു എന്ന വാശി മുഖത്ത് പടർന്നു.
അവൻ ഇനി വലിക്കേണ്ട എന്ന് വിലക്കിയെങ്കിലും നിർമ്മല അതിന് തയ്യാറായില്ല. അവസാനം അവൻ അമ്മക്ക് പതിയെ വലിക്കാനുള്ള വിദ്യ പകർന്ന് കൊടുത്തു. വിജയിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു നിർമ്മലക്കപ്പോൾ.
“…..അല്ല… അമ്മ സിഗരറ്റ് വലിയൊക്കെ പഠിച്ചിട്ട് എന്തിനാ….”.
“….ചുമ്മാ ഒരു രസം…നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ വലിയ സൊസൈറ്റി ലേഡിസ്സ് വലിക്കുന്നത്….അതുപോലെ വലിച്ച് നടക്കാനാ…. എന്തേ കുഴപ്പോണ്ടോ….”.
“….ഹേയ്…. ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലേ….. ഹഹഹ…. നല്ല ചേലായിരിക്കും കാണാൻ….”.
“….ഹും… അവളുമാർക്ക് മാത്രം കുത്തകയൊന്നും അല്ലല്ലോ….ഈ പാവം നാട്ടുപുറത്തുള്ളോർക്കും സാദ്ധിക്കുമെന്ന് തെളിക്കണല്ലോ…..എന്തേ…”.
“….നമിച്ചു…. ഇനി ട്യൂ പീസും ഇട്ടോണ്ട് കടൽക്കരയിൽ വെയിൽ കായാൻ ഇരിക്കണം എന്നെ പറയാനുള്ളു….ന്റെ യോ യോ അമ്മേ…. ഹഹഹ….”.
“….നമ്മുക്ക് കടൽ അടുത്തില്ലല്ലോ…..ഇനി വേണേൽ കുളക്കരയിൽ ആയാല്ലോ…..”.
“….എന്നിട്ട് വേണം…..അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് അമ്മയിലേക്കാ….ഇനി ട്യൂ പീസും കൂടി ആയാൽ…. നാട്ടുകാരുടെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറയണ്ട….”.
“….എന്താടാ…. നാട്ടുകാരുടെ ഇത്രക്കും വലിയ അവസ്ഥ….ഹേ…”.
“….അമ്മ മര്യാദക്ക് തുണി ഉടുത്തിട്ട് തന്നെ നാട്ടുകാർ ചോര കുടിക്കുന്നു…..ഇനി വെയിൽ കായാൻ കുളക്കരയിൽ ട്യൂ പീസ് ഇട്ട് കിടക്കുകയെ വേണ്ടൂ…. നല്ല ജോറായി…. ഹഹഹ്ഹ…”.
“….ഹോ പിന്നെ നാട്ടാർക്ക് അതല്ലേ പണി..”.
“….ഉവ്വ….എസ് കേശവൻ നമ്പൂതിരി എന്താ കാണിച്ചേന്ന് ന്റെ അമ്മക്കറിയോ…….പറയാൻ തന്നെ നാവ് അറക്കുന്നു…..”.
“….അതെന്താടാ… അയാൾ ചെയ്തേ….”.
“….അതൊന്നും പറയാൻ കൊള്ളുല്ല…..”.
“…..ഏയ്… പറ…. എനിക്കത് അറിയണം…”.
“…..അതെങ്ങിനെ ഞാൻ പറയും….അതും സ്വന്തം അമ്മയോട്….”. അവൻ വിശദീകരിക്കാനാവാതെ പരുങ്ങി.
അവന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ടപ്പോൾ നിർമ്മലയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. അവർക്കത് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയേറി.
“…നിനക്കെന്തായാലും എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ … ന്റെ ഉണ്ണീ….അതെന്തായാലും….”.
നിർമ്മല മനസ്സിലെ വേദനയാൽ അടുത്തുള്ള ചുമരിൽ ചാരികൊണ്ട് താഴെ ഇരുന്നു.
“….അമ്മക്ക് വിഷമമായോ….”. അവൻ നിർമ്മലയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിച്ചു.
നിർമ്മലയുടെ മുഖം പാടെ വാടിരുന്നു. ഇതു വരെ വളരെ രസകരമായി പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന അന്തരീക്ഷം തീർത്തും നശിപ്പിച്ചതിൽ അവന് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി. ഇതേ അളവിൽ തന്നെയായിരുന്നു നിർമ്മലയിലും. മകന്റെ വാടിയ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ അർക്ക് വിഷമം സഹിക്കാൻ പറ്റാതെയായി. അവർ മകന്റെ തലയിൽ തലോടി.
“….അമ്മേ….അയാൾ…. ആ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അമ്മയെ നോക്കി….നോക്കി….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ വാക്കുകൾ പുറത്ത് വരാതെ മുറിഞ്ഞു.
“….എന്തായാലും ഉണ്ണി എനിക്കറിഞ്ഞേ …. മതിയാകൂ….നീ എന്തായാലും പറയൂ…..മടിക്കാതെ പറയൂ….”.
“….അയാൾ അമ്മയെ നോക്കി മാസ്റ്റർബേറ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു…..”.
“…അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എന്തുവാ ഉണ്ണിയെ….”.
നിർമ്മലക്ക് മാസ്റ്റർബേറ്റിന്റെ ആർത്ഥമറിയതെ അവനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ പരുങ്ങിയത് ഉണ്ണികൃഷ്ണനായിരുന്നു.
“….അത് ആണുങ്ങൾ ചെയ്യില്ലേ….അത്….”.
“….അതെന്താണെന്നല്ലേ ഞാൻ ചോദിക്കുന്നേ നിന്നോട്…..”. നിർമ്മല മകനോട് കയർത്തു. ഉണ്ണികൃഷ്ണനാണെങ്കിൽ അവന്റെ അമ്മയുടെ നിഷ്കളങ്കത കണ്ട് എന്തു പറയണം എന്ന അവസ്ഥയിലായി.
“…..അമ്മേ… ഈ ആണുങ്ങൾ…..ഇല്ലേ… ഈ ആണുങ്ങൾ….”. വീണ്ടും അവൻ പരുങ്ങി.
“…ഉണ്ണീ….നീ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പറ…..”. നിർമ്മല .ഇത്തവണ ഇത്തിരി ദ്വേഷ്യത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്. അതിൽ തരിച്ച്‌ പോയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ വായയിൽ നിന്ന് അറിയാതെ വാക്കുകൾ പുറത്ത് ചാടി.
“….ആ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അമ്മയുടെ ചന്തി നോക്കി അയാളുടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് വാണമടിക്കുകയായിരുന്നു…..”.
“….എന്നിട്ട് നീ അയാളെ എന്തു ചെയ്തു….”.
“…ഞാൻ അയാളുടെ സാമാനത്തിൽ ഒരു ചവിട്ട് വച്ച് കൊടുത്തു….അത്രന്നെ….”.
ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിർമ്മല പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അവന് അവന്റെ അമ്മ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമേ കാണാറുള്ളൂ. മനസ്സ് തുറന്ന് അമ്മ ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടവൻ അതിൽ പങ്കുചേർന്നു.
“…ഉണ്ണീ….ഇനി ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞമാതിരി കുളക്കടവിൽ വെയിൽ കായാൻ കിടന്നാൽ എന്താകും സ്ഥിതി….ന്റെ ശിവ ശിവാ….”. നിർമ്മല ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“….അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അമ്മേ…ഈ ഗ്രാമം മൊത്തം പുഴയാകും….”.
“….പുഴയോ…..ഹഹഹ എന്തു പുഴ….”. നിർമ്മല തിരാരായ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. അമ്മയുടെ നിഷ്കളങ്കതയിൽ അവൻ അത്ഭുതം കൂറി.
“…എന്തു പുഴയെങ്കിലും ആകട്ടെ….ഈ അമ്മയുടെ കാര്യം….”.
“….എന്നാലും നീ ആയളെ…. ഹഹഹ….”.
ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ മുഖത്ത് ഭാവം മാറുന്നത് കണ്ട നിർമ്മല എന്തു പറ്റിയെന്ന് ആരാഞ്ഞു.
“….മറ്റുള്ളവർ… അമ്മയെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നതിൽ അമ്മക്ക് വിഷമമില്ലേ..???”.
“….നിന്നെ ഒരുപാട് സുന്ദരിമാർ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുബോൾ…. നിനെക്കെന്താണ് തോന്നാറ്…. ന്റെ ഉണ്ണിയ്യേ….”.
“…എനിക്ക് ..എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നും….പിന്നെ അഭിമാനം തോന്നും….”.
“…അതുപോലെയൊക്കെ തന്നെയാടാ… ഈ അമ്മക്കും…..അവൻ നോക്കുന്നെങ്കിൽ നോക്കട്ടെ…കാണാൻ ചന്തമുള്ളൊടൊത്തോളം അല്ലെ അവർ നോക്കുകയുള്ളൂ…..അവർ നോക്കിക്കോട്ടെ….നേരത്തെ നീ കേശവൻ നമ്പൂതിരി ചെയ്ത പോലെ ചെയ്തോട്ടെ… ഇമ്മക്കെന്താ ഉണ്ണീ ചേതം…..”.
“….ഹാ… അമ്മേടെ പൂതി കൊള്ളാം….മധുരപതിനേഴല്ലേ….ന്റെ അമ്മക്ക്…..എന്തായാലും. ആരും അമ്മയെ നോക്കി അങ്ങനെ ചെയ്യണ്ട…..ഹുംമ്….”.
“…ന്റെ ഉണ്ണീ…. മറ്റുള്ളവർ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പെരുമാറാൻ പാടുള്ളൂ എന്ന് നമുക്കെങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റും.. അവരെ അവരുടെ പാട്ടിന് വിടുക അത്രന്നെ.”.
“…ഓഹോ….അങ്ങനെ ആരും എന്റെ അമ്മയെ നോക്കി അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ട…..എല്ലാത്തിന്റെയും സാമാനം ഞാൻ ചവിട്ടി ഓടിക്കും….”.
“….എന്നാ ഉണ്ണീ… നീയെന്നെ കൂട്ടിലിട്ട് വളർത്താൻ വല്ല ഉദ്ദേശ്യം ഉണ്ടോ…..”. പകുതി കാര്യമായി നിർമ്മല അവനോട് ചോദിച്ചു.
“….. ഇങ്ങനെ പോയാൽ വേണ്ടി വരും…..”. അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്നു.
നിർമ്മല മടിയിൽ കിടക്കുന്ന മകന്റെ തലമുടിയിൽ തലോടി. ആ വാത്സല്യം തുളബ്ബുന്ന വിരലിന്റെ തലോടലിൽ അവന്റെ ചെറിയ ദേഷ്യം പമ്പകടന്നു.
“….ഉണ്ണീ…. നീ സത്യം പറയണം….എന്നെ കാണാൻ അതിന് മാത്രം ശേലുണ്ടോ….???.”.
“….അമ്മക്ക് ഇപ്പൊ എത്ര വയസ്സായി….”.
“…..ഈ മീനത്തിൽ മുപ്പത്തെട്ട് ആകും….എന്താ ചോദിക്കാൻ കാരണം….”.
“…ആ…അതാണ് കാരണം….ന്റെ അമ്മയെകണ്ടാൽ ഒരു ഇരുപത്തഞ്ച് ഇരുപത്തെട്ടേ പറയൂ…. വയസ്സ് മുപ്പത് കഴിഞ്ഞൂന്ന് ആരും പറയില്ല…..”. അമ്മയുടെ മടിയിൽ തലയിളക്കികൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.
“… ഒ….ഒന്ന് പോ…. ന്റെ ഉണ്ണിയെ ….അമ്മയെ ഇങ്ങനെ ..കളിയാക്കാതെ…..”.
“….സത്യം …അമ്മയെ കണ്ടാൽ ചെറുപ്പം എന്നെ പറയൂ….അത്രക്കും സുന്ദരിയാ എൻ്റെ പൊന്നമ്മ……”.
“…..പോടാ….ഉണ്ണീ……..വയസ്സ് നാൽപ്പത് ആവാറായി…..”. അമ്മയുടെ മുഖം വികസിച്ചു.
“….പക്ഷെ അമ്മക്ക് അധികം തടി ഇല്ലാത്തതിനാൽ മുപ്പതിന് താഴെയേ പറയൂ….വെറുതെയല്ല നാട്ടുകാർ മുഴുവനും അമ്മയെ ഓർത്ത് വാണമടിക്കുന്നെ…..”.
അമ്മയുടെ ശരീരം നോക്കി നാട്ടുകാർ വാണമടിക്കുന്ന കാര്യം മകനായ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നിർമ്മലയുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.
“..ച്ഛ്യ….നാട്ടാർക്ക് അതല്ലേ പണി….അതും എന്നെ കണ്ടിട്ട്….അത്രക്ക് മാത്രം എന്തിരിക്കുന്നു എന്റെ ശരീരത്തിൽ…..”.
“…അത് ഞാൻ എങ്ങിനെയാ പറയ്യാ…ന്റെ പൊന്നമ്മേ…..”.
“…എന്തായാലും നീ പറ….കേഴ്ക്കാൻ സുഖോണ്ട്….ഇവിടിപ്പോൾ നമ്മൾ മാത്രല്ലേ ഉള്ളൂ…..”.
നിർമ്മല അറിയാതെ സ്വന്തം മകന്റെ അടുത്ത് പറഞ്ഞു. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അവന്റെ അമ്മയെ നോക്കുബോൾ കേഴ്ക്കാൻ കൊതിയോടെ ഇരിക്കുന്ന അമ്മയെയാണ് കണ്ടത്.
“…അയ്യോ….അത് പച്ചക്ക് മറ്റുള്ളവർ അമ്മയെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേഴ്ക്കുബോൾ എന്താ ഞാൻ പറയാ…….”. അവൻ പകുതിയിൽ നിർത്തി.
“…..എല്ലാം പറയാമെന്ന് വാക്ക് തന്നീട്ട് ….ഉണ്ണീ നീ ഇപ്പോൾ കാല് മാറുന്നോ….???, പിണക്കത്തോടെ നിർമ്മല പറഞ്ഞു.
“…അധികം എന്റെ കൂട്ടുകാരാണ് പറയാറ്…..”.
“…എന്താ ഉണ്ണീ അമ്മയെ കുറിച്ച് പറയാറുള്ളത്…..”.
“….അമ്മേടെ ഇതിനെ കുറിച്ചാണ്….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ അമ്മയുടെ മുലകളിലേക്ക് ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.
“….ഇതോ….”. നിർമ്മല സ്വന്തം മുലകളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അതിശയത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“….അതെ അമ്മെ….അമ്മയുടെ ഇതിന് ഒരു പേരില്ലേ…..”.
“…ഉം…..”
“..വെറുതെ ഉം….എന്ന് മൂളിയാൽ പോര…..അതിൻ്റെ പേര് പറ അമ്മേ……….”.
“…അത്…അത്….അമ്മയുടെ ……”.
“…അമ്മക്ക് നാണമാണെങ്കിൽ വിട്…അമ്മക്ക് പറയാൻ നാണമാണെങ്കിൽ, ഞാൻ എങ്ങിനെയാ തുടർന്ന് പറയുക….ഇനി എല്ലാം പച്ചക്കാണ് പറയേണ്ടി വരിക…അത് അമ്മ എങ്ങിനെയാണ് എടുക്കുക എന്നറിയില്ല…..”.
ഉണ്ണിക്കൃഷ്ണന് ആദ്യമായി അമ്മ തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നതിലും അതിനുപരി അമ്മയുടെ അവയവങ്ങളെ കുറിച്ച് പച്ചക്ക് പറയിപ്പിക്കാനും കൂടുതൽ ഉത്സാഹം തോന്നി. അമ്മയുടെ നിറഞ്ഞ യൗവ്വന കാഴ്ച്ച അവനിൽ അറിയാതെ രസം പിടിക്കുന്നതായി അവൻ്റെ ഭ്രാന്തമായ മനസ്സിൽ ഉരുൾപൊട്ടലെന്ന പതഞ്ഞ് നിറഞ്ഞു.
“….പറ അമ്മെ….അമ്മയെ കുറിച്ച് മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നത് കേഴ്ക്കണമെങ്കിൽ മാത്രം….അമ്മക്ക് കേഴ്ക്കണോ ….???.
“….ഉം….”.
“….എങ്കിൽ ഇതെന്താണെന്ന് പറ….”.
“…അമ്മയുടെ…അമ്മയുടെ ഉംബായി …”.
നിർമ്മല മറ്റേതോ ലോകത്താണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. മകൻ ചോദിക്കുന്നത് ഒരു മടിയും ഇല്ലാതെ പറയണമെന്നുണ്ട്, പക്ഷെ ഒരു മറ അവളെ തടയുന്ന പോലെ. കാലം അവിടെ എന്തിനോ വേണ്ടിയൊരു പടയൊരുക്കം കൂട്ടുകയാണെന്ന് അവൾക്ക് ആ നേരം തിരിച്ചറിയാൻ സാദ്ധിച്ചില്ല. നിർമ്മല മകന്റെ തുടർവാക്കുകൾക്കായി കാതരയെ പോലെ കാതോർത്തു.
“…അതല്ലാതെ വേറെ പേരില്ലേ….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ ഒരു സിഗററ്റെടുത്ത് കൊളുത്തികൊണ്ട് പുകയെടുത്ത് സ്വന്തം അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഊതിവിട്ടു.
“….ഉം….”. പുരുഷനായ മകന്റെ പൗരുഷമായ പ്രവർത്തിയിൽ വെറും പെണ്ണായിക്കൊണ്ട് നിർമ്മല മൂളി.
“…എങ്കിൽ പറ…അമ്മെ….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ സിഗററ്റ് അമ്മയുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് വച്ചുകൊടുത്തു. നിർമ്മല അതിൽ നിന്ന് ആഞ്ഞ് പുകയെടുത്തു. ആ പുകയില അവൾ ലഹരിയിലേക്ക് ചെറുതായി വഴുതി വീണു.അമ്മയിൽ നിന്ന് അവൻ ആ വാക്ക് കിട്ടാനായി തപസ്സനുഷ്‌ടിക്കുകയാണെന്ന് നിർമ്മലക്ക് തോന്നി. ആ നനുനനുത്ത ചുണ്ടുകൾ ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“…ഇത്…ഇത്…നിന്റെ അമ്മയുടെ…..നിന്റെ അമ്മയുടെ മുലകൾ….”.
“…അവരൊക്കെ അങ്ങനെയല്ലാ പറയുക…അവർ ഇതിനെ പറയുന്നത്……അമ്മയുടെ തെറിച്ച മുലകൾ എന്നാണ്….”.
“…… ഉണ്ണീ..നിൻ്റെ അമ്മയുടെ മുലകൾ തെറിച്ചാണോ നിൽക്കുന്നെ…..”. നിർമ്മല സ്വസിദ്ധമായ നിഷ്കളങ്കതയോടെ മകനോട് ചോദിച്ചു.
“……അതെനിക്കറിയില്ലാ അമ്മേ……”.
“….നീ പണ്ട് ഒരുപാട് കുടിച്ചതല്ലേ….നിനക്കപ്പോൾ അറിയില്ലേ….”.
“…അത് പണ്ട് കണ്ടതല്ലേ….ഓർമ്മയില്ല……ഇപ്പോഴാണ് കണ്ടതെങ്കിൽ എനിക്ക് ഓർമ്മ വരുമായിരുന്നു….”.
“….ഉം….എന്നാലും ഈ മെലിഞ്ഞ എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ തെറിച്ച മുലകൾ ഉണ്ടാവുകയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ…..”. നിർമ്മല പറയാതെ പറഞ്ഞ് നിർത്തി.
“…എനിക്കറിയില്ലല്ലോ അമ്മേ…..”. അവൻ സ്വന്തം അമ്മയുടെ കവിളിൽ തലോടി.
വശ്യതയോടെ നിർമ്മല അമിതമായി ശ്വാസമെടുത്ത്‌. ചുണ്ടിലെ സിഗററ്റ് ആഞ്ഞു പുകഞ്ഞു. പുകയെടുക്കാൻ സമർത്ഥയെന്നപോലെ പുക ഊതി വിടുന്ന അമ്മയുടെ മുഖത്തവൻ എന്തൊക്കെയോ കണ്ടു. അവനിലെ പുരുഷൻ പതുക്കെ തല പൊക്കാൻ തുടങ്ങി.
“….അമ്മേ….ൻറെ അമ്മെ….” മകനിലെ വിളിയിൽ ചെറുതായി വിറയൽ അനുഭവപ്പെടുന്നുവെന്ന് നിർമ്മലക്ക് മനസ്സിലായി. ആ വിറയലോടെ ഇനിയും മകൻ തന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന് നിർമ്മലക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നി. അവൾ അറിയാതെ അതിലേക്ക് ആണ്ടു.
“…പറയെൻ്റെ കുട്ടാ…”.
“…അമ്മയുടെ തെറിച്ച മുലകളാണോ …… “.
അവൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു. നിർമ്മല ഒന്നും മിണ്ടാതെ സിഗററ്റിലെ പുക ഊതിവിട്ടുകൊണ്ട് ചുമർ ചാരിയിരുന്നു. നിർമ്മലമായ മനസ്സടങ്ങുന്ന മുലകളിലേക്ക് മകന്റെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കുന്ന ചിതറിച്ച നോട്ടങ്ങൾ ഉഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“…എൻ്റെ അമ്മ ശരിക്കും ദേവതയെ പോലെ നല്ല ശേലുള്ളവളാ….”. മകന്റെ നോട്ടത്തിലും പ്രവർത്തിയിലും അരുതാത്തത് കലരുന്നതായി നിർമ്മല തിരിച്ചറിഞ്ഞു. മകന്റെ മുഖസ്തുതിയിൽ വീണവർ അതിന് തടസ്സം പറയുവാൻ അശക്തയായി.
“….അമ്മേ….”.
ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അവനെ സ്വന്തം അമ്മയുടെ മാറിടങ്ങൾ ദർശിക്കാനായി സെറ്റ് സാരിയുടെ തലപ്പ് പതിയെ വലിച്ചു.
അമ്മയുടെ സാരിത്തലപ്പ് പതിയെ താഴേക്ക് വീണപ്പോൾ അവൻ്റെ വികാരമെന്ന തലം ചൂട് പിടിക്കുന്നതായി തോന്നി. സ്വന്തം അമ്മയുടെ നിറഞ്ഞ മാറിടങ്ങളെ വലിച്ച് മുറുക്കിരിക്കുന്ന കറുത്ത ബ്ളൗസ്സിനുള്ളിൽ വെളുത്ത ബ്രൈസ്സിയർ നിഴലടിച്ച് കാണുന്നു. ഉണ്ണികൃഷ്ണനെ ആ കാഴ്ച്ച നിഷിദ്ധചിന്തകളുടെ കാണാക്കയങ്ങളിലേക്ക് നൂഴ്ത്തി.
നിർമ്മലയുടെ ശ്വാസഗതി വ്യതിചലിച്ചു. അമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ ഇരുന്ന സിഗരറ്റിന്റെ ചാരം പതിയെ അടർന്ന് ബ്ലൗസ്സിനാൽ വലിച്ച് മുറുക്കിയ മുല ചാലിനിടയിലേക്ക് വീണു.
“…ഉഫ്..”. മുലകൾക്കിടയിൽ വീണ സിഗരറ്റിലെ ചാരത്തിൻ്റെ ചെറിയ ചൂടിനാൽ നിർമ്മല ഞെരിഞ്ഞു. ഉള്ളിലെ ചൂട് മാറാനായി അവൾ മുലക്കുള്ളിലേക്ക് ഊതി. വായ്ക്കുള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കട്ടയുള്ള സിഗററ്റ് പുക മുലക്കുള്ളിലേക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് നൂഴ്ന്ന് കയറി.
“…ൻ്റെ അമ്മക്ക് …പൊള്ളിയോ….”.
“..ഉം…”
“…ഞാൻ നോക്കട്ടെ….”. മുലച്ചാലിൻ്റെ ഇടയിലൂടെ ഉയരുന്ന പുകച്ചുരുൾ നോക്കികൊണ്ട് ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ നിർമ്മലയോട് ചോദിച്ചു.
“….മോനെ അത്…അത്….”.
“…കൂടുതൽ പൊള്ളിട്ടുണ്ടെങ്കിലോ…”.
“…എന്നാലും…”. നിർമ്മലക്ക് തൻ്റെ മാറിടം മകനെ തുറന്ന് കാണിക്കാൻ അതിയായ ആഗ്രഹം അതിനിഗൂഢമായി മനസ്സിൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു. പക്ഷെ എവിടെ നിന്നോ കിട്ടിയ മനഃശക്തിയിൽ അവർ അത് കഷ്ടപ്പെട്ടൊതുക്കി
ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ അമ്മയുടെ ബ്ളൗസ്സിൻ്റെ മുകളിൽ തലോടി. നിർമ്മലയിൽ അവൻ്റെ തലോടൽ ആയിരം പൂക്കളാലുള്ള വസന്തമായി പതിച്ചു. ഇനിയും എന്തേ മകൻ തൻ്റെ മുലകളിൽ കശക്കാത്തതെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു നിമിഷം തോന്നി.
“…അമ്മേ പൊള്ളിയിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് മരുന്ന് വയ്ക്കാട്ടോ….”.
“…ഉം….”
അവൻ്റെ സ്നേഹപരിചരണ മനസ്സിനെ നിർമ്മല.സാഷ്ട്രാങ്കം നമിച്ചു. മടിയിൽ നിന്നും നിവർന്ന മകനെ കണ്ണുചിമ്മാതെ നോക്കികൊണ്ട് അവൻ്റെ തോളിൽ കൈവച്ചു. അവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നെഞ്ചിലെ മാംസപേശികളിൽ വിരലോടിക്കുബോൾ ആ കരുത്തിനെ സ്വന്തം നെഞ്ചിലേക്ക് ആവാഹിക്കാൻ ഒരു തോന്നൽ.
അതിനാലാകും മകന്റെ കയ്യ് തന്റെ മാറിടത്തിലേക്ക് ഉയരുബോൾ നിർമ്മലക്ക് തടയാനൊരു മൗനം. അവൻ്റെ ഇരു കൈവിരലുകളും അമ്മയുടെ ബ്ലൗസ്സിന് മുകളിൽ ഉള്ള മുലയുടെ മേലേ തൊട്ടു.
