നീലക്കൊടുവേലി 6

Neelakoduveli Part 6 | Author : Fire Blade

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

കുറച്ചു വൈകിയെങ്കിലും എല്ലാവർക്കും എന്റെ വലിയ പെരുന്നാൾ ആശംസകൾ.. പെരുന്നാളിന് ഇടണമെന്ന് കരുതിയതാണ് പക്ഷെ ചില സാങ്കേതിക കാരണങ്ങളാൽ സാധിച്ചില്ല.. കിട്ടുന്ന ഫ്രീ സമയം മൊത്തം കൊണ്ടാണ് എഴുതി തീർക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇത്തിരി താമസിച്ചാലും കാത്തിരിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…

എപ്പോളും പറയുന്ന പോലെ മുൻപത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാത്തവർ അത് വായിച്ച ശേഷം വായിക്കുക…

എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന, ഓരോ പാർട്ടിനും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന എന്റെ പ്രിയ കൂട്ടുകാർക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തുടങ്ങുന്നു

നീലക്കൊടുവേലി 6

പതിവില്ലാതെ കയറിവന്ന ശങ്കരനെ കണ്ടു സിദ്ധു അമ്പരന്നു, അയാളുടെ കയ്യിൽ ഒരു പെട്ടികൂടി കണ്ടതോടെ അവൻ എഴുതി കൊണ്ടിരുന്ന സംഗതികൾ നിർത്തിവെച്ച് എഴുന്നേറ്റു…

ശങ്കരൻ തന്റെ കയ്യിലുള്ള പെട്ടി മേശമേൽ വെച്ച് അവനിരുന്നിരുന്ന കസേരയിൽ അമർന്നിരുന്നു.. എങ്ങനെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങണം എന്നൊരു ചിന്തയിൽ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ നെറ്റി ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാൾ കണ്ണുകളടച്ചു…

സിദ്ധു അയാൾക്ക് തന്നോട് കാര്യമായെന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന് മനസിലായി.. അവൻ അവന്റെ കിടക്കയിൽ ഇരുന്ന് അയാളെ സാകൂതം വീക്ഷിച്ചു..

മനസിനുള്ളിലെ കാര്യം അയാൾക്ക് കൊടുക്കുന്ന സമ്മർദ്ദത്തെ വെളിവാക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ചേഷ്ഠകൾ അയാൾ ചെയ്യുന്നുണ്ട്..അവന്റെ ശ്രദ്ധ അയാളിൽ നിന്നും അവിടെ ഇരിക്കുന്ന ഭംഗിയുള്ള ആ പെട്ടിയിലേക്ക് മാറി..

കുറച്ചു സമയത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം അയാൾ അവന് നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു..

” മോനെ… ”

ശങ്കരൻ പതുക്കെ വിളിച്ചു.. സിദ്ധുവിന്റെ കണ്ണുകൾ പെട്ടിയിൽ നിന്നും വീണ്ടും അയാളിലേക്ക് മടങ്ങി..

” എങ്ങനെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങണം എന്ന് എനിക്കറിയില്ല…കുറെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് തൊട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ മാത്രമേ ഇതെല്ലാം മനസിലാകൂ… ”

സിദ്ധു അയാൾ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു..

ശങ്കരൻ അങ്ങനെ ചിറക്കലിന്റെയും, കൈമൾ എന്ന മഹാകായനെ കുറിച്ചും അന്നോളം പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ള കഥകളെല്ലാം ഓർത്തെടുത്തു വിവരിച്ചു..

രാജ്യം നോക്കുന്ന രാജാവിനെപ്പോലെ ആ നാടിനെ സേവിച്ച, സ്നേഹിച്ച അന്നാട്ടിലെ ജനങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിച്ച കൈമളിന്റെ കേട്ടു പരിചയമുള്ള കഥകളെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു, പലതും മുൻപ് നാട്ടിലൂടെ തെണ്ടി നടന്നിരുന്ന സമയത്ത് പലരിൽ നിന്നും കേട്ടവ തന്നെ..

പക്ഷെ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടാതിരുന്നതും നാട്ടിൽ നിന്നും അറിയാതിരുന്നതും ഒരേ ഒരു കാര്യം ആയിരുന്നു..

അങ്ങേർക്ക് വരമായി ലഭിച്ച അപൂർവ സിദ്ധിയുടെ കാര്യം… കൈമളിന്റെ ഗുരുകുല വിദ്യാഭ്യാസത്തെ കുറിച്ച് ഒരുവിധം പേർക്കൊക്കെ അറിയാമായിരുന്നു.. എന്നാൽ അവിടെ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു കഴിവ് ലഭിച്ചത് അറിഞ്ഞതുമില്ല ..

ആദ്യ കാലങ്ങളിൽ ഇന്ന് കാണുന്നത് പോലെ പ്രശ്നപരിഹാരങ്ങൾക്ക് കോടതിയോ പോലിസ് സ്റ്റേഷനോ കയറിയിറങ്ങുന്ന സംവിധാനം അവിടെയുള്ള ആളുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അതിനു വേണ്ടി ഉണ്ടായിരുന്നത് നാട്ടുകൂട്ടങ്ങളും നാട്ടു തലവനും ആയിരുന്നു…

അവിടെ പലപ്പോളും ന്യായമായ തീരുമാനങ്ങൾ വരിക എന്നത് പ്രയാസവും..പലപ്പോളും തീർപ്പ് ഒരുത്തനു ആശ്വാസവും മറ്റേയാൾക്ക് നിരാശയും ആയിരിക്കും… അങ്ങനൊരു സമയത്താണ് കൈമൾ പഠനം പൂർത്തിയാക്കി വരുന്നതും ചിറക്കൽ വീടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചെറിയ ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്നതും തീർപ്പ് ഉണ്ടാക്കുന്നതും…

എല്ലാവരും പൊതുവെ വിശ്വസിച്ചു പോന്നത് ഒന്നുമല്ലാതിരുന്ന അവസ്ഥയിൽ നിന്നും പഠനശേഷം കൈമൾ ആർജ്ജിച്ചെടുത്ത നയതന്ത്രജ്ഞാനം കൊണ്ടാണ് ആളുകളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നതെന്നാണ്..കാരണം പേര് കേട്ട പല പ്രശ്നങ്ങൾക്കും പരിഹാരം കാണാൻ സാധിക്കുക എന്നത് ചില്ലറ കാര്യമല്ലല്ലോ..

തനിക്ക് സിദ്ധിച്ച സമ്മാനം കൈമളും പരസ്യമാക്കാതിരുന്നതോടെ അതൊരു വിലപിടിച്ച രഹസ്യമായി തുടർന്നു..

തർക്കങ്ങളും ബഹളങ്ങളിലും മധ്യസ്ഥ ചർച്ചകൾ നടക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ പ്രശ്നമുണ്ടാക്കുന്നവരുമായി ഏകനായി സംസാരിച്ചു കാര്യങ്ങൾ രണ്ടുകൂട്ടർക്കും ഉതകുന്ന രീതിയിലേക്ക് മാറ്റുക എന്നതായിരുന്നു അങ്ങേരുടെ രീതി… അതിനായി ആ പ്രശ്നം പഠിച്ചു അതിന്റെ ശെരിയാവാൻ പോംവഴി കണ്ടെത്തിയ ശേഷമായിരുന്നു പുള്ളിയുടെ ഈ ‘പ്രയോഗം’..

ചില വാശികളാലും ദുരഭിമാനപ്രശ്‍നം കൊണ്ടോ തർക്കക്കാരുടെ ഉള്ളിലുള്ള പ്രശ്നത്തെ അവരുടെ മനസിനെ നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് ഏതാണോ നല്ല പോംവഴിയായി കണ്ടെത്തുന്നത് അത് രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുക എന്നതായിരുന്നു അങ്ങേരുടെ ‘ചികിത്സ രീതി’…

ഇരുകൂട്ടർക്കും അത് തുല്യനീതി ഉറപ്പാക്കുന്നുണ്ട് എന്ന കാരണത്താൽ നാൾക്ക് നാൾ അങ്ങേരുടെ ഖ്യാതി വർധിച്ചു വന്നു.. നാട്ടിൽ നിന്നും മാത്രമല്ല അയൽനാട്ടിൽ നിന്നും വരെ ഇതിനു വേണ്ടി ആളുകൾ വന്നിരുന്നു.. അതിന് പ്രതിഫലമായി അങ്ങേരോന്നും വാങ്ങിയിരുന്നില്ലെങ്കിലും ആളുകൾ സന്തോഷത്തോടെ പല കാര്യങ്ങളും ചെയ്തുകൊടുത്തു…

ജനനതകരാറിലല്ലാതെ ചില പ്രത്യേക സാഹചര്യം കൊണ്ട് മനോനില തെറ്റുന്നവരുടെ ചികിത്സയും കൈമൾക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു… ഹിപ്നോട്ടീസം പോലെ അവരുടെ മനസിനെ മഥിച്ച സംഭവങ്ങളെ ചികഞ്ഞെടുത്തു അതിനെ സാധാരണകാര്യമായി മാറ്റിയ ശേഷം അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ സന്തോഷകരമായ കാര്യങ്ങൾ മാത്രം ഓർമിക്കുവാൻ ശീലിപ്പിച്ചു അവരുടെ മനോനില മെച്ചപ്പെടുത്താൻ അങ്ങേർക്ക് ഈ സിദ്ധി കൊണ്ട് സാധിച്ചു…

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞും അറിഞ്ഞും ഉള്ള ഒരുപാട് കഥകൾ (സിദ്ധിയുടെ കാര്യം ഒഴികെ )ശങ്കരൻ സിദ്ധുവിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു…

സിദ്ധു കഥകൾ കേട്ടിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ ആവേശത്തോടെ തന്റെ മുത്തച്ഛന്റെ ചരിത്രം കേട്ടിരുന്നു…

മുത്തച്ഛൻ പഠനത്തിലൂടെ കരസ്തമാക്കിയ കഴിവുകൾ എത്രത്തോളം ഓരോരുത്തർക്കും ഉപകാരപ്രദമായെന്നു അഭിമാനത്തോടെ ചിന്തിച്ചു… ഒരു വേള അങ്ങനെയൊരു ഗുരുകുലം ഇന്നും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവിടെയായിരുന്നു തനിക്കും പഠിക്കേണ്ടിയിരുന്നതെന്ന ചിന്ത പോലും വന്നു…

അതോടൊപ്പം ആ പെട്ടിയിൽ എന്തായിരിക്കുമെന്ന ആകാംഷയും അവനിൽ മുളപൊട്ടി…

ഇതുവരെയുള്ള കഥകളിലൊന്നും തന്നെ ആ പെട്ടിയിൽ ഉള്ളതും മുത്തച്ഛനുമായുള്ള ബന്ധം ശങ്കരൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല, ഒരു ഒഴുക്കിൽ പറഞ്ഞു പോവുന്നത് കൊണ്ടുതന്നെ ഇടക്ക് കേറി ഇതിനെക്കുറിച്ചു അന്വേഷിക്കാനും സിദ്ധുവിന് തോന്നിയില്ല..

സിദ്ധുവിന്റെ ശ്രദ്ധ താൻ കൊണ്ടുവന്ന പെട്ടിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നീളുന്നത് കണ്ട ശങ്കരൻ ആ പെട്ടി അവന് സമ്മാനിച്ചു…