അത് കേട്ട് ഞെട്ടിയ അവൾ ഒന്ന് വെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. പെട്ടന്ന് തല തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.
പാർവതി: കണ്ണാ… കൈ എടുക്ക്.
പക്ഷെ അവൻ്റെ കൈ ആ പൂർ തടമാകെ കുറ്റി രോമങ്ങളിൽ തഴുകി നടന്നു.
പാർവതി: സ്സ്‌… ടാ… കണ്ണാ… കൈ എടുത്തേ…
അവൻ്റെ കൈ കൂട്ടി പിടിച്ചെങ്കിലും ആ വിരലുകൾ അപ്പോഴും അനങ്ങുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. എന്നാലും കൈ അവന് അനക്കാൻ പറ്റില്ല. പിന്നെയും ഇറക്കിയാൽ തൻ്റെ വെള്ളം വന്നു കുതിർന്ന യോനി തടം അവന് അറിയാൻ പറ്റും.
പെട്ടന്ന് കണ്ണൻ്റെ കുണ്ണ ചന്തിവിടവിൽ അമർന്നപോൾ ഞെട്ടലോടെയാണ് അവളത് മനസിലാക്കിയത്. അവൻ്റെ കുണ്ണ മുണ്ടിന് പുറത്തായിരുന്നു. അത് അവളുടെ ചന്തി വിടവിൽ പാവാടയിൽ കുത്തി അതോടൊപ്പം ആഴ്ന്ന് ഇറങ്ങിയത് അവൾ ശരിക്കും അറിഞ്ഞു.
പാർവതി: കണ്ണാ… എന്താ.. സ്സ്‌…. ഹാ…
അവൾ തിരിഞ്ഞു അവനെ നോക്കിയെങ്കിലും പറഞ്ഞത് മുഴുവിക്കാൻ പറ്റാതെ സുഖം കൊണ്ട് വിറച്ച് ശീൽകാരമിട്ടു. കാരണം കണ്ണൻ അവളുടെ പൂർ തടത്തിൽ ഉള്ള കൈ ഇറക്കി ആ പൂർ ചാലിൽ ഉരക്കുന്നതിനു കൂടെ കുണ്ണ ആ ചന്തി വിടവിൽ നല്ലോണം അമർത്തുകയും കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം അമർത്തുകയും ചെയ്തു.
പാർവതി: സ്സ്‌…. കണ്ണാ…. വേണ്ട…. കൈ എടുക്ക്….. സ്സ്‌….
അവൻ്റെ കൈ മുറുക്കെ പിടിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൈക്കു പഴയ ബലം ഇല്ലായിരുന്നു.
പാർവതി: കണ്ണാ…. നിർത്തു….
എന്നാൽ കണ്ണൻ അമ്മയുടെ പൂറിൽ ചിത്രം വരക്കുകയിരുന്നു. ഓരോ തവണ അവൻ കന്തിൽ ഞെരടുമ്പോൾ കുണ്ണ ചന്തി വിടവിൽ അമർത്താൻ തുടങ്ങി. പാർവതിയാണെങ്കിൽ ഒന്ന് അലറി കരയണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും സുഖം കൊണ്ട് അനങ്ങാതെ കിടന്നു.
പതിയെ പതിയെ പാർവതിയുടെ എതിർപ്പ് കുറഞ്ഞു വന്നിരുന്നു. എന്നാലും അവളിൽ നിന്ന് ഒരു സഹകരണവും അവന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
കണ്ണന് അമ്മയുടെ പൂറിൻ്റെ ആ നെയ് മയം നല്ലോണം ബോധിച്ചു. അവന് ഒരു പ്രത്യേക ആവേശമായിരുന്നു. അതിനിടയിൽ പാവാടയോട് കൂടി കണ്ണൻ്റെ കുണ്ണ പാർവതിയുടെ കവക്കിടയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നിരുന്നു. അവൻ പതിയെ തള്ളി അമ്മയെ പണ്ണുന്നതായി സങ്കല്പിച്ചു.
പാർവതി: കണ്ണാ… ആഹ്… മോനെ…. മതി…. നിർത്തു…. ഇത് തെറ്റാണ്… സ്സ്‌… ഞാൻ നിൻ്റെ അമ്മയെല്ലേടാ മോനെ… സ്സ്‌…. മ്മ്… നിർത്തെടാ….
പാർവതി ആ സുഖത്തിൽ ഓരോന്നും പുലമ്പി കൊണ്ടിരുന്നു.
കണ്ണൻ: അമ്മേ…. എന്ത് സുഖമാ അമ്മേ…. ഹോ….
പാർവതി: മോനെ…. മതി…. ആഹ്…. ആഹ്… ടാ…. മതി….. ഇപ്പൊ…
പാർവതി പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പൂറിലുള്ള കണ്ണൻ്റെ കൈ അവൾക്ക് മാറ്റാൻ പറ്റിയില്ല. അവൻ്റെ കയ്യോട് കൂടി അവളുടെ കയ്യും ചലിക്കുകയായിരുന്നു. മകൻ്റെ കൈ പ്രയോഗം അവളെ വല്ലാതെ സുഖിപ്പിച്ചു.
കൊല്ലങ്ങളായി ആരും തൊടാത്തിരുന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരാളുടെ, അല്ല ജീവന് തുല്യനായ സ്വന്തം മകൻ്റെ കൈ ഇളകി മറിയുന്നു. അവൾക്ക് അത് എതിർക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതാണ് സത്യം.
പാർവതി: ആഹ്… ആഹ്… ആഹ്…
പാർവതിയിൽ മൂന്ന് തവണ വിറയൽ കണ്ണൻ കണ്ടു. അതെ നേരം കണ്ണനും ആ പാവാടയിൽ കുണ്ണ അമർത്തി പാല് ചീറ്റിച്ചു. രണ്ട് പേർക്കും ഏകദേശം ഒരേ സമയത്ത് പോയിരുന്നു. അവർ അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം കിടന്നു.
കണ്ണൻ: അമ്മേ… എന്താ?
പാർവതിയിൽ നിന്ന് ഏങ്ങൽ കേട്ട് കണ്ണൻ ചോദിച്ചു. അവളാണെങ്കിൽ ആകെ കുറ്റബോധം ആയി കരഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ്.
കണ്ണൻ: അമ്മേ… ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞ് കിടന്നേ.
അവൻ അമ്മയെ ബലം പിടിച്ച് മലർത്തി കിടത്തി. പെട്ടന്ന് കണ്ണൻ്റെ കവിളിൽ പാർവതിയുടെ കൈപ്പത്തി പതിഞ്ഞു. ആഞ്ഞൊരു അടിയായിരുന്നു.
“ഠപ്പേ…” എന്ന് വലിയ ഒച്ച വന്നിരുന്നു. പാർവതി ആഞ്ഞൊരു അടിയായിരുന്നു. മകൻ തന്നെ ബലമായി ചെയ്തു എന്നതായിരുന്നു കാര്യം. അപ്പോ അവനെന്നെ കാമം തീർക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് കരുതുന്നത്.
കണ്ണൻ അമ്മയെ ബലമായി തിരിച്ചു കിടത്തി. ആ മുഖം ദേഷ്യത്തിൽ ചുവന്നു തുടുത്തത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അടി വീഴുകയായിരുന്നു. അത് കിട്ടിയതും കവിളിൽ കൈപ്പത്തി വെച്ച് അവൻ പതിയെ ഇറങ്ങി കിടന്നു. അങ്ങനെ അവർ ആ രാത്രി കഴിച്ചു കൂട്ടി. എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിയത് എന്ന് രണ്ട് പേരും അറിഞ്ഞില്ല.
കാലത്ത് പാർവതി എണീക്കുമ്പോൾ കണ്ണനെ കണ്ടില്ല. ഭർത്താവും പോയിരുന്നു. ഇന്ന് കോളേജ് ഇല്ലാണ്ട് അവൻ എവിടെ പോയി. കാര്യം ഇന്നലെ അവനെ തല്ലി എന്നത് നേര് തന്നെയാ. അതുപോലെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ അല്ലെ അവൻ ചെയ്തത്. അതും സ്വന്തം അമ്മയാണ് എന്ന് മറന്നു.
ഏതായാലും വിശക്കുമ്പോൾ വന്നോളും. പാർവതി അങ്ങനെ കരുതി ഇരുന്നു. പക്ഷെ രാവിലെയും ഉച്ചക്കും നാല് മണിക്കും അവനെ കണ്ടില്ല. പാർവതിയുടെ ദേഷ്യമെല്ലാം ഉരുകി ഒലിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ശ്ശോ…. ഇവനെ കാണാനില്ലല്ലോ. എവിടെപോയാവോ എൻ്റെ കണ്ണൻ? ഒരു തല്ല് കിട്ടിയെന്ന് വെച്ച് ഇത്രയും പിണങ്ങാൻ ഉണ്ടോ. ആ, അത് മാതിരി കാര്യങ്ങൾ അല്ലെ അവൻ ചെയ്തു കൂട്ടിയത്. അവളുടെ മനസ് രണ്ട് തട്ടിൽ നിന്ന് അവളെ തട്ടി കളിച്ചു.
അങ്ങനെ സമയം പോയികൊണ്ടിരുന്നു. കണ്ണൻ അപ്പോഴും എത്തിയില്ല. അവസാനം പാർവതിക്ക് കരച്ചിൽ വന്നു. തല്ലണ്ടായിരുന്നു, ആദ്യമായി അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് തല്ലു കൊള്ളുന്നതായിരുന്നു അവൻ. എൻ്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്. അവനെ ആദ്യമേ പിന്തിരിപ്പിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. അതിനു കഴിയാതെ പോയ ഞാനാണ് തെറ്റുകാരി. പെട്ടന്ന് പുറത്ത് കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ട് പാർവതി ഓടി വാതിൽ തുറന്നതും ഞെട്ടി.
കുടിച്ചു ഫിറ്റായി ഭർത്താവ് ആടി ആടി നിൽക്കുന്നു. ഈശ്വരാ കണ്ണൻ ഇല്ലാലോ. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും?
(തുടരും)
നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ എന്നെ അറിയിക്കുക.
