അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ കണ്ണനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അതെ… അവൻ്റെ നോട്ടം പാർവതിയുടെ ചന്തികളിൽ ആയിരുന്നു.
പാർവതി: ഞാൻ വാരി തരാടാ….എൻ്റെ മോനെ അമ്മ തല്ലിയതല്ലേ…. അതും ആദ്യമായി…. അതിന് പ്രായശ്ചിത്തം ആയിക്കോട്ടെ.
കണ്ണൻ: അല്ലെങ്കിലും അമ്മ തന്നെ വാരി തരണം.
പാർവതി: മ്മ്…. ശരി ശരി….
അവൾ അങ്ങനെ മകന് വാരി കൊടുത്ത് കഴിപ്പിച്ചു. കണ്ണൻ നല്ലോണം ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുകയും ചെയ്തു.
പാർവതി: മ്മ്… നല്ല വിശപ്പാലെ?
കണ്ണൻ: അതെ….. കാലത്ത് കൂട്ടുകാരൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കഴിച്ചതാ. പിന്നെ കഴിച്ചില്ല.
പാർവതി: ഇനി മേലാകം ഇങ്ങനെ പോവരുത്.
കണ്ണൻ: അമ്മ തല്ലിയതുകൊണ്ടല്ലേ.
പാർവതി: നീ ഓരോ കുരുത്തക്കേട് കാണിച്ചിട്ടലെ?
കണ്ണൻ: മ്മ്…
അവൻ ചമ്മിയ ചിരി ചിരിക്കുന്നത് പാർവതി കണ്ടു.
പാർവതി: മ്മ്… ശരി ശരി…. പോയി കിടക്കാൻ നോക്ക്.
അവൻ അങ്ങനെ എണീറ്റ് പോയി. പാർവതിക്ക് അപ്പോഴാണ് അബദ്ധം പറ്റിയത് ഓർമ വന്നത്. കാരണം കണ്ണൻ്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ പോവാന്ന് ഭർത്താവിൻ്റെ അടുത്ത് ഒരു ആവേശത്തിൽ പറഞ്ഞതാണ്. പക്ഷെ കണ്ണൻ ഇപ്പൊ കിടക്കാൻ പോയി.
ഇനി ഭർത്താവിൻ്റെ കൂടെ തന്നെ കിടക്കണം, അല്ലെങ്കിൽ ഹാളിൽ കിടക്കണം. കണ്ണൻ വിളിച്ചിരുന്നേൽ അവൾ എന്തായാലും അവൻ്റെ റൂമിൽ കിടന്നേനെ. പക്ഷെ അങ്ങനെ അവൻ വിളിച്ചതുമില്ല. അവളങ്ങനെ ആകെ ചിന്തയിൽ ആയി ഹാളിൽ ഇരിക്കുകയാണ്.
കണ്ണൻ: അമ്മ കിടന്നില്ലേ?
പെട്ടന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് കണ്ണൻ ചോദിച്ചു.
പാർവതി: ഇല്ലെടാ, നീ കിടന്നില്ലേ?
കണ്ണൻ: ഇല്ല… അമ്മ വാ, കിടക്കാം.
പാർവതി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.
കണ്ണൻ: അച്ഛനോട് വലിയ വീരവാദം മുഴക്കിയിട്ട് ഇപ്പൊ എന്താ വരാത്തെ?
അത് കേട്ട് പാർവതി കണ്ണനെ തുറിച്ചു നോക്കി. അപ്പോൾ അവൻ എല്ലാം കേട്ടു കാണുമോ?
കണ്ണൻ: വാ… അമ്മേ…
അവൻ അമ്മേടെ കയ്യും പിടിച്ചു അവൻ്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഭാര്യ ഭർത്താവിനെ വിളിച്ചു കൊണ്ടുപോകുന്നപോലെയാണ് അവൾക്ക് തോന്നിയത്.
കണ്ണൻ: അമ്മ കട്ടിലിൽ കിടന്നോ, ഞാൻ നിലത്തു കിടന്നോളാം.
അച്ഛനോട് പറഞ്ഞത് കണ്ണൻ കേട്ടു എങ്കിൽ അവസാനം പറഞ്ഞതും അവൻ കേട്ടുകാണില്ലേ.
പാർവതി: നീ കട്ടിലിൽ കേറി കിടന്നോ.
കണ്ണൻ നിലത്തു പായ വിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: മ്മ്… ശരി….
അവൻ കട്ടിലിൽ കയറി ചുമരിനോട് ചേർന്ന് കിടന്നു. പാർവതി മറ്റേ അറ്റത്തു അവനു പുറം തിരിഞ്ഞു ചെരിഞ്ഞും കിടന്നു. ആ കിടപ്പ് കണ്ണൻ ശരിക്കും നോക്കി ആസ്വദിച്ചു. ബ്ലൗസിന് താഴെ ഇടുപ്പ് താണുപോയി അരക്കെട്ട് എത്തുമ്പോൾ പൊങ്ങി നിന്നിരുന്നു. പാവാടയിൽ ചന്തി രണ്ടും തള്ളി നിൽക്കുന്നത് ശരിക്ക് കാണാം. അതിൽ ഷെഡിയുടെ വരകളും കാണാനുണ്ട്.
പാർവതി: എന്താ കണ്ണാ, കെട്ടിപിടിക്കുന്നില്ലേ?
കണ്ണൻ: മ്മ്… എനിക്കു വയ്യാ തല്ലു കൊള്ളാൻ.
അത് കേട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു അവൻ്റെ നേരെ കിടന്നു.
പാർവതി: നല്ല കുട്ടിയായോ ചെക്കാ?
കണ്ണൻ: മ്മ്….
പാർവതി: എന്നാ കെട്ടിപിടിച്ചോ.
അവൾ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് കിടന്നു പറഞ്ഞു. അവൻ വയറിലേക്ക് കൈ കൊണ്ട് വന്നു കെട്ടിപിടിക്കുമ്പോൾ പാർവതി മലർന്നു കിടന്നു. മകൻ്റെ കൈ നഗ്നമായ അവളുടെ വയറിൽ കൊണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പാർവതിക്ക് രോമാഞ്ചം വന്നിരുന്നു. അതുപോലെ കൈ പത്തി ഇടുപ്പിൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊന്ന് വിറച്ചു.
പാർവതി: കണ്ണാ…. അമ്മ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാ സത്യം പറയോ?
അമ്മേടെ മാറിടങ്ങൾ ഉയർന്നു താഴുന്നത് കണ്ണൻ നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു.
കണ്ണൻ: എന്താ അമ്മേ, ചോദിക്ക്.
അമ്മേടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.
പാർവതി: നിനക്ക് അമ്മയെ ഇഷ്ടമല്ലേ?
കണ്ണൻ: അതെന്ത് ചോദ്യം. എൻ്റെ ജീവനേക്കാൾ ഇഷ്ടമാണ്.
പാർവതി: ഇഷ്ടം എന്ന് വെച്ചാ എങ്ങനെ ഉള്ള ഇഷ്ടമാണ്?
കണ്ണൻ: അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?
പാർവതി: പറ…. എങ്ങനെ ഉള്ള ഇഷ്ടമാണ്? അമ്മയോടുള്ള ഇഷ്ടമാണോ?
അത് കേട്ട് അവൻ അമ്മയെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
പാർവതി: അതോ… മറ്റേതെങ്കിലും തരത്തിൽ ഉള്ള ഇഷ്ടമാണോ?
കണ്ണൻ: ഒരാണിന് പെണ്ണിനോട് തോന്നുന്ന എല്ലാ തരത്തിലും.
പാർവതി: എന്ന് വെച്ചാ…. എങ്ങനെ?
കണ്ണൻ: ശ്ശോ… അമ്മ എന്താ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിക്കുന്നെ?
പാർവതി: ഈയിടെയായി ഇഷ്ടതിനു പല അർത്ഥങ്ങളും കണ്ടു തുടങ്ങി. അതാ ചോദിച്ചേ…..
കണ്ണൻ: എൻ്റെ അമ്മയോടല്ലേ. അമ്മയെ എനിക്കു അത്രയും ഇഷ്ടമാണ്.
പാർവതി: അപ്പോൾ നീ കല്യാണം കഴിക്കുന്നില്ലേ?
കണ്ണൻ: വേണേൽ അമ്മയെ കെട്ടിക്കോളാം.
കണ്ണൻ അതുപറഞ്ഞ് നിവർന്നു കിടന്നു.
പാർവതി: കണ്ണാ….
പാർവതി അവൻ്റെ നേരെ ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു.
പാർവതി: എന്തൊക്കെയാ ചെക്കാ നീ പറയണേ! ഞാൻ നിൻ്റെ അമ്മയല്ലേ?
കണ്ണൻ: അതെ…. അമ്മയോട് എനിക്ക് എല്ലാ തരത്തിലുള്ള ഇഷ്ടവും ഉണ്ട്. അത് ചിലപ്പോൾ ഒരു കാമുകി പോലെയും ആവും.
പാർവതി: മ്മ്…. നിൻ്റെ പെരുമാറ്റം കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. പക്ഷെ മോനെ….. നമ്മൾ അമ്മയും മകനുമാണ്.
അവൾ അവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൈ വെച്ച് പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: അമ്മക്ക് എന്നോടോ?
പാർവതി: എനിക്കും നിന്നോട് നീ പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ…
കണ്ണൻ: ആഹാ….
പാർവതി: പക്ഷെ നീ എൻ്റെ മകൻ അല്ലെ. എൻ്റെ കാമുകൻ ആവാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.
കണ്ണൻ: അതിനെന്താ…. നമുക്ക് നമ്മളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തിയാൽ പോരെ? മറ്റുള്ളവരെ ബോധ്യപെടുത്തണ്ടല്ലോ
പാർവതി: മ്മ്…. പക്ഷെ സ്നേഹം മാത്രമേ ഉള്ളൂട്ടോ. വേറെ ഒന്നും എൻ്റെ കുട്ടൻ വിചാരിക്കരുത്.
കണ്ണൻ: മ്മ്…. മനസിലായി. പക്ഷെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതുകൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ലലോ?
പാർവതി: അതില്ല….. പക്ഷെ വേറെ ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്.
കണ്ണൻ: ഇല്ല… എല്ലാം അമ്മയുടെ സമ്മതംപ്രകാരം. അത് വരെ അമ്മയെ ഇങ്ങനെ പ്രണയിച്ചു നടക്കാലോ.
അവൻ അമ്മേടെ ഇടുപ്പിൽകൂടി കൈ ഇട്ട് അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർത്തു കിടത്തി. അവളുടെ മുലകൾ അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നിരുന്നു.
പാർവതി: ചെക്കാ….. വേണ്ടാട്ടോ.
അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മേടെ ഇടുപ്പിൽ അമർത്താൻ തുടങ്ങി.
പാർവതി: സ്സ്‌….. ടാ… അനങ്ങാതെ കിടക്ക്.
കണ്ണൻ: പാറൂനെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കാൻ നല്ല രസമാ.
പാർവതി: അയ്യടാ…… മോനെ വേറെ പലതും തോന്നും.
കണ്ണൻ: അമ്മേ…. വണ്ണം കുറച്ചോട്ടാ. എനിക്ക് വട്ടം കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.
പാർവതി: അയ്യടാ….
അവൻ ഒന്നുകൂടി അമ്മയെ അടുപ്പിച്ചപ്പോൾ മുലകൾ ശരിക്കും അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു ബ്ലൗസിനു പുറത്തേക്ക് കുറച്ചു തുറിച്ചു വന്നിരുന്നു.
പാർവതി: വിടെടാ…… ഇങ്ങനെ കിടന്നാ ശരിയാവില്ല.
പാർവതി മകന് പുറം തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. അപ്പോൾ അവൻ പുറകിൽ കിടന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളുടെ വയറിൽ തലോടിയപ്പോൾ പാർവതി ഒന്ന് വിറച്ചു.
