“അത് മോളെ. നിന്റെ കാമുകന് ശ്രീകൃഷ്ണനെ പോലെ ഒരാള് ആയിരിക്കും. അയാള് വിദൂര ദേശത്ത് നിന്നും ഇങ്ങോട്ടേക്കു യാത്രയില് ആണ്. “
ഞാന് തുള്ളിച്ചാടി.
“മോളെ. നീ കൂടുതല് സന്തോഷിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട. “
“അതെന്താ മമ്മീ.? “
“നീ രണ്ടാമതെടുത്ത കാര്ഡില് കണ്ടില്ലേ ഗോപികമാരോടൊത്ത് ആടിപ്പാടുന്ന കൃഷ്ണനെ? “
“അത് കൊണ്ട്? “
“നിന്റെ കൃഷ്ണനും അത് പോലെ അനേകം ഗോപികമാരുണ്ടാകും. നീയും അവന്റെ ഗോപികമാരില് ഒരാള് ആയിരിക്കും. എന്ന് വച്ചാല് അവന് നിന്റേതു മാത്രം ആകില്ല. “
മമ്മി അത് പറഞ്ഞപ്പോള് എനിക്ക് ശരിക്കും ഷോക്ക് ആയിപ്പോയി. പിന്നെ ഓഫീസില് വച്ചു അനിയെ കണ്ടപ്പോള് എന്റെ കൃഷ്ണന് അനി ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. പക്ഷെ അമ്മ പറഞ്ഞ പോലൊക്കെ സംഭവിച്ചപ്പോള് ഞാന് പകച്ചു പോയി. “
“എന്ത് സംഭവിച്ചപ്പോള്? “ ഞാന് ചോദിച്ചു.
“അനി. അത് അന്ന് അനി എനിക്കൊപ്പം മേഡത്തേയും അങ്കിതയെയും പിന്നെ പ്രിയങ്കയും സുഖിപ്പിച്ചല്ലോ? ഒരു പക്ഷെ എന്നേക്കാള് കൂടുതല് അനി അവരെ മോഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നു എനിക്ക് തോന്നി. അതാ അന്ന് ഞാന് അങ്ങനെയൊക്കെ പെരുമാറിയേ. “
“സത്യം? “
“ഹം.. അനീ.. അനിയെ എന്റേത് മാത്രം ആക്കണം എന്ന് ഞാന് മോഹിച്ചു. പക്ഷെ വിധിയെ തടുക്കാന് നമുക്ക് ആകില്ലല്ലോ. അത് കൊണ്ടല്ലേ അന്ന് വീട്ടില് വന്നപ്പോള് അമ്മ അങ്ങനെയൊക്കെ അനിയോടു പെരുമാറിയതും. “
“എങ്ങനെ? “എന്റെ ശ്വാസ ഗതി വല്ലാതെ ഉയര്ന്നു.
“അമ്മ അന്ന് അനിക്ക് മുന്നിലേക്ക് കാര്ഡുകള് നീട്ടി. അനി പക്ഷെ ഒന്നിന് പകരം മൂന്നു കാര്ഡുകള് എടുത്തു. എന്നിട്ട് അത് പോക്കറ്റില് വച്ചു. എന്നെ കൊണ്ടും അമ്മയെ കൊണ്ടും ഓരോ കാര്ഡുകള് എടുപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് അത് വാങ്ങി മാറ്റി വച്ചു.
പിന്നെ അമ്മയുടെ മുന്നിലേക്ക് അനിയെടുത്ത കാര്ഡുകള് ഓരോന്നായി കാണിച്ചു.
ആദ്യത്തെ കാര്ഡില് അനേകം ഗോപികമാര്ക്കൊപ്പം ആടിപ്പാടുന്ന ശ്രീ കൃഷ്ണന്. രണ്ടാമത്തേതില് ശര ശയ്യയില് കിടക്കുന്ന ഭീഷ്മര്. മൂന്നാമത്തേതില് വില്ല് കുലച്ചു നില്ക്കുന്ന അര്ജുനനു ഒപ്പം തേരു തളിക്കുന്ന കൃഷ്ണന്.
അമ്മയ്ക്കും എന്തോ കണ്ഫ്യുഷന് ആയ പോലെ തോന്നി. അത് കൊണ്ടായിരിക്കും അമ്മ കുറച്ചു നേരം കണ്ണുകള് അടച്ചു നിന്നത്. അനി അമ്മയോട് അവയുടെ അര്ഥം പറയാന് പറഞ്ഞു.
“മോനെ അനീ.. എനിക്കറിയില്ല. എന്താ പറയേണ്ടുന്നതും എന്ന്. ആദ്യത്തേതിന്റെ അര്ഥം ഞാന് മോളോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ്. നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തില് അനേകം സ്ത്രീകള് ഉണ്ടാകും. എന്റെ മകള് അവരില് ഒരുവള് മാത്രം ആകും. “
ഞാന് അനിയെ നോക്കിയപ്പോള് അനി അമ്മയെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി നില്ക്കുകയായിരുന്നു.
അമ്മ തുടര്ന്നു. “രണ്ടാമത്തേതു പറയുന്നത് അനിക്ക് വലിയൊരു ആപത്തു വരുന്നു. ശത്രുക്കള് മറഞ്ഞു നിന്ന് ആക്രമിക്കും, ഒരു പക്ഷെ ഒരു സ്ത്രീയെ വച്ചു. അനിക്ക് ഒരുപാട് നാള് ശര ശയ്യയില് കിടക്കേണ്ടി വരും. മൂന്നാമത്തേത് അത് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും എനിക്ക് പിടി കിട്ടുന്നില്ല. അനി എന്ത് ആലോചിച്ചാണ് ആ കാര്ഡ് എടുത്തത്? “
“അമ്മെ അത് അമ്മയ്ക്ക് ഉടനെ മനസ്സിലാകും. ഇനി അമ്മയും ഹീരയും എടുത്ത കാര്ഡുകള് നമുക്ക് നോക്കാം. “അനി പറഞ്ഞു.
“ഞാനെടുത്ത കാര്ഡില് ശ്രീകൃഷ്ണനൊപ്പം നില്ക്കുന്ന രുക്മിണി ദേവിയെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രാധയുടെ ചിത്രം. അമ്മ അത് നോക്കി പറഞ്ഞു എന്റെ മകള് ഭാഗ്യം ചെയ്യാത്തവളാണ്. നിന്റെ ഭാര്യയായി കഴിയുവാനുള്ള ഭാഗ്യം അവള്ക്കില്ല. അവള്ക്ക് അനിയെ പറ്റി അല്ലാതെ വേറെ ആരെ പറ്റിയും ചിന്തയും ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ഈ കാര്ഡ് തന്നെ വന്നത്. “
അനി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പകരം അമ്മ എടുത്ത കാര്ഡ് കാണിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങള്ക്ക് നിങ്ങളുടെ ഭര്ത്താവിനെ പറ്റി അല്ലാതെ ആരെയും ചിന്തിക്കാന് ആകില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് ഇത് വന്നത്. “
ഞാന് നോക്കുമ്പോള് വില്ലു കുലച്ചു യുദ്ധത്തിനു തയ്യാറെടുക്കുന്ന ശ്രീ രാമന്.
അമ്മ അവിശ്വസനീയതോടെ ആ കാര്ഡില് നോക്കി. പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പൂജാ മുറിയില് പോയി ഇരുന്നു. എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകാതെ ഞാന് അനിയെ നോക്കി.
അനി എന്നെ മാറോട് ചേര്ത്ത് പറഞ്ഞു, “എന്റെ പെണ്ണേ ഇന്നത്തെ സംഭവത്തോട് കൂടി നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ. ഞാന് എന്താണെന്ന്. ഇനിയും നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവോ? “
എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അനിയെ ഞാന് ഒത്തിരി സ്നേഹിച്ചു പോയി. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അനിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഞാന് കരഞ്ഞു.
അപ്പോള് അനി പറഞ്ഞു “നീ മനസ്സിലാക്കാതെ പോയത് നിന്റെ അച്ഛനെയാണ്. നിന്റെ അമ്മയും. “
ഞാന് അനിയുടെ മാറില് നിന്നും വിട്ടു മാറി ചോദിച്ചു. “അച്ഛനോ? “
“അതെ. നീ ഈ കാര്ഡു കണ്ടോ? അനി അര്ജുനന്റെ തേര് തളിക്കുന്ന കൃഷ്ണന്റെ കാര്ഡ് എടുത്തു കാട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “
“ഇതും അച്ഛനും തമ്മില് എന്ത് ബന്ധം? “
“എടീ. ഞാന് ഇത് നിന്റെ അച്ഛനെ ഓര്ത്തു കൊണ്ട് എടുത്തതാ. “
“അപ്പോള് അച്ഛനും കൃഷ്ണനെ പോലെ ആണോ? അര്ജുനന് ACP മേഡം ആണോ? “
“എടീ ബുദ്ധൂസേ.. തേരു തെളിക്കുന്ന കൃഷ്ണന് ഞാനാ. അര്ജുനന് നിന്റെ അച്ഛനും. അദ്ദേഹം ഒരു യുദ്ധത്തില് തളര്ന്നിരിക്കുകയാണ്. അദേഹത്തിന്റെ വിജയം എന്നിലൂടെ ആയിരിക്കും. “
“അനി എന്താ പറയുന്നേ. എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. അനിയും അമ്മയെ പോലെ സംസാരിക്കുന്നു. “
“ഹീര. എനിക്കും ഇത്രയൊക്കെയേ അറിയുള്ളു. എന്തോ എന്റെ മനസ്സിലേക്കു ഓടി വന്ന കാര്യങ്ങള് ആണിതൊക്കെ. പിന്നെ നിന്റെ അമ്മ എടുത്ത കാര്ഡു കണ്ടില്ലേ. സീതയെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയതറിഞ്ഞു യുദ്ധത്തിനു തയ്യാറായ ശ്രീ രാമനെ. നിന്റെ അച്ഛനും അത് പോലെ ആണ്. നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും നിന്റെ അച്ചനെ പറ്റി മാത്രമേ ചിന്തിക്കാനാകൂ. അതാ ആ കാര്ഡു തന്നെ വന്നത്. അന്നത്തെ ആ നിസ്സഹായതയില് നിന്റെ അമ്മയെ അവര് ഉപദ്രവിച്ചപ്പോള് ആ പാവത്തിന് ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. പക്ഷെ അദ്ദേഹം ഒരു യുദ്ധത്തിനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്. നീ ഒരിക്കലും അദ്ദേഹത്തെ വേദനിപ്പിക്കരുത്. നിങ്ങളെയൊക്കെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്ന നിങ്ങള് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനെ പറ്റിയും ചിന്തിക്കാത്ത ഒരു പാവം മനുഷ്യന് ആണ് നിന്റെ അച്ഛന്. “
അനി അത് പറയുമ്പോള് ഞാന് പൊട്ടിക്കരയുകയായിരുന്നു. അമ്മയും.