സമയം ഒത്തിരി ആയി, അമ്മ തിരക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്നു പറഞ്ഞ, എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച് നെറ്റിയിൽ ഒതുമ്മകൂടിവെച്ച് അവൾ പോയി. നിക്കർ എടുത്ത് അലമാരയിൽ, ആരും പെട്ടുന്നു കാണാത്ത വിധം ഒരിടത്തു മാറ്റ്റ്റിവെച്ച, പുതിയതൊരെണ്ണും എടുത്തിട്ടു.
കൂറച്ചുനേരം കിടക്കയിൽ തന്നെ കിടന്നു. ഉറങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ല. മേമ വന്നു കൂലൂക്കി വിളിചപ്പോഴാണറിയുന്നത്. ചെക്കൻ നട്ടുച്ചക്കൂ. ചോറുപോലും ഉണ്ണാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. എന്തായിരുന്നെട് കൂട്ട് നിനക്കിവിടെ പണി നീ ആകപ്പടെ ഒന്നുലഞ്ഞിട്ടുൺടല്ലൊ. ഞാൻ ചാടിയെഴുന്നെറ്റ്റ്റു. മേമയുടെ കണ്ണുകൾ ബെഡ്ഷീറ്റിലെ രക്ട്രക്കായിലും പിനെ എന്റെ മുഖത്തും മാറിമാറി, നോക്കി…
സ്വപ്ന ലോകം ദിവ സ്വപ്നം കണ്ടു കണ്ടുകിടക്കുന്ന അവളെ വിളിച്ച്, ചോരത്തുള്ളികൾ കാട്ടി. അതുനോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട അവൾ എന്നെ നോക്കി പ്പറഞ്ഞു. എന്റെ ഗുണ്ടുസൈ, മരമണ്ട, നീ പേടിച്ചു പൊയോ, അതെന്റെ സീലപൊട്ടിയതാ നിന്റെ ആദ്യത്തെ കെറ്റിൽ തന്നെ അതു പൊട്ടി. അപ്പൊഴാ ഞാൻ നിലവിളിച്ചത്. അവൾ ഒന്നു കൂടി കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഏഴുന്നേറ്റു. ഒലിച്ചിറങ്ങിയതൊക്കെ എന്റെ ഊരിയിട്ടിരുന്ന നിക്കിടുത്തു തുടച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു. ഗുണ്ടുനെസു, ഈ നിക്കർ നീ കഴുകണ്ടു സൂക്ഷിചുവെച്ചെ ഇതിൽ എന്റെ സീലുപൊട്ടിയ രക്ടവും നിന്റെ ആദ്യ പണ്ണലിന്റെ ശുക്ളവും തുടച്ചു നിക്കാ. അതു നമ്മുക്കു വല്ലപ്പൊഴും എടൂത്തു മണക്കാനും ഓർമ്മിക്കാനുമായി ഇരിക്കട്ടെ. ഞാൻ തലയാട്ടി.
സമയം ഒത്തിരി ആയി, അമ്മ തിരക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്നു പറഞ്ഞ, എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച് നെറ്റിയിൽ ഒതുമ്മകൂടിവെച്ച് അവൾ പോയി. നിക്കർ എടുത്ത് അലമാരയിൽ, ആരും പെട്ടുന്നു കാണാത്ത വിധം ഒരിടത്തു മാറ്റ്റ്റിവെച്ച, പുതിയതൊരെണ്ണും എടുത്തിട്ടു. കൂറച്ചുനേരം കിടക്കയിൽ തന്നെ കിടന്നു. ഉറങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ല. മേമ വന്നു കൂലൂക്കി വിളിചപ്പോഴാണറിയുന്നത്. ചെക്കൻ നട്ടുച്ചക്കൂ. ചോറുപോലും ഉണ്ണാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. എന്തായിരുന്നെട് കൂട്ട് നിനക്കിവിടെ പണി നീ ആകപ്പടെ ഒന്നുലഞ്ഞിട്ടുൺടല്ലൊ. ഞാൻ ചാടിയെഴുന്നെറ്റ്റ്റു. മേമയുടെ കണ്ണുകൾ ബെഡ്ഷീറ്റിലെ രക്ട്രക്കായിലും പിനെ എന്റെ മുഖത്തും മാറിമാറി, നോക്കി. .
വീണ്ടും വീണ്ടും വസന്തവും ശിശിരവും മുറതെറ്റ്ലാതെ വന്നു പൊയ്ത്കൊണ്ടിരുന്നു. ആർക്കുവേണ്ടിയും കാഞ്ഞുനിൽക്കാതെ കാലചക്രം തിരിയുന്നു. എങ്ങും മാറ്റങ്ങൾ മനുഷ്യനും പ്രക്രിതിയും, എന്തിന് ഈ അണ്ഡകടാഹമാകെ ദിനം പ്രതി മാറുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ ഈ കാല പ്രവാഹത്തിൽ പെട്ട ഞാനും. എന്നിലും പ്രകടമായ മാറ്റങ്ങൾ. ശാരീരികമായും മാനസികമായും.
അതിനിടയിൽ ഒരുപാടൂ സംഭവങ്ങൾ, ഒരുപാടു വൃക്ടികൾ, ആണും പെണ്ണുമായി, എന്റെ മുമ്പിലൂടെ കടന്നുപോയി.
എട്ടാം ക്ലാസ്സു മുതൽ രണ്ടുകൊല്ലം ആത്മാർത്തമായി പ്രേമിച്ച പെണ്ണ് സൂമ പത്താം ക്ലാസിൽ വെച്ച് “പ്രിയ സഹോദരാ വീണ്ടും കാണാം എന്ന് ആട്ടോഗ്രാഫിൽ എഴുതി പ്പിരിഞ്ഞു.
പ്രീ-ഡിഗ്രിക്കു മനസ്സിന്റെ കോവിലിൽ വെച്ച പൂജിച്ച നിന്നെ പ്പിരിഞ്ഞിരിക്കാനെനിക്കാവില്ല കുട്ടാ എന്നുറക്കെ പ്പറഞ്ഞ എന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി എന്നു ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്ന ശീ ദേവിയും എന്റെ കവിളിലൊരു മുത്തവും നെഞ്ചികത്തൊരു വിങ്ങലും ബാക്കി വെച്ച് എങ്ങോ പോയ്ക്ക് മറഞ്ഞു.
പിന്നീട് ഡിഗ്രിക്കു ചേർന്നു. ആദ്യമൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളെ തീർത്തും അവഗണിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അവൾ രേഖ തോമസ്, എന്റെ മനസ്സിൽ കൂടിയേറി. ലൗ അറ്റ് ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ് എന്നു പറയുമ്പോലെ പിന്നീടു അങ്ങോട്ട് പ്രണയത്തിന്റെ ദിനങ്ങളായിരുന്നു. ട്രൈനിലും ബസ്സിലുമൊക്കെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച്, ഒരു സീറ്റിലിരുന്നു യാത്ര. റെയിൽ വെ സ്റ്റേഷനിലെ വെജിറ്റെറിയൻ റെസ്റ്റാറണ്ടിലും ബീച്ചിലും കോഫീ ഹൗസിലും എന്തിനേറെ സിനിമാ തിയ്ക്കുറ്റിൽ പോലും ഞങ്ങൾ പ്രണയം ആഘോഷിച്ചു. അവസാനം ഡിഗ്രി കഴിയുന്നതിനു മുമ്പെ ഇനിയൊരു ജന്മ മുണ്ടെങ്കിൽ നമുക്കാ സരയൂ തീരത്തു കാണാം എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ മറ്റൊരുത്തിന്റെ കൈയും പിടിച്ച് എന്റെ മനസ്സിന്റെ പടിയിറങ്ങി.
നിരാശയുടേയും വഞ്ചനയുടെയും ലോകം. പണ്ടാരോ എഴുതിയതു പോലെ അടുക്കും തോറും അകലുകയും അകലൂം തോറും അടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീയെന്ന മരീചികയെ മനസ്സാ ശപിച്ചു. ഒരെ സമയം ഒരാളെ ഇഷ്ടപ്പെടുകയും മറ്റൊരുവനെ പ്രമിക്കുകയും മൂന്നാമതൊരാളെ എല്ലാം മറന്ന, അല്ലെങ്കിൽ മറച്ചു വെച്ച വിവാഹം ചെയ്യാനും മടിക്കാത്ത വർഗ്ഗം. ചുള്ളിക്കാടിന്റെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ലോകത്ത് ഏറ്റവും മധുരമുള്ള വിഷമാണു സ്ത്രീ. കണ്ടാൽ എടുത്തു കുടിക്കും. കൂടിച്ചാൽ മരണം ഉറപ്പ്.
ആ മധുരമുള്ള വിഷം കൂടിച്ച് ഞാൻ മരിച്ചില്ല. പ്രേമനൈരാശ്യത്താൽ എല്ലാം മറന്ന് ഞാൻ ഒരു ദേവദാസോ അല്ലെങ്കിൽ പരീക്കുട്ടിയോ ആയി തണ്ണിയടിച്ചു കരളൂ വാട്ടിയില്ല. കടപ്പുറത്ത് വായിനോക്കി നടന്നില്ല. എല്ലാ ദുഖവും സ്വയം സഹിച്ചു.
ചിലപ്പോളൊക്കെ എന്റെ ബാല്യ കാലം ഓർമ്മയിലെത്തു. നഗര ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒരു മോചനമെന്നപോലെ ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു എങ്ങും പച്ചപ്പു മാത്രമുള്ള സ്വീന സുന്ദരമായ എന്റെ ഗ്രാമം നല്ല മനസ്സുള്ള നാട്ടുകാർ. എല്ലാം എല്ലാം ഓർമയിലെത്തും. നാലാപ്പാട്ടു നാരായണ മേനൊൻ തുടങ്ങി, മലയാളത്തിന്റെ മലയാളികളുടെ അമ്മയായ ബാലമണിയമ്മയും ഇങ്ങ് മാധവിക്കുട്ടിക്കു വരെ ജന്മം നൽകിയ ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം ഗ്രാമം. ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട്ടുകാർ, എനിക്കുന്നും ഇന്നും എന്നും അവരൊടൊക്കെ അസൂയ കലർന്ന ഒരു ആരാധനയാണ്. പുണ്യം ചെയ്ത ആളുകൾ
അവസാന വർഷം എക്സ്സാം എഴുതി, കോളെജ് അടച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപിടി വേദനിക്കുന്ന ഓർമകളും അതിലേറെ മധുരിക്കുന്നു, എന്നെന്നും മനസ്സിൽ വെച്ചു താലോലിക്കാൻ പോന്ന അനുഭവങ്ങളുമായി ഈ നഗര
കല്യാണത്തിന് ഇനി മൂന്നു ദിവസങ്ങൾകൂടി ബാക്കിയുള്ളൂ. വേണ്ടപ്പെട്ടവരും അടുത്ത ബന്ധുക്കളൂം ഒക്കെ എത്തിത്തുടങ്ങി. ആനി ദിവസത്തെ തിരക്കെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞപ്പൊഴെക്കും രാത്രി പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞു.
ഞാൻ പതുക്കെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. വരുന്ന വഴി വടക്കെകുളത്തിൽ ഇറങ്ങി ഒന്നു മുങ്ങിക്കുളിച്ചു. തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ഒന്നു. മൂങ്ങി നിവർന്നപ്പോൾ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന ക്ഷീണമെല്ലാം പമ്പകടന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയപ്പൊൾ എല്ലാവരൂ. ഉറക്കു മായിരിക്കുന്നു. താക്കൊലെടൂത്ത് മെയിൻ ഡോർ തുറന്നു. കൈയിലിരുന്ന ടോർച്ച് ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ സ്ത്രയെർ കയറി നേരെ റൂമിലെത്തി ബെഡ് ലാമ്പിന്റെ സ്വിച്ച് അമർത്തി.
നേരിയ വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ട കാഴ്ച എന്നെ ഒന്നു അമ്പരപ്പിച്ചു. കട്ടിലിൽ വെളുത്ത നൈറ്റ് ഗൗൺ ഇട്ട ഒരു സുന്ദരി കിടന്ന മയങ്ങുന്നു. എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. എന്റെ റൂമിൽ, എന്റെ കട്ടിലിൽ ഇതാരപ്പ. വല്ല പ്രതവും. ഞാൻ ഒന്നു ഞെട്ടി. പെട്ടന്നു മെയിൻ ലൈറ്റിട്ടു. വൈപാളത്തിനിടക്ക് കാൽ തട്ടി അടുത്തു കിടന്ന കസേര, ഭിത്തിയിലിടിച്ചു.
