പകല്‍ മുഴുവന്‍ വീട്ടില്‍ വന്നു പോകുന്നവര്‍ക്കൊക്കെ സദ്യ യും വരുന്ന ബ്രാഹ്മണര്‍ ക്ക് ദക്ഷിണയും എല്ലാം ഉണ്ടാകും. പക്ഷെ കിഴക്ക് ഇരുട്ടി തുടങ്ങുമ്പോള്‍ സന്ധ്യാ സ്നാനത്തിനായി ഭദ്ര പോകുമ്പോള്‍ ആണ് യഥാര്‍ത്ഥ ചടങ്ങ് ആരംഭിക്കുക. പൂര്‍ണ നഗ്ന ആയി ഭദ്ര കുളിക്കുമ്പോള്‍ കുള പ്പുരയില്‍ കാലത്ത് മുതലേ ഉണ്ണാ വ്രതന്‍ ആയി നില്‍ക്കുന്ന നഗ്നന്‍ ആയ കീഴ് ജാതിക്കാരന്‍ കാലത്തെ പ്പോലെ ഭദ്രയുടെ നിതംബത്തെ അപദാനിച്ചു പാടുന്നു. കുളി കഴിഞ്ഞു വരുന്ന ഭദ്ര കുള പ്പുരയുടെ മുകളില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് മൂത്ര വിസര്‍ജനം നടത്തുന്നു.
സേവകന് ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ പ്രതിബിംബം കാണുമ്പോള്‍ ഭദ്ര അവനെ അവന്റെ ജാതി പേര് വിളിച്ചു കോല്‍ പ്പുരയിലേക്ക് കാല്‍ കൈകള്‍ കുത്തി മുട്ടില്‍ നടക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.പിന്നെ തന്റെ കൈയില്‍ വെച്ചിരിക്കുന്ന ചൂരല്‍ കൊണ്ട് അവന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ പിന്തുടരുന്നു.കുള പ്പുരയില്‍ നിന്ന് കോല്‍ പുരയിലേക്ക് ഏതാണ്ട് നൂറ് അടിയുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് കോല്‍ പ്പുരയില്‍ എത്തുമ്പോഴേക്കും സേവകന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ നൂറു അടി കൃത്യമായി വീണിരിക്കും.
കോല്‍ പ്പുരയില്‍ എത്തി താണ് വണങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന സേവകനെ താണ്ടി ഭദ്ര സിംഹാസനത്തില്‍ തന്റെ നിതംബവും തള്ളിച്ചു സേവകന് പൂജിക്കാനാകുന്ന വിധത്തില്‍ ഇരിക്കുന്നു. ഏഴു പടിയിലെയും വിളക്കുകള്‍ കൊളുത്തിയതിന് ശേഷം സേവകന് അവിടെയുള്ള പതിനെട്ടു പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നിതംബ പൂജ ആരംഭിക്കും.പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ നിതംബത്തില്‍ ഒഴുകുന്നതോടെ നീച ജനങളുടെ കണ്ണേറ്റു ഓരോന്നായി ഒഴുകി പോകുന്നു എന്നായിരുന്നു വിശ്വാസം.അവസാനം ഭദ്രയുടെ മല ദ്വാരത്തിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ചന്ദനം സേവകന് നക്കി തുടക്കുന്നതോടെ നിതംബം ദൃഷ്ടി വിമുക്തമാക്കപ്പെടുന്നു.പിന്നെ നിതംബത്തിനു കര്‍പ്പൂരം ചുറ്റി ഉഴിഞ്ഞു പൂജ ദ്രവ്യങ്ങളും വെള്ളി പാത്രവും എടുത്തു സേവകന് പോകുന്നതോടെ അന്നത്തെ നിതംബ പൂജ അവസാനിക്കുന്നു.
അങ്ങിനെ ആറു പൂജകളും സമംഗളമായി കലാശിച്ചു. വാമദേവന്‍ തിരുമേനിയും സര്‍വോപരി ഭദ്രയും തന്റെ ദൃഷ്ടി ദോഷം തീരുന്നതറിഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചു. ഏഴാം ദിവസം പൂജയുടെ അവസാന ദിവസം ആയത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഭദ്രയുടെ ഇരുപത്തി നാലാം പിറന്നാള്‍ ആയത് കൊണ്ട് കൂടി ഇല്ലത്തില്‍ വല്ലാത്ത തിരക്ക് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ സന്തോഷം രാത്രിയോടു കൂടി അവസാനിച്ചു. കോല്‍ പുരയിലേക്ക് കടക്കുന്ന ചാത്തന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ നൂറാമത്തെ അടി വീണതോടെ ചാത്തന്‍ കുഴഞ്ഞു വീണു മരിക്കുകയും അത് കണ്ട ഭദ്ര ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഹൃദയം പൊട്ടി മരിക്കുകയുമായിരുന്നു…
“എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു കെ പീ ….interesting ആണോ …എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ആനി മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.
“ബാക്കി ഭാഗം അറിയാന്‍ ഒരു ജിജ്ഞാസ. ശേഷം കൊത്തം കുളങ്ങര ഇല്ലത്തിനു എന്ത് സംഭവിച്ചിരിക്കും ..” ഞാന്‍ എന്റെ സംശയം ഉറക്കെ ചോദിച്ചു….
“ഞാനും അതിനു പിറകെ ആയിരുന്നു ഇത്രയും ദിവസം കെ പീ …എന്തായാലും നമ്മുടെ അടുത്ത എപിസോഡ് ഇതിനെ കുറിച്ചായിരിക്കും എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു.പാണ്ടിയം കുന്തലം നാടിനിടക്കൊരു പ്രദേശം… ഈ ക്ലുവില്‍ വെച്ച് നമുക്ക് ആരംഭിക്കാം. എന്തെങ്കിലും ലഭിക്കാതിരിക്കില്ല. സൊ.. വി കാന്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ നോ ഇറ്റ്‌ സെല്‍ഫ്‌…….”.ആനി ഉത്സാഹത്തോടെ തന്റെ ബാഗ്‌ എടുത്തു തയ്യാര്‍ ആയി. ക്യാമറ അടങ്ങുന്ന പെട്ടിയുമായി ഞാനും .
നഗരത്തില്‍ നിന്ന് ബസില്‍ ഏകദേശം രണ്ടര മണിക്കൂറോളം വേണ്ടിയിരുന്നു പാണ്ടിയം കുന്തലം സമാഗമ സ്ഥലത്ത് എത്തി ചേരാന്‍ .സമാഗമ സ്ഥാനം ഒരു പുഴ വക്കായിരുന്നു നട്ടുച്ച സമയത്ത് പുഴയോരത്തെ മണല്‍ പരപ്പു പൊള്ളി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പുഴയില്‍ ഞങ്ങളുടെ ആഗമനം അറിഞ്ഞെന്ന പോലെ ഒരു തോണിയും അതില്‍ വൃദ്ധനായ ഒരു തോണിക്കാരനും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“വരൂ മക്കളെ…നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.. നിങ്ങള്‍ കൊത്തം കുളങ്ങര തേടി ഒരു നാള്‍ വരുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.ദോ… അക്കരെ ആണ് നിങ്ങള്‍ തേടി നടന്ന സ്ഥലം…” കിഴവന്‍ അകലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടി. കണ്ണെത്താവുന്ന അകലത്തില്‍ പച്ച നിറം തീണ്ടി കിടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലം. ഇക്കരെ മരുഭൂമി പോലെ… അക്കരെ തൊടിയും തൂനയും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ഹരിത പ്രദേശം.ഒരു മായിക ലോകത്ത് അകപ്പെട്ടത് പോലെ ആശ്ചര്യ ത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ കിഴവനെ നോക്കി. ഈ വൃദ്ധന്‍ എങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ വരവ് അറിഞ്ഞു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ ആശങ്കപ്പെട്ടു .പക്ഷെ ആശങ്ക കള്‍ ക്കും മീതെ ആയിരുന്നു അക്കരെ എത്തി ചേരാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ തിടുക്കം.
ഞാനാണ് ആദ്യം തോണിയില്‍ കയറിയത്.പിന്നെ ആനിയെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി. എനിക്കെതിരെ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് ആനി ഇരുന്നു.കാലിനു മുകളില്‍ കാല്‍ കയറ്റി വെക്കാന്‍ ആനി ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കറുത്ത മിഡി തുടക്കു മീതെ ഉയര്‍ന്നു പച്ച നിറത്തിലുള്ള ലോലമായ അടിവസ്ത്രം ദൃശ്യമായത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുവെങ്കിലും അത് കാണാത്ത ഭാവത്തില്‍ ഇരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
തുടകള്‍, അടിവസ്ത്രം. മുലയിടുക്ക് ,പൊക്കിള്‍,ഇറുകിയ നിതംബം ..ഇങ്ങനെ ഓരോ യാത്രയിലും കണ്ണിനു ആനന്ദം നല്‍ക്കുന്ന കാഴ്ചകള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആനി എനിക്ക് നല്‍കുമായിരുന്നു.ആനിയോടോത്തുള്ള യാത്രകളില്‍ ഉള്ള പതിവ് നേരം പോക്കുകള്‍ ആണ് ഇതെല്ലം എനിക്ക്.
‘മക്കളെ …അക്കരെ എത്തുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കണം… അവിടത്തെ മണ്ണിനു പോലും നിങ്ങളെ മാറ്റി മറിക്കാന്‍ കഴിയും….” തോണി തുഴയുന്ന വൃദ്ധന്റെ സ്വരം എന്നെ പകല്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ത്തി.” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാടി ചിരിച്ചു. ചിരിക്കുമ്പോള്‍ പുകയിലയുടെ ഗന്ധം അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഒഴുകി.
എന്താ അമ്മാവന്റെ പേര് ? ആനി ചോദിച്ചു.
കൊച്ചു രാമന്‍…..വൃദ്ധന്‍ കൊച്ചു കുട്ടികള്‍ സ്കൂള്‍ ടീച്ചറോട് പറയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. ” ഈ മണല്‍ തരികള്‍ക്ക്, പുഴയിലെ വെള്ളത്തിനു എല്ലാം കൊച്ചു രാമനെ നന്നായി അറിയും.. മുപ്പതു കൊല്ലമായി ഞാന്‍ ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട്…..” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ സര്‍വീസ് സ്റ്റോറി തുറക്കുകയാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി
“ഈ ഭദ്രയെ പറ്റിയുള്ള കഥയില്‍ എന്തെങ്കിലും സത്യമുണ്ടോ അമ്മാവാ…? ആനി ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ക്യാമറ ഓണ്‍ ചെയ്യാന്‍ എന്നോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
“ഭദ്ര….ഒരു പാവം കുട്ടി….എന്റെ ചെറുപ്രായത്തില്‍ കേട്ട മുത്തശ്ശി കഥയിലെ നായിക… എന്തിനാ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ പറയണത് ..പോയി കാണുക……വൃദ്ധന്‍ ചിരിച്ചു.
