അവന്റെ മറുപടി പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ കുറച്ചു നേരം അവൾ നിശബ്ദയായിരുന്നു…
പക്ഷേ, നന്ദുവിൽ നിന്ന് മറുപടി ഉണ്ടായില്ല……
“” എനിക്ക് , വിവേകിന്റെ , വിനോദിന്റെ , നിന്റെ അമ്മയുടെ , സച്ചുവിന്റെ ഒക്കെ മുഖത്ത് തലയുയർത്തിത്തന്നെ നോക്കണമെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞതെല്ലാം ഓർമ്മയിൽ പോലും ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല… നമ്മുടെ കുടുംബത്തിലെ ഈ സന്തോഷം നമ്മളില്ലാതാക്കണോ…….?””
അവൾ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമയച്ചു…
“ മോന്റെ താല്ക്കാലിക സന്തോഷത്തിന് എല്ലാവരെയും ദു:ഖത്തിലാക്കണോ..?””
അഞ്ജിതയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്കൊന്നിനും മറുപടി ഉണ്ടായില്ല…
പിന്നീടവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
ഒരുപാട് സംസാരിച്ചാലും പ്രശ്നമാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു…
ചിന്തകൾക്കൊടുവിൽ അവൾ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി……
ആ രാത്രി നന്ദു അവളുടെ ശരീരത്ത് സ്പർശിച്ചതേയില്ല… ….
കിടന്ന കിടപ്പിൽ ഒരല്പം പോലും മാറാതെ നന്ദു കിടന്നു…
അഞ്ജിത ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റത് ആ അമ്പരപ്പിലായിരുന്നു…
നേരിയ സങ്കടം ഉള്ളിലുണ്ടെങ്കിലും അവൾ മനസ്സിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു…
ഈ അകൽച്ച നല്ലതാണ്……….
പക്ഷേ അത് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ പ്രകടമാകരുത് എന്ന് മാത്രം…….
അവൾ അരുമയോടെ അവന്റെ കവിളിൽ തഴുകിയതും നന്ദു ഒന്ന് പിടഞ്ഞു…
അവന്റെ ശരീരത്തിലെ ചൂടറിഞ്ഞതും അവളിലൊരു ഞെട്ടലുണ്ടായി……
പനി…….!
പൊള്ളുന്ന പനി…….!
അവൾ വേഗം ഹാളിലേക്ക് വന്നു…
സച്ചു അവിടെ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
“” എടാ… എഴുന്നേൽക്കടാ… …. നന്ദുവിന് നല്ല പനി………. “
സച്ചു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു…
അപ്പോഴേക്കും രുക്മിണിയും ഹാളിലെത്തിയിരുന്നു…
“” എന്നതാടീ………. “
“” നന്ദുവിന് നല്ല പനിയമ്മേ………. “
അഞ്ജിത പറഞ്ഞു…
“”ങ്ഹാ………. കുറച്ചു നേരം കൂടി പുഴയിൽ പോയി ചാട്……. “
വന്ന പോലെ തന്നെ രുക്മിണി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…
അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ നന്ദുവിനെയും കൊണ്ട് സച്ചുവും മഞ്ജിമയും അഞ്ജിതയും ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി…
ഒരു ഇൻജക്ഷൻ…
കുറച്ച് ടാബ്ലറ്റ്സ്… ….
റസ്റ്റെടുക്കാൻ പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ നന്ദുവിനെ പറഞ്ഞു വിട്ടു..
തിരിച്ചു വന്ന് മഞ്ജിമ നന്ദുവിന് പൊടിയരിക്കഞ്ഞി ഉണ്ടാക്കി…
“” ഞാനും പല്ലാവൂരേക്ക് ഒന്ന് പോകണമെന്ന് കരുതിയതാ… …. “
രുക്മിണി നിരാശ മറച്ചുവെച്ചില്ല… ….
“” അതിനമ്മയ്ക്ക് പൊയ്ക്കൂടേ………. “.
അഞ്ജിത ചോദിച്ചു..
“” നന്ദുവോ… ….?””
“” അവനെയും കൊണ്ടു പോകാം… ”
മഞ്ജിമ പറഞ്ഞു..
പിന്നീടതിൽ സംസാരം ഉണ്ടായില്ല…
പക്ഷേ പൊടിയരിക്കഞ്ഞിയൊക്കെ കുടിച്ച് ഒന്നു മയങ്ങിയ നന്ദു ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റപ്പോൾ വരുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു……
“” രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞാൽ അവന്റെ ബർത്ഡേ അല്ലേ… അന്നവന് പോകാമല്ലോ…”
മേനോൻ നന്ദുവിനൊപ്പം ചേർന്നു……
“” കഴിഞ്ഞ വർഷം ഇതേ ദിവസമാ, ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റായതെന്ന് ഓർമ്മ വേണം…… “
രുക്മിണി ഭർത്താവിനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി……
കഴിഞ്ഞ വർഷം സച്ചുവിന്റെ പിറന്നാളിനാണ് മേനോൻ നെഞ്ചുവേദനയുമായി ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റായത്……
വിശദമായ പരിശോധനയിൽ പ്രശ്‌നങ്ങളൊന്നും കാണാത്തതിനാൽ ആശുപത്രി വിടുകയായിരുന്നു…
“” അത് ഗ്യാസ് കയറിയതല്ലേടീ……….””
പറഞ്ഞിട്ട് മേനോൻ സ്ഥലമൊഴിഞ്ഞു..
അന്ന് വിവേകായിരുന്നു ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്ന് ഓടിയെത്തിയത്……..
“” നീ പൊയ്ക്കോടീ… ഞാനിവിടെ നിന്നോളാം… “
മഞ്ജിമ അഞ്ജിതയോടായി പറഞ്ഞു……
“” അതു വേണ്ടടീ… …. നീയും സച്ചുവുമാ കോമ്പിനേഷൻ… നിന്റെ മോനെ ഞാൻ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം……………””
അഞ്ജിത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു……….
അങ്ങനെ ആ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായി… ….
ഉച്ച തിരിഞ്ഞതേ സച്ചുവും മഞ്ജിമയും രുക്മിണിയും കൂടി പല്ലാവൂരിന് പുറപ്പെട്ടു……
നന്ദു കിടപ്പു തന്നെ… !
മേനോൻ ടി.വിയിലും വായനയിലും…
വലിയ വീട് ആകെ ഉറങ്ങിയതു പോലെ…
ജോലിക്കാരിയെ സഹായിച്ച് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അഞ്ജിത നന്ദു കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു…
“” കുറഞ്ഞോടാ കുട്ടാ…….”
അവൾ കൈ എടുത്ത് അവന്റെ നെറ്റിയിൽ വെച്ച് നോക്കി..
കഴിഞ്ഞ രാത്രി അവൻ അവിവേകമൊന്നും പ്രവർത്തിക്കാത്തതിൽ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു അഞ്ജിത…
നന്ദു തിരിഞ്ഞു കിടന്നു…
അവൻ ഒരു ക്ഷീണിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു…
അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് കയറി… ….
“” എങ്ങനെയാ പനി വന്നത്… ?””
അവൾ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി… ….
“” പേടിച്ചിട്ട്……..’’
നന്ദു ചിരിച്ചു…
“” പേടിച്ചിട്ടോ… ….?””
അവൾ അവനെ നോക്കി..
“ ങ്ഹും… …. മേമയെന്നെ ചീത്ത പറഞ്ഞ് പേടിപ്പിച്ചില്ലേ…..?”
നന്ദു മൃദുവായി ചിരിച്ചു……
“” അച്ചോടാ………. മേമ പറഞ്ഞാൽ പേടിക്കുന്ന ഒരു സാധനം.. അല്ലാതെ പുഴയിൽ ചാടിയിട്ടല്ല… ….””
അവൾ അരുമയോടെ അവന്റെ കവിളിൽ തലോടി……….
“”ന്നിട്ട് മേമയ്ക്ക് പനി പിടിച്ചില്ലല്ലോ…”
“” ഈ പുഴ , ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ഞങ്ങൾ ചാടിത്തിമിർക്കുന്നതല്ലേ നന്ദൂട്ടാ…….””
അവൾ അവന്റെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ പിടിച്ച് ഒരു വലി വലിച്ചു…….
നന്ദു വേദനയെടുത്ത പോലെ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു…
അവൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ ഭാവിച്ചതും അവൻ അവളെ പിടിച്ച് കിടക്കയിലേക്കിട്ടു……
“” കുറച്ചു നേരം ഇവിടെ കിടക്ക് മേമേ……….””
“” പിന്നേ… നട്ടുച്ചയ്ക്കല്ലേ… …. “
“” അമ്മയോട് എന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളാമെന്ന് പറയുന്ന കേട്ടല്ലോ……….”
“” അത് പനിയുള്ളപ്പോൾ… ഇപ്പോഴില്ലല്ലോ… …. “
അവൻ ചിരിച്ചു……….
“” അഭിനയമായിരുന്നോടാ കള്ളാ… ….?””
അവൾ വീണ്ടും എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
“” ഏയ്… …. ഫിഫ്റ്റി – ഫിഫ്റ്റി… “
അവളെ വലിച്ചവൻ കിടക്കയിലേക്ക് തന്നെ ഇട്ടു… ….
“” മേമയും ഞാനും പിണങ്ങി ഒരു വഴിക്ക് പോയാൽ ശരിയാവില്ല……””
നന്ദു പറഞ്ഞു……
അവൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് അവൾക്കും അറിയാമായിരുന്നു……
വീർപ്പിച്ചു കെട്ടിയ മുഖവും അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സുമായി എത്ര നേരം മറ്റുള്ളവരുടെ മുൻപിൽ ഇരിക്കാനാകും… ….?
ചോദ്യങ്ങളെ എങ്ങനെ നേരിടാനാകും…… ?
“ ഇവിടെ കിടക്ക് കുറച്ചു നേരം… “
നന്ദു അവളുടെ മാറിനു താഴെ ഇടതുകൈ ചുറ്റി വലിച്ചടുപ്പിച്ചു…
“” എനിക്ക് ജോലിയുണ്ട്…””
പറഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ എഴുന്നേറ്റില്ല……
അവളുടെ മുടിയിഴകൾ വലതു കൈയ്യാൽ പൊക്കി നന്ദു അവളുടെ പിൻകഴുത്തിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു…
അവൾ എഴുന്നേറ്റു പോകാതിരിക്കാനെന്നവണ്ണം ഇടതുകാൽ എടുത്തു നന്ദു അവളെ ചുറ്റി……
ഒരു നനുത്ത കുളിരാൽ അഞ്ജിതയുടെ ശരീരം ഒന്നു വിറച്ചു…
“”തണുക്കുന്നു മേമേ……..””
പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നന്ദു ഒന്നുകൂടി അവളിലേക്ക് ഒട്ടി…
“ പനി ശരിക്ക് വിടാഞ്ഞിട്ടാകും… “
അവൾ പറഞ്ഞു…
നന്ദു വലതു കൈ എത്തിപ്പിടിച്ച് പുതപ്പെടുത്ത് ഇരുവരെയും മൂടിക്കളഞ്ഞു……
“” തണുപ്പ് നിനക്കല്ലേ… അതിന് എന്നെ എന്തിനാ മൂടുന്നത്……….?””
അവൾ പുതപ്പ് വലിച്ചു മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു……
“” അവിടെക്കിടക്കട്ടേന്ന്… …. “
നന്ദു വീണ്ടും അവളിലേക്കൊട്ടി… ….
