മഞ്ഞ്മൂടിയ താഴ് വരകൾ 2

Manjumoodiya Thazhvarakal Part 2 | Author : Spulber

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

ഭക്ഷണം കഴിക്കാനൊരുങ്ങിയ മത്തായിച്ചൻ പുറത്തൊരു വണ്ടി വന്ന് നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട്എഴുന്നേറ്റു.

“ അപ്പച്ചനവിടെയിരുന്ന് കഴിക്ക്.. ഞാൻ പോയി നോക്കാം… “

എന്ന് പറഞ്ഞ് ലിസി ടൈനിംഗ് ഹാളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കുളള വാതിൽ തുറന്ന് മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി.ബൈക്കിന്റെ പിന്നിൽനിന്നിറങ്ങുന്ന സേവ്യറച്ചനെ കണ്ട് അവളൊന്ന് അമ്പരന്നു.
പിന്നെയാണവൾ ടോണിയെ കണ്ടത്.. ഒറ്റയടിക്ക് അവളിലെ കഴപ്പി മൂക്കും കുത്തി വീണു പോയി…
ഇതാരാണിത്… ?
സുമുഖനും, ആരോഗ്യവാനുമായൊരു ചെറുപ്പക്കാരൻ.. ഈ നാട്ടുകാരനൊന്നുമല്ല.
ടോണി ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങുന്നത് ലിസി ചെറിയൊരു വിറയലോടെ നോക്കി നിന്നു.അവനെ കണ്ടിട്ട് തനിക്കെന്തിനാണിത്ര പരവേശം എന്ന് ലിസിക്ക് മനസിലായില്ല.
പക്ഷേ ഒന്നവൾക്ക് മനസിലായി..
ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായിട്ട് കാണുന്ന അവനെ കണ്ടപ്പോഴേക്കും, തന്റെ പാന്റീസിലേക്ക് രണ്ടിറ്റ് തേൻ ഊർന്നിറങ്ങി എന്ന്..
അവൾ വേഗം അകത്തേക്ക് കയറി.

“ അപ്പച്ചാ.. സേവ്യറച്ചനാ…”

അവൾ മത്തായിച്ചനോട് പറഞ്ഞു.
കഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയ മത്തായിച്ചൻ വേഗം എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് ചെന്നു. അച്ചനെ കണ്ട് അയാൾ അൽഭുതപ്പെട്ടു. താൻ രാവിലെ പള്ളിയിൽ വെച്ച് അച്ചനെ കണ്ട് സംസാരിച്ചതാണല്ലോ..? പള്ളിയും കഴിഞ്ഞ്, തോട്ടത്തിലും ഒന്ന് കയറി എത്തിയപ്പോഴേക്കും എന്ത് പറ്റി.. ?
ഏതായാലും നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ മത്തായിച്ചൻ അച്ചനെ സ്വീകരിച്ചു.

“ അച്ചോ.. കയറി വാ.. ദാ… ഇങ്ങോട്ടിരിക്ക്.. “”

സിറ്റൗട്ടിലെ ഇരിപ്പിടം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് മത്തായിച്ചൻ പറഞ്ഞു.
അച്ചനിരുന്നു.അപ്പോഴാണ് മത്തായിച്ചൻ ടോണിയെ ശ്രദ്ധിച്ചത്.

“ അച്ചോ.. ഇത്… ?”

“ പറയാം മത്തായിച്ചാ.. ആദ്യം മത്തായിച്ചനൊന്ന് ഇരിക്ക്…ടോണീ, നീയും ഇരിക്ക്…”

അച്ചൻ സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു.
മത്തായിച്ചനും ടോണിയും ഇരുന്നു.
ജനൽ ഗ്ലാസിനുള്ളിലൂടെ ലിസി, ടോണിയെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. അവൾ അവരുടെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ചു.

“മത്തായിച്ചാ, ഇത് ടോണി.. എന്റൊരു അകന്ന ബന്ധുവാണ്…ടോണി ഒരു സഹായം തേടിയാണ് വന്നത്.. മത്തായിച്ചൻ അവനെയൊന്ന് സഹായിക്കണം…””

അച്ചൻ, തന്റെ ബന്ധുവാണെന്ന് പറഞ്ഞത് ടോണിക്ക് സന്തോഷമായി. അവൻ മത്തായിച്ചനെയൊന്ന് നോക്കി. വലിയൊരു കുടവയറും, സിൽകിന്റെ ജുബ്ബയും, കഴുത്തിലൊരു സ്വർണച്ചങ്ങലയും ഉള്ള ഒരു പ്രമാണിയായ അച്ചായനെയാണവൻപ്രതീക്ഷിച്ചത്.
പക്ഷേ, ഇത് തികച്ചും സാധാരണക്കാരനായ ഒരച്ചായൻ. കൊട്ടാരം പോലൊരു വീടും അവൻപ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു.പക്ഷേ, വീടും ഒരു സാധാരണ ചെറിയ വീട്.

“ അച്ചോ.. ഞാനെന്ത് സഹായമാണ് ചെയ്യേണ്ടത്…?”

മത്തായിച്ചൻ ചോദിച്ചു.
അച്ചൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്ന് ലിസിയും കാത് കൂർപ്പിച്ചു.
അച്ചൻ ടോണിയുടെ കാര്യങ്ങൾ ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞു. മുന്നോട്ടുള്ള പദ്ധതികളെ പറ്റിയും പറഞ്ഞു.ഇവിടെയൊരു കട തുടങ്ങാൻ വേണ്ടി താനവനെ ക്ഷണിച്ച് വരുത്തിയതാണെന്ന് കൂടി അച്ചൻ പറഞ്ഞു.
എല്ലാം കേട്ട ലിസിക്ക് ഒന്ന് തുള്ളിച്ചാടാൻ തോന്നി..എന്തിനെന്നറിയാത്ത ഒരു സന്തോഷം അവൾക്കുണ്ടായി.

“ അന്നാമ്മോ… അച്ചൻ വന്നത് കണ്ടില്ലേടീ നീ.. മൂന്ന് ചായ ഇങ്ങോട്ടെടുക്ക്…”

മത്തായിച്ചൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
ലജ്ജിച്ചും, നാണിച്ചും, ഒരു ട്രേയിൽ ചായയുമായി വന്നത് ലിസിയാണ്.ടോണിക്ക് ചായ കൊടുക്കുമ്പോൾ അവളവന്റെ കണ്ണിലേക്കൊന്ന് നോക്കി.അവളുടെ കന്തൊന്ന് വിറകൊള്ളുകയും, പൂർതുളയൊന്ന് തുറന്നടയുകയും ചെയ്തു. പാന്റീസിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന മദജലവുമായവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.

“അച്ചോ.. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഒരു കടയുണ്ടാവുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അത് വളരെ നല്ല കാര്യമാണ്.. എവിടെയാണ് സ്ഥലം വേണ്ടതെന്ന് വെച്ചാൽ ടോണി നോക്കിക്കോട്ടെ.. “”

എല്ലാം കേട്ട് കുറച്ച് നേരത്തെ ആലോചനക്കൊടുവിൽ മത്തായിച്ചൻ പറഞ്ഞു.

“ കറിയാച്ചന്റെ ചായക്കടക്ക് അടുത്ത് തന്നെയായാൽ നന്നായിരുന്നു.. “”

ടോണി വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ അതാ നല്ലത്… നമ്മുടെ നാട്ടിൽ നാലാള് കൂടുന്ന സ്ഥലം അവിടെയാ.. അവിടെത്തന്നെ നോക്കാം… പിന്നെ അച്ചോ,.. നമ്മുടെ മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ കാര്യം.. ? അവനെ എന്ത് ചെയ്യും.,.?””

മത്തായിച്ചൻ ചോദിച്ചു.

“” മത്തായിച്ചാ.. അവനേയും, ആ വണ്ടിയും ടോണി ഏറ്റെടുക്കാം എന്നാ പറയുന്നത്… അവനത് ആവശ്യമുണ്ടെന്ന്…”

“” അതേതായാലും നന്നായി… മാത്തുക്കുട്ടി വഴിയാധാരമാകരുത്.. ”

അച്ചൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മത്തായിച്ചന് സമാധാനമായി.

“” ഇല്ല ചേട്ടാ… അവനെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. ചേട്ടൻ വണ്ടിക്കൊരു വില പറഞ്ഞാൽ… “

ടോണി മത്തായിച്ചനെ നോക്കി.

“ അതൊക്കെ നീ മാത്തുക്കുട്ടിയോട് സംസാരിച്ചാൽ മതി.. അവനേ അതേ പറ്റിയൊക്കെ അറിയൂ… അവൻ വന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ജീപ്പ് അവന് വാങ്ങിക്കൊടുത്തു… അതിന്റെ കാര്യമൊക്കെ അവനാ നോക്കുന്നത്.. “”

“ മത്തായിച്ചാ.. തിരക്കില്ലെങ്കിൽ നമുക്കാ സ്ഥലമൊന്ന് പോയി കണ്ടാലോ.. ”

അച്ചൻ, മത്തായിച്ചനെ നോക്കി.

“ ശരിയച്ചോ… ഇപ്പത്തന്നെ പോയേക്കാം.. അന്നമ്മോ.. ‘“

മത്തായിച്ചൻ നീട്ടി വിളിച്ചു.
കുലീനയായൊരു സ്ത്രീ ഇറങ്ങി വന്നു. വിളിക്കാഞ്ഞിട്ടും, അന്നാമ്മയുടെ പിന്നിൽ ലിസിയും വന്ന് നിന്നു.

“ അന്നാമ്മോ.. ഇത് ടോണി.. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഒരു കച്ചവടം ചെയ്യാൻ പറ്റുമോന്ന് നോക്കാൻ വന്നതാ..”

മത്തായിച്ചൻ, അന്നാമ്മക്ക് ടോണിയെ പരിചയപ്പെടുത്തി.

“” എന്ത് കച്ചവടമാ അച്ചായാ.. ”

അന്നാമ്മ ചോദിച്ചു.

“” അത്, ഇന്നത് എന്നില്ല അന്നാമ്മോ.. ഈ നാട്ടുകാർക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം കിട്ടുന്ന കടയാണെന്നാണ് ടോണി പറയുന്നത്…”

“” ശരിയാ അന്നാമ്മച്ചീ… നിങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമുള്ളതെല്ലാം കിട്ടും…”

ടോണി അന്നാമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.അവന്റെ അന്നാമ്മച്ചീ എന്ന വിളി അവർക്ക് നന്നേ ബോധിച്ചു.

“” മോന്റെ നാടെവിടെയാ…”

അവർ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“” നിലമ്പൂരിനടുത്താ അന്നാമ്മച്ചീ…”

“ ശൊ.. അത്രയും ദൂരത്ത് നിന്ന്…”

അന്നാമ്മ മൂക്കത്ത് വിരൽ വെച്ചു.

“ അന്നാമ്മോ.. ടോണി എന്നും പോയി വരികയല്ല.. ഇനി മുതൽ ഇവിടുത്തുകാരനായി, ഇവിടെ ജീവിക്കുകയാണ്.. ”

അത് കേട്ട് സന്തോഷിച്ചത് ലിസിയാണ്. ഇനിയെന്നും ടോണി ഇവിടെയുണ്ടാവും എന്നോർത്ത് അവളൊന്ന് പുളഞ്ഞു.

“ ലിസിക്കൊച്ചേ… ജോസൂട്ടൻ വിളിക്കാറില്ലേടീ…?”

അച്ചൻ ലിസിയോട് വിശേഷം ചോദിച്ചു.

“” ഉണ്ടച്ചോ.. വിളിക്കാറുണ്ട്…”

ലിസി മറുപടി പറഞ്ഞത് ടോണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാണ്.

“ മത്തായിച്ചാ.. എന്നാ നമുക്കിറങ്ങാം.. ടോണി ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്… നീ നിന്റെ വണ്ടിയിൽ പോയി കറിയാച്ചന്റെ കടയിൽ നിൽക്ക്.. ഞാൻ മത്തായിച്ചന്റെ കൂടെ ജീപ്പിൽ വരാം…
ഇനി നിന്റെ ശകടത്തിൽ കയറിയാൽ ശരിയാകില്ല.. “
അച്ചൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.